دورکاری بخشی از دنیای جدید کاری است. این سبک کار که در سال های گذشته طرفداران بسیار زیادی بدست آورده، وابسته به استفاده موثر از تکنولوژی اطلاعات است. تکنولوژی اطلاعات ابزار کمکی برای پیاده سازی این سبک کاری است اما برای موفقیت آن باید به عوامل دیگری نیز توجه کرد مانند انعطاف پذیری سازمان، ماهیت شغل، شخصیت کارمندان، سبک زندگی، جنسیت و. . . . بهکارگیری و پیادهسازی ابتکارات دورکاری یک چالش فنی اجتماعی است که بر سطوح استراتژیک و عملیاتی-سازمانها تاثیرگذاراست. بدین منظور، قبل از پیادهسازی ابتکارات دورکاری، باید میزان آمادگی سازمانها، ارزیابی شود و سازمان قبل از بهکارگیری دورکاری، وضعیت کنونی خود را برای پیادهسازی موفق مشخص نماید. بر این اساس، هدف این تحقیق بررسیانعطاف پذیری و آمادگی سازمانی در پیادهسازی محیط کاری مجازی و عوامل مرتبط با بکارگیری موفق ابتکارات و تکنولوژی دورکاری می باشد. شناسایی چنین عواملی کمک می کند تا مدیران قادر به شناسایی نقاط قوت و ضعف سازمان خود در رابطه با پیاده سازی ابتکارات دورکاری باشند. پیاده سازی صحیح دورکاری میتواند نقش بسیار مهمی در سازمان داشته باشد و همچنین جامعه را از مزیت هایی همچون کاهش ترافیک شهری، کاهش آلودگی هوا، کاهش سر و صدا، کاهش نرخ بیکاری و. . . بهره مند سازد.