مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
سال:1394 | دوره:22 | شماره:4 |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: بیماران مبتلا به دیابت برای شناخت و درک موقعیت سلامتی خود، تصمیم گیری برای مراقبت های سلامتی، تغییر رفتارهای سلامتی و بهبود خودمراقبتی، نیازمند کمک و آموزش هستند. طبق نظر WHO؛ آموزش، اساس و شالوده درمان دیابت است. اهداف کلیدی آموزش دیابت، تغییر رفتار افراد و ارتقای خودمراقبتی است. خودمراقبتی عاطفی که توجه خاص به آن ضروری است، دربرگیرنده احساسی است که نسبت به خود و توانایی های خود برای مدیریت احساسات و مقابله با مشکلات داریم و توجه به آن ضروری است. هدف از این مطالعه، مقایسه تاثیر آموزش گروهی و مشاوره گروهی بر بعد عاطفی خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود.روش تحقیق: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، 112 بیمار دیابتی نوع دو مراجعه کننده به مرکز دیابت پارسیان مشهد در سال 1393، به صورت در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه مشاوره (37 نفر)، آموزش گروهی (37 نفر) و کنترل (38 نفر) قرار گرفتند. برنامه مشاوره گروهی و آموزش گروهی شامل پنج جلسه 1.5 ساعته بود که با فاصله سه روز، در قالب گروه های 8 تا 10 نفره، اجرا شد. پرسشنامه بعد عاطفی خودمراقبتی بیماران دیابتی، قبل از مداخله و دوماه پس از اتمام مداخله تکمیل گردید. داده های اصلی با استفاده از نرم افزار آماری (11.5) SPSS و با کمک آزمون های آماری تی زوجی و آنالیز واریانس یک طرفه، در سطح معنی داری 0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: بعد عاطفی خودمراقبتی بیماران دیابتی، قبل از مداخله در سه گروه تفاوت معنی داری نداشت (P=0.834). در مرحله بعد از مداخله، میزان خودمراقبتی به طور معنی داری در گروه مشاوره (36.3±14.7) و آموزش گروهی (31.5±11.4) نسبت به گروه کنترل (50.5±19.1) کاهش داشت؛ که به معنی بهبود است (P<0.001). اما تفاوت معنی داری بین دو گروه آموزش گروهی و مشاوره گروهی وجود نداشت (P=0.394).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می توان گفت که نه تنها آموزش گروهی، بلکه مشاوره گروهی می تواند به ارتقای بعد عاطفی مراقبت از خود بیماران مبتلا به دیابت کمک کند؛ از این رو هر دو روش موثر است. بنابراین توصیه می شود با توجه به توان، تجربه و دانش پرستاران و امکانات مددجو، از هر یک از این دو روش، در خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو استفاده شود.

زمینه و هدف: برآورد کلی از میزان پوشش واکسیناسیون هپاتیت B، به عنوان یکی از موثرترین روش های پیشگیری، در پزشکان و پرستاران ایران وجود ندارد. این مطالعه مروری با هدف تعیین پوشش واکسن هپاتیت B در این افراد انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه بر اساس مستندات به دست آمده از بانک های اطلاعاتی Magiran، Iran medex، IranDoc، SID، Medlib، Scopus، Web of Science، PubMed،ScienceDirect  و موتور جستجوی Google Scholar از سال 1372 تا 1394 با استفاده از کلیدواژه های استاندارد انجام شد. جستجو و استخراج داده ها، توسط دو نفر از پژوهشگران به صورت مستقل صورت گرفت؛ سپس تمام مقالاتی که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از مدل اثرات تصادفی به روش متاآنالیز و با کمک نرم افزار Stata (ویرایش 11.1) در سطح معنی داری P<0.05، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در 16 مقاله، تعداد 4104 نمونه مورد بررسی قرار گرفت. سابقه تزریق واکسیناسیون هپاتیت B در پزشکان و پرستاران به ترتیب: %95: 81.4 -96) %88.7 فاصله اطمینان) و %95: 91.8 -95.3) %93.5 فاصله اطمینان) محاسبه شد. پوشش واکسیناسیون هپاتیت B در پزشکان و پرستاران به ترتیب: %95: 53.2 -92.9) %73.1 فاصله اطمینان) و %95: 65.3 -86.7) %76 فاصله اطمینان) برآورد گردید. ارتباط بین پوشش واکسیناسیون هپاتیت B با سال فقط در پرستاران از نظر آماری معنی داری بود (P=0.016).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که اگرچه میزان پوشش کامل واکسیناسیون هپاتیت B در بین پزشکان و پرستاران ایرانی حدود دو سوم است، ولیکن این میزان با آمار ایده آل فاصله دارد و نیاز به بهبود آن وجود دارد.

زمینه و هدف: ستاره شکننده، دارای ترکیبات فعال زیستی بوده که به آن ها توانایی ترمیم زخم و بازسازی بازوها و اندام های آسیب دیده را می بخشد. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی اثر حفاظتی عصاره تام ستاره شکننده خلیج فارس بر آسیب کبدی القاشده توسط تتراکلرید کربن در موش صحرایی بود.روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به صورت تصادفی به 4 گروه مساوی شامل: گروه کنترل، آسیب کبدی، تیمارشده با عصاره 25% و تیمارشده با عصاره 50% ستاره شکننده (به مدت هفت روز) تقسیم شدند. گروه آسیب کبدی فقط تتراکلرید کربن 0.5 mg/kg به مدت هفت روز دریافت نمودند. در پایان، حیوانات کشته شدند و پس از توزین بدن و کبد، مقاطع بافت کبد تهیه و توسط میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS (ویرایش 20) و Mini Tab و با کمک آزمون های آماری ANOVA و Tukey، در سطح P<0.001 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: تیمار با تتراکلرید کربن، موجب کاهش معنی دار وزن بدن و افزایش وزن کبد شد (P<0.001) و آسیب شدید کبدی در مقاطع بافتی کاملا مشهود بود. در مقابل، تیمار با غلظت های عصاره تام ستاره شکننده؛ افزایش وزن کبد، کاهش وزن بدن و تغییرات القا شده توسط تتراکلرید کربن بر ساختار بافت کبد همچون: تعداد هپاتوسیت، کوپفر و عروق را به صورت معنی داری تغییر داد که نمایانگر بهبود ساختار بافت آسیب دیده کبد بود (P<0.001).نتیجه گیری: عصاره تام ستاره شکننده می تواند اثر حفاظتی بر آسیب القاشده توسط تتراکلرید کربن در کبد داشته باشد.

زمینه و هدف: پوکی استخوان یک بیماری پیچیده است که با کاهش توده استخوانی، منجر به ضعف استخوان و افزایش قابلیت شکستگی می گردد. هدف از مطالعه حاضر، تعیین تغییرات اسکلتی ناشی از دو برنامه تمرینی با بار فزآینده بر ویژگی های استخوانی رت های نر استئوپروتیک بود.روش تحقیق: این مطالعه تجربی، بر روی 30 سر رت نر بالغ از نژاد ویستار با میانگین وزن اولیه 180-200 گرم انجام شد. 24 سر رت در چهار گروه تجربی شامل: گروه پایه (پیش آزمون)، تمرین مقاومتی، تمرین استقامتی و کنترل قرار گرفتند. 6 سر رت نیز به عنوان گروه سالم در نظر گرفته شدند. در رت های گروه های تجربی، با تزریق داخل صفاقی محلول اتانول 20% (3 گرم/ کیلوگرم/ روز)، برای چهار روز پیاپی به مدت 3 هفته، پوکی استخوان ایجاد گردید. دو گروه تمرینی، 5 روز در هفته به مدت 12 هفته برنامه تمرینی را طبق پروتکل مقاومتی یا استقامتی اجرا کردند. بر روی رت های گروه سالم، هیچ گونه مداخله ای صورت نگرفت. در پایان مداخله، حیوانات کشته شدند و تراکم ماده معدنی استخوان (BMD) فمور و مهره چهارم و پنجم کمری (L4+L5) اندازه گیری شد. حداکثر بار کششی تیبیا چپ و فشاری مهره پنج کمری توسط تست مکانیکی، اندازه گیری گردید.برای تجزیه و تحلیل داده ها، از نرم افزار آماری SPSS (ویرایش 20) و آزمون های آماری Kalmogorov- Smiranov، Levene، Independent t-Test، Paired t-Test،One-way ANOVA  و آزمون تعقیبی Tukey در سطح معنی داری 0.05 استفاده شد.یافته ها: گروه های استقامتی (P=0.035)و مقاومتی (P=0.001)، افزایش معنی داری در BMD فمور در مقایسه با گروه کنترل داشتند. L4 BMD و L5 گروه مقاومتی و کنترل، به طور معنی داری بالاتر از گروه استقامتی بود (P=0.001 و P=0.001). حداکثر بار کششی تیبیا و فشاری مهره پنجم کمری گروه مقاومتی به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود (P=0.01 و P=0.03).نتیجه گیری: تمرین مقاومتی در مقایسه با تمرین استقامتی، می تواند تغییرات مناسب موثرتری را در تراکم معدنی و قدرت مکانیکی القا کند.

زمینه و هدف: بر اساس مطالعات قبلی، گیاه Achillea millefolium دارای اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی است؛ ولی در مورد نقش محافظت نورونی عصاره الکلی این گیاه بر استحاله (دژنراسیون) نورون های حرکتی نخاع متعاقب آسیب عصب محیطی سیاتیک، شواهدی وجود ندارد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات محافظت نورونی عصاره الکلی این گیاه در موش صحرایی، طراحی و اجرا گردید.روش تحقیق: این مطالعه تجربی، بر روی 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به وزن 250-200 گرم انجام شد. موش ها به طور تصادفی به پنج گروه6  تایی شامل: گروه شاهد، گروه کمپرسیون و 3 گروه کمپرسیون+تزریق عصاره اتانولی گیاه با غلظت های 50، 75 و 100 mg/kg (داخل صفاقی، هفته ای یکبار، 3 نوبت) تقسیم شدند. کمپرسیون عصب سیاتیک، با استفاده از پنس خون بند (قفل درجه 2) به مدت 60 ثانیه انجام شد. پس از گذشت 28 روز، از قطعات L4-L5 و S1-S3 نخاع با روش پرفیوژن نمونه برداری شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 19) و با کمک آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی Tukey در سطح معنی داری P<0.05 انجام شد.یافته ها: چگالی نورون های آلفای شاخ قدامی نخاع، در گروه کمپرسیون نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری داشت (P<0.001). در گروه های دریافت کننده عصاره الکلی گیاه، چگالی نورونی به طور معنی داری افزایش یافت (P<0.01)  و بیشترین میزان چگالی نورونی در غلظت 100 mg/kg مشاهده گردید.نتیجه گیری: عصاره الکلی گیاه Achillea millefolium به خوبی توانست نورون های حرکتی آلفای شاخ قدامی نخاع را پس از کمپرسیون عصب سیاتیک، محافظت کند. این اثر محافظت کنندگی احتمالا ناشی از ترکیبات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی موجود در گیاه می باشد.

زمینه و هدف: آمارها نشان می دهد که 40-30% فرزندان دارای والد معتاد، در آینده مصرف مواد را آغاز می کنند. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش شناخت درمانی گروهی عوارض مصرف تریاک در نگرش به اعتیاد دانش آموزان دارای والد معتاد انجام گردید.روش تحقیق: این مطالعه از نوع کارآزمایی میدانی شاهددار تصادفی است که بر روی کلیه دانش آموزان پسر پایه اول دبیرستان شهرستان مانه و سملقان دارای والد معتاد انجام شد. جلسات آموزشی مبتنی بر اثربخشی شناخت درمانی گروهی عوارض تریاک در 6 جلسه برگزار گردید. پرسشنامه نگرش به اعتیاد در مرحله قبل و پس از مداخله تکمیل شد. داده ها پس از ورود به نرم افزار آماری SPSS (ویرایش 16)، با کمک آزمون های آماری تی زوجی و تی مستقل در سطح معنی داری P<0.05 تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: طبق نتایج این پژوهش، تفاوت معنی داری بین دو گروه در مرحله پیش آزمون در نگرش به اعتیاد، وجود نداشت (P=0.20). در بررسی تغییرات میانگین نمره کل از مرحله پیش آزمون به پس آزمون در گروه مداخله کاهش و در گروه شاهد افزایش مشاهده شد؛ بدین معنا که مداخله باعث کاهش نگرش مثبت نسبت به مواد مخدر شد؛ ولی این تغییر از نظر آماری معنی دار نبود (P=0.57). همچنین از بین 10 عامل نگرش فرد نسبت به اعتیاد، شناخت درمانی گروهی تنها توانست میانگین نمره نگرش فرد نسبت به علت مصرف مواد مخدر را به صورت معنی داری کاهش دهد (P=0.04).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که آموزش شناخت درمانی گروهی عوارض مصرف تریاک، بر نگرش دانش آموزان دارای والد معتاد تاثیر معنی داری ندارد. بنابراین تغییر نگرش نوجوانان دارای والد معتاد، نیازمند انجام تحقیقات بیشتری می باشد.

زمینه و هدف: انتخاب شکل مناسب دندان های قدامی در بیماران فاقد دندان، یکی از عوامل مهم در بازگرداندن زیبایی از دست رفته بیمار می باشد. برای رسیدن به این مهم، بررسی دندان های طبیعی از لحاظ میزان هماهنگی شکل با ابعاد مورد بررسی و شیوع آن در جامعه ایرانی لازم است.روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، بر روی 300 نفر از دانشجویان و مراجعین دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد انجام شد. افراد مورد مطالعه، به روش نمونه گیری در دسترس یا آسان انتخاب شدند و در دو گروه مساوی زن و مرد (150 نفر) قرار گرفتند. از روی قالب گچی استون، سه خط عرضی اینسایزال، میانی و سرویکال و طول تاج کلینیکی سانترال بالا به وسیله کولیس دیجیتالی با دقت 0.01 mm اندازه گیری و شیوع شکل دندانی محاسبه شد. سایر داده ها از طریق آزمون رگرسیون لجستیک چندگانه، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه، میانگین اندازه طول و عرض دندان سانترال بالا به ترتیب: 9.12±0.87 mm و 8.44±0.59 mm به دست آمد؛ همچنین میانگین نسبت عرض به طول دندان سانترال بالا، 0.92±0.08 محاسبه شد. ابعاد افقی و عمودی تاج کلینیکی این دندان در مردان کمی بیش از زنان بود. شیوع شکل دندانی نیز به ترتیب: بیضی (%53)، مربعی- مثلثی (%21.3)، مثلثی (%16.7) و مربعی (%9) به دست آمد؛ ضمن اینکه تنها، ارتباط مثبتی بین شکل با عرض دندان سانترال بالا مشاهده شد (P<0.02).نتیجه گیری: با افزایش عرض دندان، شکل دندان بیضی بیشتر و شکل دندان مربعی کمتر مشاهده می گردد. بنابراین در هنگام انتخاب شکل دندانی، می توان شکل بیضی را با توجه به شیوع بیشتر آن، مد نظر قرار داد.

زمینه و هدف: محیط آموزش بالینی برای آماده سازی بهتر دانشجویان پزشکی دارای اهمیت زیادی می باشد. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دستیاران و کارورزان در جهت کمک به ارتقای آن در بخش های اصلی بالینی بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی که از اسفند 1392 تا مهرماه سال 1393 انجام شد، تعداد 116 نفر از دستیاران و کارورزان پزشکی شرکت کردند. فرم مشخصات دانشجویان و ابزار سنجش محیط آموزشی دانشگاه داندی که شامل 50 سوال در پنج حیطه یادگیری، اساتید، درک از توانایی علمی خود، فضای حاکم بر محیط آموزشی و درک از شرایط اجتماعی بود، توسط شرکت کنندگان تکمیل شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS 15 با استفاده از آزمون های تی مستقل و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان 25.8±2.8 سال بود. میانگین نمرات وضعیت آموزش بالینی در بخش های اصلی بیمارستان های آموزشی 155.03±27.86 از حداکثر 200 نمره بود. میانگین نمره حیطه یادگیری 35.89±8.30، اساتید بالینی 34.32±6.36، درک از توانایی علمی خود 25.93±4.82، جو آموزشی 37.19±6.49 و درک از شرایط اجتماعی 21.55±5.12 بود. میانگین نمره وضعیت آموزش بالینی در دستیاران بالاتر از کارورزان بود (p=0.004). میانگین نمره وضعیت آموزش بالینی در بخش های مختلف تفاوت آماری معنی داری داشت (p=.001).نتیجه گیری: وضعیت محیطی و فضای حاکم بر آموزش بالینی از دیدگاه فراگیران دانشگاه در حد مطلوبی می باشد. در برخی بخش ها همچون بخش داخلی نیاز به توجه بیشتر جهت بهبود وضعیت آموزش بالینی بخش از طرف دست اندرکاران دانشگاه وجود دارد.

زمینه و هدف: آنچه که در محیط کاری آینده پزشکان عمومی به طور عمده مطرح می باشد، مدیریت بیماران سرپایی در درمانگاه است. این مطالعه به منظور بررسی نگرش کارورزان و فارغ التحصیلان نسبت به نحوه آموزش بخش اطفال در مورد بیماری های سرپایی کودکان انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 40 دانشجوی پزشکی مقطع کارورزی و 20 پزشک فارغ التحصیل در سال 1392، به عنوان نمونه انتخاب شدند و نگرش آن ها نسبت به کیفیت و کارآیی آموزش بخش اطفال سنجیده شد. ابزار مطالعه، پرسشنامه محقق ساخته بود که بر اساس مقیاس لیکرت امتیازدهی گردید. در این مطالعه، میانگین نمره نگرش در سه حیطه تشخیص، درمان و نسخه نویسی برای چهار گروه اصلی بیماران سرپایی شامل: بیماری های میکروبی، انگلی، نوزادان و کمبودهای تغذیه ای محاسبه شد. داده ها پس از ورود به نرم افزار آماری SPSS (ویرایش 11.5) با کمک آزمون آماری Independent t-Test در سطح معنی داری a=0.05 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها:میانگین نمره نگرش فارغ التحصیلان در حیطه های تشخیص، درمان و نسخه نویسی به ترتیب: 3.20±0.27، 3.21±0.30 و 3.06±0.37 و در کارورزان به ترتیب: 3.44±0.58، 3.21±0.55 و 2.97±0.59 به دست آمد. بیشترین و کمترین میانگین نمره نگرش در هر سه حیطه تشخیص، درمان و نسخه نویسی در هر دو گروه کارورز و فارغ التحصیل به ترتیب مربوط به بیماری های نوزادان و بیماری های انگلی بود. میانگین نمره نگرش بین دو گروه در هر سه حیطه مذکور، تفاوت معنی داری نداشت.نتیجه گیری:نمره خودارزیابی نگرش کارورزان از بیماری های سرپایی کودکان در سطح بالایی نبود و این نمره با افزایش تجربه کاری افزایش نیافت؛ بنابراین بهبود کیفیت آموزش بالینی، راهکار اصلی می باشد.

زمینه و هدف: سودوموناس آئروژینوزا، یکی از مهم ترین عوامل عفونت های بیمارستانی است که سالانه جان بیماران بسیاری را تهدید می کند. با توجه به توانایی ذاتی و اکتسابی این باکتری در ایجاد مقاومت به بسیاری از عوامل ضد میکروبی، شناسایی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در کنترل مناسب آن اهمیت بالایی دارد. همچنین بررسی الگوی ژنتیکی ایزوله ها، در مدیریت عفونت های ناشی از این باکتری ضروری است. هدف از این مطالعه، بررسی تشابه ژنتیکی و مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های سودوموناس آئروژینوزا با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD-PCR بود.روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- مقطعی، با هدف بررسی الگوهای ژنتیکی و مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های سودوموناس آئروژینوزای جمع آوری شده از بیمارستان های آموزشی زابل انجام شد. مقاومت آنتی بیوتیکی 100 ایزوله بالینی با روش انتشار دیسک و الگوهای ژنتیکی با روش RAPD-PCR بررسی شد.یافته ها: نشانگر ملکولی RAPD-PCR، درجه بالایی از چندشکلی را در میان ایزوله های سودوموناس آئروژینوزا در منطقه سیستان نشان داد؛ همچنین بین حساسیت آنتی بیوتیکی و الگوی تنوع ژنتیکی، هیچ گونه ارتباطی مشاهده نشد.نتیجه گیری: یافته های به دست آمده از این مطالعه نشان می دهد که دندروگرام حاصل از RAPD-PCR، بیانگر کارآیی بالای این روش در مطالعه جمعیت شناختی ایزوله های سودوموناس آئروژینوزا در منطقه سیستان است.

ترومبوز ورید عمقی بیماری (DVT) شایعی میباشد که بیشتر در اندام تحتانی اتفاق می افتد. تقریبا در 10% موارد اندام فوقانی گرفتار می شود. در حال حاضر، DVT اندام فوقانی به علت استفاده از وسایل داخل عروقی مانند کاتتر وریدی وپیس میکر در حال افزایش است که با توجه به داشتن خطر آمبولی ریه از اهمیت خاصی برخوردار است. علل شایع تر ترومبوز در اندام فوقانی شامل تعبیه کاتتر در اندام، تروما، عفونت، انسداد مکانیکی، اعتیاد تزریقی، جراحی و... هستند. سندرم پاژه اسکاتریک، فرم نادری از DVT اولیه اندام فوقانی است که در افراد جوان سالم و در دست غالب، به علت حرکاتی مانند بلند کردن جسم سنگین یا بازی بیس بال ایجاد می شود. در این مقاله ما به معرفی بیمار جوانی می پردازیم که به علت جابجایی یخچال دچار درد و تورم در دست راست شده و پس از انجام سونوگرافی داپلر عروقی دست و ونوگرافی تشخیص DVT داده شده و تحت درمان با آنتی کواگولانت قرار می گیرد. همچنین در مورد ادامه درمان بیمار، سیر بیماری و فالواپ 4ساله بیمار توضیحاتی داده خواهد شد.

تومورهای متاستاتیک در حفره بینی و سینوس های پارانازال نادر هستند. در این مقاله، یک مورد متاستاز رنال سل کارسینوما (RCC) به ناحیه فرونتواتمویید چپ، 2 سال بعد از نفرکتومی، در یک بیمار 68 ساله گزارش می گردد.بیمار از گرفتگی بینی و خونریزی بینی سمت چپ که گاهی اوقات اتفاق می افتاد، شکایت داشت. مشکل بارز این بیمار، تورم گوشه چشم چپ وی بود که از حدود 20 روز قبل از مراجعه به وجود آمده بود. جواب پاتولوژی انجام شده برای بیمار و تشخیص آن Clear Cell Carcinoma بود. معاینه بالینی و آندوسکوپیک حفره بینی سمت چپ بیمار، توده عروقی را در ناحیه اگزیلاری توربینه میانی و حدود سینوس اتمویید قدامی نشان داد. در CT scan به عمل آمده از بیمار، تصویر توده ای در سینوس های اتمویید قدامی و فرونتال با گسترش به داخل حفره اربیت چپ، قابل رویت بود. بیمار تحت رزکسیون نسبی اندوسکوپیک تومور در سینوس های ذکرشده و کمورادیوتراپی قرار گرفت. بیمار، پاسخ بالینی خوب و بدون عوارض قابل توجه و عدم عود تومور را در مدت 6 ماه پیگیری با معاینات ش