تاریخ بیهقی از جنبه روایتی، نقل حکایت تاریخی، عبرت انگیزی، توصیف و. . . یکی از آثاری است که قابلیت ها و بن مایه های تصویری و دراماتیک دارد. این کتاب در یک نگاه، داستانی با روایت تاریخی در توالی زمان است و هر یک از حکایت های آن، ساختار داستانی منسجمی دارد. بافت قوی داستان افشین و بودلف و توصیف های دقیق در فضای روایت، با ارایه زمان و مکان مشخص در پنج پرده، به تصویر نمایشی گرایشی آشکار دارد. شخصیت های این داستان به شیوه های گوناگونی از راه کنش و گفت وگو معرفی می شوند و مخاطب با خصوصیات ظاهری و رفتار آن ها آشنا می شود. بیهقی در این حکایت با عینیت و برون گرایی در توصیف، کنش مندی روابط، تصویری ساختن موقعیت ها، فضاها و گفت وگوها، جذابیت بصری و عاطفی، جدال های مکرر شخصیت های داستانی و. . .، بخشی از استعدادها و توانمندی های نگارشی خود را در فرایند تبدیل به آثار نمایشی نشان می دهد و این امکان را برای نمایش نامه نویس فراهم می کند تا با اقتباس از این داستان، به ارایه شیوه تصویری و ارایه نمایشی چندپرده ای بپردازد.

در این مقاله، تاثیر نانوذرات رسی بر روی رفتار بالستیکی مواد مرکب چند لایه شیشه/اپوکسی با بافت دوبعدی بطور تجربی مورد بررسی قرار می گیرد. نانومواد مرکب هیبریدی از جنس شیشه/اپوکسی/نانورس بوده و با روش لایه چینی دستی تحت فشار ساخته شده است. نانورس کلوسید سی بی بوده و درون سیستم اپوکسی با درصد وزنی نسبت به مجموعه رزین (اپوکسی - نانورس) 0، 3، 5، 7 و 10 درصد پخش می شود. علاوه بر آزمایشات بالستیکی بر روی نمونه های ساخته شده با پرتابه های سرتخت به وزن 8.9gr و قطر 10mm تحت برخورد با سرعت 134m/s و 169m/s، آزمایش کشش نیز انجام شده است. بررسی نتایج نشان می دهد حالت بهینه افزایش خواص بالستیکی با افزودن 3 درصد وزنی نانورس به مقدار 10 درصد بدست می آید. با این وجود بیشترین افزایش خواص بالستیکی در سرعت های نسبتا بیش از حد بالستیک به مقدار 20 درصد با افزودن 10 درصد نانورس بدست می آید.

لطفا برای مشاهده متن چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

توانایی تنظیم و کنترل افکار، رفتار، انگیزه ها و اعمال برای رسیدن به اهداف خودنظم بخشی نام دارد، و یادگیری خودنظم یافته متضمن برنامه ها و رفتارهایی استراتژیک برای تحقق اهداف یادگیری است. این پژوهش درصدد پاسخ به این سوال است که آیا آموزش مدل یادگیری خودنظم یافته زیمزمن و مویلان به گروهی از دانش آموزان ایرانی بر نگرش آنان به خواندن در انگلیسی به عنوان زبان خارجی تاثیر مثبت دارد. دیگر هدف آن عبارت است از این که آیا سطح مهارت زبانی زبان آموزان می تواند تاثیر آموزش خودنظم بخشی را بر نگرش شرکت کنندگان تعدیل می کند. دو گروه آزمایش دست نخورده در دو سطح زبانی متوسط و پیشرفته استراتژی ها و فرایندهای خودنظم بخشی خواندن را فراگرفتند، ولی دو گروه کنترل دست نخورده در این دو سطح زبانی به روش سنتی و متداول، خواندن را آموزش دیدند. داده های مطالعه با استفاده از پرسشنامه یاماشیتا در باره نگرش به خواندن در انگلیسی جمع آوری شد. و درنتیجه تحلیل کواریانس دوطرفه مشخص شد که آموزش خودنظم بخشی خواندن و درک مطلب در انگلیسی می تواند نگرش شرکت کنندگان را به خواندن در انگلیسی به میزان معناداری بهبودبخشد، اما سطح مهارت زبانی تاثیر آموزش خودنظم بخشی را بر نگرش شرکت کنندگان تعدیل نمی کرد. این نتایج با برجسته کردن نقش یادگیری خودنظم یافته در خواندن دانش آموزان ایرانی می تواند مدرسان زبان انگلیسی را برآن دارد تا برای بهبود نگرش زبان آموزان به خواندن از استراتژی های خودنظم بخشی در کلاس بهره برند.