زمینه و هدف: کمبود روی باعث توقف رشد و افزایش بروز عفونت ها به خصوص در کودکان کم سن و سال می شود. هدف این مطالعه تعیین میزان سطح سرمی روی و ارتباط آن با پنومونی و گاستروآنتریت در کودکان 1 تا 4 ساله می باشد.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع مورد شاهدی بوده که در فاصله زمانی آبان 1381 لغایت اردیبهشت 1382 در بیمارستان کودکان حضرت علی اصغر زاهدان بر روی 204 کودک (4-1 ساله) در سه گروه مساوی 68 نفره (شاهد، پنومونی، گاستروآنتریت) که گروه شاهد از میان کودکان سالم زیر 5 سال و گروه های مورد از میان کودکان زیر 5 سال بستری شده به علت پنومونی و یا گاستروآنتریت انتخاب شده بودند، انجام گرفت. کودکان مبتلا به سوء تغذیه شدید، ابتلا هم زمان به پنومونی و گاستروآنتریت، ابتلا هم زمان به بیماری دیگر و یا این که کودکان مصرف کننده ترکیبات روی از مطالعه حذف شدند. سطح سرمی روی به روش جذب اتمی در دانشکده شیمی وابسته به دانشگاه سیستان بلوچستان (زاهدان) انجام گرفت و سپس اطلاعات به دست آمده با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون فیشر و نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در این پژوهش از تعداد کل 204 کودک مورد مطالعه 120 نفر پسر (59%) و 84 نفر دختر (41%) بودند. متوسط سن افراد مورد مطالعه 1.34±2.71 سال و متوسط سن گروه شاهد 1.38±2.71 سال، گروه پنومونی 1.32±2.55 سال و گروه گاستروآنتریت 1.32±2.84 سال بود. از نظر سن و جنس اختلاف معنی دار آماری بین گروه های مورد بررسی وجود نداشت. طبق نتایج حاصله میانگین سطح سرمی روی در بیماران مبتلا به پنومونی (70.51±10.95 mcg/dl) و گاستروآنتریت (73.12±9.09 mcg/dl) با شاهد (94.91±11.96 mcg/dl) متفاوت بود. (P=0.000). هیچ اختلاف معنی داری بین سطح سرمی روی در مبتلایان به پنومونی در مقایسه با مبتلایان گاستروآنتریت وجود نداشت.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که کمبود روی با افزایش ابتلا به پنومونی و گاستروآنتریت در کودکان زیر 5 سال رابطه دارد و بررسی تاثیر تجویز ترکیبات روی و یا غنی کردن غذا با روی در مناطقی که کمبود روی وجود دارد، بر کاهش ابتلا به پنومونی و گاستروآنتریت در این گروه سنی در مطالعات آینده توصیه می شود.