Protective steel doors are widely used in buildings due to their high resistance against the impact loads. However, its heavy weight has been always considered as a major drawback for these doors. In this paper, a new Optimized stiffened impact-protective steel door incorporating sandwich panel with aluminum foam core (OSSA) is examined. This door consists of two face sheets, main and secondary stiffeners, and aluminum foam as the inner core. In order to optimize the door, at first the rigidity and weight functions of the stiffened steel door were extracted. Then an optimal door weighing 42% less than the primary door was obtained. Due to the high energy absorption capacity of the combined foam core and stiffened steel door structure, the use of aluminum foam core in the Optimized steel door was proposed. By doing numerical analysis, and depending on the thickness of the face sheet of OSSA, 20 to 32% reduction in the maximum displacement was observed. The results also showed that, with 67% increase in the peak overpressure, OSSA has kept almost the same maximum displacement as that of the steel door without an aluminum foam. In other words, by using aluminum foam core in the Optimized stiffened door, the door will resist 67% more impact load.

در تحقیق حاضر، یک مدل شبیه سازی- بهینه سازی تهیه شد. به این منظور ابتدا با استفاده از سیستم مدل سازی آب زیرزمینی (GMS) تراز آب زیرزمینی شبیه سازی شد، سپس شش سناریو بر اساس سطح آب زیرزمینی به منظور بهره برداری بهینه از آبخوان دشت شهریار تعریف شد. پس از این مرحله تراز آب زیرزمینی به وسیلة مدل شبکه عصبی مصنوعی (ANN) برآورد شد. در نهایت توسط الگوریتم ژنتیک چندهدفه (NSGA-II)، دو تابع هدف درآمد به هزینه و تغییرات سطح آب زیرزمینی بر اساس سطح زیرکشت، منابع آب زیرزمینی و سطحی برآورد شدند. در این تحقیق، جهت افزایش دقت مصارف بهینه آب زیرزمینی و سطحی، مقادیر بهره برداری از منابع آب سطحی نیز برآورد شد. نتایج نشان داد که بیش ترین پارامتر نسبت درآمد به هزینه حاصل شده، مربوط به ناحیه شهریار سپس ناحیه رباط کریم و در آخر ناحیه اسلامشهر بوده و الگوی کشت و حجم نیاز آبی بهینة کل محدوده مطالعاتی نسبت به شرایط فعلی به میزان 36 درصد و حجم مصرف آب کشاورزی 44 درصد کاهش یافته اند. تغییرات تراز و بیلان بهینه آب زیرزمینی همزمان با کاهش مصارف آب زیرزمینی در بخش کشاورزی افزایش قابل ملاحظه ای به اندازه 17 متر و 394 میلیون مترمکعب داشته اند. هم چنین، بیلان حاصل از سناریوی سوم GMS، 203 میلیون مترمکعب برآورد شد که نسبت به بیلان حاصل از این مدل، 313 میلیون مترمکعب افزایش یافته و باعث افزایش تغییرات سطح آب زیرزمینی به اندازة 13 متر شده است. مقدار تغییرات تراز آب زیرزمینی حاصل از سناریوی سوم نسبت به مدل شبکه عصبی 11 متر برآورد شد. در تحقیق حاضر، برنامه ریزی الگوی کشت و بهره برداری بهینه از منابع آبی در مقایسه با سناریوی سوم و مدل شبکة عصبی، به عنوان الگوی برنامه ریزی بهینه آبی انتخاب شد.

زمینه مطالعاتی: استفاده از روغن هسته انگور در رژیم غذایی با توجه به غنی بودن آن از اسیدهای چرب ضروری و ترکیبات آنتی آکسیدانی همچون توکوفرول ها و پلی فنول ها می تواند نقش مؤثری در سلامتی مصرف کننده داشته باشد. با این حال پایداری اکسیداتیو این روغن نسبتاً پایین بوده و مخلوط کردن آن با روغن های پایدارتر از جمله روغن کنجد می تواند روشی مناسب جهت بهبود پایداری اکسیداتیو آن باشد. هدف: طی حرارت دهی تغییرات فیزیکی و شیمیایی مختلفی در روغن رخ می دهد که بر کیفیت روغن تأثیر گذار است. روش کار: در این پژوهش، پایداری حرارتی مخلوط روغن کنجد (75 %) و روغن هسته انگور (25 %) طی 90 دقیقه فرآیند سرخ کردن در دمای C° 180 مورد بررسی قرار گرفت. طی فرآیند سرخ کردن، در فواصل زمانی 30 دقیقه شاخص های اصلی کیفی روغن شامل عدد اسیدی، مقدار پراکسید، اندیس پارا آنیسیدین، ترکیبات فنولی و درصد ترکیبات قطبی مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج: نتایج آزمون های اختصاصی روغن های سرخ کردنی نشان داد که با افزایش زمان فرآیند سرخ کردن، میزان عدد اسیدی، اندیس پارا آنیسیدین و درصد ترکیبات قطبی افزایش پیدا کردند ولی مقدار پراکسید تنها تا 60 دقیقه اول فرآیند افزایش یافت و پس از آن کاهش یافت. نتیجه گیری نهایی: با افزایش زمان حرارت دهی مقدار ترکیبات فنولی کاهش یافت. مقایسه مقادیر بدست آمده برای فاکتورهای مختلف مخلوط روغن های کنجد و هسته انگور با حدود مجاز استاندارد ملی ایران نشان داد که پارامترهای عدد اسیدی و پرکسید بیش از حدود مجاز استاندارد ملی ایران بود، ولی مقدار ترکیبات قطبی در محدوده مجاز استاندارد ملی ایران قرار داشت. مخلوط روغن های کنجد و هسته انگور برای حرارت دهی طولانی مدت و سرخ کردن مناسب نمی باشد.

پوشش های خوراکی، لایه نازکی هستند که روی سطح مواد غذایی قرار می گیرند و به عنوان محافظ عمل می کنند. فیلم ها و پوشش های خوراکی تهیه شده از پلیمرهای طبیعی بخصوص پروتئین در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته اند. هدف از انجام این تحقیق، بررسی امکان تولید فیلم خوراکی از ایزوله پروتئین نخود و تعیین اثر غلظت ایزوله پروتئین نخود و غلظت پلاستی سایزر روی برخی ویژگی های فیلم خوراکی است. بدین منظور با استفاده از طرح مرکب مرکزی چرخش پذیر، تاثیر ایزوله پروتئین نخود در غلظت های 4 تا 10 گرم و پلاستی سایزر گلیسرول در محدوده 40 تا 60 درصد وزن ایزوله پروتئین نخود، بر آزمون های فیزیکی و کیفی فیلم خوراکی نظیر نفوذپذیری نسبت به بخار آب، میزان حلالیت فیلم و میزان شفافیت فیلم ها در pH=9.5 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که درصد پلاستی سایزر در محدوده مورد مطالعه اثر معنی داری روی نفوذپذیری به بخار آب دارد؛ همچنین افزایش غلظت پروتئین باعث افزایش میزان نفوذپذیری نسبت به بخار آب در سطح آماری (P<0.01) شد. افزایش غلظت پلاستی سایزر، سبب افزایش انحلال فیلم ها گردید و همچنین افزایش غلظت ایزوله پروتئین نخود باعث کاهش شفافیت فیلم ها گردید.

Many tubular joints commonly found in offshore jacket structures are multi-planar. Investigating the effect of loaded out-of-plane braces on the values of the stress concentration factor (SCF) in offshore tubular joints has been the objective of numerous research works. However, due to the diversity of joint types and loading conditions, several quite important cases still exist that have not been studied thoroughly. Among them are internally ring-stiffened multi-planar XT-joints subjected to axial loading. In the present research, data extracted from the stress analysis of 81 finite element (FE) models, verified using experimental test results, was used to study the effects of geometrical parameters on the chord-side SCFs in multi-planar tubular XT-joints reinforced with internal ring stiffeners subjected to two types of axial loading. Parametric FE study was followed by a set of the nonlinear regression analyses to develop four new SCF parametric equations for the fatigue analysis and design of axially loaded multi-planar XT-joints reinforced with internal ring stiffeners.

هدف: مقایسه نتایج بینایی بین دو روش جراحیWavefront Optimized (WFO) وTopography-guided Customized Ablation (T-CAT) برای اصلاح نزدیک بین آستیگماتیسم مرکب.روش پژوهش: در این کارآزمایی بالینی آینده نگر دوسوکور، 40 چشم (21 بیمار) نزدیک بین آستیگماتیسم مرکب وارد مطالعه شدند. عیب انکساری نزدیک بینی، یک الی هشت دیوپتر و آستیگماتیسم، یک الی سه دیوپتر در نظر گرفته شد. چشم های بیماران به صورت مستقل و تصادفی در دو گروه WFO و T-CAT قرار گرفتند. کلیه جراحی ها با لیزر Allegretto WaveLight® EX500 صورت پذیرفت. حدت بینایی، رفرکشن، ابیراهی های قرنیه ای و چشمی و آسفریسیته قرنیه در بیماران قبل و شش ماه پس از جراحی اندازه گیری شد و نتایج بین دو گروه مقایسه گردید.یافته ها: شش ماه پس از عمل جراحی، حدت بینایی با بهترین تصحیح بین دو گروه مشابه بود. میانگین معادل کروی قبل از عمل -4.33±1.7 دیوپتر و -4.13±1.61 دیوپتر (p=0.528) و شش ماه بعد از عمل -0.06±0.14 دیوپتر و -0.04±0.09دیوپتر (p=0.586) در گروه های WFO و T-CAT بود. در روش T-CAT، بافت استرومایی کم تری نسبت به WFO برداشته شد (p=0.969). تفاوت معنی داری بین ابیراهی های قرنیه ای رده سوم و چهارم زرنیکه بین دو گروه قبل و پس از عمل وجود نداشت (p>0.05) ابیراهی کروی قرنیه در هر دو روش بعد از عمل افزایش یافت. این افزایش در گروه WFO بیش تر بود (p=0.798) ابیراهی های رده بالا چشمی (در مردمک 6 میلی متر) از 0.35±0.14 میکرومتر و 0.35±0.11 میکرومتر (p=0.496) به 0.52±0.15 میکرومتر و 0.49±0.16 میکرومتر (p=0.786) به ترتیب در گروه های WFO و T-CAT افزایش یافت. بعد از عمل، آسفریسیتی قرنیه در دو گروه افزایش یافت که این افزایش درگروه WFO بیش تر بود (p=0.679)نتیجه گیری: نتایج درمان WFO و T-CAT برای اصلاح نزدیک بین آستیگماتیسم مرکب با لیزر اگزایمر Allegretto یکسان بود، اگرچه روش T-CAT ابیراهی های رده بالای کم تری را القا می کند.

سازمان ها نیاز دارند تا خود را در برابر چالش ها مصون نگاه دارند. لذا استفاده از فرایند برنامه ریزی راهبردی نقش کلیدی در موفقیت سازمان ها ایفا می کند، آگاهی از نقاط قوت و ضعف داخل سازمان و از طرفی فرصت ها و تهدیدهای موجود در محیط سازمان این توانایی را به سازمان می دهد تا موقعیت و جایگاه خود را ارزیابی کند. در این مقاله برای تدوین راهبرد از چارچوب جامع تدوین راهبرد استفاده شده است. که پس از تشکیل کمیته تدوین راهبرد، در مرحله شروع بیانیه ماموریت شرکت دکستروز ایران تعیین شد و سپس در مرحله ورودی ماتریس ارزیابی عوامل خارجی و ماتریس ارزیابی عوامل داخلی آورده شده است. با توجه به اطلاعات به دست آمده از مراحل قبل در مرحله مقایسه، از ماتریس سوات و ماتریس داخلی و خارجی استفاده شده است. در مرحله نهایی با استفاده از ماتریس برنامه ریزی راهبردی کمی، راهبردهای سطح کلان شرکت شناسایی و اولویت بندی شدند.