مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

video

Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

sound

Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید:

951
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

دانلود:

556
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

اثر تزریق داروهای سولپیراید و بروموکریپتین به داخل هسته شکمی میانی هیپوتالاموس بر ترشح بزاق در موش صحرایی

صفحات

 صفحه شروع 25 | صفحه پایان 33

چکیده

 اساس این مطالعه بر این مبنا بود که آیا داروهای آنتی سایکوز که افراد تحت مراقبت های بالینی مصرف می کنند همانند سولپیراید بلوک کننده گیرنده D2 دوپامینی و بروموکریپتین تحریک کننده گیرنده D1 دوپامینی قادرند روی ترشح غدد برون ریز دستگاه گوارش به ویژه غده بزاقی تاثیر داشته باشند. آیا تغییرات ترشح بزاق حاصل اثرات اولیه داروهای مصرف شده است یا اینکه به دنبال گرسنگی, تشنگی و گوارش مواد غذایی در دهان می باشد. در این مطالعه 70 سر موش صحرایی تحت بیهوشی عمومی زیر دستگاه استرئوتاکس قرار گرفتند و به 7 گروه تقسیم شدند: یک گروه کنترل, دو گروه شم a و b که حلال دارویی دریافت می کردند, دو گروه سولپیراید (داروی آنتی سایکوز, آنتاگونیست گیرنده D2 دوپامینی) با دوزهای 4 و 8 میکروگرم, یک گروه بروموکریپتین (آگونیست گیرنده های D1 و D2 دوپامینی) با دوز 25 میکروگرم و یک گروه مختلط که سولپیراید 8 میکروگرم را همراه با بروموکریپتین 25 میکروگرم دریافت می کردند. در این مطالعه میزان ترشح بزاق برحسب حجم (میلی لیتر) اندازه گیری می گردید و سپس با استفاده از برنامه نرم افزار آماری SPSS گروه ها با هم دیگر مقایسه شدند (تست ANOVA). یافته های مطالعه نشان داد که گروه سولپیراید 4 میکروگرم نتوانست ترشح بزاق را افزایش دهد اما گروه سولپیراید 8 میکروگرم و گروه مختلط به طور معنی داری حجم بزاق را افزایش می دادند. بروموکریپتین (25 میکروگرم) به تنهایی نتوانست ترشح بزاق را به طور معنی دار افزایش دهد اما همراه با سولپیراید 8 میکروگرم قادر به افزایش معنی داری در ترشح بزاق شد. بنابراین سیستم دوپامین موجود در هسته شکمی میانی هیپوتالاموس اثرات قابل توجهی در ترشح غدد برون ریز دستگاه گوارشی دارد.

استنادها

  • ثبت نشده است.

    • ارجاعات

  • ثبت نشده است.

    • استناددهی

    APA: کپی

    شهبازی، فاطمه. (1396). اثر تزریق داروهای سولپیراید و بروموکریپتین به داخل هسته شکمی میانی هیپوتالاموس بر ترشح بزاق در موش صحرایی. زیست شناسی جانوری تجربی، 6(1 (پیاپی 21) )، 25-33. SID. https://sid.ir/paper/236138/fa

    Vancouver: کپی

    شهبازی فاطمه. اثر تزریق داروهای سولپیراید و بروموکریپتین به داخل هسته شکمی میانی هیپوتالاموس بر ترشح بزاق در موش صحرایی. زیست شناسی جانوری تجربی[Internet]. 1396؛6(1 (پیاپی 21) ):25-33. Available from: https://sid.ir/paper/236138/fa

    IEEE: کپی

    فاطمه شهبازی، “اثر تزریق داروهای سولپیراید و بروموکریپتین به داخل هسته شکمی میانی هیپوتالاموس بر ترشح بزاق در موش صحرایی،” زیست شناسی جانوری تجربی، vol. 6، no. 1 (پیاپی 21) ، pp. 25–33، 1396، [Online]. Available: https://sid.ir/paper/236138/fa

    مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.

    • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.

    • کارگاه های پیشنهادی





    بازگشت به بالا