علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران
سال:1398 | دوره:29 | شماره:4 |تعداد مقالات:10

اسیدهای نوکلئیک نقش های متنوعی دارند و علاوه بر ذخیره اطلاعات و کد کردن پروتئین ها، ابزارهای سودمندی برای کشف جزئیات سامانه های زیستی پیچیده در سطح مولکولی هستند. اسیدهای نوکلئیک تک رشته ای می توانند به ساختارهای پیچیده ای که دارای توانایی تشخیص مولکولی و حتی کاتالیزی هستند پیچ بخورند. توسعه درمان های مبتنی بر RNA در سال های اخیر پیشرفت سریعی داشته است. آپتامرهای RNAای، شکلی از نانوذرات با اندازه 10 تا 50 نانومتر هستند که برای رهایش سیستمیک موثر به بافت های بیمار می توانند مفید باشند. آپتامرها می توانند به دیگر داروهای RNAای متصل شده و از طریق نانوفناوری RNA، یک دورگه بسازند. طبیعت شیمیایی آپتامرها آنها را به عناصر دارویی جذابی تبدیل می کند که با مولکول های کوچک و آنتی بادی ها رقابت می کنند. در این مقاله مروری، نمونه هایی از استراتژی های متنوع رهایش با واسطه آپتامر مورد بحث قرارگرفته است. به زودی اهمیت نانومدیسین مبتنی بر آپتامر اثبات خواهد شد و به روش درمانی مورد استفاده گسترده تری در درمان بیماری ها تبدیل خواهد شد.

سابقه و هدف: دفع زباله های سیتوتوکسیک در بیمارستان ها همواره از مسائل حائز اهمیت است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی مطالعات انجام شده در خصوص ﻣ ﯿ ﺰ ان ﺑ ﺎ ﻗ ﯽ ﻣ ﺎ ﻧ ﺪ ه داروهای ضد سرطان در پسآب بیمارستانی بود. روش بررسی: کلیه مقالات اصیل و مروری که تا پیش از ماه می 2019، در زمینه اندازه گیری بقایای داروهای ضد سرطان در پسآب بیمارستانی چاپ شده بودند، مورد جستجو قرار گرفتند. تعداد 51 مقاله که اکثرا در بازه زمانی 2011 تا 2016 به چاپ رسیده بودند، در مطالعه لحاظ شدند. یافته ها: داروهای سیتوتوکسیک به طور مداوم به فاضلاب ها وارد شده و بیمارستان ها به عنوان یکی از منابع اصلی آلوده کننده آب در این خصوص، به نظر می رسند. این داروها، متابولیت ها و بقایای آنها در نمونه های اخذ شده از پسآب خروجی بیمارستان ها در کشورهای مختلف قابل اندازه گیری هستند. به طور میانگین، داروهای ضد سرطان پلاتین دار، متوتروکسات، سیکلوفسفاماید، ایفسفاماید و تاموکسیفن با غلظت بیشتر در مطالعات مورد بررسی گزارش شدند. نتیجه گیری: مدیریت دفع زباله های پزشکی، یکی از خطیر ترین مسائل مربوط به سلامت و مراقبت های پزشکی در کشور است. با توجه نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر، باقی مانده داروهای سیتوتوکسیک در پسآب خروجی بیمارستان ها قابل ردیابی است. لذا، اخذ قوانین و دستورالعمل های سخت گیرانه، نظارت مدون به منظور مدیریت نحوه دفع، غیر فعال سازی و حذف داروهای سیتوتوکسیک در بیمارستان ها پیش از تخلیه آنها به سیستم فاضلاب شهری ضروری به نظر می رسد.

سابقه و هدف: کوآنزیم کیوتن، آنتی اکسیدانی قوی در غشاء داخلی میتوکندری است. پس از ایسکمی مغزی، آزاد سازی رادیکال های آزاد اکسیژن اتفاق می افتد. استفاده از کوآنزیم کیوتن باعث مقاومت در برابر اکسیداتیو در زمان رپرفیوژن بعد از آسیب مغزی ایسکمیک می شود و همچنین با کاهش آپوپتوز نقش آنزیمی حفاظتی عصبی را دارد. از آنجایی که از حساس ترین نواحی نسبت به ایسکمی، ناحیه CA1 هیپوکامپ است. در این مطالعه، اثر حفاظتی کوآنزیم کیوتن بر روی ناحیه CA1 هیپوکامپ موش صحرایی نر ویستار متعاقب ایسکمی/ رپرفیوژن فراگیر گذرا بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه، 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به وزن 250 تا 300 گرم به طور تصادفی انتخاب و به 4 گروه، شامل گروه کنترل، گروه آزمایشی (ایسکمی / کیوتن)، گروه ایسکمی، گروه و کنترل کوآنزیم کیوتن تقسیم شدند. در پایان مطالعه هیپوکامپ از مغز جدا شد و تغییرات بیان ژن پیش آپوپتوزی بررسی شد. پس از مراحل استخراج RNA و سنتز cDNA از روش Real time PCR بیان ژن مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بیان ژن Bad در گروه آزمایشی کوآنزیم کیوتن با دوز 10میلی گرم بر کیلوگرم نسبت به گروه کاهش معنی داری داشت (05/0>p). نتیجه گیری: به نظر می رسد ایسکمی باعث افزایش بیان ژن پیش آپوپتوزی Bad می شود و کوآنزیم کیوتن با دوز 10میلی گرم بر کیلوگرم با تاثیر بر روی بیان ژن Bad باعث جلوگیری از شدت ضایعات می شود.

سابقه و هدف: تاثیرات مثبت گیاهان دارویی بر روی دیابت در مطالعات قبلی به اثبات رسیده است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی ماده موثرچارانتین بر درمان بیماری دیابت و افزایش بیان ژن Ngn3، به عنوان ژن کلیدی در رونویسی از پانکراس در دیابت، بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، تعداد 42 سر رت نر بالغ نژاد ویستار به صورت تصادفی به 7 گروه شاهد سالم، شاهد دیابتی، کنترل متفرمین، کنترل چارانتین150 و سه گروه دریافت کننده ماده موثرچارانتین با دوزهای 50-100-200 میلی گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. همه گروه ها به جز گروه شاهد و کنترل چارانتین، با ماده شیمیایی استرپتوزوتوسین با تزریق درون صفاقی دیابتی شدند. پس از آن به مدت چهار هفته (هر هفته سه بار) از طرق گاواژ ماده موثرچارانتین را دریافت کردند. یافته ها: کمترین میزان بیان مربوط به گروه دیابتی (C) بود. بیشترین میزان بیان بین گروه های دریافت کننده دوزهای مختلف چارانتین مربوط به دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم (F) و کمترین مربوط به دوز دریافتی 50 میلی گرم بر کیلوگرم (E) بود. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت افزایش بیان ژن Ngn3 وابسته به دوز نیست. بیان ژن پس از ایجاد دیابت درگروهای بیمار به شدت افت پیدا کرد و بعد از استفاده از چارانتین و داروی متفورمین تا حدودی این کاهش بیان جبران شد.

سابقه و هدف: پنومونی مرتبط با ونتیلاتور (VAP) نوعی پنومونی بیمارستانی با میزان مرگ و میر 76-27 درصد است که بعد از 48 تا 72 ساعت پس از لوله گذاری تراشه ایجاد می شود. از عوامل ایجادکننده این عفونت می توان به مایکوپلاسما پنومونیه اشاره کرد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی مایکوپلاسما پنومونیه در نمونه های شستشوی برونش بیماران مبتلا به VAP بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU) بود. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، 103 نمونه شستشوی برونش مبتلایان به VAP بستری در ICU بیمارستان های لقمان، عرفان و عرفان نیایش جمع آوری شد و از لحاظ وجود باکتری مایکوپلاسما پنومونیه به روش nested-PCR با استفاده از ژن هدف 16S rRAN ارزیابی شدند. یافته ها: تعداد 4 (9/3 %) بیمار مبتلا به مایکوپلاسما پنومونیه مثبت گزارش شدند. ارتباط معنی داری میان مثبت بودن عامل عفونی با علایم بالینی (017/0=P) و مدت زمان استفاده از ونتیلاتور (043/0=P) مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه برای اولین بار در ایران نشان داد که مایکوپلاسما پنومونیه می تواند به عنوان پاتوژن واقعی دستگاه تنفسی در بیماران مبتلا به VAP مطرح باشد و باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. برای تائید نتایج حاصل از این مطالعه لازم است تحقیقات بیشتری صورت گیرد تا ارتباط این باکتری با VAP نشان داده شود.

سابقه و هدف: لیستریوزیس می تواند برای گروه های آسیب پذیر جامعه کشنده باشد. این بیماری در سال های اخیر به دلیل مصرف گسترده محصولات لبنی و گوشتی شیوع زیادی پیدا کرده است. اطلاعات کمی در مورد حساسیت آنتی بیوتیکی و الگوی مقاومت ژنی لیستریا مونوستیوژنز در جامعه ایران وجود دارد و بر این اساس، مطالعه حاضر با هدف بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی و الگوی مقاومت ژنی سویه های لیستریا مونوسیتوژنز جداشده از منابع بالینی و محیطی مختلف انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه، 55 ایزوله از نظر حساسیت آنتی بیوتیکی به روش انتشار دیسک در آگار و الگوی ژنی از طریق واکنش زنجیره ای پلیمریزاسیون (PCR) مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: 91 درصد از سویه ها مقاوم به استرپتومیسین و 83 درصد مقاوم به آنتی بیوتیک کوتریماکسازول بودند. فراوانی ژن-های ermA، ermB، strA، tetA، tetS و ermC به ترتیب 90/50 ٪ (55/28)، 81/21٪ (55/12)، 09/89٪ (55/49)، 0٪ (55/0)، 81/21٪ (55/12) و 0٪ (55/0) بود. نتیجه گیری: با توجه به حضور سروگروه های 1/2c و 1/2aدر بین سویه های ایزوله شده و همچنین وجود ژن های مسئول مقاومت آنتی بیوتیکی در این سویه ها، این ایزوله ها پتانسیل ایجاد خطرات زیستی و ایجاد بیماری لیستریوزیس را دارند. وجود گستردگی این الگوی ژنی و الگوی مقاومتی تا حدودی می تواند با مصرف آنتی بیوتیک ها در طول عمل آوری دامهای غذایی مرتبط باشد و با استفاده از نتایج این مطالعه می توان نحوه و میزان مصرف آنتی بیوتیکهای دامی را مدیریت کرد.

سابقه و هدف: بیماری کبد چرب غیر الکلی یکی از مهمترین اختلالات مزمن کبدی در جهان است. آدیپوکین ها هورمون های پلی پپتیدی هستند که در پاتوژنز بیماری کبد چرب غیر الکلی نقش دارند. آدیپونکتین یکی از آدپیوکین هاست که اکسیداسیون اسیدهای چرب را در عضلات تحریک می کند و نقش مهمی در افزایش حساسیت به انسولین دارد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین آدیپونکتین پلاسما و بیماری کبد چرب غیرالکلی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه مورد شاهدی بر روی 80 بیمار مبتلا به بیماری کبد چرب غیر الکلی و 80 شرکت کننده به عنوان گروه شاهد انجام شد. سطوح پلاسمایی آدیپونکتین و انسولین با کیت الایزا و سایر متغیرها با روش استاندارد اندازه گیری شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 انجام شد. یافته ها: آدیپونکتین پلاسما در بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (01/0>p). در حالی که افراد مبتلا به کبد چرب سطوح نمایه توده بدنی، تری گلیسرید سرم، فشار خون سیستولیک، انسولین و مقاومت به انسولین بیشتری نسبت به گروه کنترل داشتند (01/0>p). دراین مطالعه بین آدیپونکتین با ترانس آمینازهای سرم، تری گلیسرید و مقاومت به انسولین همبستگی معکوس مشاهده شد (05/0>p)، حال آنکه با لیپوپروتئین ها ارتباطی یافت نشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه ما سطح آدیپونکتین در بیماران کبد چرب کاهش می یابد. سطح آدیپونکتین با ترانس آمینازهای کبدی و مقاومت به انسولین ارتباط معکوس معنی داری دارد.

سابقه و هدف: آگاهی از متغیرهای تاثیرگذار بر سلامت از نظر بالینی اهمیت فراوانی دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه ای سبک های مقابله با استرس در رابطه بین سبک های دلبستگی و طرحواره های ناسازگار اولیه و ابعاد سلامت انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، 500 نفر (250 نفر دختر و 250 نفر پسر) از دانشجویان دانشگاه آزاد واحد علوم پزشکی تهران در سال تحصیلی 97-96 به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از آنها خواسته شد مقیاس های دلبستگی بزرگسالان، طرحواره های ناسازگار اولیه، سبک های مقابله ای و سلامت عمومی را تکمیل کنند. تحلیل داده ها با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری انجام شد. یافته ها: مدل آزمون شده از برازش مناسبی برخوردار بود. بین خرده مقیاس های سبک های دلبستگی به جز دلبستگی ایمن با ابعاد سلامت رابطه منفی معنی داری وجود داشت. در مقیاس طرحواره های ناسازگار اولیه نیز به جز خرده مقیاس دیگر جهتمندی، سایر خرده مقیاس ها با ابعاد سلامت رابطه منفی معنی داری داشتند. در مقیاس سبک های مقابله با استرس، خرده مقیاس راهبردهای مسئله مدار، رابطه مثبت معنی دار و راهبردهای هیجان مدار رابطه منفی معنی داری با ابعاد سلامت داشتند. همچنین نتایج نشان داد که سبک های مقابله با استرس نقش میانجیگری در رابطه بین سبک های دلبستگی و طرحواره های ناسازگار اولیه با ابعاد سلامت داشتند. نتیجه گیری: این یافته ها ضمن اشاره به پیچیدگی طبیعت دلبستگی، طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های مقابله ای، به شناخت و مفهوم پردازی متغیرهای مختلف مؤثر برابعاد سلامت تأکید می کنند.

سابقه و هدف: در بین عوامل سبب شناختی و زمینه ساز گرایش به مصرف مواد، متغیرهای روان شناختی و از میان آن ها ویژگی های شخصیتی از اهمیت خاصی در ارتباط با سوء مصرف مواد مخدر برخوردار هستند. بنابراین این تحقیق با هدف مقایسه ویژگی های شخصیتی در بین معتادان تحت درمان نگهدارنده با متادون و آمفتامین ها انجام شد. روش بررسی: این مطالعه بر اساس مطالعات همبستگی به روش پیمایشی اجرا شد. از معتادان مراجعه کننده به کلینیک آفتاب شهر مشهد در سال 1396 به صورت نمونه گیری هدفمند، 46 معتاد به آمفتامین و 50 معتاد به اپیوم تحت درمان نگهدارنده با متادون بررسی شدند. برای اندازه گیری ویژگی های شخصیتی از پرسشنامه شخصیتی سرشت و منش استفاده شد. از آزمون t استیودنت برای مقایسه آماری میانگین ها استفاده شد. یافته ها: بیشترین اختلاف میانگین دو گروه آزمودنی در زیرمقیاس های "نوجویی"، "تعاون"، "آسیب پرهیزی"، "پاداش وابستگی، "خودفراروی" و "مقاومت" تفاوت معنی داری داشت. نتیجه گیری: بر پایه نتایج تحلیل می توانیم نتیجه بگیریم که تفاوت معنی داری بین ابعاد سرشت و منش در دو گروه آزمودنی های تحت درمان با متادون و آمفتامین ها وجود دارد.

سابقه و هدف: پرستاران برای ارائه مراقبت کارآمد و به کار بستن هنر مراقبت در شرایط تغییر سریع دانش و فن آوری، نیاز دارند که یادگیرنده مادام العمر باشند. یادگیری مادام العمر شاخصی از حرفه ای گری برای متخصصان مراقبت سلامت است. مطالعات ایجاد فرهنگ یادگیری مادام العمر برای پرستاران را یک ضرورت معرفی میکنند. این مطالعه با هدف شناسایی زمینه سازهای یادگیری مادام العمردر آموزش پرستاری و در حیطه "نظام آموزش " انجام شد. روش بررسی: این مطالعه به روش تئوری مبنایی و نمونه گیری هدف مند با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته بازپاسخ، با 19 نفر از اساتید پرستاری انجام گرفت. مطابق با روش اشتراوس و کوربین 2008، جمع آوری، تحلیل و تفسیر داده ها به طور همزمان انجام و با روش مقایسه ای مداوم مورد تحلیل قرار گرفت. برای اعتبار و مقبولیت داده ها از شیوه چک همکار و ناظر خارجی استفاده شد. یافته ها: با تحلیل دیدگاه مشارکت کنندگان، زمینه سازهای یادگیری مادام العمر در حوزه نظام آموزشی، سه درون مایه، شامل "سیاست گذاری ها، برنامه های درسی و سیستم ارزشیابی و روش های یاددهی-یادگیری" شناسایی شدند و تحت مقوله اصلی ویژگی های نظام آموزش جای گرفتند. نتیجه گیری: آموزش پرستاران با رویکرد یادگیری مادام العمر، نیاز به حمایت گسترده از طرف سیاست گذاران و برنامه ریزان حوزه بهداشت و درمان، بازنگری و تغییر در برنامه درسی پرستاری، مدیریت حامی در دانشکده ها و سازمان های ارائه دهنده مراقبت سلامت و همکاری بین این مراکز با سیاست گذاران و بدنه های تنظیم کننده درجامعه دارد.