سازه های هیدرولیکی نظیر سرریز ها نیازمند به طراحی سازه ای چون حوضچه آرامش دارند تا انرژی جریان را مستهلک کنند. روند کار به گونه ای است که جریان فوق بحرانی ورودی به حوضچه به وسیله پرش هیدرولیکی که منجر به استهلاک انرژی زیاد می شود، به جریان زیر بحرانی تبدیل می گردد. در این بین حوضچه های آرامش واگرا با مقطع مستطیلی به دلیل عدم نیاز به سازه تبدیل در ابتدا و انتها می توانند جایگزین مناسبی برای حوضچه های کلاسیک باشند. واگرایی می تواند تغییراتی در خصوصیات پرش هیدرولیکی و کاهش طول و عمق پایاب در پرش هیدرولیکی ایجاد نماید که شرایط را برای اقتصادی تر نمودن سازه های مستهلک کننده انرژی فراهم نماید. یکی از مدلهای ریاضی جهت حل مسائل پیچیده جریان در سازه های هیدرولیکی، نرم افزار جریان سه بعدی FLOW-3D می باشد که از روش حجم محدود برای حل مسائل استفاده می کند و در این تحقیق از این نرم افزار استفاده شده است و به بررسی انواع زاویه واگرایی با دبی های مختلف پرداخته شده است. بررسی داده های عددی در مقاطع مستطیلی با واگرایی صفر، 5، 10، 15 و 25 درجه نشان می دهد که در تمامی آزمایش ها نسبت عمق ثانویه به اولیه با افزایش عدد فرود به صورت خطی افزایش می یابد. در تمامی حالتها با افزایش طول جهش، عدد فرود و نسبت عمق ثانویه به اولیه افزایش می یابد.در زاویه واگرایی 25 درجه طول جهش به طور چشمگیری نسبت به بقیه حالتها کاهش می یابد.