حسگر غشائی بر مبنای کمپلکس زوج یونی دیکلوفناک با یون نقره در ماتریکس پلی وینیل کلراید تهیه شد و اثر ترکیب غشاء (پلی وینیل کلراید، پلاستی سایزر و کمپلکس زوج یون دارو و یون نقره)، pH و حضور سایر یون ها در کارایی حسگر مورد مطالعه قرار گرفت. حسگر بهینه شده در محدوده 5.18´10-5 تا 1.05´10-2 مولار و در دمای 25 درجه سانتی گراد دارای رفتار نرنست (mv/deccade) نسبت به آنیون دیکلوفناک بوده و پاسخ پتانسیومتری حسگر در محدوده 6.0-9.5 مستقل از تغییرات pH می باشد. انحراف استاندارد نسبی کمتر از 3% نشان از تکرارپذیری بالای پاسخ حسگر است و عدم تغییر بارز در پاسخ آن در طی سه ماه نشان از طول عمر خوب آن دارد. از دیگر مزایای حسگر پیشنهادی می توان به سهولت تهیه، برگزیدگی خوب و زمان پاسخ دهی کوتاه اشاره کرد. ضمنا از حسگر مذکور به طور موفقیت آمیزی برای اندازه گیری دیکلوفناک در فرمولاسیون های داروئی و نیز مطالعه برهم کنش دیکلوفناک با آلبومین سرم گاوی استفاده شد. نتایج آنالیز دیکلوفناک با حسگر پیشنهادی توافق خوبی با داده های حاصل از آنالیز به روش استاندارد کروماتوگرافی دارد.

در این طرح تحقیقاتی تهیه الکترود اصلاح شده SnIVHCFI و رفتار الکتروشیمیایی و الکتروکاتالیزی آن مورد بررسی قرار گرفته است. برای تهیه الکترود اصلاح شده SnIVHCFII سه محلول K4[Fe(N)6]، SnCl4، 4H2O و KNO3 با غلظت 0.1M استفاده شد. رسوب حاصل در دمای اتاق خشک و داخل لوله های تفلونی متصل به یک میله مسی منتقل شد و بعد از صیقل دادن الکترود آماده استفاده گردید. رفتار الکترود در داخل الکترولیت ها و بافرهای متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. الکترود اصلاح شده در داخل بافر فسفات پتاسیم 0.5 مولار و 7pH رفتار الکتروشیمیایی خوبی نشان داد لذا در این الکترولیت به مطالعه رفتار الکتروشیمیائی الکترود اصلاح شده پرداخته شد. الکترود از پایداری زیادی برخوردار بود. با استفاده از الکترود اصلاح شده با SnIVHCFII و ستیل تری متیل آمونیوم بروماید رفتار الکتروکاتالیتیکی دوپامین و اسکوربیک اسید هم مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت.

در کار پژوهشی حاضر حسگر پتانسیومتری بر پایه کمپلکس زوج یون بیزاکودیل فسفوتنگستات در غشاء PVC ساخته شد و تاثیر ترکیب غشاء،pH  محلول آزمایشی و اثر یون های مزاحم مطالعه شد. غشاء بهینه شده برای کاتیون های بیزاکودیل شیب نرنستی 60.3±2.1 میلی ولت را در محدوده خطی غلظتی 5×10-3 الی 8×10-5 مولار در دمای 25 درجه سانتیگراد نشان داده و پاسخ الکترود در محدوده pH بین 1.5 الی 3.5 مستقل از تغییرات pH است. سنسور ساخته شده به طور موفقیت آمیزی برای سنجش بیزاکودیل در فرآورده های دارویی استفاده شد.

در کار پژوهشی حاضر، طی یک سال از پنج ایستگاه تعیین شده توسط کارفرما (ورودی و خروجی تصفیه خانه بیله سوار، ایستگاه پمپاژ آب جعفرآباد، ورودی و خروجی تصفیه خانه پارس آباد، دریاچه شهرک کشت و صنعت مغان و سد میل مغان واقع در مرز جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان در شهرستان اصلاندوز) نمونه برداری انجام گردید و غلظت نه سم پر مصرف (مالاتیون، تری بنورون متیل، پروپارژیت، تبوکونازول، پروپیکونازول، 4, 2ـD، کارباریل، فنوکساپروپ ـ پی ـ اتیل، مانکوزب) و یک سم ممنوعه (لیندن) در آب به وسیله روش های کروماتوگرافی مایع و گازی اندازه گیری شد تغییرات ماهانه و میزان گذر و یا عدم گذر از حدود مجاز برای هر سم بررسی گردید. عملکرد تصفیه خانه های منطقه نیز در حذف آلودگی سموم کشاورزی ارزیابی شد.

منطقه ارومیه از قطب های باغبانی کشور است و انگور با گونه های متنوع خود یکی از محصولات باغی اصلی این منطقه است. توسعه صنایع غذایی تبدیلی در کنار باغات حاصل خیز منطقه می تواند منجر به ارزش افزوده قابل توجهی برای محصولات فوق گردد، لذا تعیین ارزش غذایی گونه های مختلف انگور برای شناسایی گونه های مغذی تر جهت تولید، حائز اهمیت فراوان است. در ضمن کشور هایی همچون ایتالیا، امروزه با استخراج روغن هسته انگور و صادرات آن در جهت درآمدزایی هر چه بیشتر گام های موثری برداشته اند. لذا با عنایت به موارد مذکور در کار پژوهشی حاضر ترکیب شیمیایی هسته هفت رقم انگور شامل لعل بیدانه، قزل اوزوم، ریش بابا، تبرزرد، گزن دایی، سیاه سردشت و حسینی از لحاظ محتوای چربی، پروفیل اسیدهای چرب، ویتامین E، کلسیم، منیزیم، مس، آهن، روی، کرم، کادمیم، سرب بررسی شدند.

آنیلین (آمینوبنزن یا فنیل آمین) به فرمول شیمیایی C6H5-NH2 برای اولین بار در سال 1826 از تقطیر قلیایی ماده رنگی ایندیگو توسط یک داروگر آلمانی بنام اون وردوربن (Unverdorben) تولید شد. در سال 1840 فریتش (Fritsche) همان مایع روغنی را از حرارت دادن ایندیگر با پتاس بدست آورد و نام آنرا آنیلین گذاشت. در سال 1843 هافمن (Hofmann) نشان داد که آنیلین از احیای نیتروبنزن بدست میآید و در نتیجه ساختمان آنرا مشخص نمود. آنیلین به مقدار کم در قطر آن زغال سنگ یافت میشود و همچنین به روش آمینه کردن فنل، کلروبنزن و سیکلوگزانول تهیه میگردد ولی در حال حاضر عمدتا به روش احیای کاتالیزوری نیتروبنزن که از نیتراسیون مستقیم حلقه بنزن بدست میآید تولید میشود.آنیلین ساده ترین آمین های آروماتیک نوع اول میباشد. آمین های آروماتیک معمولا بازهای ضعیفتری از آمین های آلیفاتیک بوده ولی در بسیاری از واکنش ها همانند آنها میباشند. یکی از تفاوت های مشخص بین آمین های آروماتیک و آلیفاتیک نوع اول، رفتار آنها در برابر اسید نیترو میباشد.آمین های آروماتیک نوع اول ترکیبات دی آزوا ایجاد میکنند که از واسطه های مهم رنگهای آزو میباشند.

الاستومرها بخش بزرگی از پلیمرها را تشکیل میدهند که بدلیل داشتن ساختمان خاص نه تنها دارای خاصیت الاستیک و برگشت پذیری سرعت و آنی به حالت و ابعاد اولیه میباشند بلکه میتوانند تنش های زیادی را تحمل کنند بدون اینکه ساختمان آنها تخریب گردد. از طرفی عکس العمل آنی آنها در مقابل تنش نیز ایندسته از پلیمرها را از سایر ماکرومولکولها متمایز میسازد، و طیف وسیع کاربردی را شامل میگردند.بسیاری از مایعات آلی در دمای اتاق بطور نسبی یا کامل، قابل اختلاط میباشند در حالیکه الاستومرها بدلیل طول زنجیرهای مولکولی آنها قابل اختلاط نمیباشند. چند سال پیش والترز (M.H.Walters) و کیت (D.N.Keyte) نشان دادند که آلیاژ الاستومرها هرگز کاملا هموژن نبوده و زمینه های مجزا نشان داده شده برای هر الاستومر تقریبا از 0.5 میکرومتر به بالا تغییر میکند، که به روشهای اختلاط، ویسکوزیته الاستومر کریستالینیتی و غیره بستگی دارد. نتایج بدست آمده از phase-Contrast میکروسکپی نوری یا الکترونی آلیاژهای الاستومر - الاستومر NR و SBR موجب شروع و آغاز یک دید نو در آلیاژهای الاستومری از نقطه نظر فنی و اقتصادی شد.هر الاستومر بنا به ساختمان خاص خود دارای یک سری خواص مطلوب میباشد و تمام الاستومرها در یک یا چند خاصیت فیزیکی مشترک هستند بنابراین دلایل فنی برای آلیاژ کردن دو الاستومر در جهت تلاش برای بدست آوردن توافق مستقیم و واقعی وجود دارد.مشکلات فرآیند نیز ممکن است با آلیاژ کردن رفع شود و تفاوت قابل توجه در قیمت لاستیکهای مختلف دلایل اقتصادی آلیاژها را توجیه میکند. لازم است توجه شود که کدام لاستیکها بطور موفقیت آمیز میتوانند آلیاژ شوند و چه فاکتورهایی در نتایج موثر است.اولین اشکال، مخلوط ها و آلیاژهایی است که در مقیاسهای مختلف در محدوده مواد مصرفی در صنعت لاستیک انجام میگیرد. یک جسم کامپوزیت مثل تاثر مخلوطی از سیم (فلز)، نخ نساجی (الیاف آلی) و آمیزه های لاستیکی میباشد. آمیزه لاستیک خودش مخلوطی از الاستومر، فعال کننده، تسریع کننده، آنتی اکسیدانت، آنتی اوزونانت تقویت کننده، فیلر، مواد پخت و سایر مواد افزودنی میباشد. فاز الاستومر ممکن است مخلوطی از دو یا چند لاستیک باشد.