اهداف: کثرت افراد دارای ناتوانی و افزایش روزافزون آن ها، لزوم شناخت نگرش جامعه در مورد ناتوانی را مشخص ساخته است. اهمیت شناخت نگرش، داشتن ابزاری مناسب برای اندازه گیری آن را ضروری می سازد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ویژگی های روان سنجی مقیاس فارسی سنجش نگرش نسبت به افراد دارای ناتوانی انجام شد.مواد و روش ها: تحقیق حاضر مطالعه ای غیرتجربی و روش شناختی بود که در آن مقیاس نگرش به افراد دارای ناتوانی ترجمه، معادل سازی و هنجاریابی شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات مقیاس (ATDP scale) بود. نسخه انگلیسی پرسشنامه ATDP طی دو مرحله، نخست به دست سه مترجم باتجربه و مسلط که زبان مادری آن ها فارسی بود، به فارسی ترجمه و سپس به انگلیسی بازگردان شد. پایایی پرسشنامه به روش آزمون- بازآزمون در فاصله سه هفته بررسی شد. از شاخص های ICC و SEM در ارزیابی تکرارپذیری نسبی و مطلق و از ضریب آلفای کرونباخ در ارزیابی تکرارپذیری نمرات مقیاس ها از جنبه هم خوانی درونی استفاده شد. برای روایی محتوا، از شیوه روایی محتوای کیفی استفاده شد. بدین صورت که متن ترجمه شده در اختیار ده نفر از صاحب نظران قرارگرفت و نظرات آن ها اخذ شد.یافته ها: نتایج نشان داد که مترجمان در کیفیت کلی ترجمه 90 درصد، در یکسانی مفهومی 93.3 درصد، در شفافیت 96.7 درصد و در زبان مشترک ترجمه 96.7 درصد توافق داشتند. تمام مقیاس های پرسشنامه ثبات خوبی را نشان داد (r=0.70 و Icc=0.75 و 0.85=a Cronbach).نتیجه گیری: تحقیق حاضر نشان داد که نسخه فارسی مقیاس ATDP قابلیت اعتماد و اعتبار لازم برای سنجش نگرش نسبت به افراد دارای ناتوانی را در جامعه ایرانی دارد.