مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

video

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

sound

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید:

251
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

دانلود:

495
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

تحلیل کارکردهای سبکی تشبیه در جلد اول شاهنامه فردوسی

صفحات

 صفحه شروع 121 | صفحه پایان 152

چکیده

 بررسی شگردهای بلاغی اثر ادبی از راه های کشف زیبایی های متن است. در مطالعات بلاغی سنتی غالبا با نگاهی جزءنگر تنها به تعیین بسامدها و توصیف آرایه ها و انواع آن هادر متون ادبی بسنده می شد. در مقابل, سبک شناسی بلاغی, رویکردی جدید در بررسی ویژگی های بلاغی متن است که تاثیر آرایه های ادبی را بر کیفیت پردازش موضوع با توجه به آن گونه (ژانر) خاص بررسی می کند. در این رویکرد, ما با مفاهیمی از حوزه نقد, زبان شناسی و مانند آن مواجهیم. در مقاله حاضر, تشبیه در شاهنامه فردوسی به منزله مهم ترین اثر فارسی در گونه ادبی-حماسی, براساس همین رویکرد بررسی شده تا نشان داده شود که فردوسی چگونه توانسته از این امکان زبانی و بلاغی در روایت داستان های شاهنامه سود ببرد. او با علم به تفاوت های گونه حماسه با گونه های ادبی دیگر و ضرورت به کار گرفتن شگردهای خاص بلاغی متناسب با این گونه ادبی با استفاده از برخی تمهیدات زبانی و بلاغی به ویژه تشبیه, توانسته اثری خلاقه بیافریند. «تشبیه» از آن رو که کانون خیال های شاعرانه در «روایت» است به مثابه مولفه ای سبکی در روایت های شاهنامه بسیار مورد توجه شاعر بوده است. در مقاله حاضر, جلد اول شاهنامه از حیث کاربرد تشبیه با رویکرد سبک شناسی بلاغی در سه بخش بلاغت, اهداف زبانی و روایت مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد فردوسی ظرفیت های فراوانی برای تشبیه در نظر گرفته و افزون بر تصویرسازی و زیبایی آفرینی در شاخه های دیگر بلاغی, زبانی و روایت گری نیز از آن بهره برده تا ناگزیر از استفاده از شگردهای ملال آور و مطول تصنعی دیگر نباشد.

استنادها

  • ثبت نشده است.
  • ارجاعات

  • ثبت نشده است.
  • استناددهی

    APA: کپی

    محمدنژادعالی زمینی، یوسف، و الهیان، لیلا. (1399). تحلیل کارکردهای سبکی تشبیه در جلد اول شاهنامه فردوسی. متن پژوهی ادبی (زبان و ادب پارسی)، 24(84 )، 121-152. SID. https://sid.ir/paper/413384/fa

    Vancouver: کپی

    محمدنژادعالی زمینی یوسف، الهیان لیلا. تحلیل کارکردهای سبکی تشبیه در جلد اول شاهنامه فردوسی. متن پژوهی ادبی (زبان و ادب پارسی)[Internet]. 1399؛24(84 ):121-152. Available from: https://sid.ir/paper/413384/fa

    IEEE: کپی

    یوسف محمدنژادعالی زمینی، و لیلا الهیان، “تحلیل کارکردهای سبکی تشبیه در جلد اول شاهنامه فردوسی،” متن پژوهی ادبی (زبان و ادب پارسی)، vol. 24، no. 84 ، pp. 121–152، 1399، [Online]. Available: https://sid.ir/paper/413384/fa

    مقالات مرتبط نشریه ای

  • ثبت نشده است.
  • مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.
  • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.
  • کارگاه های پیشنهادی






    بازگشت به بالا
    telegram sharing button
    whatsapp sharing button
    linkedin sharing button
    twitter sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    sharethis sharing button