Intracytoplasmic sperm injection (ICSI) is one of the most successful techniques of Assisted Reproductive Technology (ART) and is mostly in use for the treatment of infertility with male factors. In this method, before injecting sperm into the intracytoplasmic of the oocyte, cumulus cells around the oocyte must be stripped to facilitate the injection process. To achieve this, both enzymatic and mechanical methods are used in embryological laboratories for denudation, which has major deficiencies, including the possibility of damaging the oocyte prior to the injection process. In this research, a microfluidic-based device is introduced for the separation of cumulus cells around the oocyte with minimum manual operations. The results prove high efficiency, and non-destructive denudation of the oocyte with the reduced amount of culture medium leads to the low-cost preparation process of oocytes. The process can also be integrated with ICSI chips under development and will be reported shortly.

Non-cooperative intelligent control agents (ICAs) with dedicated cost functions, can lead the system to poor performance and in some cases, closed-loop instability. A robust solution to this challenge is to place the ICAs at the feedback Nash equilibrium point (FNEP) of the differential game between them. This paper introduces the DESIGNation of a robust decentralized infinite horizon LQR control system based on the FNEP for a linear time-invariant system. For this purpose, two control strategies are defined. The first one is a centralized infinite horizon LQR (CIHLQR) problem (i.e. a supervisory problem), and the second one is a decentralized control problem (i.e. an infinite horizon linear-quadratic differential game). Then, while examining the optimal solution of each of the above strategies on the performance of the other, the necessary and sufficient conditions for the equivalence of the two problems are presented. In the absence of the conditions, by using the least-squares error criterion, an approximated CIHLQR controller is presented. It is shown that the theorems could be extended from a two-agent control system to a multi-agent system. Finally, the results are evaluated using the simulation results of a Two-Area non-reheat power system.

بهبود و تکمیل فرایند تصفیه پساب به منظور استفاده مجدد و بازگردانی به خط تولید، اهمیت زیادی دارد. در این پژوهش، فرایند پراکسید هیدروژن/ ازن (پروکسون) به عنوان مرحله تکمیلی تصفیه پساب کارخانه کاغذسازی برای کاهش میزان اکسیژن موردنیاز شیمیایی و حذف اشریشیا کلی بررسی شد. در این راستا، از روش طراحی Box-Behnken DESIGN بر پایه روش سطوح پاسخ برای بهینه سازی و بررسی اثر سه متغیر حاکم بر فرایند ازن زنی شامل حجم مصرفی H2O2، مقدار ازن ورودی (mg/min) O3 و مدت زمان ازن زنی (min) t، استفاده شد. نتایج نشان داد مقدار O3 و H2O2 بیشترین تأثیر را برای کاهش COD (حداکثر تا حدود 75 درصد) داشته اند. همچنین هر سه متغیر بر افزایش کارایی فرایند پروکسون و حتی حذف کامل E. coli نقش به سزایی داشته اند. در تعیین شرایط بهینه، مقدار O3 معادلmg/min  146، مقدار H2O2 معادل  ml2 و مدت زمان ازن زنیmin  23 کمترین مقدار COD باقیمانده mg/L 73 و هم زمان بیشترین کارایی (حذف 75 درصدی E. coli) پیش بینی شد. نتایج نشان داد با توجه به برهم کنش O3 و H2O2، فرایند پروکسون ضعیف تر از فرایند ازن زنی تنها عمل کرده است.

با توجه به افزایش سطح آگاهی مردم در خصوص ارتباط بین مصرف زیاد چربی و بیماری هایی نظیر چاقی، سخت شدن دیواره رگ ها، بیماری های قلبی - عروقی، افزایش فشارخون، چاقی، آسیب های بافتی و سرطان تقاضا در جهت تولید فرآورده های غذایی سالم مانند فرآورده های لبنی کم چرب و پروبیوتیک افزایش چشم گیری داشته است. در این پژوهش، به منظور بهینه سازی فرمولاسیون ماست پروبیوتیک کم چرب تاثیر غلظت های مختلف اینولین، کیتوزان و زانتان در سه سطح (1، 2 و 3 درصد) بر بقای Lactobacillus acidophilus، ویسکوزیته ظاهری، ظرفیت نگهداری آب (WHC)، اسیدیته و ارزیابی حسی در طی 15 روز نگهداری مورد بررسی قرار گرفتند. آنالیز داده ها نشان داد، افزایش نسبت اینولین و کیتوزان باعث افزایش بقای (La-5)، ویسکوزیته ظاهری، WHC، اسیدیته و ویژگی های حسی در طی نگهداری می شود. با استفاده از روش های بهینه سازی گرافیکی و قرار گرفتن نمودارهای کانتورپلات مربوط به هر ویژگی بر روی هم، نسبت های بهینه اینولین 93.4 درصد، کیتوزان 6 درصد و زانتان 0.6 درصد تعیین گردید.

مقدمه: در مواردی که در یک مطالعه مداخله ای گرفتن گروه کنترل غیراخلاقی بوده و یا تعداد نمونه بسیار کم است (بیماری های نادر)، لازم است حداقل در مراحل اولیه، مطالعه ای تک نمونه ای انجام گیرد. جهت آنالیز این مطالعات از دو روش کلی گرافیکی مشاهده ای و استنتاجی آماری استفاده می شود که در این بین روش آماره C یک روش بسیار پیشرفته و با توان بالا محسوب می شود.مواد و روش ها: ابتدا برای روند داده ها در فاز پایه آماره C محاسبه و در مورد معناداری آماری روند مذکور تحلیل صورت می گیرد. اگر روند از نظر آماری معنادار نباشد آنوقت داده های مربوط به فاز پایه و مداخله با هم تجمیع شده و مجددا آماره C محاسبه و معناداری آماری آن مورد بررسی قرار گرفته و در صورت معنادار بودن دلیل بر اثربخشی مداخله مورد مطالعه می باشد. هم چنین با ذکر یک مثال واقعی (با شرایط عدم معناداری روند در فاز پایه) که بر اساس قسمتی از داده های مطالعه بررسی تاثیر استفاده از روش آی - تی - ام - تی (ITMT) بر روی مهارت های درون دستی دو کودک همی پلژی خفیف انجام شده است و هم چنین یک مثال فرضی (با شرایط معناداری روند در فاز پایه) روش مذکور مورد بحث قرار می گیرد.یافته ها: در فاز پایه روند تغییرات کلیه پارامترهای کیفیت و عملکرد مهارت های دستی (8 پارامتر) در مثال اول معنادار نبوده ولی روند تغییرات ترکیبی از اندازه های فاز پایه و فاز مداخله معنادار بوده است. (P<0.05; Z score> 1.68) و هم چنین در مثال دوم هم در فاز پایه روند تغییرات کلیه پارامترهای کیفیت و عملکرد مهارت های دستی (8 پارامتر) معنادار بوده و هم روند تغییرات ترکیبی از اندازه های فاز پایه و فاز مداخله معنادار بوده است (P<0.01; Z score>2.58).نتیجه گیری: مطالعه تک نمونه ای و آنالیز آن با استفاده از روش آماره C، علی رغم محدودیت های خاص خود، امکان ارزیابی اثر مداخلات را در شرایط خاص، فراهم می آورد.

زمینه و هدف: نواقص حرکتی شامل همی پارزی، عدم هماهنگی و اسپاستیسیته از رایج ترین آسیب های بعد از سکته مغزی هستند. بیشتر بیماران در طی زمان در بعضی از این نواقص بهبود می بابند که البته میزان آن در بیماران مختلف متفاوت می باشد. شواهدی هست که نشان می دهد افزایش شدت و کمیت درمان پس از سکته مغزی می تواند بهبود را افزایش بخشد. توانبخشی حرکتی این بیماران شامل ترکیبی از تکنیک های حرکت درمانی است که در بسیاری از کلینیک های کاردرمانی انجام می گیرد. اما در این روند توانبخشی به امواج مغزی بیماران سکته مغزی و تاثیری که این امواج می تواند بر حرکت داشته باشد توجهی نمی شود. یکی از این امواج تتا می باشد، لذا هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر همراه کردن کاردرمانی و نوروفیدبک بر درمان حرکتی بیماران سکته مغزی می باشد.روش بررسی: این مطالعه بصورت طرح تک آزمودنی Single-System DESIGN (AB) بر روی 2 بیمار سکته مغزی انجام شد. در طی فاز پایه عملکرد اندام فوقانی و تحتانی بیماران (با استفاده از آزمون های فوگل-مایر و برگ)، سه روز در هفته و به مدت 4 هفته مورد ارزیابی قرار گرفته و مداخلات کاردرمانی هم انجام شد. پس از اتمام این دوره فاز درمان آغاز گردید که ترکیبی از کاردرمانی و نوروفیدبک است و مدت آن نیز 4 هفته بود. سپس نتایج ارزیابی های فازهای پایه و درمان مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفت.یافته ها: هر دو بیمار بهبودی معنی داری را در عملکرد اندام فوقانی (بیمار 1، 81.1% و بیمار 2، 68.1%) و تحتانی (بیمار 1، 73.1% و بیمار 2، 75.4%) در آزمون فوگل-مایر و برگ (بیمار 1،51.6 % و بیمار 2، 68.1% ) نشان دادند.نتیجه گیری: باتوجه به بهبودی قابل توجه در عملکرد اندام فوقانی و تحتانی بیماران به نظر می رسد همراه کردن نوروفیدبک با درمانهای رایج کاردرمانی، می تواند نتایج بالینی بهتری در بر داشته باشد. اگرچه به مطالعات بیشتر در آینده نیاز است.

در بیمارستان ها موضوع پایداری تأمین از انرژی، کنترل اقلیم داخلی و تهویۀ هوا اهمیت ویژه ای دارد که دلیل آن پیچیدگی های زیاد و ملاحظات دقیق از لحاظ آسایش و ایمنی است. از این رو، ارزیابی عملکرد سیستم های عرضۀ انرژی و اقدامات مربوط به بازدهی انرژی برای بخش های مختلف بیمارستان در مقایسه با سایر ساختمان ها از پیچیدگی های بیشتری برخوردار است. در این پژوهش سیستم انرژی یک بیمارستان به عنوان مورد مطالعه با استفاده از نرم افزار DESIGN-Builder مدل سازی شده و نتایج به دست آمده با استفاده از قبض های انرژی بیمارستان اعتبارسنجی شده است. سپس، سناریوهایی در راستای کاهش تقاضای انرژی حرارتی یا سرمایشی و بهبود کارایی سیستم های انرژی اولیه مطرح شده و میزان کاهش انرژی ناشی از آن ها با استفاده از نرم افزار برآورد شده است. این سناریوها که در راستای ارتقای سیستم انرژی مطرح شده اند؛ شامل استفاده از سیستم بازیابی حرارتی، بهبود درزبندی ساختمان، بهبود پوستۀ بنا و بهبود سیستم روشنایی است. برای انجام این پروژه، بیمارستان غیاثی واقع در جنوب غرب تهران به عنوان مورد مطالعه انتخاب شده است. بر اساس مدل سازی انجام شده، سیستم انرژی فعلی بیمارستان سالانه GWh 08/3 برق و GWh 23/4 گاز مصرف می کند که با پیاده سازی سناریوهای مختلف انرژی می توان میزان مصرف سالانۀ حامل های انرژی را کاهش داد. بررسی ها و مدل سازی های انجام شده نشان داد اضافه کردن سیستم بازیابی حرارتی می تواند باعث کاهش 30 درصدی مصرف گاز سیستم شود. از طرفی، بهبود سیستم روشنایی می تواند سبب صرفه جویی 22 درصدی در مصرف برق شود.

زمینه و هدف: نقایص حسی از جمله عوارض شایع سکته های مغزی هستند و مطالعات مختلف میزان شیوع این نقایص را در بیماران سکته مغزی بین 11 تا 85% گزارش نموده اند. علیرغم اینکه نقایص حسی سبب کاهش کیفیت حرکات اندام فوقانی، ضعف در انجام حرکات مهارتی و ضعف در مهارت های گرفتن شده و میتوانند منجر به کاهش سطح فعالیت در سمت مبتلا، تطابق فرد به زندگی با یک دست و نهایتا کاهش کیفیت زندگی فرد شوند اما بندرت در برنامه های توانبخشی بیماران سکته مغزی مورد توجه قرار میگیرند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر بازآموزی حسی بر بهبود عملکرد اندام فوقانی همی پلژیک در بیماران سکته مغزی می باشد.روش بررسی: این مطالعه بصورت (Single-System DESIGN (AB بر روی 5 بیمار سکته مغزی مزمن انجام شد. در طی فاز پایه عملکرد اندام فوقانی بیماران (با استفاده از آزمون Fugl-Meyer) نقایص حرکتی اندام فوقانی (با استفاده از آزمون Motoricity Index) و مهارت دستی آنان (با استفاده از آزمون Box and Block) در فواصل سه روز یکبار مورد ارزیابی قرار گرفت و پس از رسیدن به الگوی ثابت در تغییرات، فاز درمان آغاز گردید. بیماران در این فاز به مدت 6 هفته تحت درمان بازآموزی حسی قرار گرفتند. درمان بر پایه اصول بازآموزی حسی و برحسب توانایی ها و ناتوانی های بیماران با تعیین محل و تعداد لمس ثابت و متحرک آغاز گردیده و با تکالیف تمایزی پیشرفته تر مانند گرافستزیا ادامه یافت. سپس نتایج ارزیابی های فازهای پایه و درمان مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: 4 نفر از بیماران مورد مطالعه بهبودی معنی داری را در عملکرد اندام فوقانی نشان دادند و تمامی آنان به بهبودی معنی داری در نقایص حرکتی و نیز مهارت دستی دست یافتند.نتیجه گیری: با توجه به بهبودی قابل توجه در عملکرد و نقایص حرکتی اندام فوقانی و نیز مهارت دستی بیماران مورد مطالعه بدنبال بازآموزی حسی، به نظر می رسد این مداخله می تواند مداخله درمانی موثری در توانبخشی بیماران سکته مغزی باشد، اگرچه مطالعات بیشتر با حجم نمونه بزرگتر نیاز است.