نشریه دانشکده پرستاری و مامایی
سال:1395 | دوره:25 | شماره:92 |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: تعداد زیادی از زنان بعد از زایمان با برش اپی زیاتومی درگیر عوارض کوتاه مدت می شوند و بیش از %20 آنها عوارض طولانی مدت ناشی از این برش را تجربه می کنند. عواملی مانند نوع نخ به کار رفته، روش ترمیم زخم و مهارت جراح بر میزان عوارض اپی زیاتومی تاثیر می گذارند. این پژوهش با هدف مقایسه بهبود زخم اپی زیاتومی در زنان زائو توسط نخ های کات گوت کرومیک و ویکریل طراحی گردید.مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای کارآزمایی بالینی تصادفی شاهدار بود. نمونه پژوهش 102 زنان زائو بودند که به طور تصادفی به دو گروه 51 نفری ترمیم اپی زیاتومی با نخ کرومیک و ترمیم با نخ ویکریل تقسیم شدند. دو گروه در 4-6 هفته بعد از زایمان از نظر ترمیم بافتی اپیزیاتومی ترمیم بررسی شدند. ترمیم بافتی با استفاده از مقیاس ریدا مورد سنجش قرار گرفت. داده های بدست آمده با استفاده از آزمون های آماری تی تست، من ویتنی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: دو گروه از نظر متغییرهای سن، سن حاملگی، تعداد زایمان، طول مرحله دوم ایمان، فاصله بین زایمان و ترمیم اپی زیاتومی، مدت زمان ترمیم اپی زیاتومی و میزان تحصیلات اختلاف آماری معنی داری نداشتند. میانگین مقیاس ریدا در گروه ترمیمی با نخ ویکریل به طور معنی داری کمتر از گروه کرومیک بود (P<0.05). همچنین میانگین نمرات قرمزی محل ترمیم، ادم، اکیموز و خروج ترشح از زخم در گروه ویکریل به طور معنی داری کمتر از گروه کاتگوت بود اما در آیتم نزدیکی لبه های زخم اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر نخ ویکریل در مقایسه با نخ کرومیک جهت ترمیم اپیزیوومی دارای عوارض کمتری بوده و ارجح تر می باشد.

زمینه و هدف: دفتر مدیترانه شرقی سازمان جهانی بهداشت در برنامه بیمارستان های دوستدار ایمنی بیمار، خون و فرآورده های خونی ایمن را به عنوان یک استاندارد الزامی مورد توجه قرار داده است. هدف از انجام این پژوهش بررسی کیفیت آماده سازی خون و کیفیت پایش بیمار در زمان تزریق پس از استقرار استانداردهای ایمنی بیمار بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر بر روی یک گروه و در دو نوبت متوالی در بیمارستان بهارلو، شهر تهران انجام گردید. به منظور انجام این مطالعه، داده های مربوط به سال 1391 (اوایل استقرار استانداردها) با سال 1393 (یعنی چهار سال بعد از استقرار استاندارد ها) مقایسه گردید. تعداد نمونه ها 100 عدد کیسه خون بود که توسط فرمول کاکران تخمین زده شده بود. داده ها توسط چک لیست جمع آوری گردید. تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های آماری توصیفی و آزمون تی زوجی انجام شد.یافته ها: میانگین شاخص کیفیت آماده سازی خون (6.92±0.299) و پایش بیمار (7.96±0.654) بعد از استقرار استانداردهای ایمنی بیمار نسبت به اوایل استقرار استانداردها (به ترتیب 1.64±0.482 و 2.52±0.611) افزایش نشان داد و این افزایش با استفاده از آزمون تی زوجی برای هر دو شاخص از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.01).نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که استقرار استانداردهای ایمنی بیمار، می تواند بر کیفیت آماده سازی خون و کیفیت پایش بیمار در زمان تزریق در نظام مراقبت از خون تاثیر چشمگیر داشته باشد.

زمینه و هدف: آموزش بالینی یکی از ارکان مهم آموزش پرستاری محسوب می شود. شایستگی فرهنگی به عنوان یکی از پیامدهای آموزش بالینی، موضوع مهم در آموزش پزشکی و پرستاری است که به واسطه آن، ارایه دهندگان مراقبت توانایی کارکردن به طور موثر را پیدا می کنند. شایستگی فرهنگی از طریق اجرا و به کارگیری هدفمند برخی راهبردها و فرایندهای یادگیری به دست می آید. هدف از نگارش مقاله حاضر، مروری بر رویکردهای نوین تدریس است که در آموزش بالینی دانشجویان پرستاری به کار گرفته شده است تا از میزان دستیابی به پیامد های یادگیری در حیطه های مختلف بویژه حیطه شایستگی فرهنگی آگاهی کسب شود.مواد و روش ها: مطالعه مروری حاضر بر اساس جستجو در پایگاه های اطلاعاتی فارسی شامل Magiran، Iran medex، SID، Irandoc و با استفاده از کلید واژه های آموزش بالینی، آموزش بالینی در پرستاری، روش های نوین تدریس، روش های نوین تدریس در آموزش بالینی صورت گرفت. در مجموع 62 مقاله ایرانی استخراج شد که پس از مطالعه و تحلیل، 26 مقاله مرتبط انتخاب گردید.یافته ها: از میان 26 مطالعه مرور شده، نقشه مفهومی و همکار آموزش بالینی هر کدام 6 مطالعه، انواع رویکرد های رایزنی 4 مقاله، رویکرد مبتنی بر کامپیوتر 2 مطالعه و رویکرد تلفیقی 3 مطالعه و بقیه سایر رویکرد ها را در بر گرفت.نتیجه گیری: مرور مطالعات رویکردهای نوین تدریس در آموزش یالینی پرستاری ایران نشان داد که شایستگی بالینی عنصر گمشده آموزش بالینی پرستاری است. با توجه به اهمیت و ضرورت آن توصیه می شود که در رویکردهای آموزش بالینی بخصوص رویکردهای نوین مورد توجه قرار گرفته و از مطالعات کمی و کیفی برای چگونگی سنجش و ارتقا آموزش این عنصر مهم استفاده شود.

زمینه و هدف: آسیب ناشی از اجسام نوک تیز سبب ایجاد نگرانی، انجام آزمایش ها و دارو درمانی می شود. هدف این مطالعه بررسی فراوانی و عوامل مرتبط با آسیب ناشی از اجسام نوک تیز در بین دانشجویان پزشکی و پرستاری بود.مواد و روش ها: طی یک مطالعه مقطعی، اطلاعات توسط پرسشنامه از 150 دانشجوی پرستاری و پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی جمع آوری شد که شامل اطلاعات دموگرافیک، دفعات، محل و علت آسیب بود. شاخص روایی محتوایی و پایایی پرسشنامه به ترتیب 0.83 و 0.78 برآورد گردید. اطلاعات با استفاده از SPSS ویرایش 16 و با استفاده از آزمون مربع کای و دقیق فیشر تحلیل شد.یافته ها: %41.3 از دانشجویان، حداقل یکبار دچار آسیب شده بودند. شیوع آسیب در بین دانشجویان پزشکی 48.4 درصد و در دانشجویان پرستاری 28.3 درصد بود. اطلاعات قبلی برای پیشگیری در دانشجویان پزشکی 66 درصد و پرستاری 100 درصد بود. بیشترین آسیب ها در بخش اورژانس و داخلی، بیشترین وسیله منجر به آسیب در دانشجویان پزشکی سوزن بخیه و سرنگ (47.6 درصد و 22 درصد) و در دانشجویان پرستاری آنژیوکت و سرنگ (34.6 درصد و 34.6 درصد) بود. بی احتیاطی و حواس پرتی عامل اصلی وقوع این آسیب ها بود. انگشت دوم دست چپ و راست بترتیب 31 درصد و 26 درصد آسیب دیده بودند.نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن شیوع آسیب در دانشجویان پزشکی و پرستاری، برنامه ریزی های آموزشی دقیق به منظور کاهش خطر آسیب ضروری است. همچنین با توجه به آسیب بیشتر در انگشتان دوم در هر دو دست، مقاوم سازی دستکش ها در انگشتان دوم پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: تکامل اخلاقی یکی از حیطه های مورد توجه ویژه در سال های اخیر بوده است. پژوهش در این زمینه نیازمند استفاده از ابزارهای دقیق، معتبر و پایا است. آزمون مسائل تعریف کننده پر استفاده ترین ابزار سنجش سطح تکامل اخلاقی است. هدف از پژوهش حاضر ترجمه دقیق و تعیین شاخص های روانسنجی این ابزار بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک پژوهش متدولوژیک بود. ابزار مورد نظر با روش توصیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی ترجمه شد. هدف بخش دوم مطالعه تعیین روانسنجی ابزار ترجمه شده مشتمل بر روایی و پایایی بود. پس از تعیین روایی صوری ابزار بین 30 دانشجو توزیع شد و پایایی ابزار با محاسبه آلفای کرونباخ برابر با 0.72 به دست آمد. پس از اصلاح پرسشنامه نمونه گیری از 220 دانشجوی مشغول به تحصیل در دانشگاه های شهر تهران انجام شد. از روش روایی معیار برای تعیین روایی ابزار استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 با استفاده از آمون تی مستقل، آنالیز واریانس، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی انجام شد.یافته ها: ابزار ترجمه شده در بررسی در نمونه اصلی همبستگی درونی معادل 0.74 را نشان داد. حداقل نمره 28p و حداکثر آن 68 بود میانگین به دست آمده 43.25 با انحراف معیار 10.11 بود. بین سن و سطح تحصیلات با نمره تکامل اخلاقی ارتباط وجود داشت. بر اساس مدل رگرسیون خطی تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد سبب افزایش 10.01 واحدی در سطح تکاملی اخلاقی نسبت به کارشناسی می گردد. روایی معیار نشان داد که ابزار توانسته بود بین افراد با سطح تکامل اخلاقی بالاتر افتراق قائل شود.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که ابزار تکامل اخلاقی ترجمه شده به زبان فارسی از روایی و پایایی مناسبی جهت بررسی تکامل اخلاقی در جامعه ایرانی برخوردار بود.

زمینه و هدف: کیفیت زندگی مفهومی است که در سال های اخیر به علت نقشی که در سلامت روان افراد دارد اهمیت بسزایی یافته است. مطالعه حاضر باهدف مقایسه کیفیت زندگی در زنان مبتلا و غیر مبتلا به دیسمنوره اولیه و راهکارهای کاهش درد در مراجعین به مراکز بهداشتی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در تهران انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی- مقایسه ای بود و 390 نفر از زنان مبتلا و غیر مبتلا به دیسمنوره اولیه در دو گروه 195 نفره شرکت کردند. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و با توجه به معیارهای ورود و تمایل آنان به شرکت در مطالعه از مراکز بهداشتی درمانی، به صورت تصادفی در سه منطقه شمال، شرق و شمیرانات تهران انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل فرم اطلاعات فردی و مامایی، پرسشنامه جهت اقدامات به کاررفته در کاهش دیسمنوره و پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (SF-36) بودند. تجزیه وتحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS ویرایش 22 انجام گرفت. جهت تحلیل داده ها از آزمون های آماری تی مستقل و برای بررسی رابطه متغیرهای کیفی-اسمی از آزمون آماری کای دو استفاده شد. جهت بررسی همبستگی میان متغیرها از ضرایب پیرسون (جهت متغیرهای کمی نرمال) و اسپیرمن (متغیرهای غیرنرمال و رتبه ای) استفاده شد.یافته ها: اکثر شرکت کنندگان مجرد و دارای تحصیلات دانشگاهی، بوده و میانگین سن افراد شرکت کننده 24.23 سال بود. میانگین کیفیت زندگی در مبتلایان به دیسمنوره اولیه 97.68 و در غیرمبتلایان 77.93 (از 100 امتیاز) بود. آزمون تی مستقل در دو گروه در تمام ابعاد کیفیت زندگی (سلامت عمومی، درد جسمانی، عملکرد جسمی، محدودیت جسمی، محدودیت روحی، عملکرد اجتماعی، سلامت روانی، نشاط) تفاوت معناداری را نشان داد (P<0.05). بیشترین اقدام مقابله ای جهت کاهش دیسمنوره، مصرف مسکن ها (37.8 درصد) بود که در بین مسکن ها ژلوفن (25.8 درصد) و مفنامیک اسید (11.5 درصد) بیشترین مصرف را داشتند.نتیجه گیری: کیفیت زندگی در زنان مبتلابه دیسمنوره پایین تر از زنان غیر مبتلا بود و بیشترین اقدام به کاررفته جهت مقابله با دیسمنوره اولیه استفاده از مسکن ها بود.

زمینه و هدف: نتایج پژوهش های مختلفی نشان دادند که رهبران جدید می توانند خلاقیت پیروان خود را تحریک کنند. به منظور ارائه شواهد قوی در زمینه تاثیر سبک رهبری بر خلاقیت، در این مقاله به بررسی نظام مند مطالعات تجربی منتشر شده در این زمینه پرداخته شده است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مرور نظام مند بود. پایگاه های اطلاعاتی CINAHL،Google Scholar، IranMedex، PubMed، Medlib، Magiran، SID مورد جستجو قرار گرفتند. با استفاده از کلید واژه های «رهبری»، «سبک رهبری نوین»، «خلاقیت»، «نوآوری»، «بهداشت و درمان» و معادل های انگلیسی آن ها جستجو انجام شد. سپس محتوی مقالات استخراج شده، با چک لیست PRISMA مورد ارزیابی کیفی قرار گرفت.یافته ها: از 819 مقاله یافت شده، در نهایت 16 مقاله وارد مطالعه شد. یافته ها نشان داد که برخلاف انتظار، تاثیر مثبت صریحی از سبک های رهبری مانند رهبری تحول گرا که به شکل کلی به کار گرفته شده بودند بر خلاقیت یافت نشد. ولی به کارگیری استراتژی های خاص (جزئی) رهبری مانند مشارکت دادن کارکنان (مربوط به سبک رهبری توانمندساز) و افزایش خودکارآمدی کارکنان (مربوط به سبک رهبری معتمد) خلاقیت را در تمامی مطالعات افزایش داد. همچنین، تعیین اهداف خلاقانه توسط رهبران توانست خلاقیت را به طور مثبت تحت تاثیر قرار دهد.نتیجه گیری: رهبران می توانند از این اطلاعات برای افزایش خلاقیت کارکنان، در جهت افزایش نوآوری در سازمان و بهبود فرآیندهای سازمانی استفاده کنند. به عنوان مثال با افزایش خودکارآمدی کارکنان از طریق افزایش مشارکت آنان در تصمیم گیری ها، بازخورد دادن و شکوفایی سرمایه های روانی کارکنان (نظیر اعتماد به نفس، امید، خوش بینی و انعطاف پذیری) می توان به این هدف دست یافت.

زمینه و هدف: معنویت یکی از ابعاد مهم کیفیت زندگی است و اهمیت معنویت و رشد معنوی در زندگی انسان در چند دهه گذشته به صورت روزافزون توجه روان شناسان و متخصصان بهداشت روانی را به خود جلب کرده است. هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی سلامت روان بر اساس هوش معنوی و الگوهای ارتباطی خانواده در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن بود.مواد و روش ها: نمونه شامل 237 دانشجوی دختر و پسر مقطع کارشناسی بود که با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای منظم انتخاب شدند و نهایتا 236 پرسشنامه برای تجزیه وتحلیل آماده شد. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش، پرسشنامه های سلامت عمومی GHQ به منظور اندازه گیری سلامت روان به عنوان متغیر ملاک و پرسشنامه هوش معنوی و پرسشنامه تجدیدنظرشده الگوهای ارتباطی خانواده برای سنجش متغیرهای پیش بین بودند. داده های به دست آمده با روش های آماری همبستگی و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که بین سلامت روان با هر دو مولفه هوش معنوی و الگوی جهت گیری گفت وشنود رابطه معکوس معنی دار وجود دارد. بین الگوی همنوایی و سلامت روان هم همبستگی معنی دار مشاهده شد. همچنین مشخص گردید خرده مقیاس جهت گیری همنوایی با مقدار (0.41) بیشترین سهم را در پیش بینی سلامت روان داشته و پس از آن زندگی معنوی با اتکا به هسته درونی (0.27) در مرتبه بعدی قرار می گیرد.نتیجه گیری: سلامت روان را می توان بر اساس هوش معنوی درونی و الگوی ارتباطی خانواده پیش بینی کرد.

زمینه و هدف: اگرچه سنتوسینون شناخته ترین دارو جهت القای زایمان است ولی با توجه به عوارض مادری و جنینی آن اخیرا توجه به سوی روش های فیزیولوژیک و غیر دارویی بیشتر شده است. ازجمله این روش ها تحریک نوک پستان است. هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر تحریک نوک پستان به عنوان یک روش طبیعی و انفوزیون سنتوسینون به عنوان یک روش دارویی بر القای زایمان و پیامدهای آن است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر به صورت کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی بود که در سال 1392 در زایشگاه بیمارستان حضرت زینب (س) بابلسر بر روی 132 خانم باردار نخست زای 42-38 هفته که اندیکاسیون القای زایمان داشتند انجام شد. نمونه ها به طور تصادفی در دو گروه تحریک نوک پستان و انفوزیون سنتوسینون قرار گرفتند. در گروه تحریک نوک پستان 15 دقیقه تحریک یک طرفه پستان و 15 دقیقه استراحت تا 6 ساعت انجام شد که در صورت وجود انقباضات موثر و تغییر نمره بی شاپ تا زمان زایمان ادامه می یافت. در گروه کنترل 10 واحد سنتوسینون در یک لیتر سرم رینگر با انفوزیون 2.5 میلی واحد در دقیقه شروع می شد و هر 15 دقیقه در صورت عدم وجود انقباضات موثر 2.5 میلی واحد تا حداکثر 40 میلی واحد در دقیقه افزوده می شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های کای اسکوئر، تی تست با سطح معنی داری p<0.05 توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد.یافته ها: زمان شروع انقباضات موثر رحمی در گروه تحریک نوک پستان 176.4±0.47 و در گروه سنتوسینون 134.4±0.7 دقیقه بود. میانگین طول مدت مرحله اول زایمان در گروه تحریک نوک پستان 888.39±195.96 و در گروه سنتوسینون 719.63±222.51 دقیقه بود (p=0.001). دو گروه در طول مدت مرحله دوم، نوع زایمان، شیوع انقباضات تتانیک، الگوی غیرطبیعی ضربان قلب جنین، دفع مکونیوم و آپگار نوزاد با یکدیگر اختلاف آماری معنی داری نداشتند.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد از تحریک نوک پستان می توان جهت آمادگی دهانه رحم و خصوصا در موارد ممنوعیت سنتوسینون جهت القای زایمان به عنوان یک روش ایمن استفاده کرد.