مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار
سال:1393 | دوره:21 | شماره:2 |تعداد مقالات:20

زمینه و هدف: تعیین تاثیر برنامه تمرین در آب، بر سطوح کورتیزول و TGF-b در مردان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می باشد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و کاربردی با طرح پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعه آماری این پژوهش، شامل بیماران مرد مبتلا به MS مراجعه کننده به مطب خصوصی پزشک متخصص مغز و اعصاب در شهر مشهد می باشد که از این بین 30 نفر انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه (کنترل و تجربی) تقسیم شده اند. برنامه تمرینی گروه تجربی، شامل 24 جلسه 40 دقیقه ای تمرین هوازی در آب به مدت هشت هفته و با تواتر 3 بار در هفته بوده است. به طوری که بر طبق اصل اضافه بار، بعد از هر هشت جلسه، 10 دقیقه به زمان جلسه تمرینی اضافه شده است. قبل و بعد از انجام برنامه تمرینی خون گیری از آزمودنی ها که شامل متغیرهای کوتیزول و TGF-b می باشد انجام شده است. تحلیل داده-ها با استفاده از آزمون t مستقل (تفاوت بین گروهی) و آزمون t همبسته (تفاوت درون گروهی) درسطح p£0.05 صورت گرفته است.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد بین دو گروه، در سطوح کورتیزول تفاوت معنی دار بود (P=0.001)؛ به نحوی که تمرین موجب کاهش معنی دار این فاکتور شد و علیرغم کاهش در سطح TGF-b تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (P=0.09).نتیجه گیری: نتایج نشان داده بیماران مبتلا بهMS برای بهبود عملکرد سیستم ایمنی خود، می توانند با کاهش در سطوح TGF- به واسطه شرکت در تمرین هوازی در آب، البته با یک دوره تمرینی طولانی تر سود ببرند.

زمینه و هدف: پارگی زودرس پرده های جنینی، یکی از علت های عمده زایمان زودرس و ناتوانایی های پره ناتال است. با توجه به اهمیت این عارضه و عدم وجود عوامل قطعی مساعدکننده آن، این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین PROM و سطح سرب خون مادران در نیمه اول بارداری انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه طولی، درسال های 1389 - 90 بر روی 1100 مادر باردار در سن حاملگی 20-14 هفته در درمانگاه های بیمارستان های آموزشی دانشگاه های تهران انجام شده است. از واحدهای پژوهشی مورد مطالعه، نمونه خون جهت سنجش سرب اخذ و پرسش نامه دموگرافیک و بارداری تکمیل گردیده است. تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری کای دو، تی مستقل، من ویتنی و رگرسیون لجستیک با سطح معناداری کمتر از 0.05 انجام یافته است.یافته ها: میانگین سن مادران 4.3±26.7 سال، میانگین سطح سرب خون مادران 4.7±4.9 mg/dl و وقوع پارگی زودرس پرده های جنینی 6.8% گزارش گردیده است. جهت بررسی ارتباط PROM با سطح سرب خون مادر، از آزمون آماری تی مستقل استفاده شده که ارتباط معنادار آماری میان میانگین لگاریتم سطح سرب خون در دو گروه با PROM و بدون PROM مشاهده ن گردیده است (P=0.8). همچنین جهت بررسی ارتباط بین PROM و سطح سرب خون بالا (بیش از 10 mg/dl) با استفاده از آزمون آماری کای دو، ارتباط معنادار آماری مشاهده نشده است (P=0.8).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داده که بین سطح سرب خون مادران در نیمه اول بارداری، با پارگی زودرس پرده های جنینی ارتباطی وجود ندارد.

زمینه و هدف: افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی رویکرد انعطاف پذیری در مواجهه با استرس نداشته و در به کارگیری مهارت های اجتماعی ضعف دارند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر گروه درمانگری شناختی- رفتاری هیمبرگ- بکر بر بهبود اضطراب اجتماعی و انعطاف-پذیری شناختی نوجوانان دختر انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این پژوهش آزمایشی، 24 نفر از دختران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی از بین دختران دبیرستانی سال تحصیلی 1392- 1393 شهرستان اسفراین که جامعه آماری این پژوهش را تشکیل می داد، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (گروه درمانگری شناختی- رفتاری هیمبرگ- بکر) و کنترل گماشته شدند. قبل و بعد از انجام مداخلات، بر روی آزمودنی های هر دو گروه پرسشنامه های اختلال اضطراب اجتماعی (SPIN)، انعطاف پذیری شناختی (CFI)، رضایتمندی مراجع (CSQ) و شاخص بهبود کلی بالینی (CGI) اجرا شدند. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل و تحلیل کواریانس چند متغیری (MANOVA) در نرم افزار SPSS-19 با سطح معناداری 0.05 تجزیه و تحلیل شدند. همچنین درصدهای بهبودی مورد محاسبه قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که گروه درمانگری شناختی- رفتاری هیمبرگ- بکر در مقایسه با گروه کنترل باعث بهبود بیشتر انعطاف پذیری شناختی و کاهش معنادار اضطراب اجتماعی می شود (P<0.001). آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل میزان رضایت از درمان و بهبودی کلی خود را بطور معناداری بالاتر ارزیابی کردند و درصد بهبودی آن ها در تمام متغیرهای پژوهش بیشتر از درصدبهبودی آزمودنی های گروه کنترل بود (P<0.001).نتیجه گیری: گروه درمانگری شناختی- رفتاری هیمبرگ- بکر در بهبود اضطراب اجتماعی و انعطاف پذیری شناختی نوجوانان دختر موثر است.

زمینه و هدف: تغییر در شاخص های آنتروپومتری بدن می تواند سبب کاهش تعادل بدن شود و حتی می تواند به عنوان فاکتوری به افتادن فرد نیز مربوط شود. بنابراین هدف از مطالعه حاضر ارزیابی ارتباط بین شاخص توده بدن و شاخص های تعادل استاتیک و دینامیک در اشخاص سالم بود.مواد و روش ها: پنجاه دانشجوی خانم و آقا از طریق نمونه گیری غیر احتمالی ساده انتخاب شدند. شاخص های تعادلی استاتیک و دینامیک توسط دستگاه بیودکس اندازه گیری شد. اطلاعات آنتروپومتری توسط متر نواری و ترازوی غیردیجیتال اندازه گیری شدند. آزمون تی مستقل و پیرسون برای آنالیز اطلاعات استفاده گردید (p<0.05).یافته ها: نتایج ، ارتباط معناداری بین شاخص های استاتیک تعادلی و شاخص توده بدن در هر دو گروه مردان و زنان نشان نداد (p<0.05) (به عنوان مثال در شاخص ثبات استاتیک کلی گروه مردان p=0.30، r=0.21 بود). ارتباط معناداری بین شاخص های دینامیک تعادلی و شاخص توده بدن و هم چنین متغیرهای وزن و قد در هر دو گروه مردان و زنان دیده شد (p<0.05) (به عنوان مثال در شاخص ثبات دینامیک کلی گروه مردان p=0.005، r=0.54 بود). ارتباط غیرمستقیم معناداری بین شاخص های محدوده ثبات دینامیک و شاخص توده بدن دیده شد (به عنوان مثال در شاخص محدوده ثبات دینامیک کلی گروه مردان p=0.02، r=0.45 بود).نتیجه گیری: نتایج مطالعه ارتباط مستقیم بین شاخص های ثبات دینامیک و اطلاعات آنتروپومتری را تایید می کند. هم چنین ارتباط غیرمستقیم یا معکوس بین شاخص های محدوده ثبات و اطلاعات آنتروپومتری افراد وجود دارد.

زمینه و هدف: یون سیانید به عنوان یکی از ترکیبات خطرآفرین انسانی به شمار می رود. فرایند الکتروکواگولاسیون با کارایی بالا در حذف آلاینده ها، به عنوان یک فرایند موثر، مورد توجه است. هدف از این مطالعه، تعیین کارایی فرایند الکتروکواگولاسیون با الکترودهای آلومنیومی در حذف سیانید از پساب سنتتیک با بهره گیری از کمک منعقد کننده منیزیم اکسید می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه، از یک محفظه واکنش با چهار الکترود آلومینیوم به ابعاد 200*20*2 میلی متر به حجم مفید1 لیتر مجهز به دستگاه مولد جریان الکتریسیته استفاده شده است. تاثیر پارامترهای (3-9)pH ، ولتاژ (10-30 ولت)، غلظت اولیه سیانید ورودی (50-500 میلی گرم در لیتر) و غلظت های مختلف نانو ذرات اکسید منیزیم (0.1-1 گرم درلیتر) به عنوان کمک منعقد کننده مورد بررسی قرارگرفته است.یافته ها: نتایج نشان داده که راندمان فرایند در pH برابر 5، ولتاژ 30 ولت و غلظت اولیه آلاینده سیانید 50 میلی گرم بر لیتر، در مدت زمان 45 دقیقه، برابر 80 درصد است. با افزودن کمک منعقدکننده راندمان فرایند افزایش پیدا می کند. در مقادیر بهینه کمک منعقدکننده (0.1 میلی گرم بر لیتر) از ماده اکسید منیزیم در فرایند الکتروکواگولاسیون در طی زمان واکنش 45دقیقه، حذف سیانید 90 درصد حاصل شده است.نتیجه گیری: فرایند الکتروکواگولاسیون، فرایندی مناسب در حذف سیانید می باشد. همچنین ذرات اکسید منیزیم به عنوان کمک منعقدکننده مناسب در این فرایند عمل کرده و سبب افزایش کارایی فرایند و متعاقبا باعث افزایش حذف سیانید شده است.

زمینه و هدف: نیکوتین یکی از مواد موثر موجود در سیگار می باشد. نیکوتین برای مغز، سیستم های قلبی عروقی، تنفسی و بافت های مختلف بدن سمی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر نیکوتین بر آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلکالین فسفاتاز (ALP)، پروفایل لیپیدی، گلوکز و انسولین در موش های دیابتی شده انجام گرفت. مواد وروش ها: در این مطالعه تجربی از 50 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با وزن تقریبی 220 تا 250 گرم استفاده شد که به 5 گروه 10تایی شامل کنترل (فاقد تیمار)، شاهد دیابتی، 3 دسته تجربی شامل موش های دیابتی شده ای که تحت تیمار دوز های 0.125 mg/kg، 0.5 و 0.25، نیکوتین قرار داشتند تقسیم شدند. در این مطالعه برای دیابتی کردن موش ها از تزریق درون صفاقی 60 mg/kg استرپتوزوتوسین استفاده گردید. در پایان آزمایش از موش ها خون گیری به عمل آمده و میزان سرمی آنزیم های AST، ALP، ALT، LDL، HDL، کلسترول، تری گلیسرید، انسولین و گلوکز بررسی گردید. داده ها به کمک آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون پیگیری Tukey توسط نرم افزار SPSS نسخه 18، آنالیز شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که غلظت آنزیم های ALP، AST، ALT، انسولین، گلوکز، کلسترول تام، تری گلیسرید و LDL در گروه های تجربی دارای افزایش و غلظت HDL دارای کاهش معناداری نسبت به گروه شاهد می باشند.نتیجه گیری: نیکوتین، باعث افزایش عوارض ناشی از بیماری دیابت از قبیل افزایش قند، چربی ها و آنزیم های کبدی ALP، AST و ALT می-گردد.

زمینه و هدف: 4-آمینوپیریدین (4-AP) و تترااتیل آمونیوم (TEA) دو مهار کننده کانال های پتاسیمی می باشند؛ که اثرات سودمندی در درمان برخی بیماری های نورولوژیک همچون مولتیپل اسکلروزیس، اتاکسیا و الزایمر نشان داده اند. در این مطالعه اثر تجویز حاد 4-AP و TEA در درمان علایم رفتاری پارکینسونیسم القا شده با سم 6- هیدروکسی دپامین (6-OHDA) درموش های صحرایی نر مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: سم 6-هیدروکسی دپامین به وسیله جراحی استرئوتاکسیک و از طریق سرنگ هامیلتون به درون ناحیه دسته مغز جلویی میانی نیمکره چپ موش ها تزریق شد. سپس در هفته سوم پس از جراحی موش ها در دو مرحله قبل و پس از کاربرد داروها تحت آزمون رفتاری چرخش القا شده با اپومرفین قرار گرفتند. در هفته چهارم آزمون روتارد درحضور مهار کننده ها در شش روز متوالی انجام گرفت.یافته ها: 4-AP دردوزهای200mg/kg  و 500 اثر قابل ملاحظه ای نداشت؛ اما، در دوز1000mg/kg  سبب بهبود معنی دار علایم رفتاری پارکینسونیسم در آزمون چرخشی گردید. از طرف دیگر این دارو سبب تضعیف اجرای حرکتی موش ها در آزمون روتارد شد. TEA در دوز1mg/kg  بی اثر بود. در دوز 2mg/kg سبب کاهش معنی دار و در دوز 5mg/kg سبب افزایش معنی دار تعداد چرخش ها شد. TEA اثری بر یادگیری حرکتی در آزمون روتارد نداشت.نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که 4-AP و TEA به صورت وابسته به دوز برخی علایم رفتاری پارکینسونیسم را تضعیف می کنند. اما، ممکن است برخی علایم دیگر را تشدید نمایند.

زمینه و هدف: خطر بروز بیماری های دیابت و قلبی - عروقی در افراد مسن، چاق و کم تحرک زیاداست. تمرین ورزشی، اختلالات متابولیکی مرتبط با این بیماری ها را بهبودمی بخشد. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی برسطوح سرمی پروتئین واکنش گر C، اینترلوکین-6 و شاخص های لیپیدی مردان میان سال غیرفعال می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی و در سال 1391 در شهرستان ساری انجام شد. در این تحقیق، 24 آزمودنی در دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. برنامه تمرین مقاومتی درهشت هفته و در هرهفته، سه جلسه به-مدت 90 دقیقه باشدت 60 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. نمونه خونی پیش از شروع و پس از پایان مداخله تمرینی جمع آوری شد. با استفاده از نرم افزار SPSS، ویرایش 15 مقایسه میانگین های درون گروهی و بین گروهی انجام و برای آزمون فرضیه ها، سطح معناداری p<0.05 در نظرگرفته شد.یافته ها: نتایج نشان داد در گروه مقاومتی سطوح CRP،IL-6، درصدچربی بدن به ترتیب به میزان .1419، 11.00 و 9.55 درصد کاهش معناداری یافت (P<0.05). شاخص های TC، TG، HDL-C و LDL-C در هر دو گروه تغییر معناداری نشان نداد (P>0.05).نتیجه گیری: هشت هفته تمرین مقاومتی از طریق کاهش معنادار CRPو IL-6، دو عامل خطر جدید قلبی- عروقی، می تواند در کاهش خطر بیماری آترواسکلروز و بهبود سلامت قلب و عروق موثر باشد.

زمینه و هدف: منابع آب های زیر زمینی، بخش مهمی از منابع تامین آب شهری را تشکیل می دهند. یکی از چالش های جدی در راستای تامین و ارتقای سلامت جامعه، افزایش تدریجی میزان نیترات در آب آشامیدنی جوامع مختلف دنیا می باشد. هدف از این تحقیق، بررسی تغییرات فصلی میزان نیترات و آمونیاک در چاه های تامین کننده آب شرب بابل با استفاده از نرم افزار GISدر فصول مختلف سال های89-1388 می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی است که بر روی چاه های تامین آب شرب بابل درطول سال های 89-88 انجام-گرفته است. از 20 چاه آب شرب شهر بابل در فصول مختلف، نمونه برداری برطبق روش استاندارد صورت گرفته و در نهایت، 80 نمونه آب مورد آنالیز قرارگرفته است. جهت اندازه گیری مقادیر نیترات و آمونیاک، از دستگاه اسپکترو فتومتر مدل DR2000 و طول موج های 500 و 425 نانومتراستفاده-شده است. جهت تجزیه و تحلیل کیفی و نوسانات فصلی غلظت نیترات و آمونیاک مکان های مختلف، از سیستم های اطلاعات جغرافیایی، نرم افزار ArcGIS استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داده که بیشترین میزان نیترات در فصل تابستان (23.68 میلی گرم درلیتر) و کمترین آن در فصل زمستان (14میلی گرم در لیتر) بوده-است. درحالی که بیشترین مقدار آمونیاک در فصل بهار (0.43 میلی گرم در لیتر) و کمترین آن در فصل تابستان(0.06 میلی گرم در لیتر) به دست آمده است. همچنین نتایج نشان داده که فقط در چاه شماره 5 واقع در روستای کته پشت سفلی، غلظت نیترات روند افزایش داشته است و در بقیه چاه ها، داده ها به ترتیب روند افزایشی و کاهشی در غلظت نیترات و آمونیاک نشان داده اند.نتیجه گیری: نتایج بیانگر آن است که میزان نیترات و آمونیاک در کلیه نمونه ها، کمتر از مقادیر توصیه ای سازمان بهداشت جهانی می باشد. جهت جلوگیری از افزایش غلظت آمونیاک و نیترات در منابع آب های زیرزمینی، آموزش مداوم به کشاورزان در زمینه استفاده صحیح ازکودهای شیمیایی و نیز ساخت و بهره برداری از سیستم های جمع آوری فاضلاب شهری توصیه می گردد.

زمینه و هدف: فاکتورهای مختلفی وجوددارند که برحجم های ریوی وفرآیند درمان بیماران مزمن تنفسی (COPD) اثر می گذارند. سیگار، به عنوان یک فاکتور خطر در این فرآیند مهم است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر بخشی سالمترول بر برخی از پارامترهای تهویه ریوی در افراد سیگاری و غیرسیگاری مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریوی می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه ازنوع توصیفی تحلیلی است که در شهرستان سبزوار و در طول سال 92 1389 بر روی 117 بیمار مراجعه کننده به مطب تخصصی داخلی ریه با علائم تنفسی COPD، انجام شده است. روش جمع آوری داده ها شامل: مشاهده، معاینه ، علائم بیماری و تست تنفسی (اسپیرومتری) بوده که توسط پزشک انجام شده است. قبل و بعد از استنشناق سالمترول تست عملکردی ریوی انجام گرفته و پارامترهای ریوی FEVI،FVC ، FEV1% و PEF اندازه گیری و ثبت شده است. داده ها با آزمون آماری تست تی زوجی وتی مستقل تجزیه تحلیل شده اند. یافته ها: از 117 بیمار، 75 مورد (64%) مرد و 42 نفر (36%) زن بوده اند میانگین سن افراد سیگاری 18.56±42.36 و غیر سیگاری ها 18.20±50.14 بوده که از نظر آماری این تغییرات سن بین دوگروه (سیگاری وغیر سیگاری) معنا دار بوده است(P<0.03). میانگین وانحراف معیار حجم FEV1% قبل و بعد از استنشاق سالمترول به ترتیب در بیماران تنفسی 97.44±10.84 و 10.81±94.75 بوده که این تغییرات حجمی از نظرآماری، معنا داربوده-است (P<0.04). در بیماران سیگاری، میانگین حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول FEVI قبل ازاستنشاق سالمترول کمتر از بیماران غیر سیگاری بوده ولی بعد از استنشاق سالمترول در افرادسیگاری، بیشتر از غیر سیگاری ها بوده، ولی معنادار نبوده است. همچنین میانگین حجم فشاری بازدمیFEV1% بعد ازاستنشاق سالمترول در بیماران غیرسیگاری بیشتراز بیماران سیگاری بوده است. نتیجه گیری: شروع بیماری مزمن تنفسی در افراد سیگاری، حدود 8 سال زودتر از افراد غیرسیگاری است واستنشاق سالمترول حجم فشار بازدمی ر(%FEVI) را کا هش می دهد.

زمینه و هدف: انجام عمل سزارین معمولا محدود به مواردی است که زایمان از طریق مسیر طبیعی امکان پذیر نیست یا با خطرات جدی برای جنین و مادر همراه است. بنابراین، انتظار می رود، عمل سزارین موارد استفاده اندک و مشخصی داشته باشد و نرخ آن از حد معینی فراتر نرود. متاسفانه، امروزه شیوع سزارین در کشور بیشتر از حد قابل قبول آن گزارش می شود. فقدان آگاهی از عوارض سزارین و نگرش منفی نسبت به زایمان طبیعی، از علت های افزایش تمایل زنان باردار نسبت به سزارین می باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی عوامل موثر بر شیوه های انتخاب زایمان و نگرش زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان های ملکی سازمان تامین اجتماعی درسال 1392 می باشد.مواد و روش ها: این تحقیق، یک پژوهش توصیفی – تحلیلی و مقطعی است. در این مطالعه، 2521 مادر باردار که در تابستان 1392، به 67 بیمارستان ملکی سازمان در سراسر کشور مراجعه کرده، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده مورد بررسی قرارگرفته اند. جهت جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه ای شامل خصوصیات دموگرافیک، سوالات دلایل انتخاب سزارین و نگرش سنجی نسبت به زایمان طبیعی و سزارین که با نظرخواهی از ماماها و متخصصان زنان و زایمان تهیه و پس از تایید پایایی آن با روش بازآزمایی، از طریق مصاحبه با مادران بادار تکمیل گردیده-است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از نرم افزار SPSS 22 و آزمون های کای دو و T استفاده شده است. یافته ها: میانگین سنی مادران، 0.21±27.64 و 57.7 درصد از آنها نیز تحصیلات بالاتر از دیپلم داشته اند. میزان سزارین در زنان مورد مطالعه، 50.7 درصد بوده است. تمایل 57 درصد زنان به سزارین، بیشتر از حد متوسط بوده است (p<0.001). مهم ترین دلایل آنان برای انتخاب سزارین، بی دردی مراحل عمل، وارد نشدن آسیب به جنین، پیشگیری از پارگی و تغییر شکل دستگاه تناسلی، عدم نیاز به معاینات مکرر و پیشنهاد پزشک یا ماما بوده است. ارتباط آماری معناداری بین نوع زایمان فعلی مادران با سن مادران، سن همسران، سن ازدواج، سطح تحصیلات، شغل، درآمد، زایمان قبلی، تعداد بارداری، سابقه مرده زایی، نازایی و سقط جنین و سابقه سزارین فامیلی مشاهده شده است(p<0.001). همچنین، بین نوع نگرش مادران نسبت به سزارین با سطح آگاهی آنها ارتباط آماری معناداری مشاهده گردیده (p<0.001)، اما بین نگرش به زایمان طبیعی با سطح آگاهی مادران ارتباطی دیده نشده است (p=0.31).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق و ارتباط معنادار میان نوع نگرش به سزارین و انتخاب آن، ضروری است تا جهت مقابله با افزایش بی رویه سزارین و رسیدن به حد مطلوب و قابل قبولی از این نوع زایمان (سزارین)، اقدامات لازم جهت افزایش آگاهی زنان نسبت به مزایای زایمان طبیعی و معایب سزارین انجام شود.

زمینه و هدف: یکی از راه های درمان پروستات، استفاده از چشمه های براکی تراپی کم انرژی مانند ید-125 است. هدف ما دراین مطالعه، بررسی فاکتور افزایش دوز تومور با حضور نانو ذرات مختلف در براکی تراپی پروستات به روش مونت کارلو و بررسی اثر حضور نانو ذرات بر منحنی های هم دوز در براکی تراپی پروستات می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه، چشمه براکی تراپی ید-125 مدل SL-125/SH-125 با استفاده از کد MCNPX مونت کارلو، شبیه سازی-شد. پس از محاسبه و تایید پارامترهای گروه کاری 43 انجمن فیزیک پزشکی آمریکا (TG-43) برای آن، فاکتور افزایش دوز در مقطع مرکزی تومور در اثر حضور مواد جاذب Fe2O3، Ag،Gd ، Pt و Au به صورت نانو ذره با سه غلظت 7، 18و 30 میلی گرم بر میلی لیتر در تومور به طور جداگانه بررسی شد.یافته ها: مقدار ثابت آهنگ دوز0.954cGyh-1U-1  به دست آمد. مقدار بیشینه فاکتور افزایش دوز در روی مقطع مرکزی در راستای محور X برای ماده های Fe2O3، Ag،Gd ، Pt و Au، به ترتیب برابر 1.27، 1.15، 1.14، 1.32 و 1.79 می باشد. همچنین دراثر حضور نانوذرات، شکل منحنی هم دوز برای کانتورهای 100 درصد به سمت مرکز تومور و منحنی 50 درصد به سمت خارج تومور متمایل می شوند. فاکتور افزایش دوز با افزایش غلظت و با افزایش عدد اتمی نانو ذرات، نظم خاصی را در افزایش یا کاهش نشان نداد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از شبیه سازی، می توان به این نتیجه رسید که حضور نانو ذرات، باعث افزایش دوز در تومور وکاهش دوز در خارج تومور بر روی منحنی های هم دوز می شود. لذا می توان زمان درمان و اکتیویته را کاهش داد. بنابراین، استفاده بالینی از این نانو ذرات به منظور افزایش دوز در براکی تراپی پروستات توصیه می گردد.

زمینه و هدف: در سال های اخیر، اگرچه استفاده از تمرینات اینتروال شدید (HIIT)، جایگزین تمرینات مداوم و بلندمدت در بیماران و ورزشکاران شده ، ولی تمرین ورزشی عملی و میدانی برای این منظور کمتر استفاده شده است. لذا، هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تمرینات HIIT کوتاه مدت با رست و پلایومتریک در برخی از شاخص های قلبی عروقی، توان بی هوازی و عملکرد سرعتی و پرشی در دانشجویان دختر فعال می باشد.مواد و روش ها: برای این منظور، 30 دانشجوی دختر تربیت بدنی به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کرده که به صورت تصادفی به 3 گروه HIIT با رست، HIIT با پلایومتریک و گروه کنترل تقسیم شده اند. سپس، آزمون گیری پایه در یک هفته اندازه گیری شده است. بعد از آن گروه-های تمرینی علاوه بر فعالیت بدنی روزمره خود، به مدت 2 هفته و هر هفته 5 روز در برنامه تمرینی شرکت کرده اند بعد از 48 ساعت از اتمام جلسه آخر تمرین، تست گیری بعد تمرین در هر سه گروه انجام شده است. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل عاملی واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD تحلیل شده است.یافته ها: یافته های پژوهش افزایش معنادار VO2max و کاهش معنادار زمان دوی سرعتی 20 متر در گروه HIIT با رست در مقایسه با گروه HIIT با پلایومتریک را نشان داده است (p<0.05). علاوه بر این افزایش معنادار در VO2max، اوج، میانگین و حداقل توان در تست رست و نیز کاهش معنادار در زمان دوی سرعت در گروه HIIT با رست نسبت به گروه کنترل و نیز افزایش معنادار در VO2max، ارتفاع پرش اسکات و پرش عمودی با کمک دست و پا در گروه HIIT با پلایومتریک نسبت به گروه کنترل مشاهده شده است (p<0.05).نتیجه گیری: بر طبق یافته های پژوهش، به نظر می رسد تمرینات HIIT با رست کارایی بیشتری نسبت به تمریناتHIIT با پلایومتریک دارند، ولی هر دو نوع تمرین باعث بهبود VO2maxو عملکرد سرعتی می شوند. بنابراین ممکن است ترکیب این دو نوع تمرین، سبب نتایج بهتری شود.

زمینه و هدف: عوامل فرهنگی نقش مهمی در تایید علایم وسواس دارند. شناخت و اطلاع از فروانی و تنوع آن ها به تشخیص دقیق تر و اهداف درمانی مناسب کمک می کند. هدف مطالعه حاضر، تعیین ویژگی های جمعیت شناختی و علایم بیماران وسواسی- جبری بود. مواد و روش ها: در قالب طرح مقطعی یک ساله (از 10/1391 تا 9/1392)، 62 بیمار مبتلا به وسواس از کلینیک روان شناسی قزوین، به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. گردآوری داده ها بر اساس مصاحبه بالینی، پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه وسواس مادزلی انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و روش های آمار توصیفی و استنباطی (کای دو) در سطح 5 درصد و 1 درصد معناداری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بیش ترین فراوانی در شروع ابتلا به وسواس در مقطع سنی 21 تا 30 سال بروز می کند (59.67%)، در زنان مبتلا به وسواس، سن شروع اختلال بالاتر از مردان است (میانگین زنان 31.87 و مردان 25.42). فراوانی بیش تر زنان نشان می دهد که زنان نسبت به مردان برای درمان پیگیرترند و زنان بیشتر از مردان به وسواس مبتلا می شوند (زنان 88.71% و مردان 11.29%). افراد متاهل برای درمان از انگیزه بیشتری برخوردارند و فراوانی بیشتری را شامل می شوند (79.03%). نوع و کیفیت رابطه والدین نیز در افراد وسواس نشان می دهد که این افراد والدین سخت گیر و یک سویه نگر داشته اند (83.87%). هم چنین نتایج حاکی است که رایج ترین نشانه های وسواس به ترتیب شامل نشخوار فکری (98.38%)، تردید (93.54%)، بازبینی (91.93%)، تکرار (87.09%) و شستن (79.03%) است.نتیجه گیری: بیماران مبتلا به اختلال وسواس خصوصیات علامت شناسی و جمعیت شناختی متمایزی دارند که دلیل آن می تواند تنوع فرهنگی باشد و این یافته مفهوم مهمی برای تشخیص و درمان است.

مقدمه: مینوسیکلین دارای اثرات ضد تشنجی است. از آن جایی که برخی داروهای ضد تشنجی باعث افزایش میانجی عصبی گابا در مغز می شوند، لذا هدف از این مطالعه بررسی میزان بیان ژن گیرنده GABAA در نواحی هیپوکمپ و پیریفورم مغزی، به دنبال تزریق مینوسیکلین در طی روند کیندلینگ آمیگدال در موش صحرایی می باشد.روش ها: در این مطالعه تجربی 3 گروه موش صحرایی نژاد ویستار(24 سر) پس از جراحی استرئوتاکسیک و یک هفته دوره بهبودی، تحریکات کیندلینگ (2 بار در روز با فاصله زمانی شش ساعت) را دریافت می کردند. در گروه اول (8=n) حیوانات هیچ گونه تحریکی را دریافت نمی کردند، به حیوانات گروه دوم (8=n) روزانه سالین ( ml/kg1)، و گروه سوم (8=n) مینوسیکلین با غلظت 25 میلی گرم به ازای یک کیلوگرم حیوان (mg/kg) به صورت داخل صفاقی (60 دقیقه قبل از هر تحریک) تزریق شد. دو ساعت بعد از آخرین تحریک مغز حیوانات خارج شده و بیان ژن گیرنده های GABAA در نواحی هیپوکمپ و پیریفورم این سه گروه با یکدیگر مقایسه شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه وتست تعقیبی Tukey در سطح معناداری p<0.05 استفاده گردید. یافته ها: در گروه سوم، تزریق 10 روزه مینوسیکلین (25 mg/kg) توانست ADD تجمعی را نسبت به گروه کنترل (گروه دوم) به طور معنی داری کاهش (0.001>P) و مدت زمان تاخیری تا مراحل 4 (p<0.01) و 5 (p<0.001) تشنج را به طور معنی داری افزایش داد. تزریق این دارو قبل از تحریکات کیندلینگ همچنین از تاثیر افزایشی ناشی از تحریک الکتریکی بر mRNA زیر واحد 2 g گیرنده GABAA در هیپوکامپ و قشر پیریفورم نیز جلوگیری کرد.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد تزریق مینوسیکلین قبل از تحریکات الکتریکی، اثر ضد تشنجی دارد و این اثر را از طریق کاهش بیان زیر واحد گیرنده های GABAA اعمال می کند.

زمینه و هدف: دینامیک مولکولی، روشی برای شبیه سازی رفتار ترمودینامیکی مواد در سه فاز جامد، مایع و گاز با استفاده از نیرو، سرعت و مکان ذرات می باشد. دربین این عوامل، مهمترین عامل، نیرو است. در شبیه سازی دینامیک مولکولی کلاسیک، نیرو از پتانسیل کلاسیک به دست می آید. پتانسیل کلاسیکی، تابعی از مکان اتم ها یا هسته هاست و به موقعیت الکترون ها در اتم ها وابسته نیست. هدف از این کار، مطالعه و مقایسه انرژی محاسبه شده برای چند پروتئین مهم بیولوژیکی بوده است.مواد و روش ها: شبیه سازی دینامیک مولکولی، روشی مناسب برای مدل سازی میکروسکوپی در مقیاس اتمی و مولکولی فراهم می کند. محاسبات روی یک کامپیوتر شخصی با برنامه هایپر کم انجام شد. ژئومتری بدون هیچ تغییری انجام شد و این امکان فراهم گردید که تمام اتم ها، پیوندها و زوایای دی هدرال به طور خود به خود تغییرکند.یافته ها: انرژی نهایی ساختمان سه پروتئین در شبیه سازی های مونت کارلو، دینامیک مولکولی و دینامیک لانگوین انجام شد. بهینه کردن ساختار هندسی و برهم کنش انرژی های محاسبه شده با روش های مختلف برای چند پروتئین شامل گیرنده فاکتور رشد عصبی و آنزیم پروتئینی موثر در یادگیری مقایسه شد.نتیجه گیری: در شبیه سازی دینامیک مولکولی کوانتومی، نیرو از پتانسیل کلاسیکی و معادله الکترونی شرودینگر محاسبه می شود. شبیه سازی کامپیوتری با معرفی روش های غیرتعادلی در تعیین خواص انتقالی و درنظرگرفتن اثرات مکانیک کوانتومی توسعه یافته است. انرژی پتانسیل و درجه حرارت درطی شبیه سازی ها، تقریبا ثابت هستند که این خود، نشان دهنده پایداری ساختمان این پروتئین ها در دماهای ذکر شده می باشد.