مجله ایرانی پلیمر
سال:1382 | دوره:12 | شماره:5 (پیاپی 47) |تعداد مقالات:11

در این مقاله نظریه فوری - هاگینز به شیوه ای تعمیم یافته تا بتواند حد کره سخت راحل کند. معادلات بدست آمده برای انطباق فعالیت حلال و محاسبه پارامتر اندازه پلیمر مورد استفاده قرار گرفته است. از این مدل تعمیم یافته معادلاتی بدست آمده که با استفاده از آنها می توان آنتالپی و آنتروپی رقیق سازی محلولهای مختلف پلیمری با جرم مولکولی های متفاوت و حلالهای مختلف را محاسبه کرد. نتایج بدست آمده از آن با نتایج حاصل از نظریه اصلی فلوری - هاگینز و داده های تجربی مورد مقایسه قرار گرفته و نشان دهنده قابلیت نظریه اصلی در پیش بینی خواص ترمودینامیکی محلولهای پلیمری است.

آمیزه کاری یک فلوئوروالاستومر(Viton GF) مورد مطالعه قرار گرفت اثر سیستم ایجاد پیوند عرضی پروکسیدی با هگزامتیلن - N,N بیس (t - بوتیل پروکسی کاربامات) (HBTBP) مقایسه شد. HBTBP در فلوئوروالاستومر پاسخ پختی را موجب شد که با کسیستم پخت معمولی پروکسیدی قابل قیاس بود. در سیستمهای پروکسیدی وجود عامل کمک پخت برای انجام پخت ضروری است. در صورتی که معلوم شد HBTBP برای پخت فلوئوروالاستومر نیازی به عامل کمک پخت ندارد. در ضمن فقط اکسیدهای کلسیم و منیزیم با پخت HBTBP سازگاری دارند.

آثار مقدار پودر لاستیک بازیافتی (RRP) وسیستمهای و ولکانش معمولی (CV) ، نیمه کارا (Semi-EV) و کارا (EV) روی خصوصیات پخت و خواص مکانیکی مخلوطهای لاستیک طبیعی و پودر لاستیک بازیافتی (RRP/NR) آزمودهشد. حداقل گشتاور نیرو، حداکثر گشتاور نیرو و اختلاف آنها با افزایش مقدار پودر لاستیک طبیعی در مخلوطهای RRP/NR افزایش یافت، در حالی که زمان برشتگی و زمان پخت روندی مخالف را نشان دادند. مخلوطهای RRP/NR پخت شده با سیستم وولکانش معمولی از بالاترین میزان حداقل گشتاورنیرو، حداکثر گشتاور نیرو و اختلاف آنها برخوردار بودند، امازمان پخت (T90) برای آنها طولانی تر شد. با افزایش مقدار RRP در مخلوطهای RRP/NR مدول کششی و سختی افزایش یافت، ولی استحکام کششی، استحکام پارگی،جهندگی و ازدیاد طول تا پارگی کاهش یافت. گرچه سیستم پخت معمولی بیشترین مدول کششی و سختی را نشان داد، ولی مخلوطهای RRP/NR پخت شده با سیستم وولکانش کارا از بالاترین استحکام کششی، استحکام پارگی، جهندگی و ازدیاد طول تا پارگی برخوردار بودند و سیستمهای وولکانش نیمه کارا و معمولی در رده های بعدی قرار گرفتند.

مخلوطهای NR/LLDPE از طریق آلیاژ سازی در حالت مذاب در رئومیکس هکه در دمای 140 درجه سانتیگراد با سرعت 50 دور در دقیقه و به مدت 15 دقیقه تهیه شدند. لاستیک طبیعی مایع (LNR) و دوده به ترتیب به عنوان سازگار کننده و پرکننده به الیاژ وارد شدند. تاثیر پرتودهی با پرتوالکترون روی خواص مخلوطهای NR/LLDPE پرشده با دوده در دامنه ای از دزهای پرتودهی و بارگذاری مورد مطالعه قرار گرفت. در مقایسه با مخلوطهای NR/LLDPE بدون دوده، استحکام کششی و مدول در 100 درصد ازدیاد طول برای این آلیاژها با بیشتر شدن دوده افزایش یافت. با بالا بردن دز تابش دهی و مقدار پرکننده تا یک حد معین خواص یاد شده به همین ترتیب بهتر شد. نتایج به کمک میزان ژل نامحلول و تحلیل شاخص تورم توضیح داده شده است. مشاهده شد در نمونه های پرشده ای که با پرتودهی با پرتوالکترون اصلاح شده اند میزان تقویت کنندگی در مقایسه با سیستم پخت معمولی بیشتر است.

رفتار شکست بین لایه ای در کامپوزیتهای تک لایه کربن - اپوکسی تحت بارپیچشی با استفاده از نمونه های ENF مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. مقادیر Gllc سیستمهای پخت شده در دمای بالا (XHTM45) بالاترین مقدار Gllc را دارند که بیشتر از 1000j/m2است. برای سیستمهای پخت شده در دمای متوسط (MTM) مقادیر Gllc مشخصا پس از اعمال پخت تکمیلی افزایش می یابد. برای مقاومت فشاری بعد از خمش (CSAI) رفتاراز Gllc متابعت می کند و مقایسه این دو آزمون نشان دهنده ارتباط بین نتایج هر دو آزمون است. میکروگرافهای SEM مقاومت بالای این لایه ها را در مقابل جدا شدن و ایجاد ترک نشان می دهند. این امر پیوند قوی بین الیاف و ماتریس را تایید می کند. نتایج DMA افزایش Tg را برای سیستمهای LTM و MTM بعد از پخت تکمیلی نشان می دهد. بنظر می رسد که مکانیسم شکست برای مواد چرمینه مختلف، متفاوت است و بشدت به وضعیت پخت و پخت تکمیلی آنهابستگی دارد. این موضوع مخصوصا در دماهای پخت 80 و 135 درجه سانتیگراد برای سیستمهای MTM و TM قابل توجه است.

سنتز آنزیمی برای تهیه پلی (2- اتیل آنیلین) رسانا و محلول در آب در مجاورت پلی استیرن سولفون دار شده مورد استفاده قرار گرفت. پلیمر شدن 2- اتیلآنیلین با آنزیم پروکسید از (HRP) به عنوان کاتالیزور برای تشکیل کمپلکس پلی (2- اتیل آنیلین)/ پلی استیرن سولفون دار رسانا، بارسانایی الکتریکی متوسط انجام گرفت. روش پلیمر شدن ساده و در دمای معمولی و در محلول بافرفسفات 4.0 = pH انجام می شود. این پلیمر از لحاظ الکتروشیمیایی فعال بوده و pH آن قویا وابسته به قدرت جذب و سایر مشخصات پلیمر است. تشکیل شکل رسانا و فعال الکتریکی کمپلکس پلی (2- اتیل آنیلین) / پلی استیرن سولفون دار، از طریق روشهای طیف سنجی FTR,UV- vis و NMR تائید شده است. مطالعات ولتامتر چرخه ای فقط یک پیک اکسایش - کاهش را در محدوده پتانسیک 0.2- تا1.0 ولت نشان می دهد.

در این پژوهش، اثر دارو و افزودنیها ب رفتار رهایش و خواص مکانیکی الاستومر سیلیکونی، در یک سیستم کنترل رهایش مونولیتی مورد ارزیابی قرار گرفته است. به همین منظور ماتریسهای سیلیکونی دارای غلظظتهای مختلف پروژسترون، کلسیم کربنات و روغن سیلیکون به عنوان افزودنی به کمک مخلوط کن هکه (Haake) مخلوط شده و پخت آنها در شرایط خاص صورت گرفته است. سپس داروی رها شده با یک روش تجزیه ای جدید بررسی و در باره خواص مکانیکی براساس استاندارد 2240 ASTMD مطالعه شده است. نتایج منحنی رهایش که از داده های تجربی حاصل شده نشان می دهد که بخوبی با مدل هیگوچی مطابقت دارند. وقتی غلظت روغن سیلیکون و پروژسترون در ماتریس پلیمری افزایش داده می شود. رهایش دارو زیاد می شود، در صورتی که سختی آن کاهش پیدا می کند. از طرف دیگر، مقادیر کلسیم کربنات، رهایش دارو را کاهش می دهد، ولی بر سختی اثری ندارد.

فرمولبندیهای مخاط چسب در سالهای اخیر مورد توجه زیادی قرار گرفته است. در این مطالعه استفاده از روش رئولوژی نوسانی دینامیکی به صورت گذر فرکانسی بسط یافته به جای گذر فرکانسی محدود، به عنوان یک روش واقع گرا تر و با مفهوم روشنتر برای بررسی پدیده مخاط چسبی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ازمایشهایی برای تهیه دیسکهای پلیمری و قرار دادن مستقیم آنها بر موکوس طبیعی برای فواصل زمانی مختلف (15، 60 و 120 دقیقه) و به دنبال آن برسی رئولوژیک نمونه های موکوس در فرکانس Hz 10 - 0.0001 انجام گرفت. نتایج بدست آمده نشان می دهد که دیسکهای دارای پلیمرهای آنیونی کربوپول 934 و سدیم کربوکسی متیل سلولوز می توانند بمراتب بیشتر از پلیمر غیریونی هیدروکسی پروپیل سلولوز و کربوپول EX83 دارای کلسیم G (مدول ذخیره) و G (مدول اتلاف) به میزان کمتری نسبت به G) موکوس را افزایش دهند و در واقع منجر به تقویت و استحکام بیشتر ساختار ویسکوالاستیک موکوس می شوند. هر چند G و G نمونه های موکوسی که در تماس با این دو پلیمر آنیونی قرار داشتند در فرکانسهای زیر Hz 1 دچار کاهش نسبتا کمی شدند ولیکن در مجاورت پتاسیم تیوسیانات (عامل شکننده پیوندهای هیدروژنی) بر خلاف G و G نمونه های موکوس دچار کاهش چشمگیری شد. یافته های بدست آمده از این پژوهش تائید کننده نظریه نفوذ زنجیرهای پلیمر مخاط چسب به داخل ساختار ژلی موکوس و به دنبال آن تشکیل پیوندهای هیدروژنی بین آنهاست و اهمیت استفاده از روش گذر فرکانسی وسیع شده را به جای روش گذر فرکانسی محدود به عنوان شیوه ای واقع گراتر جهت بررسی پدیده مخاط چسبی و ارزیابی پلیمرها و فرمولبندیهای مخاط چسب نشان می دهد.

نخهای رشته ای پلی پروپیلن در مقایسه با اتیلن ترفتالات و پلی آمید بعد از بافته شدن به روش تاب مجازی خاصیت کشش پذیری ، فنری، کمتری نشان می دهند. محققان دیگر سعی کرده اند تا به کمک تنش زدایی یا آمیزه کاری با پلی اتیلن ترفتالات و پلی استیرن و در نتیجه کاهش درجه بلورینگی این الیاف عیب یاد شده را کاهش دهند. به هر حال اصلاحات فیزیکی یا شیمیایی انجام شده هنوز به صورت رضایت بخش نتیجه مثبت نداده است. با توجه به اهمیت نخهای پلی پروپیلین بافته شده بی سی اف. در این پژوهشاثر آمیزه کاری پلی پروپیلین با 5/12 و 25 درصد پلی آمید 6 بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که گرچه جمع شدگی مر و فرومدول آنها برای نخهای بافته شده بی سی اف هر دو با افزایش دما و فشار هوای داغ مصرفی در حین بافته شدن افزایش می یابد. ولی آمیزه کاری پلی پروپیلن حتی 25 درصد پلی آمید 6 به بهتر شدن خاصیت فنری نمی انجامد و کاهش درجه بلورینگی نیز اثر مثبت در بهبود قابلیت بافته شدن این نخها نشان نمی دهد.