هدف از این پژوهش، تعیین اثر مکمل کوئرستین در دوران بیتحرکی بر مسیر سیگنالینگ NRF1 هست. همچنین محققان به دنبال پاسخ به این سؤال هستند که آیا مصرف مکمل کوئرستین، میتواند در پیشگیری از آتروفی در دوران بیتحرکی مفید باشد؟ در این پژوهش، 30 سر موش نر صحرایی 2 ماهه نژاد اسپررا داولی ) وزن =80 / 11±, 295 گپرم( انتخاب شدند و در 2 گروه,کنترل ) 6n= ( و تمرین ) 24n= ( قرار گرفتند. تمرین تناوبی با شدت 16 متر در هفته اول آغاز شد و در هفته هشتم به سرعت 30متر در دقیقه رسید. پس ازآن، رت های گروه کنترل و 6 رت از گروه تمرین کشته شدند. سپس مابقی گروه تمرین ) 18n= )به صورت تصادفی به سه گروه )بی تمرینی، بیتحرکی و بیتحرکی همراه با مصرف مکمپل کوئرستین( تقسپم شدند. پس ازآن، گروه-های بی تحرک به مدت 14 روز بی حرکت شدند و در این دوران به گروه مکمل، مکمل کوئرستین با دوز 400 میلیگرم درروز خورانده می شد. پس از اتمام دوره 14 روز، رت ها کشته شدند و میزان بیان ژن NRF1 عضلات نعلی ازمودنی ها اندازه گیری شد. میانگین وزنی رت ها نسبت به گروه کنترل و دو گروه دیگر )بی تمرین و بیتحرک( بالاتر بود ) 001 / 0 = P(. از طرف دیگر پس از14 روز، میزان بیان ژن NRF1 در گروه بی تحرک همراه با مصرف کوئرستین بیشترین سطح و در گروه بی تحرک کمترین سطح بیان ژنی را داشت 0P=0. 004)) نتایج تغییرات نشان داد با مصرف مکمل کوئرستین، میتوان انتظار حداقلی کاهش در وزن عضله و بیان ژنی NRF1 در بیتحرکی داشت.