دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی
سال:1388 | دوره:4 | شماره:4 |تعداد مقالات:12

مقدمه: با توجه به عدم اطلاعات کافی در خصوص میزان جابجایی و چرخش مهره های کمری در جامعه ایرانی از این رو یک مطالعه حاضر به بررسی میزان جابجایی و چرخش مهره های کمری مردان سالم در جامعه ایران انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، 22 مرد داوطلب سالم در محدوده سنی 43-21 سال شرکت داشتند. متغیرهای رادیوگرافی شامل جابجایی و چرخش مهره ها در سطح ساجیتال بودند که به روش پنجابی محاسبه شدند. از روش پوتو برای اخذ رادیوگرافی فلکسیون – اکستانسیون استفاده شد. سه کلیشه در وضعیت های طبیعی، فلکسیون و اکستانسیون کامل از بیماران اخذ شد. پس از اسکن، کلیشه ها وارد محیط نرم افزار CARA شده و متغیرهای مربوطه از آن استخراج شدند. از آماره های توصیفی به منظور توصیف متغیرهای مورد مطالعه استفاده شده است.نتایج: جابجایی 1.15 میلی متر در سطح L1-2، 1.58 میلی متر در سطح L2-3، 2.44 میلی متر سطح L3-4، 2.80 میلی متر در سطح L4-5 و 1.18 میلی متر در سطح L5-S1 بدست آمد. میزان چرخش 10.25 درجه در سطح L1-2، 11.83 درجه در سطح L2-3، 13.61 درجه در سطح L3-4، 17.11 درجه در سطح L4-5 و 16.26 درجه در سطح L5-S1 حاصل شد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان دهنده متوسط جابجایی کمتر از 3 میلی متر و متوسط چرخش کمتر از 20 درجه در سطوح حرکتی ستون فقرات کمری می باشد که موافق با نظر برخی پژوهشگران و مخالف برخی دیگر است.

مقدمه: درمان شکستگی اینترتروکانتریک امروزه یکی از معضلات اصلی در سنین بالا محسوب می شود. به خصوص در شکستگی های ناپایدار و بیماران دارای استئوپروز شدید نتایج درمان جراحی مطلوب نمی باشد. عوامل مختلفی در نتایج درمان موثرند که در این مطالعه یک معیار جدید که احتمالا در پیش آگهی درمان موثر است، مطرح گردیده است. مواد و روش ها: از مهر سال 1382 تا شهریور 1386، تعداد 128 بیمار که شکستگی اینترتروکانتریک ناپایدار داشته یا از نظر معیار (سایز)  sighsاستئوپروز نسبتا شدید داشته اند (گروه 1-3) و به روش DHS عمل جراحی شده اند و در تمام بیماران فاصله نوک تا انتها  (Tip Apex Distance)در محدوده 25mm بوده است، مطالعه شده اند. در این بیماران معیار   Y/B(نسبت قطر گردن فمور در میانه آن به قطر بدنه X/A (Nail) ((نسبت بیش ترین قطر سر فمور به قطر سر میله) اندازه گیری شده و میزان شکست درمان در گروه های مختلف اندازه گیری شده است. نتایج: میزان کلی شکست درمان %26 (33 مورد) بوده، میانگین سنی بیماران 74.4 سال، 86 بیمار زن و 42 بیمار مرد بوده اند. بیش ترین میزان شکست درمان (21 مورد) در گروهB1  که معیار Y/B≥3.6mm و هم چنین در گروه B2 (23 مورد) که X/A≥3mm داشته اند، دیده شده است. میانگین معیار Y/B، 3.64 میلی متر و میانگین معیار X/A، 3.08 میلی متر بوده است. نتیجه گیری: با توجه به میزان بالای شکست درمان در کل بیماران (%26) و به ویژه میزان بالای آن در گروه های B1 و B2 که نشان دهنده بالا بودن شکست درمان در اندازه های بالای سر و گردن فمور می باشد، باید در بیماران با شکستگی ناپایدار به ویژه افراد دارای اندازه های بالای سر و گردن فمور تمهیدات جدیدی برای بهبود پیش آگهی در نظر گرفته شود.

مقدمه: فعال شدن مسیر آدنوزین مونوفسفات حلقوی (cAMP) سبب پردردی مکانیکی، حساس شدن نورون های دردی مسیر نخاعی و فسفریله شدن مسیر مولکولی پرتئین باندشونده به جزء پاسخ دهنده به (CREB) cAMP می شود که نسخه برداری ژنی را شروع می کند. بنابراین در این مطالعه نقش آدنیلیل سیکلاز و مسیر cAMP در تسهیل سیناپسی در منطقه سری شکمی - میانی بصل النخاع (RVM) به دنبال تزریق فرمالین در کف پای حیوان مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه از 36 سر موش صحرایی نژاد اسپراگ - دالی در محدوده وزنی 300-250 گرم استفاده گردید. حیوانات به طور تصادفی به 6 گروه شاهد، حلال دارو (سالین)، شاهد جراحی و مقادیر 50، 100 و 200 نانومول SQ-22536 تقسیم شده و فرمالین در پای راست حیوانات تزریق گردید. میانگین نمره رفتارهای درد با استفاده از آزمون Anova در گروه های مختلف مقایسه شده است. نتایج: تزریق داخلRVM  غلظت 100 نانومولار SQ-22536 توانست در دقایق 5، 10، 15، 50 و 55 علایم رفتاری درد ناشی از تزریق فرمالین را به طور معناداری (P<0.05) کاهش دهد. هم چنین غلظت 200 نانومولار SQ-22536 تنها در دقیقه 15 رفتار دردی را کاهش داد. نتیجه گیری: بنابراین مهار آدنیلیل سیکلاز به وسیله SQ-22536 داخل  RVMسبب کاهش رفتارهای دردی ناشی از آزمون فرمالین در موش صحرایی می شود.

مقدمه: بیماری لیشمانیوز جلدی (سالک) یک بیماری اندمیک و گسترده در سطح ایران می باشد. اسکار نازیبایی که از این بیماری به جا می ماند به عنوان یک مشکل جدی روانی برای این بیماری قلمداد می شود. این مطالعه جهت بررسی اثر کرم %5 تری کلرواستیک اسید در درمان ضایعات ندولر پاپولر لیشمانیوز جلدی طراحی گردید. مواد و روش ها: در مطالعه case series از بیماران مبتلا به سالک مراجعه کننده به مرکز تحقیقات بیماری های پوستی و سالک، اسمیر به عمل آمد و در صورت مثبت بودن اسمیر به صورت تصادفی تحت درمان موضعی کرم TCA %5 روزانه 2 بار تا 8 هفته یا تا زمان بهبودی (اپیتلیزاسیون) کامل ضایعه قرار گرفتند. پس از پایان دوره درمان، بیماران بر اساس نحوه پاسخ به درمان در سه گروه بهبودی کامل، بهبودی نسبی و عدم بهبودی قرار گرفتند. بیماران 6 ماه پس از بهبودی کامل ضایعه از نظر اندازه اسکار ناشی از این بیماری بررسی شدند. یافته های به دست آمده توسط نرم افزار SPSS وارد رایانه شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین مساحت ضایعه قبل از درمان 38.81±81.9mm2 بود که پس از 6 ماه از اتمام درمان 3.6±9.1mm2 شده است. میزان بهبودی کامل از 1 نفر (%6.3) در هفته دوم به 13 نفر (%86.7) در هفته هفتم رسیده و در هفته هشتم کلیه بیماران پاسخ کامل داده بودند. بیماران عارضه مهمی پیدا نکردند و فقط یک بیمار دچار اریتم مختصر در هفته دوم و ادم در ناحیه مصرف کرم در هفته پنجم پیدا کرد که پس از 2 هفته برطرف شد. نتیجه گیری: با توجه به حصول بهبودی کامل در کلیه بیماران این مطالعه در هفته هشتم، عوارض و هزینه کم دارو نسبت به درمان های مشابه و اثربخشی تری کلرواستیک اسید در بهبودی اسکار، به نظر می رسد استفاده از کرم%5 TCA  می تواند به عنوان یک درمان جایگزین در بیماران مبتلا به سالک مطرح شود. طراحی یک مطالعه دو سویه کور در این راستا جهت حصول نتیجه گیری قابل اعتماد ضروری می باشد.

مقدمه: ارزیابی تعادل برای بیش تر سالمندان در زمینه سلامت و بهداشت به منظور کمک در جهت اهداف درمانی مناسب، افزایش آگاهی از خطر زمین خوردن و تخصیص وسیله کمکی مناسب لازم و ضروری است. زمین خوردن ارتباط مستقیمی با سلامت عمومی افراد سالمند دارد و شناسایی زود هنگامش باعث کاهش این خطر می شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه سه روش ارزیابی عملکردی در شناسایی سالمندان با خطر زمین خوردن و بدون آن صورت گرفته است. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع علی - مقایسه ای بود که بدین منظور تعداد 52 سالمند مرد و زن از سه پارک شهر تهران بعد از تکمیل پرسش نامه ارزیابی هوشیاری به صورت در دسترس انتخاب و بنابر گزارش خود افراد، به دو گروه سالمند با سابقه زمین خوردن (27 نفر) و بدون سابقه زمین خوردن (25 نفر) تقسیم شدند. داده ها با استفاده از آزمون های: تعادل برگ، دسترسی عملکردی و آزمون زماندار برخاستن و برگشتن جمع آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنا داری P<0.05 انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه های سالمندان با سابقه زمین خوردن و بدون آن، در متغیر وابسته خطر زمین خوردن وجود دارد (P=0.0005) به طوری که سالمندان بدون سابقه زمین خوردن در همه آزمون ها وضعیت بهتری داشتند. هم چنین نشان داده شد که هر سه آزمون نسبت به هم دارای همبستگی معناداری هستند. نتیجه گیری: به طور کلی می توان گفت هر سه آزمون در دو گروه دارای تفاوت های معناداری هستند و به کمک این ابزار می توان اختلال تعادل سالمندان را شناسایی کرد.

مقدمه: پرستاران به عنوان یک گروه پرخطر برای ابتلا به کمردرد شغلی شناخته شده اند. این پژوهش به منظور تعیین ارتباط کمردرد با عوامل روانی - اجتماعی و استرس های روانشناختی شغلی در پرستاران بیمارستان های شهر آمل انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی 400 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر آمل پرسش نامه ای شامل 3 قسمت اطلاعات دموگرافیک، استرس های روانی - اجتماعی مرتبط با کار و استرس های روانشناختی مرتبط با کار را تکمیل نمودند. نتایج به صورت نسبت شانس خام و تطبیق شده و فاصله اطمینان %95 بیان گردید. نتایج: 324 نفر (%81) پرستاران شرکت کننده طی یک سال گذشته حداقل یک بار کمردرد را تجربه کرده اند. میانگین سنی شرکت کنندگان 32.4±6.2 سال، میانگین قد 166.7±8.7 سانتی متر و میانگین وزن 67.7±9.8 کیلوگرم بود. از میان مشخصات فردی زن بودن (OR=2.8)، انجام ورزش منظم (OR=0.4)، افزایش قد به ازای هر سانتی متر (OR=1.06) و افزایش وزن به ازای هر کیلوگرم (OR=1.04) ارتباط معناداری با کمردرد نشان دادند. از میان عوامل روانی - اجتماعی مرتبط با کار مشاهده شد به ازای هر یک درجه افزایش در شدت نارضایتی ارتباط با همکاران احتمال بروز کمردرد %80 بیش تر می شود و از میان عوامل استرس زای شغلی به ازای هر یک درجه افزایش در طیف (همیشه، بیش تر اوقات، بعضی وقت ها، هرگز) عجله در کار احتمال بروز کمردرد %40 کم تر می شود. نتیجه گیری: کمردرد یکی از جدی ترین مشکلات شغل پرستاری می باشد که با استرس های روانشناختی محیط کار در ارتباط است. بنابراین تعدیل و اصلاح محیط روانی - اجتماعی بیمارستان و آموزش تکنیک های کاهش استرس به منظور پیشگیری یا کاهش عوارض ناشی از کمردرد ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: لکه های مغولی (Mongolian Spots- Congenital Dermal Melanocytosis) شایع ترین ضایعات پیگمانته در نوزادان می باشند که به صورت ماکول های مادرزادی با اندازه و رنگ های متنوع دیده می شوند. شایع ترین مکان لکه های مغولی در قسمت پایین کمر (ناحیه ساکروگلوتئال) می باشد. شیوع این لکه ها از %1 در نژاد قفقازی تا بیش از %90 در مغول ها گزارش شده است. تاکنون مطالعات محدودی در مورد بررسی فراوانی لکه های مغولی در ایران انجام گردیده است بنابراین مطالعه حاضر به بررسی شیوع این لکه ها و مکان های آن در نوزادان بیمارستان لولاگر تهران می پردازد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی - تحلیلی به مدت 2 سال، در فاصله سال های 85-1383، در بیمارستان لولاگر تهران انجام پذیرفت. در این فاصله 1706 نوزاد توسط پزشک متخصص اطفال از نظر وجود لکه های مغولی و مکان های شایع آن مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: بروز لکه های مغولی در بیمارستان لولاگر تهران %37.3 (637 نوزاد) بود. شایع ترین مکان لکه های مغولی ناحیه ساکرال و بعد از آن ناحیه گلوتئال بود. بین وجود لکه مغولی با جنس، ترم و پره ترم بودن نوزاد، سن مادران، وزن نوزادان و نوع زایمان، ارتباط معنادار وجود نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: در بیمارستان لولاگر تهران میزان فراوانی لکه مغولی شبیه مطالعات قبلی انجام شده در شهرهای تهران و یزد می باشد اما با مطالعات انجام شده در شهرهای اهواز و بوشهر متفاوت است. انجام یک مطالعه نژاد شناختی تکمیلی بر روی نمونه ای از نوزادان که معرف همه نوزادان کشور باشد ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: با توجه به اجرای طرح پزشک خانواده در کشور هدف این پژوهش ارزیابی نقاط ضعف و قوت طرح در شهرستان مراغه، می باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی و مقطعی بوده و جامعه آماری این پژوهش را جمعیت تحت پوشش، پزشکان خانواده، مدیران و کارکنان مراکز بهداشتی درمانی تشکیل می دادند. تعداد نمونه مدیران و کارکنان، برابر با کل جامعه آماری بود، و حجم نمونه ی جمعیت، 375 نفر بود. روش جمع آوری داده ها، پرسش نامه و فرم جمع آوری داده ها بود که روایی و پایایی آن ها قبل از شروع مطالعه مورد تایید قرار گرفت. نتایج: حدود 97 درصد از جمعیت، از اجرای طرح پزشک خانواده مطلع بوده، 97.6 درصد آن ها حداقل یک بار به پزشک خانواده مراجعه کرده بودند و 96.8 درصد آنان، دفترچه بیمه خدمات درمانی دریافت کرده بودند. نقاط قوت بارز طرح پزشک خانواده شامل: تشکیل پرونده سلامت، مراقبت بهتر و موثرتر از مادران باردار و کودکان زیر 6 سال، دسترسی آسان روستاییان به پزشک و دارو، کاهش هزینه های درمان بود و از نقاط ضعف عمده آن، می توان به مراجعات بیش از حد و ازدحام بیماران در خانه های بهداشت، عدم تامین شغلی برای کارکنان، پرداخت نشدن به موقع حقوق و مزایای اعضای تیم سلامت، محدود بودن زمان دسترسی به پزشک خانواده در روستا اشاره نمود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این تحقیق پیشنهادهای زیر، به منظور رفع نقاط ضعف و بهبود کیفیت خدمات و افزایش رضایت مندی بیماران، مطرح می شود: تشکیل پرونده سلامت الکترونیکی برای جمعیت تحت پوشش، ایجاد انگیزه و توجیه پزشکان متخصص در نحوه برخورد با بیماران ارجاعی، باز تعریف دقیق جمعیت تحت پوشش، حل مشکلات معیشتی اعضای تیم سلامت، و پرداخت به موقع حقوق و مزایای آنان.

مقدمه: با توجه به شیوع نسبتا بالای اختلالات خواب در جمعیت عمومی و تاثیر آن بر عملکرد ذهنی و جسمی افراد، این مطالعه، با هدف بررسی الگوی خواب و خواب آلودگی روزانه و عوامل موثر بر آن در جمعیت شهری شهر شاهرود انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه از تعداد 400 نفر نمونه انتخاب شده به روش تصادفی دو مرحله ای تعداد 377 نفر به یک پرسش نامه 48 سوالی پاسخ دادند. به منظور بررسی میزان خواب آلودگی از پرسش نامه اپوورث و برای بررسی آپنه خواب و خرخر کردن از یک مقیاس 4 درجه ای استفاده شده است. نتایج: میانگین سنی افراد تحت مطالعه 30 سال می باشد و زنان %62.3 جمعیت تحت مطالعه را تشکیل می دادند. در این مطالعه %41 نمونه ها بر اساس معیار خواب آلودگی اپوورث نمره بالاتر از 6 کسب نموده و %13.9 آن ها دارای خواب آلودگی وسیع روزانه بودند (نمره بالاتر از 10). میانگین نمره خواب آلودگی برابر 6.2 با انحراف معیار 3.8 گزارش شده و %1.6 افراد بر اساس علایم مبتلا به آپنه خواب بودند. %12 نمونه ها کم تر از 6 ساعت در شبانه روز می خوابیدند و میانگین و میانه زمان بیدار شدن از خواب، ساعت 7 صبح می باشد و بیش از %40 افراد بعد از ساعت 12 شب می خوابند. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای اختلالات خواب افزایش آگاهی افراد نسبت به اهمیت مساله خواب و پیامدهای ناشی از آن ضروری می باشد.