(دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی (مجله دانش و تندرستی
سال:1397 | دوره:13 | شماره:1 |تعداد مقالات:11

مقدمه: باتوجه به اثرات مثبت تاب آوری، حمایت اجتماعی و هوش معنوی بر انطباق مثبت و رشد فرد در شرایط مشکل، هدف از اجرای این پژوهش بررسی نقش پیش بینی کنندگی تاب آوری، حمایت اجتماعی و هوش معنوی در بهزیستی فاعلی مادران دارای دانش آموزان کم توان ذهنی است.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است که جامعه آماری آن، کلیه مادران (436 نفر) دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر مشغول به تحصیل در مدارس استثنایی شهر اراک در سال تحصیلی 96-1395 بود. بدین منظور، 216 نفر از مادران مدرسه استثنایی نور در شهر اراک به روش نمونه گیری در دسترس از جامعه انتخاب شده اند. ابزارهای گردآوری اطلاعات، شامل پرسشنامه حمایت اجتماعی واکس، مقیاس سنجش هوش معنوی کینگ، مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون، مقیاس شادکامی فاعلی لیوبومرسکی و لپر و مقیاس رضایت از زندگی دینر بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد.نتایج: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که تاب آوری، حمایت اجتماعی و هوش معنوی با بهزیستی فاعلی و ابعاد آن (شادکامی و رضایت از زندگی) رابطه مثبت معنی دار دارد. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که هوش معنوی (B=0.42)، حمایت اجتماعی (B=0.37) و تاب آوری (B=0.11) می تواند تغییرات مربوط به بهزیستی فاعلی را در مادران دانش آموزان کم توان ذهنی، به صورت معنی داری پیش بینی کند و 43 درصد از واریانس بهزیستی فاعلی توسط این متغیرها تبیین می شود.نتیجه گیری: با افزایش هوش معنوی، حمایت اجتماعی و تاب آوری می توان بهزیستی فاعلی (شادکامی و رضایت از زندگی) را در مادران افزایش داد.

مقدمه: فرسودگی شغلی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر روی تمایل به ترک شغل در میان پرستاران و کیفیت ارایه خدمات مراقبت های بهداشتی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر متغیرهای دموگرافیک، سازمانی و ابعاد مختلف استرس شغلی بر روی فرسودگی شغلی در میان پرستاران می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی برروی 170 نفر از پرستاران یکی از بیمارستان های شهر شاهرود، که به صورت تصادفی انتخاب شدند، انجام گردید. داده های با استفاده از پرسشنامه های دموگرافیک، استرس شغلی پرستاران (NSS) و فرسودگی شغلی مسلش (MBI) جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون لجستیک چند متغیره و نرم افزار SPSS در سطح معنی داری 0.05 انجام شد.نتایج: از میان ابعاد استرس شغلی تعارض با سایر همکاران و عدم حمایت به ترتیب دارای بیشترین (4.45±11.79) و کمترین (1.64±3.77) میانگین بودند. بیشترین میانگین فرسودگی شغلی مربوط به خستگی عاطفی (9.65±19.29) بود. خستگی عاطفی با کمبود حمایت (=1.14-3.181CI، (OR=1.91، عدم آمادگی کافی (CI=1.13-3.57، (OR=2.01، شیفت کاری (CI=0.046-0.988، (OR=0.214 و درگیری با پزشکان (CI=1.45-1.92، (OR=1.64 رابطه معنی دار داشت. علاوه بر این، مسخ شخصیت با مرگ و مردن و کمبود حمایت، رابطه معنی دار مثبت و موفقیت فردی به ترتیب با عدم آمادگی کافی رابطه معنی دار منفی و با سابقه کار رابطه معنی دار مثبت داشت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که با ارتقاء برخی از ابعاد استرس شغلی مانند تعارض با پزشکان، عدم آمادگی کافی، کمبود حمایت، مرگ و مردن و همچنین بهبود نظام نوبت کاری می توان باعث کاهش فرسودگی شغلی پرستاران شد.

مقدمه: پرستاران به دلیل اشتغال در نوبت کاری شب دارای مشکلات خواب می باشند. کیفیت زندگی جنسی می تواند تابلویی از وضعیت سلامت و کیفیت عمومی زندگی افراد باشد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط کیفیت خواب و کیفیت زندگی جنسی در پرستاران زن می باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بوده و جامعه مورد مطالعه، پرستاران زن شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شاهرود (امام حسین و بهار) می باشد. نمونه گیری به صورت نمونه گیری در دسترس انجام گرفت. معیارهای ورود به مطالعه عبارتند از: سابقه یک سال کار به صورت شیفت در گردش در بیمارستان، داشتن حداقل دو شیفت شب در هفته، متاهل بودن و زندگی با همسر و تمایل به شرکت در مطالعه. همه شرکت کنندگان فرم رضـایت آگاهانـه را پیش از ورود به مطالعه تکمیل نمودند. ابزار گردآوری داده ها عبارت بود از فرم اطلاعات دموگرافیگ و تاریخچه پزشکی، پرسشنامه کیفیت زندگی جنسی زنان، پرسشنامه خواب پیتزبورگ و پرسشنامه خودکارآمدی جنسی. برای بررسی ارتباط بین عوامل دموگرافیک، تاریخچه پزشکی و کیفیت زندگی جنسی با خودکارآمدی جنسی از آزمون آماری تجزیه و تحلیل واریانس (ANOVA) و آزمون تی مستقل Independent (sample t-test) استفاده شد. برای تعیین عوامل پیش بینی کننده وضعیت کیفیت زندگی جنسی واحدهای تحت پژوهش از تجزیه و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه استفاده گردید.نتایج: از بین 285 پرستار واجدشرایط، پرسشنامه 260 نفر برای تجزیه و تحلیل نهایی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بررسی نشان داد که 65.4 % از شرکت کنندگان دارای کیفیت خواب در سطح ضعیف هستند. میانگین نمره کیفیت زندگی جنسی نیز 8.71±67.60 به دست آمد. در بین متغیرهای مورد مطالعه، سن پرستاران، سن همسر، مدت ازدواج، سابقه کار، خودکارآمدی جنسی و کیفیت خواب، همبستگی معنی دار مستقیم با کیفیت زندگی جنسی نشان داد.نتیجه گیری: باتوجه به اینکه متغیرهای مورد بررسی 44 درصد تغییرات در کیفیت زندگی جنسی را تبیین می کنند و مهم ترین عامل پیشگویی کننده کیفیت خواب به دست آمد با در نظر گرفتن این نتایج می توان به ارتقاء کیفیت زندگی جنسی مبادرت نمود.

مقدمه: هدف از اجرای این مطالعه بررسی پاسخ مارکرهای بیوشیمیایی متابولیسم استخوان به فعالیت های ورزشی هوازی در مردان سالم کم تحرک بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 22 مرد سالم کم تحرک با میانگین سنی 3.1±35.2 سال در دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 12 هفته در یک برنامه تمرینات هوازی شرکت نمودند. گروه کنترل در هیچگونه فعالیت ورزشی شرکت نداشتند. ظرفیت هوازی، درصد چربی بدن و سطوح سرمی کربوکسی ترمینال تلوپپتید کلاژن نوع یک و آلکالین فسفاتاز قبل و بعد از دوره تمرین اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی زوجی و تی مستقل استفاده شد.نتایج: پس از تمرینات هوازی تفاوت معنی داری در سطوح کربوکسی ترمینال تلوپپتید کلاژن نوع یک و آلکالین فسفاتاز بین دو گروه ایجاد نشد اما ظرفیت هوازی و درصد چربی بدن آزمودنی های گروه تجربی به طور معنی داری بهبود یافت.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که 12 هفته تمرینات هوازی بر مارکرهای بیوشیمیایی متابولیسم استخوان مردان کم تحرک تاثیری نداشت. احتمالا شدت تمرینات به کار رفته برای ایجاد تغییرات مارکرهای متابولیکی استخوان کافی نبوده است.

مقدمه: اثرات نامطلوب استفاده نادرست از داروهای آنابولیک-آندروژنیک شامل اختلالات قلبی-عروقی، سوء عملکرد کبد، بیماری کلیه، مشکلات بیضه، اختلالات روان پزشکی و رفتاری همچنین مشکلات دیگر در بدن انسان در هر دو جنس می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره خود تزریقی سوستانون و مصرف امگا 3 بر سطوح سرمی کلسترول تام، عامل مغذی عصبی مشتق از مغز، لیپوپروتئین پر چگال، لیپوپروتئین کم چگال و آلانین آمینو ترانسفراز در بدنسازان مرد بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، تعداد 14 مرد بدنساز (سن: 5.42±28.27 سال، وزن: 10.19±82.27 کیلوگرم، قد: 4.73±180.07 سانتی متر) به طور داوطلبانه وارد مطالعه شدند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی 1 (7 نفر، مصرف سوستانون) و تجربی 2 (7 نفر، مصرف سوستانون و امگا 3) تقسیم شدند. همه آزمودنی ها به مدت 35 روز سوستانون تزریق کردند. در خلال این دوره، اعضای گروه 2 روزانه به مدت 30 روز یک قرص امگا 3 (3 گرمی) مصرف کردند. در طول دوره ی مصرف، تمامی آزمودنی ها دارای تمرینات منظم بدنسازی بودند. نمونه های خونی در حالت ناشتا، 48 ساعت پیش و پس از دوره برای اندازه گیری سطوح کلسترول تام، عامل مغذی عصبی مشتق از مغز، لیپوپروتئین پر چگال، لیپوپروتئین کم چگال و آلانین آمینو ترانسفراز سرمی از آزمودنی ها گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های t زوجی و تجزیه و تحلیل کوواریانس، استفاده و سطح معنی داری P<0.05 در نظر گرفته شد.نتایج: نتایج آزمون t زوجی نشان داد که در گروه 1 سطوح سرمی عامل مغذی عصبی مشتق از مغز آلانین آمینو ترانسفراز به طور معناداری افزایش یافت (P<0.05). اما در گروه 2 سطوح سرمی عامل مغذی عصبی مشتق از مغز و لیپوپروتئین پر چگال افزایش معنادار (P<0.05) و لیپوپروتئین کم چگال کاهش معنادار داشت (P=0.03). همچنین، نتایج آزمون کوواریانس نشان داد که اختلاف بین دو گروه تنها در غلظت های سرمی عامل مغذی عصبی مشتق از مغز معنادار شد (P=0.015) اما در متغیرهای دیگر معنادار نشد (P>0.05).نتیجه گیری: مصرف سوستانون به تنهایی و سوستانون به همراه امگا 3 به مدت 35 روز در بدنسازان مرد باعث افزایش سطوح سرمی عامل مغذی عصبی مشتق از مغز شد، اما مصرف همزمان سوستانون و امگا 3 اثرات بیشتری داشت.

مقدمه: سرطان پروستات یکی از مهم ترین علل مرگ و میر ناشی از سرطان در مردان است. وجود پروتئین های سرکوبگر تومور یکی از مکانیسم های تنظیمی در کنترل پیشرفت این بیماری است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تمرینات ترکیبی کوتاه مدت بر بیان ژن های سرکوبگر تومور P53 و P21 در مردان مبتلا به سرطان پروستات از نوع آدنوکارسینوما می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، با مراجعه به بخش پاتولوژی بیمارستان فوق تخصصی بقیه الله الاعظم (عج) تهران و بررسی مدارک پزشکی مردان مبتلا به سرطان پروستات در شش ماه اول سال 1395 تعداد بیست مرد مبتلا به سرطان پروستات از نوع آدنوکارسینوما در مرحله T1 و T2 با میانگین سنی 7.71±62.60 و شاخص توده بدنی 3.40 ± 26.10 به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه کنترل (n=10) و تجربی (n=10) تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینات ترکیبی را به مدت هشت هفته و هر هفته به مدت سه روز شامل تمرین مقاومتی با 60 الی 75 درصد یک تکرار بیشینه و تمرین هوازی با 60 الی 75 درصد حداکثر ضربان قلب انجام دادند. بیان ژن های P53 و P21 با روش Real-Time PCR اندازه گیری و به روش آماری t زوجی و مستقل مورد سنجش قرار گرفت.نتایج: بررسی نتایج حاصل نشان داد که تمرینات ترکیبی کوتاه مدت موجب افزایش معنی داری در بیان ژن (P=0.000) P53 و (P=0.00) P21 در گروه تجربی و نیز در مقایسه با گروه کنترل (P=0.00) گردید. بیان ژن P21 و P53 در گروه کنترل تفاوت معنی داری نداشت (P≥0.05).نتیجه گیری: افزایش معنی دار در توان هوازی و قدرت عضلانی متعاقب تمرینات ترکیبی کوتاه مدت و پیامد آن افزایش معنی دار در پروتئین های سرکوبگر تومور احتمالا می تواند کاهش پیشرفت تومورهای سرطانی پروستات از نوع آدنوکارسینوما را موجب گردد.

مقدمه: تعیین تاثیر تمرینات ترکیبی همزمان با مصرف دو مکمل امگا-3 وال- کارنتین بر سطح سرمی آیریزین، مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدی در زنان دیابتی نوع 2 بود.مواد و روش ها: در این پژوهش که از نوع کارآزمایی بالینی بود، 58 زن داوطلب مبتلابه دیابت نوع 2 به صورت تصادفی به 6 گروه 10 نفری: 1- تمرین+دارونما، 2- تمرین+ مکمل امگا 3، 3- تمرین+ مکمل ال کارنتین، 4- تمرین+ مکمل امگا 3+ ال کارنتین، 5- مکمل امگا 3+ ال کارنتین و 6- کنترل (8 نفر) تقسیم شدند. تمرینات ترکیبی (8 هفته، 3 جلسه در هفته) شامل 30 دقیقه تمرین هوازی دویدن روی تردمیل و 40-30 دقیقه تمرین مقاومتی دایره ای بود. گروه امگا 3 روزانه 2 عدد کپسول (1000 میلی گرم) امگا 3 و گروه ال- کارنتین 500 میلی گرم ال- کارنتین مصرف کردند. ازآزمودنی ها رضایت نامه کتبی، پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه فعالیت بدنی (PAR-Q) اخذ شد. نتایج در نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج: یافته ها در زنان با میانگین سنی 6.1±52.7 (سال) بررسی و سطح سرمی آیریزین در تحلیل کوواریانس در گروه 2 (P=0.02) و 4 ((P=0.04 افزایش معناداری داشت. افزایش معنادار HDL را در گروه های 4 و 5 (P=0.001) و کاهش معنادار TG را در گروه 2 (P=0.01) و 4 (P=0.03) و گروه 5 ((P=0.01 نشان داد. مقاومت به انسولین در گروه 2 و 5 (P=0.03) تنها در  t همبسته کاهش معنی داری داشت.نتیجه گیری: یافته ها نشان دادند تمرین با مصرف مکمل امگا 3 و تمرین با امگا 3 + ال کارنتین نسبت به دیگر گروه ها محرک مناسب تری برای افزایش سطح سرمی آیریزین و در نتیجه کاهش عوامل خطر دیابت هستند.

مقدمه: سرطان روده بزرگ اغلب از پولیپ های آدنوما منشأ گرفته می شود. بررسی میزان بیان ژن هایی که در رگزایی نقش دارند می تواند به عنوان عاملی برای تشخیص مولکولی سیرپیشرفت پولیپ به سمت بدخیمی باشد. هدف از این مطالعه مقایسه بیان ژن VEGF-A در پولیپ های آدنومای کولون و رکتوم و ارتباط آن با بروز بدخیمی می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه 50 نمونه از بیوپسی بیماران دارای پولیپ آدنومای روده بزرگ و 20 نمونه طبیعی افراد سالم از بیمارستان طالقانی تهران تهیه شد. اطلاعات بالینی بیمار ان جمع آوری گردید. استخراج RNA و cDNA سازی نمونه ها صورت گرفت. بررسی میزان بیان با استفاده از روشReal time PCR و کمیت سنجی مطلق توسط دستگاه 7500ABI سنجیده شد. از روش (2-DDct) جهت بررسی تغییرات بیان ژن بهره گرفته شد. یافته ها با استفاده از نرم افزار آماری Prism تجزیه و تحلیل گردید.نتایج: میزان بیان ژن VEGF-A در پولیپ های آدنوما نسبت به گروه کنترل افزایش یافته بود اما دارای تفاوت معنادار نبود (P>0.05) و در پولیپ های آدنومای ناحیه کولون بالاتر از رکتوم بوده اما این تفاوت از لحاظ آماری معنادار نبود (P>0.05).نتیجه گیری: در میزان در مطالعه حاضر افزایش محسوس بیان ژن VEGF-A در نمونه ها (مقدار P بسیار نزدیک به معنادار بودن) مشاهده شد. از آنجایی که پولیپ های آدنوما پتانسیل بدخیمی بیشتری برای ایجاد بدخیمی دارند و افزایش بیان ژن VEGF-A در این نوع پولیپ ها ممکن است نقش مهمی در ایجاد این روند داشته باشد. همچنین محل قرارگیری پولیپ های آدنوما می تواند در میزان بیان ژن VEGF-A موثر باشد.