علوم پزشکی رازی
سال:1389 | دوره:17 | شماره:71 |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: اختلال عملکرد کلیه به دنبال آسیب ناشی از ایسکمی - رپرفیوژن، مشکل شایعی در جراحیهای عروق کلیه یا در پیوند کلیه می باشد. مدارکی وجود دارد که استاتین ها که مهار کننده HMG-COA ردوکتاز هستند، اثرات حفاظتی برای کلیه در مقابل آسیب ایسکمی - رپرفیوژن دارند اما مکانیسم دقیق اثر محافظتی استاتین ها درست شناخته نشده است. در این مطالعه آزمایش شد چطور سیمواستاتین آسیب ایسکمی رپرفیوژن کلیه را کاهش می دهد. به علاوه ما با استفاده از گلی بن کلامید که آنتاگونیست اختصاصی کانالهای پتاسیمی می باشد، تحقیق کردیم که چگونه اثر محافظتی سیمواستاتین ناشی از فعالیت کانالهای پتاسیمی حساس به آدنوزین تری فسفات می باشد.روش کار: در مطالعه تجربی موش های صحرایی بالغ نر نژاد ویستار با وزن 200-150 گرم بعد از برداشتن کلیه راست در همه نمونه ها بصورت اتفاقی به 5 گروه 7تایی تقسیم شدند. گروه شاهد جراحی، گروه ایسکمی – رپرفیوژن (I/R)، گروهی که قبل از I/R با سیمواستاتین به مقدار 20mg/kg در هر روز به مدت سه روزتوسط گاواژ درمان شدند، گروهی که قبل از I/R گلی بن کلامید دریافت کردند و گروه سیمواستاتین + گلی بن کلامیدI/R+. ایسکمی - رپرفیوژن با بستن شریان کلیه چپ به مدت 45 دقیقه و خونرسانی مجدد به مدت 2 ساعت انجام شد. مقایسه آماری با استفاده از تستهای One Way ANOVA، Mann-Whitney Test و Tukey مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در گروه I/R میزان اوره و کراتینین سرم به عنوان شاخصهای آسیب سلولهای کلیوی نسبت به گروه شاهد جراحی افزایش معنی دار نشان داد در صورتیکه درمان با سیمواستاتین بصورت معنی دار این شاخصها را کاهش داد و همچنین سیمواستاتین آسیب بافتی را هم نسبت به گروه ایسکمی رپرفیوژن کاهش داد (P-value <0.05). این اثرات حفاظتی سیمواستاتین توسط گلی بن کلامید به عنوان مهار کننده کانالهای KATP کاهش نشان داد (P-value <0. 01).نتیجه گیری: سیمواستاتین مهار کننده HMG-COA ردوکتاز اثر محافظتی برای کلیه در مقابل آسیب ایسکمی رپرفیوژن دارد که این اثر وابسته به خواص کاهنده چربی این ماده نمی باشد. این اثر محافظتی از طریق کانالهای پتاسیمی حساس به آدنوزین تری فسفات صورت می گیرد و گلی بن کلامید به عنوان مهار کننده این کانالها اثرات مفید سیمواستاتین را کاهش می دهد.

زمینه و هدف: عفونتهای ناشی از اوره آپلاسما و مایکوپلاسماهای تناسلی می تواند تاثیرات منفی بر سلامت تناسلی مردان داشته و به ناباروری و نازایی منتهی گردد. هدف از این تحقیق، بررسی وجود مایکوپلاسما هومینیس و اوره آپلاسما اوره آلیتیکوم و تعیین شیوع این دو باکتری در نمونه های مایع منی مردان نابارور مراجعه کننده به پژوهشکده رویان بود.روش کار: این مطالعه یک مطالعه توصیفی بود. نمونه های مایع منی از 220 مرد نابارور اخذ و سریعا به محیط کشت PPLO broth تلقیح گردیده و بلافاصله به آزمایشگاه منتقل شد. نمونه ها پس از فیلتراسیون با فیلترهای 0.45mm، به محیطهای اختصاصی Arginine PPLO broth و Urea PPLO broth انتقال داده شدند. پس از مشاهده تغییر رنگ، کشت مجددی از این محیطها بر روی محیطهای اختصاصی PPLO agar انجام پذیرفت. تمام محیطها در دمای 37oC و در جار حاوی گاز کربنیک نگهداری شدند. تجزیه - تحلیل داده ها توسط آزمون های آماری از قبیل: ANOVA، روش Post Hoc (LSD) Test، Crosstabs و Chi-Square با استفاده از نرم افزار SPSS-16 انجام پذیرفت و در صورتی که P<0.05 بود، از لحاظ آماری معنی دار تلقی شد.یافته ها: از مجموع 220 نمونه بررسی شده، 7 مورد (3.2 درصد) از نمونه ها فقط از نظر مایکوپلاسما هومینیس، 61 مورد (27.7 درصد) فقط از نظر اوره آپلاسما اوره آلیتیکوم و 11 مورد (5 درصد) نیز از نظر هردو باکتری مثبت بودند. بنابراین، 79 مورد (35.9 درصد) از کل نمونه ها حداقل از نظر یک باکتری مثبت بودند و به طور کلی 18 مورد (8.2 درصد) مایکوپلاسما هومینیس و 72 مورد (32.7 درصد) اوره آپلاسما اوره آلیتیکوم از نمونه ها جدا شد. در بررسی پارامتر های اسپرم، pH در دو گروه «فقط اوره آپلاسما اوره آلیتیکوم مثبت» و «هردو باکتری مثبت»، نسبت به گروه «هر دو باکتری منفی»، پایینتر بود به ترتیب: (P=0.031) و (P=0.006) همچنین میانگین قدرت تحرک اسپرمها در گروه «هر دو باکتری مثبت» نسبت به گروه «فقط اوره آپلاسما اوره آلیتیکوم مثبت»، پایینتر بود (P=0.032).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق، درصد نسبتا بالایی از مردان نابارور به این باکتریها آلوده بوده اند و با توجه به اینکه در صورت عدم تشخیص و درمان، این عفونتها می توانند به PID و ناباروری منجر شوند و چون سایر روش های تشخیصی مانند PCR پرهزینه می باشد، تشخیص و جداسازی این باکتریها از طریق روش کشت در مردان نابارور فاقد علایم بالینی، ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: از آنجایی که سزارین یکی از شایع ترین اعمال جراحی است که در خانم ها انجام می شود، سعی در کاهش عوارض و مدت عمل و یافتن روش های آسان تر و کم عارضه تر اهمیت ویژه ای دارد. جهت مقایسه نتایج کوتاه مدت (مدت عمل، درد و تب و عفونت جدار) در دو روش بستن و نبستن پریتوئن در سزارین این مطالعه انجام شد تا بهترین روش ترمیم را در عمل سزارین با کمترین عوارض معرفی کنیم.روش کار: در یک کارآزمایی بالینی مقایسه ای 258 بیمار که برای بار اول سزارین می شدند بطور یک در میان در یکی از دو گروه بستن و نبستن پریتوئن احشایی قرار گرفتند و نتایج زودرس پس از عمل شامل مدت عمل و درد و تب و عفونت زخم در دو گروه مقایسه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون Z و لون و chi2 استفاده شد و نتایج با جداول یک بعدی و دو بعدی ارایه شدند.یافته ها: طول مدت عمل در گروه نبستن پریتوئن کمتر بود. شیوع عفونت محل عمل در دو گروه یکسان و در کل %1.2 بود و تفاوت معنی داری نداشت. شیوع ایلئوس و فراوانی تب پس از عمل در گروه ترمیم پریتوئن بیشتر و معنی دار بود (P<0.001). درد پس از عمل بر اساس تعداد شیافهای ایندومتاسین مصرف شده در گروه ترمیم پریتوئن احشایی کمتر بود (P<0.001).نتیجه گیری: با توجه به اینکه عارضه زودرسی از نبستن پریتوئن احشایی دیده نشد و همچنین در موارد عدم ترمیم پریتوئن احشایی کاهش طول مدت عمل و کاهش درد و تب و شیوع ایلئوس دیده شده است، توصیه می شود که از روش سنتی بستن پریتوئن احشایی در سزارین استفاده نشود و پریتوئن احشایی ترمیم نگردد.

زمینه و هدف: استرپتوکوک پنومونیه شایعترین علت پنومونی اکتسابی از جامعه می باشد. جداسازی پنوموکوک از خلط فقط عفونت احتمالی را مطرح می سازد زیرا احتمال ناقلی آن وجود دارد. تشخیص قطعی با جدا سازی پنوموکوک از مایعات استریل و خون است. درصد واقعی کشت خون مثبت در پنومونی پنوموکوکی حدود %15-30 موارد است. اضافه کردن تست آنتی ژن پنوموکوک در ادرار به روش های معمول آزمایشگاهی، تشخیص پنوموکوک را %38.9 افزایش می دهد. هدف از انجام این پژوهش تعیین فراوانی پنومونی پنوموکوکی در پنومونی های باکتریال با استفاده از روش جدا کردن آنتی ژن پنوموکوک در ادرار بود.روش کار: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، بیمارانی که با پنومونی باکتریال حاد در سال 1386 در بیمارستان رسول اکرم بستری شده و سن بالای 18 سال داشتند، وارد مطالعه شدند. از نمونه ادراری بیماران تست تعیین آنتی ژن ادراری با روش ایمونوکروماتوگرافی با استفاده از کیت Binax NOW Streptococcus pneumoniae test انجام شد. خون تمام بیماران کشت شد. بیماران با جراحی الکتیو که هیچگونه عفونتی نداشتند به عنوان گروه کنترل وارد مطالعه شدند. برای متغیرهای کمی از میانگین و انحراف معیار و برای متغیرهای کیفی از درصد استفاده شد.یافته ها: از 43 بیمار مبتلا به پنومونی 26 (%60.5) نفر مرد و 17 (%39.5) نفر زن بودند. میانگین سنی آنها 55.47 (±22.46 انحراف معیار) سال بود. پنوموکوک از 2 بیمار (%4.65) از طریق کشت (یک کشت خون و یک کشت مایع پلور) و در 5 بیمار (%11.6) از طریق تست آنتی ژن ادراری جدا شد. فقط در فصل زمستان و بهار پنوموکوک دیده شد. تعداد لکوسیت نرمال در 2 نفر و لکوسیتوز در 3 نفر دیده شد. در 4 مورد انفیلتراسیون لوبار و در یک مورد پلورزی دیده شد. در 2 موردی که کشت مثبت پنوموکوک (خون و پلور) وجود داشت، تست آنتی ژن ادراری مثبت بود. در هیچ موردی از 43 مورد کنترل، آنتی ژن پنوموکوک در ادرار جدا نشد.نتیجه گیری: جداسازی آنتی ژن پنوموکوک از ادرار در 5 (%11.6) مورد گزارش شد. در گروه کنترل هیچ موردی از تست مثبت آنتی ژن ادراری دیده نشد که نشان دهنده شیوع کم ناقلی پنوموکوک در بالغین در این مطالعه است. این مطالعه نشان داد که بررسی آنتی ژن ادراری از نظر پنوموکوک راه مناسبی جهت تشخیص پنوموکوک در بالغین بوده و امکان تشخیص را افزایش می دهد.

زمینه و هدف: در مطالعات اپیدمیولوژیک پرسشنامه بسامد خوراک (Food Frequency questionnaire = FFQ) معمولا مناسب ترین روش ارزیابی برنامه غذایی در طولانی مدت است که ارزیابی روایی و پایایی آن برای تعیین رابطه صحیح بین رژیم غذایی با بیماری ها امری ضروری می باشد. این مطالعه با هدف بررسی روایی نسبی و پایایی دریافت گروههای غذایی با استفاده از FFQ نیمه کمی در مطالعه قند و لیپید تهران انجام شد.روش کار: این مطالعه از نوع ارزیابی روایی و پایایی بود و بدین منظور 132 نفر در محدوده سنی 20 تا 75 سال (61 مرد و 71 زن) FFQ 168-قلمی را دوبار (FFQ1-FFQ2) به فاصله زمانی 14 ماه تکمیل نموده و هم چنین 12 یادآمد غذایی 24ساعته در 12 ماه متوالی جمع آوری شد. اولین یادآمد غذایی یک ماه بعد از تکمیل FFQ1 و یادآمد آخر یک ماه قبل از تکمیل  FFQ2پرسش شد. اقلام غذایی بر پایه مطالعات گذشته به هفده گروه غذایی تقسیم بندی شدند. با استفاده از روش Residual دریافت گروههای غذایی برای سن و انرژی دریافتی تعدیل گردید. ضرایب همبستگی اسپیرمن و Deattenuated و هم چنین مقایسه سهکهای دریافت گروههای غذایی از طریق آزمون کای دو بین میانگین 12 یادآمد غذایی 24 ساعته و FFQ2 برای تعیین روایی نسبی و ضرایب همبستگی Intraclass بین FFQ1 و FFQ2 برای تعیین پایایی FFQ به کار گرفته شد.یافته ها: میانگین سن و نمایه توده بدنی به ترتیب 35.5±16.8 سال و 25.5±5.2 کیلوگرم بر مترمربع بود. ضریب همبستگی اسپیرمن بعد از تعدیل اثر سن و Deattenuated برای روایی نسبی FFQ از 0.1 (چربی جامد) تا 0.77 (قندهای ساده) در مردان با میانگین 0.44 و از 0.12 (اسنک ها) تا 0.79 (قندهای تصفیه شده) در زنان با میانگین 0.42 متغیر بود. میانگین ضریب همبستگی Intraclass پس از تعدیل اثر سن و انرژی دریافتی برای پایایی FFQ، در مردان 0.51، (بالاترین مقدار در چای 0.91) و در زنان 0.59، (بالاترین مقدار در قندهای تصفیه شده 0.74) بود. میانگین درصد عدم توافق در مردان 7.3 و در زنان 9.3 بود. بیشترین درصد توافق برای گروه های غذایی اسنک ها و دسرها در مردان (%60.6) و چای و قهوه در زنان (%62.9) مشاهده گردید.نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که FFQ طراحی شده برای مطالعه قند و لیپید تهران برای اغلب گروههای غذایی، می تواند پایایی و روایی قابل قبول داشته باشد.

زمینه و هدف: عفونت حاصل از هپاتیت B یک مشکل جدی بهداشت جهانی است. طبق ارزیابی هایی که تاکنون انجام شده، هر ساله حدود 500000 تا 1.2 میلیون مرگ ناشی از هپاتیت مزمن، سیروز و هپاتوسلولار در سراسر جهان گزارش می شود. از آنجایی که داده های اپیدمیولوژیکی حاصل از تعیین ژنوتیپ ها و ساب ژنوتیپ های ویروس هپاتیت B، کمک شایانی در برنامه های واکسیناسیون، درمانهای ضد ویروسی، تشخیص و پیشگیری از بیماری را فراهم می سازد، لذا بر آن شدیم تا ژنوتیپ های این ویروس را در زندانیان معتاد به مواد مخدر تزریقی مورد بررسی قرار دهیم.روش کار: در تحقیقی که به صورت مقطعی در سال 2008، بر روی 122 نمونه سرمی ازافراد معتاد به مواد مخدر تزریقی حامل HBsAg جهت تعیین نوع ژنوتیپ ویروس HBV درسطح استان تهران انجام گردید، با استفاده از روش های مولکولی مقرون به صرفه PCR و RFLP، ژنوتیپ آنها تعیین شد. سپس آزمایشات تاییدی توالی یابی مستقیم انجام و درخت فیلوژنتیکی بااستفاده از نرم افزارهای بیوانفورماتیک (Bioedit, Mega, ClustalW) ترسیم گردید و به وسیله آزمون آماری SPSS16، P<0.05 مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: 115نمونه سرمی پس از انجام Nested PCR مثبت گزارش شدند. ژنوتیپ کلیه نمونه ها پس از RFLP با استفاده از آنزیم های برشی (BsrI, StyI, EaeI, DpnI, HpaI) I و همچنین توالی یابی مستقیم به همراه رسم درخت فیلوژنتیکی با روش Neighbor-Joining، در %100 نمونه ها، ژنوتیپ D (ساب ژنوتیپ D1 وساب تایپayw2 ( را نشان دادند.نتیجه گیری: در این پژوهش از 115 نمونه سرمی مورد مطالعه، مشخص گردید که ژنوتیپ غالب در زندانیان مبتلا، ژنوتیپ D می باشد. به عبارتی گونه های ژنوتیپی HBV ایرانیان در ارتباط نزدیک با یکدیگر و همگون می باشند. حضور این ژنوتیپ با پایین بودن میزان بیماری های شدید کبدی ناشی ازعفونت مزمن هپاتیت B (سیروز، هپاتوسلولار کارسینوما) در ایران مطابقت دارد.

زمینه و هدف: پاسخ شنوایی پایدار (ASSR) عبارتست از نوسانی در پتانسیل الکتریکی که از اسکالپ ثبت می شود. مطالعه حاضر، تاثیرات احتمالی ناشی از جابجایی کانال ثبت  EEGبر آستانه های پاسخ 40 هرتز و زمان ثبت آن را مورد ارزیابی و مقایسه قرار داده است.روش کار: در این مطالعه مقطعی، 30 فرد با شنوایی هنجار (آستانه های 500 تا 4000 هرتز کمتر از 15 دسی بلHL  در محدوده سنی 18 تا 30 سال پس از تکمیل رضایت نامه کتبی وارد مطالعه شدند. افراد راست دست انتخاب شدند. محرکهای چرپ جدید با استفاده از یک سیستم دو کاناله ثبت پتانسیلهای برانگیخته، سیستم Eclipse، از طریق گوشیهای داخلی به گوش راست ارایه شد. آستانه فرکانس های مرکزی (0.5، 1، 2 و 4 کیلوهرتز) و زمان کلی ثبت آنها در آرایش همان سویی (ثبت از کانال EEG راست) و دگرسویی (ثبت از کانال  EEG چپ) نسبت به گوش تحریکی، در میزان تکرار 40 هرتز ارزیابی گردید و در بین 30 نفر معدل گیری شد. جهت مقایسه میانگین آستانه ها در بین کانال ها در هر فرکانس، از آنالیز واریانس یک راهه بین گروهی استفاده شد. جهت مقایسه میانگین زمان های ثبت پاسخ در بین کانال ها، از آزمون t زوج استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که آستانه ها و زمان های ثبت 40ASSR هرتز دگرسویی، به ترتیب بهتر و کوتاهتر از موارد همان سویی بود.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که برای ارزیابی عینی آستانه های شنوایی در افراد بزرگسال بیدار با شنوایی هنجار به کمک ASSR، احتمالا ثبت های دگرسویی با 40 RF هرتز ابزار مناسب تری است.

زمینه و هدف: پرفشاری خون مهم ترین عامل قابل اصلاح بیماری های قلبی عروقی است و مصاحبه انگیزشی مداخله ای، نویدبخش برای ترغیب رفتار بهداشتی مثبت در حوزه تغییر رفتار بهداشتی است. این مطالعه به منظور تعیین اثربخشی مصاحبه انگیزشی بر سبک زندگی افراد مبتلا به پرفشاری خون انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی است. و از طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل و در زمان های مختلف بر روی 61 بیمار مراجعه کننده با فشار خون سیستول بین 125 تا 160 میلی متر جیوه در قالب طرح غربالگری دیابت و سندرم متابولیک دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 88-87 اجرا شده است. مراجعان از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (28 نفر) و کنترل (33) جایگزین شدند. مداخله شامل پنج جلسه مصاحبه انگیزشی گروهی، به همراه آموزش رایج سبک زندگی به گروه آزمایش ارایه شد. داده های بدست آمده از طریق پرسشنامه عادات غذایی، به فاصله زمانی 8 و 16 هفته پس از اتمام مداخله، با استفاده از آزمون های آماری آنالیزکوواریانس یک متغبره و t وابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: پس از مداخله به طور معنی داری میانگین مصرف روغن اشباع نشده و گوشت سفید (P=0.005)، سبزیجات (P=0.01)، وزن (P=0.006)، لبنیات (P=0.0001)، نمک (P=0.0001)، فعالیت فیزیکی (P=0.0001) در گروه آزمایش، نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. مقایسه میانگین ها در مرحله پیگیری 16 هفته ای نشان داد برخی تفاوت های ایجاد شده به دنبال مصاحبه انگیزشی، مانند مصرف سبزی، لبنیات و نمک همچنان تداوم داشت.نتیجه گیری: افزودن مصاحبه انگیزشی به آموزش های معمول سبک زندگی سالم در کنترل و پیشگیری پرفشاری خون، روشی موثر در جهت بهبود سبک زندگی و نهایتا کاهش عوامل خطرزای بیماری های قلبی عروقی از جمله پرفشاری خون است.