هدف: از این مطالعه بررسی قطر فولیکول غالب در بیماران نازای تحت درمان با سیترات کلومیفن در روزهای 12-15 سیکل قاعدگی است و نیز بررسی ارتباط سرعت رشد فولیکول غالب با ضخامت اندومتر به منظور تعیین بهترین روز جهت انجام یک سونوگرافی واحد بجای سونوگرافی متوالی است تا ضمن کاهش هزینه و استرس این بیماران به روشی ساده و عملی تر جهت کنترل بیماران طی سیکل درمانی دست یافت .بیمار نازا از روز سوم سیکل قاعدگی به مدت 5 روز تحت درمان با سیترات کلومیفن به میزان 100 میلی گرم روزانه قرار گرفتند و در روزهای 12-15 سیکل بطور متوالی با سونوگرافی شکم از نظر فولیکول بالغ و ضخامت اندومتر بررسی شدند.یافته ها : 69 درصد بیماران نازایی اولیه و 31 درصد نازائی ثانویه داشتند. توزیع فراوانی فولیکول بالغ با اندازه 15-30 میلی متر به میزان 70 درصد در روز 13 سیکل قاعدگی بود. همچنین حداقل ضخامت اندومتر در روز 12 سیکل در 84 درصد از موارد و حداکثر ضخامت آن در روز 15 سیکل در 67 درصد از موارد بود. 36 درصد بیماران مورد مطاله تخمک گذاری داشتند که بیشترین میزان در روز 14 سیکل بود. در بیماران با رشد فولیکول غالب ضخامت اندومتر نیز افزایش نشان داد و ارتباط بین قطر فولیکول غالب و ضخامت اندومتر در روز 14 سیکل معنی دار بود (p<0.05).نتیجه گیری : با توجه به نتایج حاصله بهترین روز جهت انجام یک سونوگرافی واحد به جای سونوگرافی متوالی در روز 13 سیکل روز بجای تحت القا پیشنهاد می شود.

زمینه و اهداف: مول هیداتیفرم کامل شایعترین نوع بیماری تروفوبلاستیک جنینی است که میزان شیوع آن در مناطق مختلف جغرافیایی به شدت متفاوت است و در کشور ما نیز شیوع نسبتا زیادی دارد. هدف از این بررسی تعیین میزان شیوع حاملگی مولی در بیماران مورد مطالعه و بررسی علایم سونوگرافیک بیماری است.روش بررسی: از مرداد 1364 لغایت اسفندماه 1376 تعداد 11370 نفر زن با حاملگی طبیعی یا پاتولژیک در بیمارستان زنان و مامایی (الزهرا) وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و رادیولژی آذربایجان (کلینیک خصوصی نویسنده) با سونوگرافی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: از مجموع بیماران مورد مطالعه تعداد 10417 نفر حاملگی طبیعی داشتند و از953  نفر بقیه با حالات پاتولژیک مختلف تعداد یک صد نفر مبتلا به مول هیداتیفرم (98 مورد مول کامل و دو مورد مول پارسیل) بودند.نتیجه گیری: در این بررسی میزان شیوع مول هیداتیفرم در حدود 8.7 در هزار برآورد شد که به آمار صالح و همکاران (65-1964) نزدیک بوده اما با یافته های Javey و سجادی (75-1970) و آمار کشورهای غربی و خاور دور اختلاف قابل ملاحظه ای نشان می دهد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: فاسیولیاز انسانی توسط ترماتودبرگی شکلی بنام فاسیولاهپاتیکا بروز می کند و انسان بطور اتفاقی به آن مبتلا می شود. به نظر می رسد بروز این عفونت در جهان رو به افزایش باشد. فاسیولیاز انسانی در تشخیص افتراقی هپاتیت های حاد، بدخیمی ها و سایر عفونت های کبدی قرار می گیرد. تشخیص این بیماری بر اساس یافتن تخم انگل در مدفوع یا ترشح دوازدهه یا بررسی سرولوژی است. پرتونگاری مفیدترین روش اثبات تشخیص و نیز پی گیری درمان است.هدف: هدف این مطالعه ارایه نماهای سونوگرافی فاسیولیاز انسانی در کبد در اپیدمی اخیر در شمال ایران است و چون با متاستاز و بدخیمی های کبد در تشخیص افتراقی قرار می گیرد، سونوگرافی قادر است به تشخیص آن کمک شایانی بنماید.مواد و روش ها: از سال 1378 تا 1379، 248 بیمار که به علت دردهای شکمی در ناحیه فوقانی و راست شکم و با ائوزینوفیلی بالا توسط گاستروانترولوژیست ها و متخصصان بیماری های عفونی ارجاع شده بودند بررسی شدند. دستگاه سونوگرافی از نوع ALOKA 288 با پروب5/3 مگاهرتز بود و محل انجام مطالعه کلینیک خصوصی سونوگرافی و نوع مطالعه توصیفی بود. سونوگرافی در تشخیص فاز کبدی بیماری و افتراق آن کمک کننده است. داده ها پس از جمع آوری جهت پردازش به نرم افزارSPSS.10 سپرده شد. آزمون آماری مورد استفاده Chi-Square بود. P کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.نتایج: 78 نفر (5/31%) مذکر و 170 نفر (5/68%) مونث بودند. اکثر آنها 40-20 ساله بودند. 2/45% آسیب در پارانشیم کبد داشتند. به ترتیب 7.3% ،13.7% و 8/4% بیماران ابتلای مجاری صفراوی، کیسه صفرا و ابتلای همزمان کبد و مجاری صفراوی داشتند و در 29% بیماران هیچ یافته غیر عادی در سونوگرافی دیده نشد. شایع ترین محل آسیب کبد، سگمان خلفی لوب راست بود. بین محل درگیری و سن و جنس بیماران تفاوت آماری معنی دار بدست نیامد.نتیجه گیری: اولتراسونوگرافی می تواند نقش مهمی در تشخیص، پی گیری و درمان فاسیولیاز انسانی داشته باشد.

سونوگرافی با فشار تدریجی، هنگامی که علائم و نشانه های بالینی و همچنین نتایج آزمایشگاهی مهم هستند، ممکن است در تشخیص آپاندیسیت حاد بسیار مفید و سودمند باشد. برای تعیین سودمندی بالینی سونوگرافی در آپاندیسیت حاد، یافته های پاتولوژی 164 بیمار آپاندکتومی شده با یافته های سونوگرافی آنان در پیش از عمل جراحی در یک مطالعه آینده نگر، دو سویه کور مورد بررسی قرار گرفتند. تشخیص آپاندسیت حاد در 113 مورد (68.9 درصد) از طریق هیستوپاتولوژی اثبات شد که 64 نفر (56.6 درصد) از آنها نیز دارای یافته هایی به نفع آپاندسیت حاد در سونوگرافی بودند. از 51 بیمار دارای آپاندسیت طبیعی، در 40 نفر (78.4 درصد) در سونوگرافی نیز یافته ای به نفع التهاب حاد آپاندیس مشاهده نگردید، حساسیت، ویژگی و دقت سونوگرافی برای آپاندسیت حاد، به ترتیب 56.6%، 78.4% و 0.63 بود؛ همچنین ارزش اخباری مثبت و منفی آن به ترتیب 3/85 درصد و 49/44 درصد بدست آمد. بنابراین سونوگرافی، به عنوان یک ابزار کمک تشخیصی مفید، بخصوص در بیماران با علائم و نشانه های گمراه کننده آپاندسیت حاد، توصیه می شود.

زمینه و هدف: آپاندیسیت حاد یکی از شایع ترین اورژانس های جراحی است و علی رغم معاینه فیزیکی و شرح حال دقیق، تشخیص آن قبل از عمل، یک مشکل اساسی است. روش هایی که به تشخیص آپاندیسیت کمک می کنند؛ شامل سونوگرافی، لاپاراسکوپی، سی تی اسکن و MRI می باشند. این مطالعه به منظور ارزیابی دقت سونوگرافی در تشخیص آپاندیسیت حاد انجام شد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی آینده نگر روی 265 بیمار مشکوک به آپاندیسیت مراجعه کننده به اورژانس مرکز آموزشی درمانی پنجم آذر گرگان طی شهریور 1384 لغایت شهریور 1385 انجام شد. بیماران مشکوک به آپاندیسیت توسط جراح عمومی ویزیت شدند و تمامی بیماران تحت سونوگرافی قرار گرفتند. بررسی های سونوگرافی با روش High graded compression  انجام شد و نتایج آن با یافته های بالینی و آسیب شناسی مقایسه شد.یافته ها: نتایج سونوگرافی نشان دهنده 66 درصد حساسیت، 94 درصد ویژگی ، 98 درصد ارزش اخباری مثبت و 40 درصد ارزش اخباری منفی بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سونوگرافی در تایید تشخیص بالینی کمک کننده است و استفاده از سونوگرافی قدرت تشخیص را افزایش داده و در کاهش لاپاروتومی منفی و اجتناب از آپاندکتومی غیرضروری کمک کننده است.

سابقه و هدف: تخمین سونوگرافیک وزن جنین، به طور وسیعی در تصمیم گیری های بالینی مورد استفاده قرار می گیرد. فرمولهای ریاضی زیادی برای تخمین وزن مورد استفاده قرار می گیرد و از پارامترهای متنوعی جهت این کار استفاده می کنند. یکی از رایج ترین فرمول هایی که استفاده می شود فرمول هدلاک (Hadlock) است که گفته می شود اواخر سه ماهه سوم بارداری دارای دقت زیادی است. ولی در پژوهش های مختلف دقت آن بسیار متفاوت گزارش شده است. حتی گفته شده برای تخمین وزن غیر طبیعی جنین از دقت کمی برخوردار است. این پژوهش به منظور تعیین دقت سونوگرافی جهت تخمین وزن هنگام تولد جنین های کوچک و بزرگ برای سن بارداری انجام شده است.مواد و روشها : این پژوهش یک کارآزمایی بالینی است که از سال 1379 لغایت 1383 بر روی 174 زن باردار با حاملگی تک قلو و کیسه آب سالم که در بخش زایشگاه بیمارستان امام خمینی ساری بستری شده بودند، انجام شد. نمونه ها پس از بستری به بخش سونوگرافی اعزام و تخمین وزن جنین متوسط یک سونولوژیست صورت می گرفت. سپس مادر به زایشگاه انتقال یافت و تا انجام زایمان مراقبت های لازم صورت می گرفت. بلافاصله پس از زایمان همه نوزادان به وسیله یک ترازوی دقیق وزن می شدند. سپس با وسیله تعیین شدت همبستگی و آزمون تی زوج (Pairred t Test)، ضریب توافقی کن دال تاو (Kendal-Tau) و رگرسیون چند گانه دقت سونوگرافی جهت تخمین وزن هنگام تولد تعیین گردید.یافته ها: تغییرات وزن تخمینی به وسیله سونوگرافی با وزن واقعی هنگام تولد (در کل نمونه ها) توافق داشت (P<0.001). آزمون تی زوج نیز نشان داد وزن تخمینی به وسیله سونوگرافی با وزن واقعی تفاوت معنی داری ندارد. ولی پس از مطابقت دادن وزن هنگام تولد برای سن حاملگی، مشخص گردید که در گروه (Small for Gestational age) SGA و (Large for gestational age) LGA وزن تخمینی به وسیله سونوگرافی، تفاوت معنی داری با وزن واقعی هنگام تولد دارد (به ترتیب P<0.01, P<0.001) در گروه (appropriate for gestinal age) AGA سونوگرافی، وزن را بدون اختلاف معنی داری با وزن واقعی هنگام تولد تخمین زده بود.استنتاج: یافته ها نشان داد که دقت سونوگرافی برای تخمین نوزادان با وزن طبیعی زیاد است، ولی برای تخمین نوزادان با وزن غیر طبیعی، کمتر است. لذا بدین وسیله توجه سونولوژیست های محترم را جهت پی گیری وزن واقعی نوزاد و مقایسه تخمین خود با وزن واقعی و افزایش مهارت جلب نموده، ضمنا به متخصصین محترم نیز تاکید می شود که در تصمیم گیری های حساس مامایی صرفا بر اساس سونوگرافی اقدام ننمایند و انجام پژوهش های بییشتر در این راستا توصیه می شود.

زمینه و اهداف: یرقان کلستاتیک در اوایل نوزادی وضعیت بالینی مهمی بشمار می رود. هپاتیت ایدیوپاتیک نوزادی و آترزی مجاری صفراوی خارج کبدی دو علت عمده این وضعیت بالینی می باشند. جراحی زودرس ممکن است مانع ایجاد عوارض بالقوه کشنده در بیماران مبتلا به آترزی مجاری صفراوی خارج کبدی شود. روشهای تشخیصی متعددی به تنهایی یا در کنار هم برای تشخیص زودرس آترزی مجاری صفراوی خارج کبدی مورد استفاده قرار می گیرند. در این مطالعه ما به مقایسه دو روش تشخیصی متفاوت در این زمینه، یعنی سونوگرافی و اسکن هیدا  Hepatobiliary Iminodiacetic Acid (HIDA) scanپرداختیم. روش بررسی: 60 نوزاد دچار یرقان کلستاتیک مراجعه کننده به بیمارستان کودکان تبریز در یک مطالعه آینده نگر دو ساله بررسی شدند. سونوگرافی، اسکن هیدا و بیوپسی کبد در تمام بیماران بعمل آمد. یافته های دموگرافیک و پاراکلینیکی بیماران ثبت گردید. نتایج بیوپسی کبد بعنوان تشخیص قطعی در نظر گرفته شد (روش استاندارد طلایی). ارزش تشخیصی سونوگرافی”Triangular cord”  و اسکن هیدا در تشخیص آترزی مجاری صفراوی خارج کبدی محاسبه گردید. یافته ها: 60 نوزاد، 35 (مذکر و 25 مونث)، با سن متوسط 56.1±17.8 روز وارد مطالعه شدند. بر اساس نتایج بیوپسی کبدی، 16 (%26.7) بیمار دچار آترزی مجاری صفراوی خارج کبدی و 24 (%40) بیمار دچار هپاتیت نوزادی بودند. آترزی مجاری صفراوی خارج کبدی در بررسی سونوگرافی در 15 بیمار و در اسکن هیدا در 38 بیمار گزارش گردید. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی سونوگرافی بترتیب %87.5، %97.7، %93.3، %95.7 و اسکن هیدا در تشخیص آترزی مجاری صفراوی خارج کبدی بترتیب %100، %50، %42.1، %100 بود. 4 بیمار طی پیگیری فوت نمودند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که ویژگی سونوگرافی در تشخیص آترزی مجاری صفراوی خارج کبدی در مقایسه با اسکن هیدا بیشتر است؛ با این حال، حساسیت آن کمتر از اسکن هیدا می باشد.

سابقه و هدف: مول هیداتیفرم شایعترین نوع بیماری تروفوبلاستیک حاملگی می باشد. اهمیت تشخیص حاملگی مولار به علت عوارض مادری و امکان ایجاد نئوپلاسمهای تروفوبلاستیک حاملگی است. امروزه در تظاهرات کلینیکی بیماری به علت استفاده از سونوگرافی در تشخیص زودرس مول قبل از شروع علایم سیستمیک تغییرات زیادی ایجاد شده است. هدف از این مطالعه تعیین یافته های سونوگرافی موارد حاملگی مولار به منظور ارزیابی دقت سونوگرافی در تشخیص زود هنگام بیماران می باشد.مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی موارد حاملگی مولار بر اساس تشخیص پاتولوژی طی سال های 1380 تا 1385 در بیمارستان مهدیه تهران مورد بررسی قرار گرفت و اطلاعات مربوط به سن مادر، سن حاملگی، علایم بالینی و یافته های سونوگرافی گردآوری شد و داده ها توسط نرم افزار SPSS مورد آنالیز قرار گرفت. حساسیت و ارزش اخباری مثبت سونوگرافی در تشخیص مول محاسبه گردید.یافته ها: در بررسی پرونده 101 بیمار متوسط سن مادران  24.84±6.26سال بود. متوسط سن حاملگی در زمان تخلیه رحم 3.85±12.34 هفته بود. شایع ترین علامت بالینی خونریزی واژینال (2/79%) بود. 5/49% بیماران مول کامل و 5/50% موارد مول ناقص داشتند. 3/81% بیماران سونوگرافی قبل از عمل منطبق بر مول داشتند. سونوگرافی در تشخیص موارد ثابت شده مول در پاتولوژی حساسیت 90% و ارزش اخباری مثبت 100% داشت.نتیجه گیری: در این مطالعه سونوگرافی از حساسیت بالایی در تشخیص حاملگی مولار برخوردار بود، لذا انجام آن در کلیه بیماران مراجعه کننده با خونریزی واژینال در سه ماهه اول پیشنهاد می گردد.

با توجه به شیوع آپاندیسیت حاد و خطر بالای عوارض ناشی از عدم تشخیص به موقع و زودرس آن و به منظور تعیین دقت سونوگرافی در تشخیص بیماران آپاندیسیت، این تحقیق روی مراجعین به بیمارستان طالقانی در نیمه دوم سال 1376 تا نیمه اول سال 1377 انجام گرفت.تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع تشخیصی انجام گرفت. کلیه افرادی که بر مبنای معیارهای بالینی با تشخیص آپاندیسیت حاد، اندیکاسیون جراحی داشتند، مورد مطالعه قرار گرفتند. تمام نمونه ها با دستگاه سونوگرافی توشیبا با پروپ inear probe high frequency توسط متخصصان و دستیاران رادیولوژی مورد بررسی قرار گرفتند و ابتلا یا عدم ابتلای افراد به آپاندیسیت حاد تعیین شد. کلیه بیماران پس از جراحی، مورد بررسی هیستوپاتولوژی قرار گرفتند و میزان ارزش پیشگویی مثبت سونوگرافی در تشخیص آپاندیسیت حاد تعیین شد. تعداد 79 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. در گزارش پاتولوژی 73 نفر مثبت و 6 نفر منفی بودند و در سونوگرافی 65 نفر مثبت و 19 نفر منفی گزارش شدند. ارزش پیشگویی مثبت آن 100% بود. استفاده از سونوگرافی در تشخیص زودرس آپاندیسیت حاد روشی بی خطر و غیرمهاجم کمک تشخیصی در مراکز آموزشی درمانی کرمانشاه می باشد. توصیه می شود با استفاده از این روش سونوگرافی در بررسی قدرت سونوگرافی در تشخیص آپاندیسیت حاد اقدام گردد.