هدف بسیاری از تحقیقات انجام شده در زمینه آموزش زبان انگلیسی از دهه 1960 تاکنون یافتن اثر رفتارهای مربی و دانشجو در کلاس درس بر موفقیت نهایی دانشجویان بوده است. یادگیری دانشجویان رابطه بسیار نزدیکی با متغیرهایی نظیر رفتار مربی، فعالیت های آموزشی، و غیرآموزشی ، شخصت مربی و شاگردان، عوامل رفتاری، شناختی، فردی و اجتماعی داشته است. اعتقاد صاحب نظران بر این است که پیشرفت تحصیلی دانشجویان ارتباط تنگاتنگی با متغیرهای ذکر شده دارد. ارزشیابی این عوامل و یافتن رابطه مستقیم یا غیرمستقیم آنها بر موفقیت های تحصیلی دانشجویان می تواند در تهیه مطالب درسی، اتخاذ شیوه های آموزشی مناسب برای فردفرد دانشجویان و از همه مهمتر در آموزش مربیان و نهایتاً در یادگیری دانشجویان بسیار مؤثر باشد.در این مطالعه از یک گروه کارآموز مربیگری آموزش زبان و تعدادی از هماهنگ کنندگان آموزشی به عنوان مربیان کارآزموده خواسته شد تا گزارشی بر اساس مشاهده کلاس های معلمان زبان انگلیسی در مؤسسه آموزش زبان انگلیسی ارائه دهند. از ایشان درخواست شد تا پرسشنامه مربوط به این امر را - که از کتاب " آموزش زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم یا زبان خارجی " نوشته Celce Murcia ص 327 اتخاذ شده بود - را طی یک جلسه کامل با حضور در کلاس و مشاهده رفتارها تکمیل کنند.این تحقیق تا زمان جمع آوری، دسته بندی و بررسی اجمالی گزارش ها به صورت یک تحقیق کیفی انجام شد. سپس گزارش ها نمره بندی و با نمرات پایان ترم دانشجویان مقایسه شد. ضریب همبستگی به دست آمده نشان داد که ارتباط متوسطی بین نمرات ارزشیابی معلمین و موفقیت تحصیلی دانشجویان وجود دارد. تجزیه و تحلیل متغیرها تفاوت فاحشی را بین این دو متغیر مستقل نشان می داد.  

در بهداشت سازمانی، بررسی عوامل استرس زای شغلی، در مشاغل مختلف با نتایج متفاوتی همراه بوده است. هدف تحقیق حاضر، بررسی عوامل استرس زای شغلی (استرسورهای فردی) در بین مربیان تربیت بدنی و ورزشی دانشگاه های دولتی کشور است. انتخاب مربیان به صورت تصادفی از بین 14 رشته ورزشی انجام گرفته است. از بین 346 مربی رسمی دانشگاه ها، تعداد 193 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار تحقیق، فرم کوتاهی از پرسشنامه عوامل استرس زای شغلی است که با 17 سوال 7 ارزشی لیکرتی عوامل استرس زای فردی را اندازه گیری می کند. پایایی این ابزار در یک مطالعه راهنما بر روی 25 مربی ورزش آموزشگاه های استان گیلان و با استفاده از ضریب همبستگی آلفاکرونباخ، 0.93 محاسبه گردیده است. در تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق، از آزمون t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و ANOVA استفاده شده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که مربیان تربیت بدنی بیشتر از حد متوسط با عوامل استرس زا روبرو هستند و عوامل استرس زای حساسیت کار، حجم کار و فشار زمان (کمبود زمان)، به ترتیب شایع ترین عوامل استرس زا در بین مربیان بودند. بررسی کامل عوامل استرس زای شغلی به کنترل عوامل شخصیتی تیپ الف یا ب، مرکز کنترل و سایر رویدادهای زندگی بستگی دارد.

با توجه به اهمیت خاص آموزش بالینی در دانشکده های پرستاری و مامایی پژوهش حاضر با هدف تعیین موقعیت های استرس زا در آموزش بالینی از دیدگاه مربیان پرستاری بر روی کلیه مربیان گروه پرستاری در دانشکده پرستاری و مامایی شهید صدوقی یزد صورت گرفته است. این پژوهش نوع توصیفی و داده ها با استفاده از پرسشنامه دو قسمتی شامل اطلاعات دموگرافیک و چک لیست مربوط به موقعیت های استرس زا در امر آموزش بالینی، جمع آوری شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان می دهد که استرس زاترین موقعیت در آموزش بالینی از دیدگاه مربیان عدم انطباق واحد نظری و کارآموزی ارایه شده توسط هر مربی می باشد. پس از آن به ترتیب عدم همکاری پرسنل بخش ها با مربی و دانشجو، زیاد بودن نسبت دانشجو به بیمار و ایجاد حوادث در بخش به علت عدم توانایی دانشجو، مهمترین عوامل استرس زا بوده است. وجود این عوامل استرس زا تاثیر منفی بر کیفیت ارایه آموزشهای بالینی توسط مربیان خواهد داشت. بنابراین تلاش در جهت رفع این موانع می تواند گامی موثر در راستای ارتقای کیفیت انجام آموزشهای بالینی توسط مربیان پرستاری باشد.

سابقه و هدف: اکسیورز یکی از مشکلات عمده بهداشتی دنیا به خصوص در کودکان زیر 12 سال است. بیش از 40 میلیون آمریکایی خصوصا کودکان به اکسیور آلوده اند. یکی از عوارض انگل نقش آن در ایجاد ولویت می باشد. از آنجایی که انگل در دختران شایع تر از پسرهاست این تحقیق با هدف اطلاع از میزان شیوع اکسیور و ولویت در دختران 2 تا 5 ساله مهد کودک های شهرستان ساری انجام پذیرفت.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی انجام شد و از کلیه کودکان در دسترس 2 تا 5 ساله مهدهای کودک شهر ساری با استفاده از روش چسب اسکاچ نمونه گرفته شد. ولو کودکان فوق توسط ماما و زیر نظر متخصص زنان مورد بررسی قرار گرفت و اطلاعات مربوط به خارش، شقاق مقعد، ادم و خارش ولو و واژن و سوزش، بی قراری و شب ادراری کودک پس از بررسی در پرسشنامه هر کودک ثبت گردید.سایر اطلاعات هر کودک شامل سن کودک، نوع مهد، سواد و شغل پدر و مادر، تعداد افراد خانوار، تعداد همبازیهای خانوادگی، تعداد کودکان و مربیان هر کلاس، وضعیت ناخن و عادات نامعقول کودکان، تعویض روزانه لباس زیر و شستشوی روزانه کودک، ضدعفونی کردن روزانه اسباب بازی ها و ملحفه، وجود پزشک در مهد و کارت بهداشتی مربی و کودک، به کمک مربیان و والدین در پرسشنامه هر کودک ثبت گردید و از کودکان مبتلا به اکسیوروز نمونه مجدد چسب اسکاچ از ناحیه ولو گرفته شد. نتایج: از مجموع 217 کودک بررسی شده 64 نفر (5/29 درصد) مبتلا به اکسیوروز بودند و 38 نفر (5/17 درصد) ولویت داشتند و در 13 کودک (6%) آلودگی توام به اکسیور و ولویت دیده شد که با انجام آزمون آماری X2 ارتباط معنی داری بین اکسیوروز و ولویت دیده نشد و در 2/34 درصد از کودکانی که ولویت داشتند همزمان اکسیوروزنیز دیده شده است.بین آلودگی به اکسیور با سن رابطه معنی دار (p<0.001) و بین آلودگی به ولویت و گروه های سنی رابطه معنی دار (p<0.05) و بین آلودگی به اکسیور و استفاده از اسباب بازی به صورت فردی و جمعی رابطه معنی دار (p<0.01) دیده شده است و بین آلودگی به ولویت و خارش و شقاق مقعد رابطه معنی دار (p<0.05) مشاهده شده است.استنتاج: با توجه به میزان شیوع اکسیور و نقش آن در ایجاد ولویت و وجود محدودیت هایی در زمینه بررسی آن لزوما اجرای برنامه های وسیع جهت ارزیابی سلامت کودکان از نظر عوامل ایجاد کننده ولویت ضرورت دارد.

در یک کارآزمایی آموزش بهداشت بر اساس برنامه یاری کودک به کودک میزان انتقال دانش توسط کودکان پایه پنجم ابتدایی به کودکان کوچکتر از خود مورد مطالعه قرار گرفت. میزان آگاهی 68 دانش آموز پایه های دوم تا چهارم در قالب یک گروه 38 نفری (آموزش توسط مربی) و پنج گروه شش نفری (آموزش توسط دانش آموزان) قبل و بعد از آموزش مورد سنجش و مقایسه قرار گرفت و نهایتا اختلاف معنی داری در میزان آگاهی بین گروهها مشاهده نشد.

هدف از انجام این تحقیق، بررسی میزان شیوع و علل آسیب های جسمانی ورزش کشتی (رشته آزاد) سطح ملی کشور است. نمونه های تحقیق 50 نفر از کشتی گیرانی بودند که طی سال های 1374-1377 حداقل سه بار به اردوی تیم ملی کشتی آزاد دعوت شدند، که نمونه های آماری، و جامعه آماری را تشکیل دادند. روش مورد استفاده در این تحقیق، روش آمار توصیفی است، همچنین برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه بسته استفاده شده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات، با استفاده از جداول مورد مطالعه قرار گرفته است. در این تحقیق چهار نوع آسیب استخوانی، پوستی، عضلانی، مفصلی بررسی شد که شامل آسیب های شکستگی و ترک خوردگی، خراش و زخم، ضرب دیدگی و کوفتگی، کشیدگی و پارگی، دررفتگی، پیچ خوردگی، دیسک بین مهره ای و مینیسک می شود. در مورد علل وقوع آسیب ها می توان به عواملی نظیر خستگی مفرط، وجود آسیب های قبلی، تکنیک غلط و حرکات غیر ورزشی، شرایط روحی نامناسب، کاهش وزن، عدم مراجعه به پزشک در آسیب های شدید و جزئی، استفاده از وسایل نامناسب و استاندارد، زمان تمرین و مسابقه گرم کردن قبل از شروع فعالیت، تمرینات نامنظم و منقطع و عدم حضور مربی اشاره کرد.

خود آزمایی پستان یک روش مطمئن در تشخیص زودرس سرطان پستان است و بایستی به عنوان یک عادت و رفتار در میان زنان مورد توجه قرار گیرد. این بررسی به منظور مقایسه تاثیر دو روش آموزشی بر مهارت و رفتار مادران شهرستان بوشهر انجام گرفته که در طی آن با استفاده از نمونه گیری تصادفی، تعداد 40 نفر از مادران دختران یک مرکز پیش دانشگاهی شهر بوشهر به عنوان نمونه انتخاب و به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند. پس از انجام آزمون اولیه، گروه اول توسط دختران آموزش دیده خود و گروه دوم، توسط مربی، تحت تعلیم خودآزمایی پستان (BSE) قرار گرفتند. سپس مهارت کسب شده در ارتباط با نحوه انجام BSE توسط چک لیست بررسی شد و پس از سه ماه پیگیری رفتار دو گروه توسط پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت. میانگین نمره گروه اول (آموزش توسط دختران 67.85±13.8) با گروه دوم (آموزش به مادران؛ 52.14 ± 22.4) در زمینه کسب مهارت اختلاف داشت (p<0.05). همچنین، مادران گروه اول، معاینه را در طی سه ماه پیگیری، بصورت مداوم تر و منظم تر از مادران گروه دوم انجام داده بودند (p<0.01). بنابراین با استفاده از دانش آموزان دختر در آموزش BSE می توان به دو هدف عمده دست یافت: درگیری نیروی عمده موجود در مدارس در انتقال مطالب بهداشتی و افزایش انتقال و تداوم انجام خود آزمائی پستان در میان مادران.