هدف از این پژوهش بررسی اثر کیتوزان، تیمول و اتمسفر تغییر یافته بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، حسی و میکروبی خربزه تازه برش خورده بود. بدین منظور، برش های خربزه در محلول حاوی درصدهای مختلف کیتوزان (صفر، 1 و 2%) و تیمول (صفر، 25/0 و 5/0%) به مدت 2 دقیقه غوطه ور شدند. برش های تازه میوه پس از پوشش دهی و حذف محلول های اضافی و نمونه شاهد (پوشش داده نشده) در اتمسفر تغییریافته (10% دی اکسید کربن) و اتمسفر طبیعی بسته بندی و به مدت 8 روز در دمایC ͦͦ 4 نگهداری شدند. نتایج بیانگر افزایش میزان دی اکسید کربن و کاهش اکسیژن در بسته بندی تحت اتمسفر اصلاح شده و اتمسفر طبیعی همگام با افزایش دوره ماندگاری بود. اما در نمونه های پوشش دهی شده با کیتوزان و تیمول شدت کاهش اکسیژن و افزایش دی اکسیدکربن کمتر از نمونة شاهد بود. در پایان 8 روز نگهداری، افت وزنی در نمونه های پوشش دهی شده با کیتوزان و تیمول و نگهداری شده تحت اتمسفر تغییر یافته بسیار کمتراز نمونه شاهد بود (34/0% در مقایسه با 60/13%). افزایش غلظت کیتوزان و بسته بندی تحت اتمسفر تغییر یافته سبب افزایش حفظ میزان مواد جامد محلول، اسید قابل تیتراسیون، اسید اسکوربیک و سفتی بافت برش های خربزه شد، اما افزایش غلظت تیمول تاثیر معنی داری بر این ویژگی های کیفی نداشت. شاخص-های رنگی میزان سبزی- قرمزی (a*)، میزان آبی- زردی (b*)، میزان روشنایی (L*) و شاخص قهوه ای شدن (BI) نیز تحت تاثیر نوع بسته بندی و غلظت کیتوزان قرار گرفتند، اما، تیمار با تیمول بر شاخص های رنگی برش خربزه تاثیر معنی داری نداشت. اثر متقابل غلظت کیتوزان و غلظت اسانس نشان داد که برش های خربزه تیمار شده با غلظت 1% کیتوزان و غلظت های 25/0 و 5/0% تیمول دارای کمترین میزان بار میکروبی بودند. پوشش دهی با کیتوزان و تیمول و هم چنین نوع بسته بندی بر همه صفات حسی برش های خربزه (تاثیر معنی داری داشت (05/0 P<)؛ و ارزیابان در پذیرش کلی، غلظت 1%کیتوزان را بر غلظت 2% ترجیح دادند.

 لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه و هدف: بخش کشاورزی و فعالیت­, های مرتبط با آن دارای ویژگی­, های خاصی است، که آن را به شدت در معرض خطرات و آسیب­, های متعدد و غیرقابل پیش­, بینی و در نتیجه خسارات و مشکلات فراوان قرار داده است. بنابراین، شناسایی و ارزیابی این خطرات و آسیب­, ­, ها می­, تواند کشاورزان را در اتخاذ تصمیم­, گیری­,صحیح یاری نماید. هدف از مطالعه ی حاضر، شناسایی و ارزیابی ریسک­, های تولید محصول خربزه و تهیه ی پروفیل ریسک­, هایِ تولید این محصول می­, باشد. مواد و روش­, ها: برای ارزیابی خسارت هر یک از ریسک­, هایِ تولید از دو معیار فراوانی وقوع و میزان اثر ریسک و در نهایت از ماتریس ریسک استفاده شده است. حجم نمونه ی مورد مطالعه با استفاده از نمونه­, گیری تصادفی ساده تعیین و اطلاعات از طریق مصاحبه ی حضوری با 50 کشاورز خربزه­, کار شهرستان مشهد در سال 1398 جمع­, آوری گردید. یافته­, ها: نتایج حاصل نشان می­, دهد بزرگترین ناحیه ی ریسکی از لحاظ فراوانی ریسک و اثر ریسک به ناحیه ی پنجم شامل ریسک خشکسالی، آفات، بیماری­, های مختلف، پرندگان و مگس خربزه و سپس ناحیه ی اول با 4 ریسک و ناحیه ی دوم و سوم هر کدام با 1 ریسک اختصاص دارد. بحث و نتیجه­, گیری: استفاده از پروفیل ریسک برای طراحی الگوها و پوشش بیمه­, ای متناسب با ریسک­, ها برای کاهش زیان وارده به صندوق بیمه و تحت پوشش قرار گرفتن ریسک­, های اصلی و مهم در تولید خربزه برای افزایش تقاضای بیمه پیشنهاد شد.

به منظور بررسی روابط عملکرد و اجزای آن با روش های آماری چند متغیره، تعداد 25 توده خربزه در ایستگاه تحقیقات کشاورزی زهک - زابل در قالب طرح مربع لاتیس در 2 تکرار کشت گردیدند. نتایج تجزیه واریانس صفات نشان داد که بین صفات طول میوه، عرض میوه، وزن میوه، وزن بذر و عملکرد اختلاف معنی دار وجود دارد. نتایج حاصل از ضرایب همبستگی ساده میان صفات نشان داد که بین عملکرد و وزن میوه، قطرگوشت، وزن بذر، قطرحفره، طول میوه و عرض میوه همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد. نتایج حاصل از آنالیز فاکتور صفات نشان داد که 3 فاکتور حدود 77% تغییرات میان صفات را توجیه می نماید و در نهایت تجزیه کلاستر به روش کمترین مربعات کلیه توده ها رابه 2 گروه مجزا تقسیم بندی نمود، به طوری که تجزیه واریانس صفات مورد بررسی در تجزیه کلاستر همه درسطح 1% اختلاف معنی دار نشان دادند، که مشخص می نماید تفکیک توده ها با توجه به صفات مورد بررسی به خوبی صورت پذیرفته است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

به منظور بررسی واکنش ارقام بومی خربزه ایرانی به تنش شوری آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا در آمد. چهار سطح شوری به میزان صفر (شاهد)، 6/6، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر NaCl روی 14 رقم خربزه بومی ایرانی شامل: درگزی، خاتونی، عباس شوری، چاه پالیز، زرد ایوانکی، گرگاب، گنگی، صادراتی، دستگرد، سبز اصفهان، جلالی، قصری مشهدی، سوسکی و خاقانی به همراه دو هیبرید وارداتی آناناسی و دیاموند اعمال شد. با افزایش سطوح شوری به 6/6، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر شاخص نشت الکترولیتی و غلظت یون های سدیم در تمام ژنوتیپ ها افزایش یافت ولی بیشترین میزان افزایش این دو شاخص (به ترتیب 45/35 و 64/48 درصد) در رقم گنگی نسبت به شاهد مشاهده شد. فلورسانس کلروفیل در اثر تنش شوری 21/95 درصد در رقم درگزی نسبت به شاهد افزایش نشان داد. شاخص سبزینگی، غلظت یون پتاسیم برگ، نسبت پتاسیم به سدیم، وزن تر اندام هوایی و وزن خشک ریشه به ترتیب 52/31، 49/74، 82/19، 75/45 و 76 درصد در گیاهان شوری دیده رقم گنگی نسبت به شاهد کاهش نشان داد. از طرفی محتوای نسبی آب برگ 62/41 درصد و وزن تر ریشه 60/36 درصد در رقم زرد ایوانکی تحت شرایط تنش شوری، نسبت به شاهد کاهش نشان داد. تجزیه خوشه ای، ارقام را در سه گروه طبقه بندی کرد. ارقام سبز اصفهان، آناناسی، سوسکی و دیاموند به عنوان ارقام متحمل به شوری انتخاب شدند و به نظر می رسد بتوان از آنها به عنوان رقم های حاوی ژن های متحمل به شوری برای ایجاد ارقام اصلاح شده جدید که تحمل به شوری بالایی دارند، استفاده کرد. در نقطه مقابل ارقام درگزی، زرد ایوانکی و گنگی به عنوان حساس ترین رقم ها در برابر تنش شوری ناشی از کلرید سدیم تشخیص داده شدند.

به نظر بسیاری از کارشناسان موفقیت در افزایش تولید به میزان زیادی به وجود سازمان بازاررسانی و بازاریابی محصولات بستگی داشته و شناخت مسیر بازاررسانی و میزان کارایی آن، به منظور اصلاح و دگرگون ساختن آن ضرورت دارد. در ادبیات بازاریابی محصولات کشاورزی، بازاریابی فعالیتی مهمتر از تولید محسوب می شود و بیشتر بر آن تاکید می شود. هدف این مطالعه بررسی بازاریابی خربزه شهرستان تایباد و عوامل موثر بر آن بوده است. در راستای نیل به اهداف مطالعه، به بررسی حاشیه های بازار خربزه؛ عوامل موثر بر آن و سهم تولید کننده، عمده فروشان و خرده فروشان در بازار پرداخت شد. نتایج نشان داده است به طور میانگین 12 درصد از قیمتی که مصرف کننده می پردازد، مربوط به هزینه های بازاریابی است. میانگین هزینه حاشیه کل بازاریابی خربزه 4715 (ریال) است. تابع حاشیه بازاریابی برای عمده فروشی حاشیه بازاریابی برآورد گردید. همچنین نتایج محاسبات نشان داده است که سهم تولیدکننده از حاشیه کل برابر با 61. 26 درصد می باشد. سهم عمده فروش برابر با 9. 8 درصد و سهم خرده فروشی 87/28 درصد می باشد

آزمایشی در بهار سال 1388 به منظور بررسی اثرات برخی علفکش ها در کنترل علف های هرز خربزه به صورت طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار در اراضی زراعی ساوه انجام پذیرفت. این آزمایش شامل 13 تیمار بود که عبارتند از: سونالان، بازاگران، استامپ، گل، بازاگران+گالانت سوپر، ترفلان، سونالان+گالانت سوپر، نیکوسولفورون+ گالانت سوپر، ارادیکان، گل+گالانت سوپر، نیکوسولفورون، ترفلان+گالانت سوپر و گالانت سوپر. تمامی علفکش های مورد آزمایش، در مقدار توصیه شده مصرف شدند. گیاهسوزی ناشی از علفکش به صورت نمره دهی (صفر تا 100%) یک و دو هفته پس از سمپاشی ثبت گردید. نتایج نشان داد کمترین گیاهسوزی در ترفلان، سونالان و استامپ به ترتیب با 4.1، 7.5 و 12.5% و بیشترین گیاهسوزی در گل، ارادیکان، نیکوسولفورون و بازاگران اتفاق افتاده است. همچنین تیمار شاهد با بیشترین عملکرد خربزه (30 تن در هکتار) در بالاترین حد خود قرار داشت درحالی که با دو تیمار ترفلان (29.5 تن در هکتار) و سونالان (28.5 تن در هکتار) اختلاف معنی داری نیز نداشت. در مرتبه های بعدی تیمارهای ترفلان+گالانت سوپر، استامپ و گالانت سوپر قرار دارند. در کل سه تیمار علفکش پیش از کاشت (ترفلان، سونالان و استامپ) بهترین عملکرد را از خود نشان دادند.