مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام
سال:1388 | دوره:17 | شماره:4 |تعداد مقالات:10

مقدمه: با توجه به نقش مهم نیتریک اکساید(NO)  در بسیاری از فرآیندهای بیولوژیک سلول ها و بافت های بدن از جمله سیستم تولید مثل، این بررسی به منظور مطالعه تغییرات جسم زرد و فولیکول های در حال رشد تخمدان موش صحرایی پس از تجویزL-Arginie  به عنوان پیش ساز و L-Name به عنوان مهارکننده سنتز نیتریک اکساید(NO)  انجام گرفته است.مواد و روش ها: 40 سر موش صحرایی ماده با وزن متوسط 200-250 گرم و سن متوسط 8 هفته، پس از جفت گیری و مشاهده پلاک واژینال که به عنوان روز صفر حاملگی درنظر گرفته می شد به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند. به غیر از گروه کنترل، بقیه گروه ها به ترتیب 2ml/kg/ip نرمال سالین، 200mg/kg/ip مـاده L-Arginine، 20mg/kg/ip مـــاده  L-Nameو مخلوط دو ماده L-Arginine و L-Name را با همان دوزهای مشابه، در روزهای سوم، چهارم و پنجم حاملگی دریافت کردند. در روز هیجدهم بارداری، موش ها با اتر بیهوش شده و تخمدان ها به روش لاپاراتومی خارج و در فرمالین 10 درصد فیکس گردیدند. پس از پاساژ بافتی و رنگ آمیزی عمومی هماتوکسیلین – ائوزین (H&E) و اختصاصی پاس (PAS)، تغییرات ایجاد شده با میکروسکوپ نوری و گراتیکول مورد بررسی قرار گرفت.یافته های پژوهش: موش های گروه دریافت کنندهL-Arginine  از نظر کیفی تغییرات بافتی به صورت از هم گسیختگی در مناطق وسیعی از ساختمان بافتی تخمدان و در بررسی های کمی از لحاظ آماری کاهش معنی داری در تعداد و اندازه جسم زرد نشان دادند (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: از مطالعه حاضر چنین برمی آید که NO در مرحله بارداری می تواند به عنوان یک عامل بازدارنده رشد سلولی مطرح بوده و سبب اختلال در عملکرد تخمدان گردد.

مقدمه: گــــیاه تشنــه داری که در مناطقی از استان ایلام می روید سالهاست که به صورت تجربی در درمان بیماری های مختلف از جمله کمک به بهبود زخم به کار می رود با این وجود مطالعه زیادی روی آن صورت نگرفته است. به همین منظور در این پژوهش اثر عصاره هیدروالکلی این گیاه بر روی ترمیم زخم پوستی بررسی شده است.مواد و روش ها: پس از جمع آوری و خشک نمودن قسمت های مختلف گیاه، عصاره هیدروالکلی آن به روش خیساندن تهیه و تغلیظ گردید. برای مطالعه از 36 راس خرگوش نیوزلندی نر و ماده در محدوده وزنی 06/2–200/1 کیلوگرم استفاده شد. طبق روش cross و همکاران زخم هایی به ابعاد 2×2 سانتی متر بر روی پوست پهلوی خرگوش ها ایجاد گردید و سپس به شش گروه شش تایی تقسیم گردیدند: گروه اول به عنوان شاهد بدون درمان نگهداری شد، در گروه دوم از اسرین (شاهد منفی)، گروه سوم از پماد فنی توئین 1 درصد (شاهد مثبت) و در سه گروه دیگر از پمادهای ساخته شده از گیاه تشنه داری با غلظت های 2 درصد، 5 درصد و 10 درصد وزنی - وزنی در پایه اسرین دوبار در روز استفاده گردید. برای بررسی روند ترمیم زخم ها هر روز کناره های زخم اندازه گیری گردید و درصد بهبودی زخم گروه های مختلف طی تمام روزهای درمان بر اساس آزمونone way ANOVA  و Tukey با یکدیگر مقایسه شدند. به منظور مطالعات بافت شناسی، در روزهای هفتم و پایان درمان هر گروه نمونه هایی از ضخامت کامل زخم ها برداشته شد.یافته های پژوهش: در بررسی انجام شده متوسط زمان ترمیم کامل زخم در گروه های بدون درمان و درمان شده با اسرین 21 روز، با پماد فنی توئین 1 درصد، 16 روز و با پمادهای 2 درصد، 5 درصد و 10 درصد گیاه تشنه داری به ترتیب 18، 17 و 16 روز بود. در بررسی بافت شناسی نیز علایم بهبود و تکامل بافت پوست در درمان با عصاره تشنه داری کامل تر بوده است.بحث و نتیجه گیری: تمامی گروه های درمانی اختلاف معنی دار آماری (P<0.05) با گروه های دریافت کننده اســـرین و گروه شاهد داشتند اما نتایج آماری و بافت شناسی نشان می دهد که پماد تشنه داری 10 درصد نسبت به بقیه گروه ها بهترین اثر را در ترمیم زخم پوستی خرگوش داشته است. با توجه به مطالعات میکروسکوپی و ماکروسکوپی احتمال می رود مشخص گردد که اجزای موثر گیاه تشنه داری موجب تحریک ساخت کلاژن و انقباض سریعتر زخم، رگ زایی، اتساع عروقی و همچنین کاهش التهاب، خونریزی و ادم زخم می شود.

مقدمه: دیابت بارداری شایع ترین اختلال متابولیک دوران بارداری است که موجب بروز عوارض در مـــادر و جنــین می گردد. بنابراین شناخت عوامل خطر ساز دیابـت بارداری از اهمـیت زیادی برخوردار می باشـد زیرا با شناخـت این عوامـل می توان برنامه های غربالـگری را در زنان مستعد انجام داده و با تشـخیص به موقع و کنترل مناسب قـندخون از ایجاد عوارض در مادر و جنین پیشگیری نمود. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط دیابت بارداری با سابقه ابتلا به سندرم تخمـــدان پلی کیستیک انجام گرفت.مواد و روش ها: این تحقیق به صورت موردی - شاهدی در زنان باردار مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی شهید اکبرآبادی شهر تهران در فاصله سال های 1387-1385 انجام گرفت. زنان شرکت کننده در پژوهش 188 نفر بودند که 94 نفر در گروه مورد (مبتلا به دیابت بارداری) و 94 نفر در گروه شاهد (غیرمبتلا به دیابت بارداری) قرار گرفتند و سپس سابقه ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک در دو گروه مقایسه گردید. داده ها با نرم افزار spss و آزمون های تی تست، فیشر، کای دو، من ویتنی و odds ratio مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته های پژوهش: نتایج پژوهش نشان داد که دو گروه از نظر میانگین سنی، میزان تحصیلات ، نمره آپگار و تعداد بارداری مشابه بودند ولی از نظر سابفه الیگومنوره، نوع زایمان، میانگین وزن نوزادان و سن بارداری و شاخص توده بدنی بین دو گروه اختلاف آماری معنی داری وجود داشت. همچنین نتایج نشان داد که بین زنان مبتلا و غیرمبتلا به دیابت بارداری از نظر سابقه ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک اختلاف آماری معنی داری وجود دارد (P=0.03).بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش که حاکی از ارتباط دیابت بارداری با سابقه ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بود لازم است با انجام برنامه های غربالگری در زنانی که سابقه ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک دارند با تشخیص به موقع دیابت بارداری از عوارض مادری و جنینی آن پیشگیری نمود.

مقدمه: تهوع و استفراغ بعد از عمل(postoperative nausea and vomiting)  یا PONV شایع ترین عارضه بعد از بیهوشی است و در حدود 70-20 درصد کل اعمال جراحی دیده می شود و یکی از علل مهم ابتلا و افزایش هزینه محسوب می شود، در مطالعاتی تجویز اکسیژن با غلظت بالاتر در طی اعمال جراحی منجر به کاهش PONV شده است. در مطالعه حاضر به بررسی تاثیر اکسیژن 100 درصد در کاهش PONV پس از اعمال جراحی پستان پرداخته شده است.مواد و روش ها: این مطالعه به شکل دوسوکور بر روی 60 بیمار که تحت عمل جراحی پستان قرار گرفته بودند صورت گرفت. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شده و بعد از القا بیهوشی استاندارد با هالوتان نیمی از آن ها اکسیژن 30 درصد (گروه 30) و نیمی دیگر اکسیژن 100 درصد (گروه 100) دریافت نمودند و میزان تهوع و استفراغ آنان تا 24 ساعت پس از عمل با یکدیگر مقایسه شد.یافته های پژوهش: بین دو گروه مورد مطالعه اختلاف قابل توجهی در شیوع تهوع و استفراغ بعد از عمل وجود داشت 30 درصد از بیماران گروه 100 دچار تهوع و استفراغ شدند که در مقایسه با 3/63 درصد در گروه 30 بسیار کمتر است (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه نشان داده شده که دریافت اکسیژن اضافی حین عمل در پیشگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی پستان مفید بوده و نیاز به داروهای ضداستفراغ را در این دسته از بیماران کاهش می دهد.

مقدمه: ترس یک پاسخ دفاعی فیزیولوژیک است که در برابر خطر حاد بروز می کند. از دیر باز اضطراب و ترس از جمله مباحث مهم روان شناختی بوده و برای کنترل آن راه حل ها و داروهای مختلفی ارایه شده است. از آن جا که گیاهان دارویی نقش مهمی در درمان بیماری ها دارند و در مقایسه با داروهای شیمیایی عوارض ملایم تری ایجاد می کنند، در این پژوهش تاثیر گیاه علف چای بر رفتار ترس مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: در تحقیق حاضر حیوانات تحت آزمایش به 5 گروه تقسیم گردید. گروه سالین (1mlit) به عنوان گروه کنترل، دو گروه عصاره الکلی گیاه علف چای در دوزهای (20mg/rat، 10) که درون بطن - مغزی(i. c. v)  تزریق گردیدند. چهارم گروهی که پنتیلن تترازول(PTZ)  را به صورت درون صفاقی (i. p) به میزان (20mg/kg) دریافت کرده بود به عنوان گروه کنترل مثبت و گروهی که علاوه بر PTZ یک دوز 10mg/rat از عصاره را نیز دریافت کرده بود. دستگاه استریوتاکس برای جراحی و دستگاه Plus-maze برای ارزیابی رفتار ترس در جانوران استفاده گردید.یافته های پژوهش: مقــــــایسه دو گروه آزمایشی عصاره با گروه کنترل (سالین) نشان داد که دوز 10mg/rat و دوز20mg/rat با (P<0.0001) باعث افزایش معنی دار در درصد ورود موش ها به بازوی باز(%OAE)  دستگاه پلاسمیز گردید. عصاره شاخص (%OAE) را نسبت به PTZ افزایش معنی داری داده بود.بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصله بیانگر آن است که گیاه علف چای می تواند با تاثیر بر سیستم سروتونریک و گابائرزیک در کاهش رفتار ترس دخیل باشد. و ترس ناشی از PTZ را کاهش دهد.

مقدمه: با توجه به اینکه رشد مهارت های حرکتی اساس یادگیری بعدی را تشکیل می دهد و کودکان مبتلا به نارسایی توجه / بیش فعالی به نوعی با مشکلاتی در ایــــن زمینه مواجه هستند، لذا این اختلال بایستی به گونه ای اصلاح شود که دشواری های حرکتی آنان قبل از شروع آموزش برطرف شود. مبتلایان به این اختلال مشکلات بالینی مشخصی در رابطه با مهارت حرکتی دارند که عبارتند از: 1- مشکل خام حرکتی 2- برخورد کردن با وسایل و اشیا به میزان بیشتر از دیگران 3- مشکل در فعالیت های ورزشی 4- وول خوردن 5- مشکل در پیروی از دستورات 6- بی قراری حرکتی که مهم ترین ویژگی آسیب شناختی این کودکان محسوب می شود.مواد و روش ها: سی دانش آموز پسر 12-7 ساله مبتلا به  ADHDبر اساس ملاک های DSM-IV  و پرسش نامه کانرز به عنوان گروه مورد انتخاب گردیده 30 پسر نیز با همین محدوده سنی به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. سپس هر دو گروه به وسیله آزمون رشد حرکتی(Lincon oseretsky test)  مورد بررسی قرار گرفتند و پس از جمع آوری داده ها و آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-10 با آزمون تی تست مقایسه شدند.یافته های پژوهش: دانش آموزان مبتلا به ADHD در آزمون رشد حرکتی Lincon oseretsky عملکرد ضعیف تری داشتند. همجنین در تنظیم حرکات، بازداری حرکتی، تعادل حرکتی، توازن، انعطاف پذیری حرکتی، جا به جا کردن سریع و میزان فعالیت حرکتی با مشکل مواجه بودند.بحث و نتیجه گیری: اولین پاسخ رفتاری کودک از نوع حرکتی است که در فرآیند یادگیری امری قابل توجه است.  مهارت های حرکتی دانش آموزان مبتلا به اختلال ADHD تفاوت زیادی با دانش آموزان عادی دارد، که توان بخشی این اختلال می تواند به تمرکز این افراد کمک کند. این تحقیق برای خانواده ها و مدارس کاربرد دارد.

مقدمه: لیشمانیوز بیماری انگلی مشترک بین انسان و حیوان با تنوع بالینی گسترده می باشد، که تحقیقات زیادی درباره جنبه های مختلف آن توسط سازمان بهداشت جهانی انجام شده است. درمان لیشمانیوز انسانی هنوز بر پایه استفاده از ترکیبات آنتی موان 5 ظرفیتی که دارویی پرعارضه می باشد صورت می گیرد. علاوه بر عوارض کاربرد این ترکیب ها، مقاومت انگل نسبت به این ترکیب ها هم مشکلی رو به افزایش است و با توجه به مشکلات مذکور و از طرف دیگر اندمیک بودن بیماری در این منطقه، نیز از دیگر دلایل اجرای این تحقیق محسوب گردید.مواد و روش ها: با استفاده از پرسش نامه های از قبل تهیه شده و همکاری معاونت بهداشت و درمان استان و درمانگاه های سطح شهر ایلام، 36 بیمار انتخاب گردید پس از دریافت رضایت کتبی به سه گروه 12 نفره تقسیم گردیدند. گروه 1 شاهد (تحت درمان با داروی شیمیایی آمفوتریسینB ، گروه 2 (تحت درمان با داروی محلی فرمول بندی شده شماره 1) و گروه سوم (تحت درمان با داروی فرمول بندی شده محلی شماره 2) (شماره 1 با ترکیب درصد بالاتر بصورت جلدی) تحت نظر پزشک مورد درمان قرار گرفتند. جهت اطمینان از وجود آماستیگوت در بیماران از سه روش الف) بیویسی ب) محیط کشت  (NNN) Novy – Mac – Neal - Nivolleج) آسپیره کردن از لبه ضایعه استفاد گردید.یافته های پژوهش: یافته های حاصل از این نشان داد که داروی محلی ترکیب شده در دو غلظت متفاوت اثر خوبی داشت و داروی شماره دو محلی می تواند در تسریع بهبود زخم ها با داروی شیمیایی قابل مقایسه باشد. در افرادی که با داروی محلی شماره دو درمان شده بودند احساس استرس و خارش در اطراف زخم ها وجود نداشت و در صورتی که در گروه شاهد این احساس استرس و خارش در دوران معالجه وجود داشت. در کنترل قطر هاله زخم ها نیز داروی تهیه شده محلی تاثیر بسزایی در کوتاه مدت از خود نشان داد که قابل مقایسه با داروی آمفوتریسین B می باشد.بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که احتمالا در ترکیب داروی محلی فرمول بندی شده با زاج سفید، زاج سیاه، کات کبود، کره، عوامل کنترل و مهارکننده بیماری لیشمانیوز جلدی وجود دارد.