بررسی اثر آللوپاتی (دگر آسیبی) عصاره آبی گیاهان دارویی (گردو، اکالیپتوس، درمنه و آقطی) بر کنترل جوانه زنی بذر علف هرز سوروف هدف این طرح بوده است. در این تحقیق تاثیر غلظت های مختلف عصاره آبی برگ های درخت گردو، اکالیپتوس، درمنه و آقطی (صفر، 25%، 40%، 60%، 80% و 100%) بر فرآیند جوانه زنی سوروف در 4 آزمایش جداگانه بر اساس طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر عصاره های آبی گردو، اکالیپتوس، درمنه و آقطی درصد جوانه زنی، رشد ریشه چه، ساقه چه و وزن خشک گیاهچه (P<0.01) معنی دار می باشد. افزایش غلظت عصاره ها به طور معنی داری باعث کاهش جوانه زنی و رشد سوروف شد.

چوب ها کاربردهای مختلفی در داخل و خارج ساختمان دارند. چوب هایی که در خارج از ساختمان استفاده می شوند در معرض عواملی مانند باران یا رطوبت قرار می گیرند و باید دارای دوام طبیعی بیش تری باشند. از مهم ترین عوامل در پایداری چوب مدت نگهداری آن پس از قطع در داخل جنگل و بیرون ساختمان می باشد. در این پژوهش حفاظت شیمیایی چوب تحت بررسی قرار گرفته است. برای انجام طرح ابتدا طبقه بندی گونه های چوبی از لحاظ دوام طبیعی صورت گرفت. در مرحله بعدی گونه های چوبی به قطر تقریبی 30 سانت قطع شد و به ابعد مختلف تبدیل گردید. همچنین نمونه هایی از دو زنجیر چوب برون و چوب درون تهیه شد. از طرفی قارچ از جنگل برداشت گردید و نسبت به کشت آن اقداماتی صورت گرفته و در داخل شیشه های مخصوص کشت استریل قارچ کشت شد و سپس بر روی قارچ ها، دو نمونه از چوب استریل شده قرار داده شد. پس از گذشت 4 ماه ریسه های قارچ بر روی نمونه های چوب رشد کرد. در این زمان نمونه ها خشک گشتند تا رطوبت به صفر برسد. در نتیجه کاهش وزن بعد از آزمایش به دست خواهد آمد. این اختلاف وزن به دست آمده میزان دوام طبیعی است.

در این تحقیق اثر آللوپاتی عصاره آبی آقطی بر روی جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه سوروف مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور گیاه آقطی از سطح مزارع شهر بهشهر جمع آوری و جهت تهیه عصاره آبی، پودر گیاه آقطی به مدت 24 ساعت در دمای اتاق در آب مقطر خیسانده شد (50 گرم پودر در 500 میلی لیتر آب مقطر) و پس از عبور از کاغذ صافی از محلول های حاصل محلول هایی با غلظت های صفر (شاهد)، 25%، 50%، 75% و 100% حجمی تهیه گردید. سپس تعداد 20 عدد بذر سوروف در پتری دیش قرار گرفت و به هر پتری دیش 6 میلی لیتر از محلول تیمار مورد نظر اضافه شد. شمارش بذور به صورت روزانه انجام گرفت و در پایان طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن خشک گیاهچه اندازه گیری شد. در این مطالعه از طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار استفاده شد. آنالیز آماری طرح به وسیله نرم افزار آماری Spss و مقایسه میانگین ها توسط روش دانکن انجام گردید. اثرات کلیه عوامل بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن خشک گیاهچه معنی دار بود. با افزایش غلظت عصاره درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن تر و خشک سوروف کاهش یافت. نتایج نشان داد عصاره آبی آقطی بر صفات مورد مطالعه علف هرز سوروف که یکی از مهمترین علف های هرز مزارع برنج می باشد اثر بازدارندگی دارد.

در این تحقیق اثر آللوپاتی عصاره آبی برگ گردو بر روی جوانه زنی و رشد گیاه دارویی جعفری مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور برگ درخت گردو از باغات شهرستان ساری جمع آوری و جهت تهیه عصاره آبی، پودر برگ درخت گردو به مدت 24 ساعت در دمای اتاق در آب مقطر خیسانده شد (50 گرم پودر در 500 میلی لیتر آب مقطر) و پس از عبور از کاغذ صافی از محلول های حاصل محلولهایی با غلظت های صفر (شاهد)، 25%، 50%، 75% و 100% حجمی تهیه گردید. سپس تعداد 20 عدد بذر جعفری در پتری دیش قرار گرفت و به هر پتری دیش 6 میلی لیتر از محلول تیمار مورد نظر اضافه شد. شمارش بذور به صورت روزانه انجام گرفت و در پایان طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن خشک گیاهچه اندازه گیری شد. در این مطالعه برای آنالیز داده های مربوط به هر گیاه به طور جداگانه از طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار استفاده شد. آنالیز آماری طرح به وسیله نرم افزار آماری Spss و مقایسه میانگین ها توسط روش دانکن انجام گردید. اثرات کلیه عوامل بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن خشک گیاهچه معنی دار بود. با افزایش غلظت عصاره گردو درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن تر وخشک جعفری کاهش یافت. نتایج نشان داد عصاره آبی برگ گردو بر صفات مورد مطالعه گیاه دارویی جعفری اثر بازدارندگی دارد.

در این مورد بررسی دوام پنج گونه چوبی زیر:1- آزاد (zelokva carpinifolia (pall) k.koch2- ملج (Ulmus glabra huds)3- افرا (Acer trauvetteri Medv.)4- ممرز (Carpinus. Betulus L.)5- لرگ (Pterocarya fraxinifolia poir)در شرایط آزمایشگاهی، با استفاده از روش Kolleshalle طبق استاندارد DIN 52176 پس از 16 هفته حمله قارچ Coriolus versicolor مورد مطالعه قرار گرفت.در فصل بهار از هر گونه 3 درخت قطع گردید. از محل قطع درختان قارچ مورد نظر نیز جمع آوری شد، و نسبت به کشت و خالص نمودن آن در ماده مالت استراکت آگار اقدام گردید.چوب درون گرده بینه های قطع شده پس از خشک شدن به نمونه های 5×2.5×1.5 سانتی متر مکعب تبدیل گردیدند. در صفر درصد طوبت وزن هریک از نمونه ها بدست آمد، سپس نمونه ها استریل و بداخل شیشه های kolle که حاوی قارچ کشت شده بودند منتقل گردید.شیشه های kolle به داخل انکوباتور با شرایط 70% رطوبت نسبی و 25-22 درجه حرارت سانتی گراد انتقال یافته و پس از 4 ماه اثر قارچ، نسبت به توزین مجدد نمونه ها در صفر درصد رطوبت اقدام شد.نمونه های دیگری جهت اندازه گیری میزان مواد استخراجی هریک از گونه ها تهیه گردید، و درصد مواد استخراجی در داخل چوبدرون گونه ها مشخص گردید.نتایج آزمایشات فوق بصورت اختصار درذیل آمده است.1- چوب آزاد کاهش وزنی حدود 2.19 درصد داشت، که با توجه به استانداردهای دوام طبیعی (جدول findly) جزء چوب های بسیار بادوام محسوب می گردد.2- چوب ملج با کاهش وزن 41.69 درصد، چوب ممرز با کاهش وزن 45.64 درصد چوب افرا با کاهش وزن 53.05 درصد و چوب لرگ با کاهش وزن 43.08 درصد چوب لرگ با کاهش وزن 43.8 درصد جزء چوبهای بی دوام یا فاسد شدنی محسوب می گردند.3- میزان مواد استخراجی در چوب آزاد 13.84 درصد، در چوب ملج 4.51 درصد در چوب ممرز 2.79 درصد، در چوب افرا 3.88 درصد، در چوب لرگ 4.11 درصد بود.در تجزیه و تحلیل نتایج از طرح کاملا تصادفی با تکرار مساوی و تکرار نامساوی و همچنین دگرسیون استفاده گردید که نتایج حاصله ذیلا آماده است.1- بین مواد استخراجی و محل رویشگاه سه گونه آزاد، ملج و لرگ، اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. در حالیکه بین مواد استخراجی و رویشگاه در گونه های افرا ممرز اختلاف معنی دار در سطح 1 درصد مشهود بود.2- بین پوسیدگی و محل رویشگاه سه گونه آزاد، ملج و ممرز اختلاف معنی دار مشهود بود در حالیکه بین پوسیدگی و محل رویشگاه در دو گونه افرا و لرگ این اختلاف وجود نداشت.3- بین پوسیدگی و مواد استخراجی در چهار گونه آزاد، ملج، ممرز و افرا همبستگی منفی وجود داشت، بطوریکه با افزایش مواد استخراجی از میزان پوسیدگی کاهسته می شد. در خصوص گونه لرگ این همبستگی بصورت مثبت موجود بود.

ریزجلبک سبز Chlamydomonas reinhardtii به عنوان سیستم مدل جلبکی در تحقیقات فیزیولوژی، مرفولوژی، ژنتیک، سوخت های زیستی مورد توجه می باشد. هدف از انجام این مطالعه بهینه سازی شرایط رشد و تولید نشاسته بوده است. با این نگرش، تاثیر pH و شدت های نوری در جلبک Chlamydomonas reinhardtii بررسی شد. بدین منظور تاثیر توأم این فاکتورها بر رشد و تولید نشاسته توسط نرم افزار Design Expert و روش سطح پاسخ ارزیابی شد. میزان نرخ رشد با اندازه گیری وزن خشک و مقدار نشاسته با استفاده از روش اسپکتروفتومتری مورد ارزیابی قرار گرفت. با حل معادله به دست آمده و تجزیه و تحلیل نمودار سطح پاسخ، مقدار بهینه pH و شدت نور برای رسیدن به حداکثر نرخ رشد، به ترتیب 7.4 و 7400 لوکس و به منظور دستیابی به حداکثر میزان نشاسته 8 و 5300 لوکس تعیین شد.

هدف: این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف جلبک اسپیرولینا بر عملکرد رشد، ریخت شناسی روده، جمعیت میکروبی روده و برخی پارامترهای خونی، در جوجه های گوشتی انجام شد. روش: این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، چهار تکرار و 15 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار انجام شد. جیره های آزمایش شامل جیره غذایی کنترل (بدون افزودنی)، 3 سطح جلبک (1، 5/1 و 2 گرم در کیلوگرم) و پری بیوتیک (1 گرم در کیلوگرم جیره غذایی) به عنوان کنترل مثبت بود. نتایج: نتایج این پروژه نشان داد که افزودن جلبک اسپیرولینا به جیره غذایی، موجب افزایش وزن بدن، کاهش ضریب تبدیل غذایی در دوره های آغازین، رشد و کل دوره پرورش، در مقایسه با سایر گروه ها شد (P<0. 05). غلظت گلبول های سفید، ایمونوگلوبولین های Y و M در خون سرمی جوجه های گوشتی تغذیه شده با 2 گرم جلبک در کیلوگرم، بیشتر از سایر گروه ها بود. هرچند غلظت مالون دی آلدئید در این جیره کمتر از سایر گروه ها بود (P<0. 05). از سوی دیگر افزودن جلبک به جیره غذایی، تعداد لاکتوباسیل های روده را افزایش داد (P<0. 05). همچنین ارتفاع پرزهای روده و نسبت ارتفاع پرزها به عمق کریپت در جیره حاوی 2 گرم جلبک در کیلوگرم بیشتر از سایر گروه ها بود (P<0. 05). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس موجب بهبود عملکرد رشد، ارتفاع پرزهای روده، تعداد گلبول های سفید و کاهش مالون دی آلدئید در سرم جوجه های گوشتی شد. بنابراین می توان از آن به عنوان یک افزودنی مفید در جیره غذایی جوجه های گوشتی استفاده نمود.

هدف: این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس و پری بیوتیک بر عملکرد رشد، فلور میکروبی روده و برخی از متابولیت های خون ماهی قزل آلا رنگین کمان انجام شد. روش: این آزمایش با استفاده از 400 قطعه ماهی قزل آلا رنگین کمان (وزن اولیه 10 گرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار و 20 قطعه ماهی در هر تکرار انجام شد. جیره های آزمایش شامل جیره غذایی کنترل (بدون افزودنی)، 3 سطح جلبک (1000، 1500 و 2000 گرم در تن) و یک سطح پری بیوتیک (1000 گرم در تن) به عنوان کنترل مثبت بود. ماهی ها به مدت 56 روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. نتایج: نتایج این پروژه نشان داد که استفاده از جلبک (2000 گرم در تن) و پری بیوتیک، موجب افزایش وزن نهایی و همچنین کاهش ضریب تبدیل غذایی ماهی در مقایسه با گروه کنترل شد (P<0. 05). اضافه کردن پری بیوتیک و جلبک در سطح2000 گرم در تن باعث کاهش تعداد کلنی های کلیفرم های روده و از سوی دیگر افزایش تعداد کلنی های باسیلوس سوبتیلیسدر روده گردید (P<0. 05). فعالیت آنزیم پروتئاز در ماهی تغذیه شده با 2000 گرم جلبک در تن بالاتر بود. بنابراین به نظر می رسد که جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس اثر مثبتی بر عملکرد رشد و سلامت روده در ماهی قزل آلا رنگین کمان دارد.

اثرات بیهوش کنندگی اسانس به دست آمده از گیاه در ماهیان قزل آلا با میانگین وزنی 10 گرم بررسی و برای تعیین تاثیر برخی عوامل کیفی آب شامل درجه حرارت و pH در قدرت ایجاد بیهوشی و بازگشت از آن، از غلظت های مختلف اسانس استفاده می گردد. در کلیه آزمایشها چهار متغیر شامل زمان از دست دادن تعادل، زمان ایجاد بیهوشی، زمان ایجاد بازگشت تعادل و زمان بازگشت واکنش به محرک خارجی اندازه گیری و ثبت می گردد. تاثیر احتمالی مواد موثره این گیاه بر آبزیان نیز مورد بررسی قرار خواهد گرفت.