مشکل کمبود ید و اختلالات ناشی از آن در نقاط مختلف دنیا وجود داشته، این اختلالات در ایران نیز شناخته شده و برنامه کنترل و پیشگیری از بروز این اختلالات (از جمله تولید و توزیع نمک ید دار از سال 1368) به مرحله اجرا در آمده است. به منظور پایش برنامه کشوری مبارزه با کمبود ید در سال 1375، این بررسی در دانش آموزان 8 تا 10 ساله استان ایلام انجام شد. طی یک بررسی توصیفی- مقطعی از طریق نمونه گیری تصادفی تعداد 1400 دانش آموز (به تعداد مساوی دختر و پسر) از نظر شیوع گواتر از طریق معاینه بالینی، اندازه گیری T3 و T4 سرم به روش رادیوایمیونواسی و جذب (T3 RU) T3 و نمونه ادرار برای اندازه گیری ید ادرار به روش هضم مورد بررسی قرار گرفتند، میانگین T4،T3 سرم به ترتیب 9.4±1.6μg/dl و 148±83μg/dl بود. تفاوتی بین آن ها در دو جنس و بین دانش آموزان شهری و روستایی وجود نداشت، 2 نفر (0.1%) T4 بالاتر از 12.5μg/dl داشتند، میانه دفع ادراری ید در جمعیت مورد مطالعه μg/dl 69 بوده که در 94% موارد بیشتر از μg/dl 10 بود. ید ادرار کم تر از μg/dl 5 در 2.6% موارد وجود داشت درصد کلی گواتر در استان 83% که به ترتیب در دختران و پسران 93% و 80% بود. یافته های این بررسی نشان داد که 7 سال پس از شروع ید رسانی و 2 سال پس از آن که بیش از نیمی از جمعیت استان از نمک ید دار استفاده کردند، ید ادرار، در گروه سنی 8 تا 10 ساله استان نشانه ای از کمبود دریافت ید را نشان نمی دهد. اما با توجه به این که هنوز 83% از جمعیت مورد مطالعه مبتلا به گواتر هستند، این استان از نظر گواتر هیپرآندمیک محسوب می شود.