رگبارها از جمله مخاطرات طبیعی اند که آگاهی از چگونگی وقوع و میزان اثرات آن کمک بسزایی در کاهش آسیب های احتمالی محیطی می نماید. پژوهش حاضر به منظور شناخت، قانونمند کردن و پیش بینی رگبارها صورت گرفته است. محدوده این تحقیق استان گیلان و دوره آماری به مدت 6 سال (1380 تا 1386) برای 10 ایستگاه باران سنجی مستقر در سطح استان محدود می گردد. نتایج تحقیق نشان داد که علاوه بر تغییر میزان رگبار در بازه های مختلف زمانی از لحاظ مکانی هم رگبارها دچار تغییر شده اند. بدین ترتیب بر حسب شدت بارش رخ داده، استان گیلان به سه منطقه غربی، مرکزی و شرقی تقسیم می گردد. بالاترین میزان بارندگی در منطقه غربی و کمترین آن در منطقه مرکزی به وقوع پیوسته است. همچنین برازش داده های رگباری با توزیع های مختلف آماری جهت تعیین معادلات اساسی برای پیش بینی حاکی از آن است که در بیشتر موارد (84 درصد) می توان از معادلات لگاریتمی درجه سوم استفاده کرد و با کاربرد معادلات به دست آمده می توان تخمین درستی از میزان رگبار در واحد زمان با دوره برگشت طرح ایجاد نمود.