علوم پزشکی رازی
سال:1379 | دوره:7 | شماره:22 |تعداد مقالات:20

بیماری سنگ کیسه صفرا یکی از مشکلات شایع در بیماران داخلی و جراحی می باشد. شواهد متعدد بالینی مبین آن است که آن دسته از بیمارانی که دچار سنگهای منفرد صفراوی هستند. در مقایسه با آن دسته از بیمارانی که دچار سنگهای متعدد می باشند از نظر سن شیوع بیماری، علایم بالینی و پیش آگهی دارای تفاوتهایی می باشند. به این جهت پژوهش حاضر در راستای بررسی این ظن بالینی  طراحی و اجرا شد . در این پژوهش پرونده 125 بیمار که در فاصله سالهای 1377-1376 در بیمارستان فیروز گر تحت عمل جراحی کله سیستکتومی  قرار گرفته بودند به صورت گذشته نگر بررسی گردید. نتایج مبین آن بود که شیوع سنگهای متعدد بطور چشمگیری بیش از سنگهای منفرد می باشد و زنان بسیار بیشتر از مردان دچار این بیماری می شوند. چاقی در افراد دچار سنگهای منفرد دو برابر شایعتر از سنگهای متعدد بود، در حالی که دیابت  و هیپرلیپیدمی و سابقه خانوادگی در سنگهای متعدد بیشتر بود. از نظر بالینی بیماران با سنگهای منفرد با دردی مداوم مراجعه می نمودند در صورتی که بیماران با سنگهای متعدد با دردهای کولیکی مراجعه می کردند. در مجموع علایم سنگهای منفرد پر سرو صداتر از سنگهای متعدد بود. نیز بیماران با سنگهای منفرد از پیش آگهی بدتری نسبت به سنگهای متعدد برخوردار بودند، زیرا عوارض بیشتری داشتند. از این جهت مشکلات بیماران با سنگهای منفرد را نباید ساده تر از سنگهای متعدد فرض کرد، زیرا این مشکلات پر حادثه تر بوده دارای پیش آگهی بدتری هستند. لذا شایسته است به بیماران دچار سنگهای منفرد توجه بیشتری مبذول گردد و با اقدام به موقع جراحی از عوارض و مرگ و میر این بیماری جلوگیری به عمل آید.

به منظور یررسی ارتباط  شاخص توده بدنی (Body  Mass index, BMI) با هیرسوتیسم و الگوی قاعدگی، 617 نفر طی یک سال تحت مطالعه قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که فراوانی چاقی ( (BMI≥30در افرادی که هیرسوتیسم و الگوی قاعدگی غیر طبیعی دارند بیش از افرادی است که هیرسوتیسم و الگوی قاعدگی غیر طبیعی ندارد (P=0.0000).  همچنین مشخص گردید در افرادی که دچار هیرسوتیسم هستند میانگین وزن بالاتر (P=0.0000) و میانگین سن شروع قاعدگی پایینتر (P=0.04) از کسانی است که هیرسوتیسم ندارند. میانگین وزن در افرادی که الگوی قاعدگی غیر طبیعی دارند بیش از افرادی است که الگوی قاعدگی طبیعی دارند (p=0.0000) نتیجه ای که از این بررسی حاصل می گردد این است که BMI با هیرسوتیسم و الگوی قاعدگی ارتباط دارد.

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر لیزر کم توان مادون قرمز بر متغیرهای الکترونرو گرافیک عصب مدین و تغییرات درجه حرارت کف دست بوده است. در این مطالعه، تاثیر لیزر کم توان مادون قرمز (780نانومتر، 10 میلی وات) بر متغیرهای الکترونرو گرافیک حسی و حرکتی عصب مدین 40 نفر از داوطلبین سالم در گروه سنی 30-20سال مورد بررسی قرار گرفت. پتانسیل عمل حسی و حرکتی عصب به روش ارتودرومیک (orthodromic) اندازه گیری شد. در جه حرارت کف دست غیر غالب؛ قبل از تابش لیزر، بلافاصله پس از تابش و سپس به فواصل 10 دقیقه و 20د قیقه بعد از تابش لیزر ثبت گردید. پس از بررسی نتایج، افزایش معنی داردر زمان تاخیر حسی (p=2.5×10-6) و حرکتی (p=2.4×10-4) و کاهش معنی دار در دامنه پتانسیل عمل حسی (p=1.7×10-4) مشخص گردید. در ارتباط با نقش لیزر در این زمینه می توان چنین استنباط نمود که تاثیر لیزر بر کانالهای سدیمی و پمپ های سدیم – پتاسیم در جهت حفظ پتانسیل استراحت غشاء و جلوگیری از ایجاد پتانسیل عمل می باشد. بعلاوه ممکن است لیزر با تاثیر بر جریانهای خازنی غشا، تولید و انتقال پیام عصبی را به تاخیر اندازد. تاباندن لیزرکم توان مادون قرمز در طول مسیرعصب مدین، باعث افزایش جزئی در زمان تاخیر حسی و حرکتی (غیر قابل توجه از نظر بالینی) و کاهش دامنه پتانسیل عمل حسی عصب می گردد.

تشخیص علت و درمان ترشح خونی از نوک پستان از مشکلات جدی در جراحی است چرا که علل آن طیف وسیعی از بیماریهای خوش خیم و بدخیم را در بر می گیرد. اگر کانسری ترشح داشته باشد تقریبا همیشه خونی است و از طرفی شایعترین علت ترشح خونی از نوک پستان پاپیلومای داخل مجرا است. در این بررسی به منظور جلوگیری از درمانهای افراطی (ماستکتومی غیر ضروری) و تفریطی (عدم پیگیری بیماران پس از درمانهای ساده موضعی) ضمن تعیین میزان فراوانی توده مبتلایان به پاپیلومای داخل مجرا میزان کانسر همزمان و غیر همزمان نیز مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه به صورت گذشته نگر بر روی پرونده های 1218 بیمار که با مشکلات پستانی طی سالهای 1365 لغایت 1374 به بیمارستانهای حضرت رسول اکرم(ص) و امام خمینی مراجعه نمودند، انجام گرفت. از بین بیماران بررسی شده، تعداد 28 مورد با تشخیص ضایعات پاپیلار خوش خیم مشخص شدند که 15 مورد پاپیلورمهای داخل مجرای منفرد  (single Intraductal papilloma SIP)، 9مورد پاپیلومای داخل مجرای متعدد (Multiple Intraductal papilloma, MIP)  و 4مورد پاپیلوماتوزیس بوده است.  سن متوسط در 40.2SIP سال و در MIP 39.5 سال بود. در نوع SIP،80 ٪ بیماران ترشح نوک پستان و 73.3 % تومور قابل لمس داشته اند. یعنی فراوانی نسبی ترشح نوک پستان وتومور تقریبا یکسان بود. 88.3% ترشحات از نوع خونی و 11.7% سروزی بود. در 26.7% ترشح از نوک پستان تنها علامت بود. در 20% موارد نیز وجود تومور تنها علامت بود. در 53.3% موارد ترشح وتومور تواما وجود داشت. 81.8 % توده ها مرکزی و 18.2 % آنها محیطی بودند. در موارد MIP، در88.9% موارد تومور قابل لمس و در 66.7% موارد، ترشح وجود داشت. از این میزان 83.4% موارد ترشح خونی بوده است. 25% توده ها مرکزی و75% آنها محیطی بوده است. در هیچ بیماری کانسر همزمان مشاهده نشد. اطلاعات موجود در پرونده بیماران آنقدر کامل نبود که درمورد کانسر غیر همزمان بتوان اظهار نظر نمود. همچنین در مواردی که تومور قابل لمس وجود داشت براساس این مطالعه نمی توان تعیین نمود که آیا بین محل تومور وترشح نپیل، همچنین بین تومور قابل لمس و ضایعه خوش خیم همراه ارتباط معنی داری وجود دارد یا خیر.

درماتیت تماسی (contact- dermatitis) به دو نوع آلرژیک (ACD  (Allergic contact Dermatitis.در20% موارد و نوع تحریکی ( (Irritant contact Dermatitis, ICDشامل 80% موارد تقسیم می گردد و به سه فرم حاد، تحت حاد و مزمن دیده می شود. این بیماری با علایمی چون درد، قرمزی، خارش، وزیکول، پاپول، سخت و چرمی شدن پوست همراه است.  در ماتیت تمامی آلرژیک (ACD) یا افزایش حساسیت تماسی (contact hypersensitivity, CHS) بیماری التهابی وابسته به سلولهای T با مکانیسم تیپ IV صدمه نسجی (افزایش حساسیت نوع تاخیری) (Delayed type hypersensitivity DTH) است، که با غلظتهای حساس کننده ای از آلرژنهای هاپتنی در تماس با پوست ایجاد می گردد. با وجود اثبات دخالت سلولهای T، نقش زیر گروههای لکوسیتی در بیماری ناشناخته و اطلاعات موجود ضد و نقیض است. با توجه به وجود تناقضها و این که بیماری مذکور از بیماریهای شایع پوستی در کشور ایران می باشد، و نیز تاکنون در این زمینه مطالعه ای در ایران صورت نگرفته است، به بررسی ایمنی سلولی و نقش زیر گروههای لنفوسیتی خون محیطی بیماران مبتلا به درماتیت تماسی آلرژیک در مقایسه با سایر در ماتیتها و افراد سالم پرداخته شد.روش مناسب برای تشخیص آلرژنها مسوول بروز آلرژی روشی موسوم به Patch Test است. در این تحقیق با استفاده از 23 آلرژن شناخته شده موجود در کیت Trolab معروف به "استاندارد اروپایی " بر روی 46 بیمار مشکوک به بیماری تست پوستی انجام شد. پس از 48 ساعت از بیماران 5cc خون گرفته شد، و با استفاده از روش ELISA سطح IgE تام سرمی آنها اندازه گیری گردید. همچنین توسط فلوسیتومتری با استفاده از کیت IMK-Plus حاوی آنتی بادیهای منوکلونال اختصاصی ضد T (HLA-DR+), NK (CD16+/56+), T (CD8+, CD4+, CD3+) CD14/45 و B (CD19+) کونژوگه به بررسی زیر گروههای لنفوسیتی با FITC (فلورسین ایزوتیوسیانات) و PE( فیکواریترین) پرداخته شد. براساس نتایج آزمونهای پوستی شایعترین آلرژنها در این مطالعه به ترتیب نیکل، کلرید کبالت، دی کرومات پتاسیم و فرمالدئید بودند. همچنین براساس آنالیز آماری نتایج، سطح IgE  در دو گروه درماتیک تماسی آلرژیک و تحریکی نسبت به گروه کنترل که 36 نفر بودند تفاوت چندانی نداشت در صورتی که در گروه آتویک 10-8 برابر سطح شاهد بود (P<0.001). میانگین درصد سلولها (+T(CD4 و (+T(CD3 تغییر معنی داری نداشت. افزایش سلولهای (+T(CD8 نسبت به گروه کنترل معنی داری نبود. سلولهای (+B(CD19 با مختصری کاهش، تغییر معنی داری نداشتند. سلولهای (+NK(CD16/56 و (+T(HLA- DR افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشتند (P<0.05).با توجه به افزایش (+T(CD8 و عدم تغییر در (+T(CD4، نسبت سلولهای +CD4+/CD8 در گروه درماتیت تماسی آلرژیک کاهش و در گروه درماتیت آتوپیک افزایش داشت و این تغییرات معنی دار بود (P<0.05). تعداد WBC در درماتیت تماسی آلرژیک و درصد ائوزینوفیلی در درماتیت آتوپیک افزایش معنی داری داشت. در مورد سایر متغیرها تغییرات معنی دار نبود.

هدف از انجام این پژوهش، تدوین شاخصهای تدریس اثر بخش با استفاده از نظرات اساتید و دانشجویان مرکز علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی ایران در مورد ویژگیهای تدریس "معلم" می باشد. تدریس اثر بخش مجموعه رفتارهای معلم است که باعث دستیابی به اهداف آموزشی و در نهایت یادگیری بهتر فرد "فراگیر" می شود. به این منظور با بررسی مطالعات انجام شده در سایر نقاط جهان و با استفاده از شاخصهای پیشنهادی پژوهشگران امر آموزش و با هدف انجام یک مطالعه تحلیلی – توصیفی، 2 پرسشنامه خود ایفا (self- administerde) برای اساتید و دانشجویان طراحی گردید. پس از جمع آوری و تحلیل اطلاعات به دست آمده از پرشسنامه های  تکمیل شده توسط 244 دانشجو و 38 استاد، اولویتهای مورد نظر دانشجویان و اساتید براساس میزان توافق این دو گروه درخصوص موارد مندرج در پرسشنامه ها مشخص گردید و در نهایت شاخص نهایی تدریس اثر بخش تدوین گردید.  این شاخص در سه قسمت، شامل ویژگیهای حرفه ای، ویژگیهای فردی و تحریک  به یادگیری و مطالعه مستقل با استفاده از 14 ماده (Item) تدوین گردید. بر این اساس، "معلمین اثر بخش" کسانی هستند که ویژگیهای کلی زیر را دارا باشند: الف – توالی منطقی و نظام دار در تدریس، ب - سازماندهی مناسب در زمان تدریس، ج – خلق مناسب و توانایی ایجاد فضای مطلوب برای تدریس و یادگیری، د – تحریک و تشویق برای یادگیری مستقل هـ – بازخورد (Feed back) کافی به دانشجو شاخص تدوین شده با شاخصهای تدریس اثر بخش در پژوهشهای جهانی تشابه قابل توجهی دارد و می تواند در راستای بهبود کیفیت تدریس، ارزشیابی میزان یادگیری دانشجویان و افزایش میزان پیشرفت تحصیلی دانشجویان در دانشگاه های علوم پزشکی کشور مورد استفاده قرار گیرد.

ابداع روشهای مطالعاتی متنوع در باره اتصال لیگاند پرتوزا اطلاعات درباره فارماکولوژی مولکولی گیرنده های بتا – آدرنرژیک توسعه داده است. با استفاده از این فن آوری، برای اولین بار امکان تعیین مستقیم غلظت بافتی گیرنده های بتا – آدرنژیک در نتیجه پاسخدهی بافتها به تحریک بتا – آدرنرژیک فراهم شد. نکته مهمی که در مورد فارماکولوژی مولکولی گیرنده های بتا – آدرنرژیک به کمک این مطالعات به دست آمدمبین این حقیقت بود که غلظت بافتی گیرنده های بتا – آدرنرژیک عدد ثابتی نبوده، به شکل پویایی به وسیله انواع مختلفی ازداروها، هورمونها، شرایط متفاوت فیزیولوژیک و پاتولوژیک تنظیم می گردد. علاوه بر وقوع تغییراتی در مشخصات گیرنده، حوادث پس از (Post-receptor) نیز ممکن است تحت تاثیر حالتهای پاتولوژیک قرار گیرد و بر پاسخدهی گیرنده های بتا – آدرنرژیک اثر گذارد.

آسیب حاد سر از علل شایع مراجعه  به بخش اورژانس مراکز درمانی  می باشد. دو عارضه مهم این آسیب، هماتوم ساب دورال (SDH، sub dural hematoma) وهماتوم اپیدورال (EDH،Epi dural hematoma) می باشند که بطور عمده جهت تشخیص آنها از سیتی اسکن (CT scan) استفاده می شود. افتراق این دو نوع هماتوم از یکدیگر اهمیت زیادی دارد وقدرت افتراق سی تی اسکن در این دو مورد، از نظر مراجع مختلف، همواره مورد بحث و اختلاف نظر بوده است. این مطالعه توصیفی تحلیلی به منظور بررسی قدرت سی تی اسکن در تشخیص SDH وEDH ، نیز افتراق آنها از یکدیگر، با استفاده از اطلاعات موجود در پرونده بیماران مراجعه کننده به بخش سی تی اسکن دو بیمارستان  شهدای تجریش و امام حسین (ع) تهران، با تشخیص اولیه SDH یاEDH  طی سال 1378 انجام گرفت. نتایج حاصل از تفسیر یافته های سی تی اسکن با نتایج تشخیصی حاصل از عمل جراحی مقایسه گردید. در این تحقیق، 80 نفر که نیمی مبتلا به SDH و نیمی به EDH بودند مورد بررسی قرار گرفتند، حداقل سن بیماران 14 سال، حداکثر سن 80 سال و میانگین سنی 32.5 سال با انحراف معیار 17.9 بود. نتایج نشان داد که  سی تی اسکن برای تشخیص و افتراق این دو نوع هماتوم دارای حساسیت بالایی است. تفاوت معنی داری بین نتایج سی تی اسکن و نتایج تشخیصی حاصل از جراحی مشاهده نشد. همچنین استفاده از معیار شکل ضایعه (محدب الطرفین در EDH و هلالی درSDH ) و وسعت ضایعه (محدود به درز (Suture) در EDH و فراتر از درز SDH) برای این دو نوع هماتوم با ارزش بوده دارای حساسیت قابل قبولی می باشد، لیکن معیار وجود شکستگی همراه (در موردEDH) و وجود ضایعه مغزی همراه (در مورد SDH) دارای حساسیت لازم نمی باشد.

تومورهای اپیتلیوم سطحی تخمدان، 65.7٪ کل تومورهای تخمدان را تشکیل می دهند. تومورهای برنر نوعی تومور اپیتلیوم سطحی تخمدان محسوب می گردند و 3-1 درصد از کل نئوپلاسم های تخمدانی را تشکیل می دهند. سن متوسط بیماران مبتلا به تومورهای برنر 50 سال می باشد و 71٪ از آنان بیش از 40سال سن دارند. اکثر بیماران بدون علامت می باشند، لیکن خونریزی غیر طبیعی از رحم شایعترین علامت بالینی این تومور به شمار می آید. بروز همزمان تغییراتی در آندومتر، از هیپرپلازی غددی تا آدنو کارسینوم مهاجم گزارش شده است از نظر میکروسکوپی، این تومورها مشتمل بر دستجاتی  توپر و کیستیک از سلول های اپیتلیا لی شبیه اپیتلیوم ترانزیشنال (یوروتلیوم) می باشند که توسط جزء استرومایی  فراوان و متراکمی  از نوع فیبروبلاستیک احاطه شده اند. تومورهای برنر بهمراه کیست آدنومای موسینوس وبطور استثنایی، بهمراه struma ovarii نیز مشاهده می گردند. بعلاوه، آنها را بهمراه تومورهای ترانزیشنال مثانه نیز یافته اند . در مورد همراهی تومور برنر یک طرفه با آدنوم کارسینوم آندومتر تنها یک مقاله انتشار یافته است، لیکن تا کنون همراهی تومور دو طرفه برنر با آدنوکار سینوم کولون گزارش نشده است. بیمار مورد معرفی خانم 60 ساله ای است که با علایم دستگاه گوارشی مراجعه نمود ودر بررسیهای بعمل آمده، وجود آدنوکارسینوم پیشرفته کولون بهمراه تومور دو طرفه برنر مشخص گردید.

سیفلیس یکی از بیماریهای عفونی است می تواند هر یک از ارگانهای بدن را مبتلا نماید و علایم بسیاری از دیگر بیماریها را تقلید نماید. بدین لحاظ از زمانهای گذشته این بیماری "مقلد بزرگ" (grate  imitator) نام گرفته است. تظاهرات این بیماری در سیستم قلبی -عروق و سیستم اعصاب مرکزی حایز اهمیت ویژه ای می باشد. در این مقاله بیماری معرفی می شود که با تشخیص آنوریسم آئورت جراحی شد و ترمیم آنوریسم به شیوه ای خاص و بدون استفاده از پیوند (graft) انجام پذیرفت. آزمایشهای سرو لوژی، ایمونوفلوئورسانس و آسیب شناسی، تشخیص آئورتیت سیفلیسی را تایید نمودند که پیامد آلودگی قدیمی بیمار به ترپونما پالیدوم بود.

تغییرات نامطلوب همودینامیک ضمن بیهوشی در عمل پیوند رگهای قلب تاثیرات نامطلوبی بر گردش خون و روند اکسیژن رسانی به بافتهای بدن، بخصوص اعضای حیاتی مانند مغز، کلیه و کبد می گذارد عملکرد آنها را دچار اختلال می نماید. در مواردی این اختلال می تواند بسیار بدخیم باشد و موجب بخطر افتادن سلامت بیمار شود. در این پژوهش پایداری همو دینامیک در جراحی پیوند رگهای قلب در زمان بیهوشی کامل داخل وریدی با استفاده از مقادیر مناسب میدازولام، سوفنتانیل و آتراکوریوم بروش تزریق مداوم داخل وریدی، مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از این روش پایداری همودینامیک حفظ گردید. سرعت سرد و گرم شدن بیمار حین گردش خون برون پیکری و میزان برون ده ادرای قابل قبول بود و اختلالات شدید اسید- باز نیز مشاهده نشد. همچنین استفاده از داروهای اینو تروپ و وازودیلاتورف جز در مواردی، لازم نگردید. بطور کلی پایداری همودینامیک قابل قبولی قبل، حین و پس از گردش خون برون پیکری حاصل شد. تنها مشکل سقوط فشار خون اولیه بیماران، هنگام القا بیهوشی – به هنگام تزریق اولیه داروها – بود. این مسئله ناشی از تزریق سوفنتانیل می باشد که به میزان0.75µg/kg تزریق می شود. جهت پیشگیری از بروز این مشکل می بایست تزریق آهسته انجام شده همچنین معادل 4-5 cc/kg، سرم رینگر قبل از آن تزریق شود. با توجه به نکات فوق روش بیهوشی کامل داخل وریدی با استفاده از مخلوط داروهای میدازولام، سوفنتانیل و آتراکورویوم برای جراحی پیوند رگهای قلبی، روش مطلوب و قابل توصیه است.

انسیدانس فلج عصب صورتی نوزادان0.23% می باشد، فلج عصب صورتی کودکان را به سه دسته تقسیم می نمایند: 1- فلج مادرزادی (تکاملی) عصب صورتی 2- فلج اکتسابی عصب صورتی (باعلل قبل از تولد) 3- فلج اکتسابی عصب صورتی (با علل بعد از تولد). در گروه فلج مادر زادی عصب صورتی، سندرم موبیوس (Mobius syndrome) از شهرت بیشتری بر خوردار می باشد. در این سندرم که از نظر اتیولوژی تئوری عروقی برای آن مطرح است، طیف وسیع از علائم کلینیکی و پاتولوژیکی وجود دارد، بطوری که ازفلج یکطرفه عصب صورتی تا فلج دو طرفه عصب صورتی و عصب زوج ششم جمجمه ای و درگیری اعصاب جمجمه ای دیگر مانند اعصاب زوج IX، X وXII   متغیر می باشد. گزارشات متعددی در مورد نحوه توراث این سندرم بطریق اتوزو مال غالب منتشر شده است و خانواده هایی معرفی شده اند که اعضای مختلف آنها در نسلهای مختلف بصورت اتوزومال غالب به این سندرم مبتلا گردیده اند. اما براساس جستجو در مقالات، برادر وخواهری که مبتلا به این سندرم باشند، گزارش نشده است. در این گزارش برادر و خواهری معرفی می گردند که مبتلا به فلج مادرزادی عصب صورتی می باشند و هیچ سابقه ای از این بیماری در خانواده ندارد. مادر آنها سابقه ای از مصرف تالیدومید یا misoprostol در حاملگی ویا ابتلا به سرخجه در زمان بارداری نمی داد. پسر مبتلا، 18 ساله و عصب صورتی راست وی کاملا فلج می باشد. EMG و NCV وی در سمت راست هیچ پاسخی نشان نداد. در سی تی اسکن استخوان تمپورال، قسمت ماستوئیدی عصب در سمت راست بطور واضح باریکتر از سمت چپ بود. فرزند دختر مبتلا،5. 16 ساله و عصب صورتی چپ در تمامی شاخه ها ضعیف می باشد. علاوه بر این وی بعلت استرابیسم در سن 9سالگی تحت عمل جراحی قرار گرفت.EMG و NCV وی در سمت چپ کاهش پاسخدهی را نشان می داد. در سی تی اسکن استخوان تمپورال، قسمت  ماستوئیدی عصب صورتی در قسمت چپ باریکترازسمت مقابل بود.

حاملگی خارج رحمی یکی از مسایل مهم در طب مامایی است. این مساله در بعضی موارد بصورت یکی از اورژانسهای این رشته تظاهر می کند و اهمیت آن در حدی است که عدم تشخیص بموقع می تواند فاجعه آمیز باشد.  در بررسیهای به عمل آمده، آمار حاملگی نابجا درکشور ایران با سایر کشورها (بویژه امریکا) فرق می کند (0.11% در مقابل 1%). علت این اختلاف آمار، عدم تشخیص اینگونه موارد، سقط و از بین رفتن محصول حاملگی بدون تشخیص می باشد و مهمتر از آن، ارتباطات جنسی کنترل نشده در کشورهای دیگر است که در ایران کمتر بچشم می خورد. در این بررسی، دخالت واضح آی یو دی (IUD)، عفونت ارگانهای لگنی، سابقه عمل جراحی و سابقه حاملگی خارج رحمی، سابقه سقط و کورتاژهای قبلی در افزایش احتمال حاملگی خارج رحمی مشاهده شد.  3/ 1 موارد حاملگیهای نابجا با آی یو دی همراه بود. افرادی که سابقه حاملگی نابجا داشته باشند شانس بالایی برای حاملگی خارج رحمی مجدد دارند، مگر اینکه عامل اتیولوژیک آن از بین رفته باشند. سن شیوع حاملگی نابجا بین 41-25 سالگی و حداکثر شیوع آن مابین 35-30 سالگی و همچنین بین حاملگیهای چهارم تا ششم، با حداکثر شیوع در حاملگی چهارم می باشد. در این مطالعه تمامی موارد بررسی از نوع حاملگی لوله ای بود. همچنین در 92.8% موارد، کلدوسنتز مثبت بود. در 88.2% موارد تست حاملگی مثبت بود و β-HCG  در بیشتر از 97% موارد مثبت گزارش شد. نتایج بدست آمده نشان دهنده این واقعیت است که در کشور ما نیز شیوع حاملگی خارج رحمی در سالهای اخیر افزایش نشان می دهد که علت ان استفاده از ای یو دی و افزایش عفونت لگنی می باشد. همچنین بهبود روشهای تشخیصی مانند سونوگرافی، لاپاراسکوپی و β-HCG نیز به تشخیص موارد بیشتری از حاملگیهای خارج رحمی منجر می گردد. راه پیشگیری از آن، آموزش مدون گروهی به بانوان در بخش بهداشت و تنظیم خانواده می باشد.

آترزی کوان یک اختلال مادرزادی است که بصورت یکطرفه یا دو طرفه بروز می نماید. ساختار محل انسداد می تواند مامبرانو (غشایی) یا استخوانی باشد. آترزی کوان دوطرفه یک اورژانس طبی محسوب می شود. بعد از تثبیت وضعیت بیماراز نظر راه هوایی و راه تغذیه، مداخله جراحی انجام می پذیرد. روشهای مختلفی برای مداخله جراحی دراین بیماری عنوان شده است. در این مقاله مداخله جراحی از طریق آندوسکوپی توضیح داده شده و مزایای آن نسبت به روشهای کلاسیک بیان گردیده است. از سال 1375تا1377 پنج بیمار آترزی کوان با روش آندوسکوپی دربخش گوش، گلو و بینی بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) مورد مداوا قرار گرفتند. این بیماران با عوارض ناچیز به نتایج مطلوب درمانی دست یافته اند.

شب ادراری یکی از مشکلات شایع و حایز اهمیت در طب اطفال می باشد. شیوع این معضل بر اساس مطالعات مختلف از 3 تا20 درصد متغیر می باشد. نیز شیوع آن در پسران بالاتر از دختران است. با افزایش سن، سالیانه 15% از شیوع این مشکل کاسته می شود بطوریکه در بالغین شیوع آن به کمتر از 1%می رسد.در گزارشهای متفاوت به ارتباط شب ادراری و انسداد راههای هوایی فوقانی مانند هیپرتروفی آدنوتانسیل اشاراتی شده است. با توجه به عدم موفقیت کامل روشهای درمانی رایج شامل بیوفیدیک، ایمی پیرامین و درمانهای جدیدتر مانند اسپری بینی وازوپرسین و نیز اهمیت تاثیر روانی شب ادراری بر کودک، در این مطالعه آینده نگر ارتباط بین هیپرتروفی آدنوتانسیل و شب ادراری مورد بررسی قرار گرفته است. اثر درمانی آدنوتانسیلکتومی بر شب ادراری نیز مورد پژوهش قرار گرفت. این ارتباط از نظر آماری ارزشمند بود و موفقیت درمانی آن به 90% می رسد.