به گفته محققان، باغ ارم و تخت و جهان نما و دلگشای شیراز از باغ های قدیمی ایران اند، با سابقه ای دست کم تا پیش از قرن هشتم. این ادعا نشانه اصالت این باغ ها است. اطلاعات و اخبار موجود از وضعیت و ترکیب این باغ ها تاملی موشکافانه تر در طرح آنها را ممکن کرده است. درک معماری این باغ ها، که از قدیمی ترین نمونه های پابرجا در ایران اند، هم در شناخت باغ ایرانی به طور خاص و هم در شناخت معماری این سرزمین، در دوره مهم پیش از قرن هشتم، موثر و مفید است. این مقاله با تکیه بر اطلاعات موجود (متون و نقشه ها)، درباره چگونگی استقرار و طرح معماری و منظره این باغ ها گفتگو و بدین ترتیب برخی وجوه اشتراک و افتراق آنها را بازگو می کند. هدف اصلی نگارنده از عرضه این مقاله نمایش اهمیت دقت و موشکافی در شواهد موجود تاریخی برای دستیابی به درس های ارزنده طراحی معماری است.در این مقاله ضمن معرفی و شناخت چند باغ قدیمی شهر شیراز، تنوع طرح معماری آنها را بررسی می کنیم. انتخاب این باغ ها بر دو اصل عمده استوار بوده است: اولا از کهن ترین باغ ها باشند و ثانیا اطلاعات لازم برای بحث و گفتگو درباره طرح معماری آنها در دسترس باشد. با به این دو شرط، چهار باغ از باغ های قدیمی شیراز را، که اطلاعات کافی برای گفتگو درباره طرح معماری آنها در اختیار بود، برگزیدیم: باغ ارم و باغ تخت و باغ جهان نما و باغ دلگشا. انتخاب این باغ ها با پذیرش این دو فرض است: 1) پذیرش ادعای متون بر این که باغ های ارم و تخت و جهان نما و دلگشا از پیش از قرن هشتم بر جا مانده اند؛ 2) پذیرش اطلاعات موجود و در دسترس شامل اوضاع فعلی باغ ها و عکس ها و نقشه های بر جای مانده و متون توصیفی و آنچه این منابع ترکیب نهایی باغ های معرفی می کنند.