حیات
سال:1390 | دوره:17 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: مشارکت والدین در مراقبت از نوجوانان مبتلا به دیابت نقش به سزایی در کنترل این بیماری دارد. کسب اطلاعات در مورد عواملی که منجر به نگرانی و اضطراب والدین می شوند، زمینه مناسب را برای ارایه اطلاعات مفید به آن ها و فراهم کردن آموزش های ضروری، ایجاد می کند. هدف از این مطالعه تبیین نگرانی های والدین دختران نوجوان مبتلا به دیابت است.روش بررسی: در این مطالعه کیفی، تعداد 26 نفر (16 مادر و 10 پدر) از والدین دختران نوجوان مبتلا به دیابت نوع یک که عضو انجمن دیابت آذربایجان غربی بودند، با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف مورد مطالعه قرار گرفتند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از مصاحبه عمیق انفرادی و تجزیه و تحلیل داده ها به روش تحلیل محتوای کیفی انجام گرفت.یافته ها: سه طبقه و محور مربوط به نگرانی های والدین از مفاهیم استخراج شد: 1- نگرانی های مربوط به آینده فرزند 2- نگرانی های مربوط به ماهیت دیابت و مراقبت 3- نگرانی های مربوط به مشکلات اجتماعی.نتیجه گیری: درک نگرانی های والدین منجر به بهبود ارتباطات بین والدین و مراقبان حرفه ای می شود. اصلاح و تعدیل عوامل تهدیدزا و شیوه های خودکنترلی والدین با دادن اطلاعات و آموزش های مناسب به آن ها می تواند باعث توانمندسازی والدین و مشارکت موثرتر آن ها در امر مراقبت از فرزند مبتلا به دیابتشان شود.

زمینه و هدف: طبقه بندی داده های مراقبت بهداشتی، به عنوان ابزاری برای گردآوری اطلاعات و پردازش داده های بهداشتی به شمار می رود. سیستم های مراقبت بهداشتی کنونی، توجه رهبران پرستاری را به توسعه پرونده های رایانه ای معطوف داشته است. ذخیره الکترونیکی داده های پرستاری با استفاده از سیستم های طبقه بندی، امکان سازمان دهی و استفاده از این داده ها را فراهم می کند. این مطالعه با هدف شناخت نیازهای اطلاعاتی و ساختاری سیستم های طبقه بندی مربوط به داده های پرستاری و ارایه پیشنهادهای کاربردی انجام گرفته است.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - اکتشافی از نوع کاربردی می باشد که به صورت مقطعی در سال 1388 انجام گرفته است. پس از مطالعه متون و بررسی سیستم های طبقه بندی پرستاری موجود، نیازهای اطلاعاتی و ساختاری آن ها در چک لیستی گردآوری شده و جهت تعیین اولویت نیازها در اختیار صاحب نظران قرار گرفت. اولویت نیازها با چهار گزینه اولویت سوم، دوم، اول و بدون اولویت مشخص شد. سپس با استفاده از نرم افزار SPSS میانگین اولویت ها محاسبه و موارد بالای 80% (میانگین بالای 2.4) انتخاب شد.یافته ها: یافته ها در خصوص نیازهای اطلاعاتی نشان داد که عنوان تشخیص (میانگین2.93 )، عنوان مداخله (میانگین2.52 ) و عنوان پیامد (میانگین2.84 ) باید در سیستم های طبقه بندی پرستاری ارایه شود. ساختار طبقه بندی داده های پرستاری از دیدگاه صاحب نظران به صورت طبقه بندی های سلسله مراتبی و ترکیبی تعیین شد، ساختار اصطلاحات رسمی رایانه ای (میانگین1.86 ) اولویت پایین را به دست آورد.نتیجه گیری: پیشنهاد می شود که برای برآورده شدن این نیازها در کشور در خصوص استاندارد کردن داده های پرستاری جهت سهولت استفاده در سیستم های رایانه ای تصمیم های لازم اتخاذ گردد. همچنین با توجه به این که سیستم پرستاری کشور به سمت تعرفه گذاری خدمات پرستاری در حرکت است، لذا کددهی عناصر مراقبت پرستاری کمک موثری به پیشبرد این طرح ها خواهد کرد.

زمینه و هدف: کیفیت خدمات بهداشتی، میزان دستیابی به مطلوب ترین برآیندهای سلامتی است. از دیدگاه قانونی و اخلاقی پرستاران باید پاسخ گوی کیفیت مراقبت های ارایه شده باشند. تجارب پرستاران بازنشسته می تواند مفاهیم واقعی و ارزشمندی در مورد عوامل موثر بر کیفیت مراقبت های پرستاری را تبیین نماید. هدف مطالعه حاضر تبیین عوامل موثر بر کیفیت مراقبت های پرستاری از نگاه پرستاران بازنشسته می باشد.روش بررسی: این مطالعه با رویکرد کیفی و روش تحلیل محتوا انجام یافت. 20 پرستار بازنشسته ساکن شهر سمنان بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف در این پ‍ژوهش شرکت داشتند. روش جمع آوری داده ها مصاحبه های نیمه سازمان یافته بود. تجزیه و تحلیل داده ها به روش تحلیل محتوا صورت گرفت.یافته ها: از تجزیه تحلیل مصاحبه ها درون مایه های ضرورت ارتباط انسانی، انتخاب و آموزش مناسب نیروی انسانی، برنامه ریزی و سازمان دهی مناسب مراقبت های پرستاری به عنوان عوامل موثر بر کیفیت مراقبت های پرستاری استخراج شد.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه عوامل موثر بر کیفیت مراقبت های پرستاری را بر اساس نظرات و تجارب پرستاران بازنشسته تبیین نموده است. این عوامل درونمایه های ضرورت ارتباط انسانی، انتخاب و آموزش مناسب نیروی انسانی، برنامه ریزی و سازمان دهی مناسب مراقبت های پرستاری را دربر می گیرد.

زمینه و هدف: رضایتمندی بیماران شاخص مهم کیفیت مراقبت سلامت می باشد که به طور مکرر در برنامه ریزی و ارزشیابی خدمات سلامت مورد استفاده قرار می گیرد. از آن جا که بخش عظیمی از ارایه دهندگان خدمات سلامت را پرستاران تشکیل می دهند، مراقبت ارایه شده از سوی آن ها نقش به سزایی در چگونگی رضایتمندی بیماران دارد. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان رضایتمندی بیماران از خدمات پرستاری ارایه شده در مراکز آموزشی و درمانی بوده است.روش بررسی: این پژوهش مطالعه ای توصیفی - تحلیلی مقطعی در مورد 200 بیمار در حال ترخیص در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی ایران که از بخش های مختلف (به جز بخش های ویژه، اورژانس، روان پزشکی و کودکان) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، در سال های 89-1388 انجام گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه رضایت بیمار (PSI) بود و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری کای اسکوئر و آنالیز رگرسیون خطی ساده انجام یافت.یافته ها: اکثر بیماران (72%) از خدمات پرستاری ارایه شده رضایت متوسطی داشتند. رضایتمندی بیماران با دو متغیر «نوع بخش» (P<0.001) و «بیمارستان» (P<0.001) از نظر آماری ارتباط معناداری داشت. در بین متغیرهای جمعیت شناختی، تنها سطح تحصیلات بیماران با رضایتمندی آن ها از خدمات پرستاری ارتباط معنادار آماری داشت (P=0.019).نتیجه گیری: در این مطالعه میزان رضایت بیماران از خدمات پرستاری در حد متوسطی قرار دارد. لذا باید آموزش کارکنان بیمارستان به ویژه پرستاران و ایجاد انگیزه در آنان برای مشارکت فعال در جلب رضایت بیماران در اولویت های مدیریت بیمارستانی قرار گیرد. باید توجه داشت که در بازار رقابتی ارایه خدمات بهداشتی و درمانی، موسساتی موفق تر خواهند بود که رضایت دریافت کنندگان خدمات را سرلوحه برنامه های خویش قرار دهند.

زمینه و هدف: تبعیت بیماران از دستورهای پزشکی و ایجاد تغییرات مناسب در سبک زندگی مربوط به عوامل خطر عروقی، در درازمدت نیازمند توسعه راه کارهای جدید و موثر است. ارتقای خودکارآمدی یک ابزار مهم برای مشارکت فعال در درمان و تغییر رفتار می باشد. این مطالعه با هدف تعیین میزان تاثیر مداخلات پرستاری در ارتقای خودکارآمدی و کاهش عوامل خطر عروقی بیماران قلبی عروقی انجام گرفته است.روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی 81 بیمار قلبی عروقی مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان طالقانی ارومیه در سال 1388 با حداقل دو عامل خطر عروقی قابل تعدیل، مداخلات ارتقای خودکارآمدی را همراه با یکی از اعضای خانواده خود دریافت کردند. میزان خودکارآمدی قبل، بعد از مداخله و یک ماه بعد و عوامل خطر عروقی قبل و 1 سال بعد از مداخله ارزیابی شدند. جهت تجزیه تحلیل داده ها از آمار توصیفی، آنالیز واریانس با اندازه های تکراری، t گروه های زوج و آزمون مک نمار استفاده شد.یافته ها: امتیازات کلی و زیرگروه های خودکارآمدی یک ماه بعد از مداخله به طور معنادار افزایش یافت. میانگین BMI، HDL، LDL، فشارخون سیتولیک، فشارخون دیاستولیک و وزن مربوط به بیماران قلبی عروقی قبل و یک سال بعد از مداخله تفاوت معنادار داشت. فراوانی بیماران سیگاری و هیپرلیپیدمی یک سال بعد از مداخله به طور معنادار کاهش یافت. اما تفاوت فراوانی بیماران هیپرتانسیون و اضافه وزن معنادار نبود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که مداخلات ارتقای خودکارآمدی در امتیازات کلی و زیرگروه های خودکارآمدی تاثیر مثبت داشته است. همچنین مداخلات در کاهش میزان عوامل خطر عروقی و کاهش فراوانی بیماران سیگاری و هیپرلیپیدمی موثر بوده و نشان می دهد در صورتی که دستورات پزشکی با مداخلات ارتقای خودکارآمدی بیماران و خانواده آنان همراه باشد، در کنترل عوامل خطر عروقی موثر خواهد بود.

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت و شیوع بالای ابتلا به هپاتیت C در معتادان و خصوصا معتادان تزریقی، این مطالعه جهت تعیین شیوع و عوامل مرتبط با ابتلا به این عفونت در معتادان مواد مخدر خودمعرف انجام یافته است.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی تمامی معتادان متقاضی ترک اعتیاد مراجعه کننده به بخش ترک اعتیاد بیمارستان فارابی شهر کرمانشاه (263 نفر) در طی سال 1387 از طریق اطلاعات درج شده در پرونده فردی آنان (خصوصیات فردی و نتایج آزمایش های سرولوژیک) مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور توصیف داده ها برای متغیرهای کمی از میانگین و انحراف معیار و برای متغیرهای کیفی از درصد فراوانی استفاده شد و برای بررسی ارتباط متغیرها با ابتلا به هپاتیت C آزمون کای دو، تی تست و رگرسیون لوجستیک در نرم افزار SPSS v.18 به کار برده شد.یافته ها: از 263 نفر مورد مطالعه 22.1% مبتلا به عفونت HCV بودند. شایع ترین نحوه مصرف (در کل موارد) در 33.1% موارد «تزریق» و در 32.3% به صورت «تدخین» بود. 74.9% سابقه زندان و  52.9% سابقه تزریق در طول عمر نداشتند. 25.5% موارد سابقه بیماری جسمی یا روانی ذکر کردند. آزمون «کای دو» برای رابطه بین ابتلا به عفونت HCV و ماده اصلی مصرفی و نحوه مصرف و آزمون تی تست برای متوسط دفعات مصرف روزانه مواد معنادار بود. داشتن سابقه بیماری جسمی یا روانی (OR=8.33) و سابقه زندان (OR=5.94) بیشترین نسبت شانس (OR) را به خود اختصاص دادند. داشتن شرکای جنسی متعدد خطر ابتلا به عفونت HCV را 2.29 برابر افزایش می دهد.نتیجه گیری: داشتن سابقه زندان، شرکای جنسی متعدد، بیماری جسمی یا روانی و روش مصرف (تزریقی) در معتادان مواد مخدر، خطر ابتلا به عفونت HCV را افزایش می دهد.

زمینه و هدف: خودآزمایی ماهانه پستان یک رفتار غربالگری مهم جهت تشخیص زودرس سرطان پستان است. ولی علی رغم این مزیت، بسیاری از افراد از انجام این رفتار بهداشتی سر باز می زنند. هدف این مطالعه تعیین میزان پیش بینی کنندگی سازه های الگوی اعتقاد بهداشتی در اتخاذ رفتار خودآزمایی پستان در زنان بوده است.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی تعداد 240 زن مراجعه کننده به هشت مرکز بهداشتی درمانی شهر بندرعباس در سال 1387 وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای شامل مشخصات فردی و پرسشنامه (CHBMS) Champion's Health Belief Model Scale بود. داده ها پس از کدگذاری وارد نرم افزار آماری SPSS شد و از آزمون های آماری t-test و آنالیز رگرسیون برای تجزیه و تحلیل آن ها استفاده گردید.یافته ها: در مجموع 31.7% زنان مورد مطالعه دارای تجربه انجام خودآزمایی پستان بودند، اما فقط 7.1% کل افراد به طور ماهیانه و منظم خودآزمایی پستان را انجام می دادند. یافته های این مطالعه نشان داد تفاوت آماری معناداری در سازه های منافع درک شده (P=0.03) موانع درک شده (P<0.001) و خودکارآمدی (P<0.001) گروهی که رفتار خودآزمایی پستان را انجام می دهند و گروهی که این رفتار را انجام نمی دهند، وجود دارد. نتایج حاصل از آنالیز رگرسیون نشان داد خودکارآمدی و موانع درک شده می تواند پیش بینی کننده انجام خودآزمایی پستان باشد.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد خودکارآمدی می تواند باعث اتخاذ رفتار و موانع درک شده می تواند موجبات عدم اتخاذ رفتار خودآزمایی پستان را فراهم آورد. لذا آن چه که در مداخلات آموزشی جهت ارتقای رفتار بهداشتی خودآزمایی پستان باید مورد توجه قرار گیرد، افزایش مهارت آموزی جهت ایجاد خودکارآمدی در آنان و تعدیل موانع درک شده از طریق آموزش های صحیح می باشد.

زمینه و هدف: دیسمنوره اولیه یکی از مشکلات رایج دختران و زنان جوان می باشد که بر کیفیت زندگی آنان تاثیر گذاشته و سبب ناتوانی و عدم کارایی در موارد شدید می شود. شواهد موجود نشان می دهد اضافه وزن و چاقی موجب افزایش تولید پروستاگلاندین ها و دیسمنوره ناشی از آن می شود. بر این اساس، مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع و شدت دیسمنوره اولیه و ارتباط آن با متغیرهای آنتروپومتریک طراحی و اجرا گردید.روش بررسی: در مطالعه توصیفی - تحلیلی حاضر 388 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اهواز به روش خوشه ای تصادفی در سال 1389 انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات جمعیت شناختی از طریق پرسشنامه صورت گرفت. قد، وزن، BMI، توده و درصد چربی بدن، دور کمر، دور لگن، نسبت دور کمر به دور لگن (WHR) و نسبت دور کمر به قد (WHtR) نیز اندازه گیری شد. برای شناسایی شدت درد از معیار VAS (visual analogue scale) استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS صورت گرفت. آماره های توصیفی برای متغیرهای کمی به صورت میانگین و انحراف معیار ارایه شد. جهت بررسی ارتباط بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده و (P<0.05) معنادار تلقی شد.یافته ها: میانگین سنی افراد 1.8±20.7 سال و میانگین سن منارک 1.2±13.4 سال بود. 71.65% افراد مبتلا به دیسمنوره متوسط یا شدید بودند. شدت درد با توده و درصد چربی بدن، دور کمر به دور لگن و WHtR ارتباط معناداری داشت (P<0.05) .اما بین شدت درد با وزن و BMI ارتباط معناداری یافت نشد.نتیجه گیری: از آن جا که متغیرهای آنتروپومتریک مرتبط با چاقی مرکزی همچون دور کمر به دور لگن و WHtR ارتباط بیشتری با شدت درد دیسمنوره دارند، احتمالا افزایش ذخایر چربی بدن در ناحیه شکمی پیش گویی کننده موثرتری در بروز دیسمنوره می باشد. لزوم تحقیقات بیشتر در این زمینه در مطالعات آتی به چشم می خورد.