مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز - Journal Of Dentistry
سال:1389 | دوره:11 | شماره:1 (مسلسل 26) |تعداد مقالات:19

بیان مساله: پاک سازی کانال ریشه مهم ترین هدف از آماده سازی فضای کانال ریشه است. وسایل دستی آماده سازی کانال، دبری و اسمیرلایر زیادی در فضای کانال برجا می گذارند. استفاده از وسایل خودکار، افزون بر آسان کردن آماده سازی فضای کانال به پاک سازی بهتر فضای کانال کمک می کنند.هدف: هدف از این پژوهش، مقایسه روش های آماده سازی دستی و چرخشی فایل های دستی NiTi (NiTi flexKfile)، فلکس ماستر (FlexMaster) و ریس (FKG Race) در پاک سازی کانال بود.مواد و روش: این پژوهش به روش مداخله آزمایشگاهی انجام شد. 75 دندان تک ریشه با کمترین خمیدگی انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه 25 تایی بخش گردید. کانال ها به وسیله فایل های دستیNiTi ، فایل های چرخشی فلکس ماستر و ریس به روش کراون داون آماده سازی شدند. آماده سازی آپیکال تا حداکثر شماره 40 ایزو استاندارد انجام شد. کانال ها در طول آماده سازی با 5 میلی لیتر هیپوکلریت سدیم 5/0 درصد و در انتهای آماده سازی با 5 میلی لیتر سرم فیزیولوژیک شست و شو داده شدند. پس از برش طولی دندان مقدار دبری و اسمیرلایر به روش هولسمن (Hulsamann) و با کمک میکروسکوپ الکترونی ارزیابی گردید. واکاوی آماری با نرم افزار SPSS و با کمک آزمون کروسکال والیس انجام شد.یافته ها: اینسترومنت های فلکس ماستر، میزان دبری کمتری نسبت به ریس و وسایل NiTi دستی به جا گذاشتند، که از لحاظ آماری معنادار بود .(p<0.05) به گونه ای که این تفاوت در همه سه بخش کانال معنادار گردید.(p<0.05)  دبری ایجاد شده توسط فلکس ماستر در کرونال و میانه کانال، کوچکترین اندازه را داشت ولی در آپیکال این گونه نبود. فلکس ماستر، اسمیر لایر کمتری در کانال ایجاد نمود که تنها در 3/1 آپیکال معنادار بود (p<0.05).نتیجه گیری: هیچ یک از روش ها و وسایل به کاربرده شده برای آماده سازی کانال ریشه توانایی ایجاد یک کانال کاملا پاک و خالی از دبری و اسمیرلایر را نداشتند. روی هم رفته، وسایل چرخشی فلکس ماستر در ایجاد کانال های پاک تر در جاهای سه گانه کانال موفقیت بیشتری داشتند.

بیان مساله: آرام بخشی هوشیار، بیشتر برای مدیریت رفتار بیماران غیر همکار و یا به شدت مضطرب در دندانپزشکی به کار می رود. داروهای گوناگونی برای آرام بخشی کودکان در مطب دندانپزشکی به صورت منفرد و یا ترکیبی، جهت یافتن یک برنامه آرام بخشی مطلوب به کار رفته است. ولی، همچنان نیاز به یافتن داروی آرام بخشی با اثر بیشتر و عوارض کمتر وجود دارد.هدف: این پژوهش، جهت مقایسه اثر دو ترکیب خوراکی میدازولام، هیدروکسی زین و میدازولام، کتامین در آرام بخشی بیماران دندانپزشکی کودکان در هنگام درمان دندانپزشکی انجام شده است.مواد و روش: این بررسی به صورت بالینی، مقطعی، دو سوکور و آینده نگر در 25 کودک غیر همکار 34 تا 56 ماهه (میانگین سنی 1/48) که نیازمند دست کم دو جلسه درمان ترمیمی بودند، انجام شد. این کودکان، به صورت تصادفی، یکی از دو برنامه ترکیبی آرام بخشی و خوراکی شامل میدازولام (5/0 میلی گرم بر کیلوگرم) ،کتامین (5 میلی گرم بر کیلوگرم) و یا میدازولام (5/0 میلی گرم بر کیلوگرم) ،هیدروکسی زین (2 میلی گرم بر کیلوگرم) را پیش از آغاز درمان در جلسه نخست دریافت کردند و در جلسه دوم برنامه دیگر استفاده شد. همچنین، همه افراد 50 درصد نیتروس اکساید، اکسیژن در هنگام درمان دریافت کردند. رفتار کودکان در 4 نمایه ی: 1- خواب آلودگی، 2-گریه، 3-حرکت و 4- رفتار کلی، توسط فردی ناآگاه از گونه داروی استفاده شده، ارزیابی گردید. داده ها توسط آزمون ویلکاکسون (Wilcoxon) و مک نمار (McNemar) واکاوی گردید.یافته ها: ترکیب میدازولام/ کتامین به گونه معنادار نسبت به میدازولام/ هیدروکسی زین در هنگام تزریق و کار درمانی، به ترتیب از نظر میزان خواب آلودگی(p=0.001,p<0.000) ، گریه  (p=0.001,p<0.00) و حرکت بدن و  (p=0.001,p=0.001) موثرتر و از نظر نمایه ارزیابی رفتارکلی دارای موفقیت بیشتری بود .(p=0.008)نتیجه گیری: کاربرد میدازولام (5/0 میلی گرم/ کیلوگرم) و کتامین (5 میلی گرم/ کیلوگرم) منجر به آرام بخشی ایمن و موثر برای انجام درمان دندانپزشکی در خردسالان می شود. استفاده از این ترکیب در مقایسه با هیدروکسی زین (2 میلی گرم/ کیلوگرم) و میدازولام (5/0 میلی گرم/ کیلوگرم) باعث خواب آلودگی، گریه و حرکت کمتر و سرانجام، رفتار پذیرفتنی بیمار در هنگام درمان می گردد.

بیان مساله: مهر و موم کامل کانال ریشه از مهم ترین عوامل در تعیین پیش آگهی درمان های ریشه است. در این زمینه از میان بردن لایه اسمیر نقش بسزایی دارد.هدف: هدف از این پژوهش، مقایسه ریزنشت اپیکالی سیلر توبلیسیل (Tubliseal) در هنگام برداشتن لایه اسمیر توسط سه محلول شست و شوی اسید سیتریک 20 و 7 درصد و EDTA 17 درصد بود.مواد و روش: در این بررسی تجربی- آزمایشگاهی، شمار 80 دندان تک کاناله استفاده گردید. تاج دندان ها از جای اتصال سمان- مینا (CEj) قطع شد. آماده سازی کانال با روش دستی استپ بک (Step-back) انجام گردید. دندان ها به سه گروه 20 تایی و دو گروه 10 تایی (گروه شاهد مثبت و منفی) بخش شد. شست و شوی نهایی در گروه 1، توسط 17 Ethylene Diamine Tetraacetic Acid (EDTA) درصد و هیپوکلریت سدیم(NaOCl) ، در گروه 2، توسط اسید سیتریک 7 درصد و هیپوکلریت سدیم و در گروه 3 توسط اسید سیتریک20 درصد و هیپوکلریت سدیم انجام گرفت. سپس، گروه ها توسط گوتاپرکا و سیلر توبلیسیل پر شدند. دندان ها برای 48 ساعت در رطوبت 100 درصد و دمای 37 درجه سانتی گراد نگهداری گردیدند. سطح ریشه ها به جز 2 میلی متر انتهای اپیکالی آن ها با دو لایه لاک ناخن پوشانده شد. سپس، دندان ها به مدت 72 ساعت در متیلن بلو 2 درصد قرار داده شدند و پس از آن برش طولی در همه دندان ها ایجاد گردید و میزان نفوذ رنگ اندازه گیری و یافته ها با آزمون واریانس یک سویه و توکی (Post Hoc Tukey) ارزیابی گردید.یافته ها: در میان سه محلول شست و شو دهنده، EDTA 17 درصد کمترین میانگین نفوذ رنگ را نشان داد (59/2 میلی متر) و بیشترین میانگین نفوذ رنگ مربوط به گروه اسید سیتریک 20 درصد (59/3 میلی متر) بود. تفاوت آماری معنادار میان سه گروه دیده شد.(p<0.05) نتیجه گیری: نتایج این بررسی آزمایشگاهی نشان داد، که وقتی یک سیلر با بیس ZOE برای پر کردن کانال ریشه به کار رود، برای برداشتن لایه اسمیر، EDTA پیشنهاد می گردد. افزون بر این می توان نتیجه گرفت، که مهم ترین هدف از میان بردن لایه اسمیر نه تنها پاک کردن توبول های عاجی از دبری های ارگانیک و غیر ارگانیک است، بلکه ایجاد یک ساختار سطحی عاجی است، که بتواند هماهنگی خوب و مطلوبی با سیلر به کار رفته در کانال ریشه به دست آورد.

بیان مساله: ترمیم های باند شونده نسبت به روش های سنتی و غیر باند شونده دارای برتری های زیادی هستند.باندینگ ها قادرند میزان ریزنشت حدفاصل ترمیم- دندان را کاهش دهند، که سبب کاهش مشکلات بالینی همچون حساسیت پس از ترمیم، رنگ پذیری لبه های ترمیم و عود پوسیدگی می گردند.هدف: هدف از پژوهش کنونی، بررسی میزان ریزنشت حفره های کلاس V ترمیم شده با سیستم های ادهزیو توتال اچ (total- etch) و سلف اچ (Self- etch) بود.مواد و روش: در این بررسی تجربی از 48 دندان پره مولر کشیده شده انسانی استفاده گردید، که در آن ها حفره های کلاس V با اندازه یکسان به گونه ای که نیمی از حفره بر روی مینا و نیم دیگر در سمان قرار داشت، تراشیده شد. دندان ها به روش تصادفی به دو گروه 24 تایی بخش گردیدند. برای ترمیم حفره ها در گروه نخست از سیستم باندینگ توتال اچ اگزایت (Excite) و در گروه دوم از سیستم سلف اچ پرومپت ال-پاپ (Prompt L-Pop) استفاده گردید. دندان ها پس از 24 ساعت نگهداری در آب 37 درجه سانتی گراد زیر 500 بار درجه حرارتی (5 تا 55 درجه سانتی گراد) قرار گرفتند. سپس، سطح دندان ها به وسیله لاک ناخن به جز یک میلی متری پیرامون حفره پوشانده گردید و به مدت 10 ساعت در محلول متیلن بلو 2 درصد قرار داده شد. پس از مانت کردن نمونه ها در بلوک های پلی استر به وسیله دستگاه برش با دیسک الماسی از بعد باکولینگوال برش زده شد. ریزنشت با استریومیکروسکوپ در بزرگنمایی 40 برابر بررسی گردید. داده ها با آزمون های مان ویتنی (Mann- Whitney) و ویلکاکسون (Wilcoxon) واکاوی آماری شدند.یافته ها: گروه توتال- اچ ریزنشت کمتری را در لبه مینایی و عاجی نسبت به سلف اچ نشان داد (.(p<0.05 تفاوت معناداری در رتبه های ریزنشت لبه های مینایی و عاجی دیده شد، که در لبه های مینایی کمتر بود.(p<0.05)نتیجه گیری: سیستم ادهزیو توتال اچ تفاوت معناداری در مقایسه با سیستم سلف اچ در جلوگیری از ریزنشت لبه ای ترمیم های کامپوزیت کلاس V به ویژه لبه مینایی داشت.(p<0.05)

بیان مساله: استفاده از هیدروکسیدکلسیم به عنوان داروی درون کانال، در صورت پاک سازی نشدن کافی می تواند باعث ریزنشت ماده پرکردنی دایمی و شکست درمان شود.هدف: هدف از این پژوهش، بررسی پرتو درمانی میزان برجا ماندن گونه های هیدروکسیدکلسیم و اثر آن بر ریزنشت آپیکالی بود.مواد و روش: در این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی شمار 75 دندان پرمولر کشیده شده  انسانی انتخاب و به گونه تصادفی به پنج گروه بخش شدند. همه دندان ها به روش استپ بک (Step back) آماده سازی گردیدند، به گونه ای که ناحیه آپیکال تا اندازه 30 گشاد شد. در گروه 1، هیدروکسیدکلسیم آریادنت درون کانال قرار داده شد. در گروه 2، با افزودن 10 درصد سولفات باریم به پودر هیدروکسیدکلسیم آریادنت همانند گروه 1 عمل شد. در گروه 3، هیدروکسیدکلسیم دنسپلای (Densply) و در گروه 4، خمیر هیدروکسیدکلسیم پالپدنت (Pulpdent) با سوزن ویژه در درون کانال قرار داده شد و در گروه 5 به عنوان گروه شاهد، هیدروکسیدکلسیم استفاده نشد. سپس، کانال ها با یک شماره بالاتر از MAF (35) برای خالی کردن هیدروکسیدکلسیم آماده سازی شدند و میزان برجا ماندن هیدروکسیدکلسیم از لحاظ پرتونگاری با آزمون کروسکال- والیس (Kruskal Wallis) و اندازه نفوذ رنگ در ناحیه آپیکال با آزمون آنوا (ANOVA) و توکی (Tukey) بررسی گردید.یافته ها: از لحاظ میزان ریزنشت رنگ تفاوت میان گروه ها معنادار نبود، ولی خمیر پالپدنت میزان بالاتری از برجا ماندن هیدروکسیدکلسیم را نشان می داد.نتیجه گیری: با توجه به یافته های این بررسی، استفاده از خمیر هیدروکسیدکلسیم با بیس متیل سلولز برای داروی درمانی کانال پیشنهاد نمی شود.

بیان مساله: امروزه مینرال تروکسید اگرگیت یا MTA (Mineral Trioxide Aggregate) به دلیل خصوصیات مطلوبش کاربردهای بالینی گوناگونی پیدا کرده است. در بسیاری موارد دندان هایی که تحت درمان با MTA قرار می گیرند نیازمند ترمیم و بازسازی نهایی هستند، که کامپوزیت انتخاب مناسبی برای آن به شمار می رود. در این موارد باند میان کامپوزیت و MTA نقشی مهم در گیر و مهر و موم ترمیم دارد.هدف: هدف از این پژوهش، بررسی تعیین استحکام باند برشی کامپوزیت به MTA در مقایسه با باند کامپوزیت به گلاس آینومر اصلاح شده با رزین بود.مواد و روش: در این بررسی آزمایشگاهی خارج دهانی، 60 نمونه در 3 گروه 20 تایی از MTA سفید و MTA خاکستری و گلاس آینومر فراهم گردید. سطح 10 نمونه از هر گروه جهت بررسی اثر اچینگ توسط اسید فسفریک 37 درصد اچ گردید و 10 نمونه دیگر اچ نشده برجا ماند. همه نمونه ها به کامپوزیت Z100 باند شد و استحکام باند برشی آن ها توسط دستگاه آزمون مکانیکی اینسترون تعیین گردید. همچنین، سطوح شکست نمونه ها با استفاده از استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی 10 برابر بررسی شد. نتایج به دست آمده با آزمون های آماری آنوا (ANOVA) و توکی (Tukey HSD) واکاوی گردیدند.یافته ها: بیشترین میزان استحکام باند برشی در زیر گروه گلاس آینومر نوری اچ نشده بود و میان استحکام باند برشی کامپوزیت به گلاس آینومر اچ نشده با 5 زیر گروه دیگر اختلاف آماری معناداری دیده شد(p<0.001). در میزان استحکام باند برشی کامپوزیت به MTA سفید اچ شده و اچ نشده،MTA  خاکستری اچ شده و اچ نشده و گلاس آینومر اچ شده اختلاف آماری معنادار گزارش نشد(p>0.05).نتیجه گیری: استحکام باند برشی کامپوزیت به MTA در حد استحکام باند برشی گلاس آینومر نوری اچ شده به کامپوزیت است. اچ شدن سطح گلاس آینومر نوری استحکام باند آن را به کامپوزیت به گونه چشمگیری کاهش می دهد اما اثری بر استحکام باند برشی MTA به کامپوزیت ندارد.

بیان مساله: بروز حاد درد و تورم پس از درمان ریشه به عنوان فلر آپ (Flare-up) تعریف می شود. نقش ریزجانداران و فرآورده های آن ها در دندان های نکروزه به عنوان یکی از عوامل بروز درد و تورم عنوان شده است. استفاده از محلول شوینده مناسب به از میان رفتن ریزجانداران، دبری ها و مواد عفونی از محیط کانال منجر شده و ممکن است بروز درد و تورم پس از درمان را کاهش دهد.هدف: هدف از این پژوهش بالینی، بررسی اثر و مقایسه سه محلول شست و شو دهنده درون کانالی گوناگون بر میزان بروز درد و تورم پس از درمان ریشه دندان های با پالپ نکروزه بود.مواد و روش: در این بررسی کارآزمایی- بالینی 225 بیمار دارای دندان مولر نکروزه و دارای آسیب پری رادیکولار قابل تشخیص در پرتونگاری انتخاب شدند. برای آماده سازی کانال ها، از فایل های چرخشی پروتاپر (Protaper) (Swiss Densply Maillefer)  و برای شست و شو از هیپوکلریت سدیم 5/2 درصد، کلرهگزیدین گلوکونات 2/0 درصد و نرمال سالین در سه گروه 75 تایی به گونه اتفاقی استفاده گردید و سپس کانال ها با روش لترالی پر شدند. پرسشنامه-ای برای تعیین اندازه درد و تورم بیماران در دسترس آن ها قرار گرفت و اندازه بروز فلر آپ در بیماران پس از 48 ساعت ثبت گردید. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های مان-ویتنی  (Mann-Whitney)، کروسکال-والیس (Kruskal-Wallis)  و مجذور کای (Chi-square) واکاوی آماری شدند.یافته ها: نتایج این بررسی نشان داد، که تفاوت معناداری میان محلول های شست و شودهنده هیپوکلریت سدیم، کلرهگزیدین گلوکونات و نرمال سالین در کاهش یا افزایش میزان بروز فلر آپ پس از درمان اندودنتیک وجود نداشت (p<0.05).نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این بررسی، بروز درد پس از درمان را نمی توان آشکارا به گونه محلول شست و شو نسبت داد و گونه محلول شست و شو اختلاف کمی را در بروز دردهای پس از درمان سبب می شود.

بیان مساله: باند مناسب استرهای نرم به بیس اکریلی دست دندان از مهم ترین عوامل ماندگاری آنهاست. از آنجایی که در پژوهش ها اثرات ضد قارچی کلوتریمازول در لاینرهای نرم به اثبات رسیده بررسی اثر آن بر خواص فیزیکی لاینر نرم نیز ضروری است.هدف: هدف از این پژوهش آزمایشگاهی، بررسی اثر کلوتریمازول بر قدرت باند کششی آستر نرم سیلیکونی(GC-Extrasoft) به بیس آکریلی دست دندان پس از شناوری در آب مقطر و شست و شوی روزانه با پنبه مرطوب بود.مواد و روش: برای انجام این بررسی، 42 جفت نمونه اکریلی در ابعادی با درازای سه سانتی متر و سطح مقطع ده میلی متر مربع فراهم گردیدند. نمونه ها به دو گروه 21 تایی شاهد و آزمون بخش شدند. پس از تهیه نمونه های اکریلی سطح مقطع با ایزوپروپیل الکل آماده شده و پس از زدن یک لایه بر چسب بر روی آن، آستر نرم سیلیکونی با ضخامت سه میلی متر میان نمونه های آکریلی قرار گرفت. در گروه آزمون، کلوتریمازول به میزان یک درصد وزنی به استر نرم افزوده شد. گروه شاهد 1S، 30S و 60S  و گروه آزمون 1Sc، 30Sc و 60Sc  بود، که به ترتیب در سه دوره زمانی 1، 30 و 60 روز پس از شناوری در آب مقطر و شست و شوی روزانه با پنبه مرطوب توسط دستگاه اینسترون تحت آزمایش استحکام باند کششی با سرعت 10 میلی متر بر دقیقه قرار گرفتند. در هر زمان در هر گروه هفت نمونه وجود داشت. یافته ها با آزمون آماری دو سویه آنوا واکاوی گردیدند.یافته ها: میانگین قدرت باند بر پایه مگاپاسکال پس از 1، 30 و 60 روز نگهداری در آب و شست و شو با پنبه مرطوب در گروه شاهد به ترتیب 19/0±52/0، 28/0±58/0، 25/0±60/0 و در گروه آزمون به ترتیب 32/0±60/0، 18/0±50/0 و 42/0±55/0 بود. اختلاف معناداری میان گروه های آزمون و شاهد در هیچ یک از زمان ها وجود نداشت (p<0.05).نتیجه گیری: با افزودن کلوتریمازول به استر نرم سیلیکونی تغییری چشمگیر در قدرت باند کششی استر نرم به بیس اکریلی پس از 1، 30 و 60 روز شناوری در آب مقطر و شست و شوی با پنبه مرطوب دیده نشد.

بیان مساله: استفاده از پیت و فیشور سیلانت ها و فلوراید موضعی یکی از مهم ترین روش هایی است، که دندانپزشکان می توانند برای پیشگیری از پوسیدگی در کودکان و نوجوانان به کار برند. پیش از این انگاشته می شد، که کاربرد مواد دارای فلوراید، اثر منفی بر باند مواد چسبنده همچون فیشور سیلانت دارد. در صورتی که این باور اثبات نشود می توان فلورایدتراپی را پیش از فیشورسیلانت و در همان جلسه انجام داد. هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثر کاربرد فلوراید موضعی پیش از اچ کردن بر روی گیر پیت و فیشور سیلانت ها بود.مواد و روش: در این بررسی تجربی از گونه آزمایشگاهی از 28 دندان پرمولر دایمی کشیده شده سالم انسان استفاده شد. هر دندان درگچ به صورتی مانت شد، که سطح باکال عمود بر محور طولی بلوک گچ باشد. دندان ها به گونه تصادفی به دو گروه 14 تایی بخش شدند. سطح باکال همه دندان ها با استفاده از کاغذ سیلیکون 600 گریت  (grit)  صاف و یکنواخت گردید. همه نمونه ها با رابرکپ و خمیر پامیس پاک و سپس، شسته و خشک شدند. در گروه آزمایش قبل از اچ کردن، ژل APF بر روی سطوح مینا به مدت 4 دقیقه به کار رفت. سپس، به مدت 15 ثانیه شسته و خشک شد در گروه شاهد سطح مینا تنها اچ گردید. در هر دو گروه، اچینگ به مدت 30 ثانیه با اسید فسفریک 37 درصد انجام شد. سپس، نمونه ها با افشانه آب و هوا به مدت 30 ثانیه شسته و 15 ثانیه خشک گردید. فیشور سیلانت هلیو سیل F (Helio Seal F) بر روی مینای اچ شده، با استفاده از سیلندرهای 3×3 میلی متر به گونه عمود بر سطح باکال دندان ها به کار رفت و پس از آن، نوردهی انجام شد. سپس، ماتریکس پلاستیکی با دقت برداشته شد و نمونه ها به مدت 72 ساعت در آب مقطر قرار گرفتند. استحکام باند برشی با استفاده از دستگاه آزمون استحکام کششی دارتک (DARTEC Universal Testing Machine) اندازه گیری شد. نمونه ها با سرعت کراس هد 1 میلی متر بر دقیقه برش داده شد. واکاوی داده ها با استفاده از آزمون من-ویتنی (Mann- Whitney test)  انجام گردید.یافته ها: میانگین استحکام باند برشی در گروه شاهد 28/5±7/17 و در گروه آزمایش 27/4±66/19 مگاپاسکال بود. تفاوت آماری معناداری میان استحکام باند برشی دو گروه دیده نشد.(p>0.05) نتیجه گیری: استفاده از فلوراید بر استحکام باند برشی فیشور سیلانت به مینا اثر ندارد.

بیان مساله: فرموکرزول یکی از رایج ترین داروها در پالپوتومی دندان های شیری است. با توجه به عوارض سیستمیک و موضعی این دارو جایگزینی آن با مواد دیگر ضروری به نظر می رسد. هدف: هدف از این پژوهش، بررسی واکنش پالپ دندان های شیری پس از پالپوتومی با فرموکرزول، سولفات فریک و MTA ایرانی بود.مواد و روش: در این پژوهش که به روش کارآزمایی بالینی- تصادفی انجام گرفت، 30 دندان نیش از 14 کودک که می بایست در طی درمان ارتودنسی بیرون آورده می شد، انتخاب و به گونه تصادفی به 3 گروه بخش شد. 10 دندان با فرموکرزول و 10 دندان با سولفات فریک و 10 دندان با MTA ایرانی تحت درمان پالپوتومی قرار گرفت. دندان ها پس از دو ماه بیرون آورده شدند و پاسخ التهابی و وسعت درگیری پالپ بررسی گردید. همچنین، تشکیل بریج عاج ارزیابی شد. یافته ها با آزمون کروسکال والیس (Kruskal-wallis) و آزمون ساین (Sign) واکاوی گردید.یافته ها : در گروه فرموکرزول در 5 دندان التهاب متوسط و شدید دیده شد و نکروز در 4 دندان و آبسه در 1 دندان وجود داشت. در گروه سولفات فریک در 5 دندان التهاب متوسط و شدید و در 1 دندان نکروز و در 1 دندان آبسه و در 1 دندان فرسودگی درونی دیده شد. در این گروه در یک مورد پل عاجی تشکیل شد. در گروه MTA، در یک دندان التهاب شدید دیده شد و در هفت دندان پل عاجی تشکیل شد. آزمون کروسکال- والیس نشان داد، که التهاب در گروه MTA به گونه معنادار کمتر از فرموکرزول و سولفات فریک است .(p<0.05) همچنین، آزمون ساین نشان داد، که تشکیل پل عاجی در گروه MTA به گونه معنادار بیشتر از فرموکرزول و سولفات فریک است (p<0.05).نتیجه گیری: بر پایه نتایج این بررسی می توان در پالپوتومی دندان های شیری از MTA ایرانی استفاده کرد.

بیان مساله: کیست ها و تومورهای ادنتوژنیک آسیب هایی هستند، که تنها در فک بالا و پایین و بافت های نرم محیطی دهان یافت می شوند. این آسیب ها یکی از عوامل اصلی تخریب استخوان فک هستند، اما متاسفانه در ایران اطلاعاتی ناچیز از فراوانی نسبی این آسیب ها وجود دارد.هدف: هدف از پژوهش کنونی، بررسی بالینی و آسیب شناختی کیست ها و تومورهای ادنتوژنیک در استان کرمان در رابطه با سن، جنس و جای بروز در یک بررسی 12 ساله و مقایسه آن با بررسی های انجام شده در دیگر نواحی دنیا بود.مواد و روش: این بررسی توصیفی- مقطعی بر روی 1320 نمونه فک و دهان در فاصله سال های 1375 تا 1386 انجام گرفت. اطلاعات مربوط به سن و جنس بیمار و جای آسیب از گزارش های آسیب شناسی استخراج شد و داده ها با استفاده از نمایه های مرکزی و پراکندگی و آزمون مجذور کای و با کمک نرم افزار آماری SPSS واکاوی گردیدند.یافته ها: از 1320 نمونه مورد بررسی، 221 نمونه مربوط به کیست های ادنتوژنیک و 24 نمونه مربوط به تومورهای ادنتوژنیک بود. کیست ها و تومورهای ادنتوژنیک در دو دهه آغازین زندگی شایع تر بوده و در مندیبل بیشتر دیده می شدند. همچنین، فراوانی کیست ها در مردان بیشتر از زنان بود. کیست رادیکولر شایع ترین کیست ادنتوژنیک بود (9/33 درصد) و پس از آن کیست دنتی ژور (1/27درصد) در مرتبه دوم و کراتوسیست (4/15 درصد) در مرتبه سوم قرار داشتند. آملوبلاستوما نیز فراوان ترین تومور ادنتوژنیک بود (4/41 درصد).نتیجه گیری: در پژوهش کنونی اطلاعات مردم شناختی در مورد کیست ها و تومورهای ادنتوژنیک در استان کرمان به دست آمده است و نشان داده شده که کیست های ادنتوژنیک در جنس، سن و جاهای ویژه ای بیشتر دیده می شوند. برای تعیین فراوانی نسبی واقعی تومورهای ادنتوژنیک باید بررسی های بیشتری به ویژه در ایران توسط آسیب شناس های با تجربه در زمینه تومورهای ادنتوژنیک انجام شود.

بیان مساله: استفاده از محلول های پاک کننده و خمیر دندان ها از انواع روش های رایج برای پاک کردن سطح دست دندان است، که می توانند باعث افزایش زبری سطحی دست دندان های آکریلی گردند.هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثر دو پاک کننده محلول و خمیری بر میزان زبری سطحی دست دندان پس از کاربرد مسواک بود.مواد و روش: در این بررسی آزمایشگاهی، 30 قطعه دیسک آکریلی به قطر 20 و ضخامت 2 میلی متر ساخته شدند و به گونه ای یکنواخت پرداخت گردیدند. سپس، به صورت تصادفی به سه گروه 10تایی بخش شدند و میزان زبری سطحی نمونه ها بر پایه Ra اندازه گیری گردید. گروه نخست، به وسیله دستگاه ویژه تحت سایش با مسواک و خمیر قرار گرفتند. گروه دوم، در آغاز تحت سایش با مسواک و آب قرار گرفته و سپس، به مدت 92 ساعت در درون محلول پاک کننده شناور شدند. گروه سوم (گروه شاهد)، تنها تحت سایش با مسواک و آب قرار گرفتند. برای همه گروه ها مسواک با نیروی 200 گرم بر سطح هر نمونه 10.000 بار کشیده شد. سپس، دوباره میزان زبری سطحی نمونه های هر گروه اندازه گیری شد و اطلاعات به دست آمده از طریق آزمون واریانس یک سویه آنوا (ANOVA) و توکی (Post hoc Tukey) بررسی شدند (a=0.05).یافته ها: در همه گروه ها افزایش زبری سطحی مشاهده گردید، ولی زبری سطحی ایجاد شده در گروه نخست که از خمیردندان استفاده شده بود در مقایسه با دو گروه دیگر افزایش معناداری داشت (p=0.01)، اما در گروه دوم و سوم تفاوت معناداری میان زبری سطحی دیده نشد (p>0.05).نتیجه گیری: مواد پاک کننده دست دندان که به صورت محلول هستند نسبت به گونه خمیری، زبری سطحی کمتری ایجاد می کنند.

بیان مساله: خطوط و لوله های آب دستگاه های دندانپزشکی مکانی برای تشکیل بیوفیلم های میکروبی است. این بیوفیلم ها ممکن است به جایی برای رشد و تکثیر ریزجانداران بیماری زا درآیند.هدف: هدف از این بررسی، تعیین میزان کمی آلودگی باکتریایی در خطوط آب دستگاه های دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد خوراسگان اصفهان و اثر دی اکسیدکلرین پایدار شده برکاهش آن بود.مواد و روش: در این بررسی، 60 نمونه آب از خروجی های توربین، افشانه آب و هوا، کویترون و دستشویی های بخش های گوناگون دانشکده گردآوری شدند. نمونه ها پس از کشت در محیط آگار انکوبه گردیدند. پس از پنج روز شمار کلنی های باکتریایی به روش HPC شمارش شد. در مرحله بعد در مخزن کوچک طراحی شده در مسیر آب دستگاه های دندانپزشکی، دی اکسید کلرین پایدار شده (ماده ضد باکتریایی) افزوده و دوباره از خروجی افشانه آب و هوا، توربین ها و کویترون نمونه برداری شد. سپس، پس از پنج روز کلونی باکتریایی نمونه ها دوباره شمارش گردید. از آزمون های من- ویتنی و کروسکال- والیس برای واکاوی آماری داده ها استفاده شد.یافته ها: میزان کلونی های باکتریایی از همه خروجی های آب شامل افشانه آب و هوا، توربین ها، کویترون و دستشویی ها بیشتر از اندازه مجاز (واحد تشکیل کولونی (200=(CFU) بود. بیشترین مقدار کلونی باکتریایی از خروجی کویترون و کمترین آن از نمونه های گرفته شده از دستشویی ها بود، اما این اختلاف از لحاظ آماری معنادار نبود. پس از استفاده از دی اکسید کلرین پایدار شده، شمار کلونی های باکتریایی به گونه چشمگیر کاهش یافت (p<0.05).نتیجه گیری: میزان آلودگی باکتریایی خطوط آب دستگاه های دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد واحد خوراسگان اصفهان بیشتر از اندازه مجاز است. این باکتری ها بیشتر از گونه فرصت طلب هستند. افزودن یک ماده ضد باکتریایی در مسیر آب دستگاه قطعا به گونه ای موثر باعث کاهش میزان آلودگی باکتریایی تا اندازه مجاز می شود.

پسر بچه 11 ساله ای، با شکایت از زخم های دهانی با پیشنیه عود چهار سال به دانشکده دندانپزشکی مشهد مراجعه نمود. بر پایه معاینه بالینی تشخیص آفت دهانی عود کننده داده شد. بررسی آزمایشگاهی بیان گر آنمی، ESR) Erythrocyte Sedimentation Rate) بالا و C-Reactive Protein(CRP) مثبت بود. افزون بر این، بیمار از درد با فاصله های منظم در بخش مرکزی شکم به ویژه پس از غذا و کاهش وزن در ماه های گذشته شکایت داشت.بنابراین، بیمار برای ارزیابی بیماری های سیستمیکی که می توانند تظاهرات درون دهانی همانند داشته باشند و با تشخیص احتمالی کرون به متخصص مربوطه ارجاع داده شد.در سونوگرافی شکم، افزایش ضخامت لوپ های ایلئوم ترمینال، در باریوم انما افزایش ضخامت مخاطی سکوم، در ترانزیت روده باریک افزایش ضخامت مخاطی لوپ های ژژنوم و تنگی دیستال ایلئوم، در کلونوسکوپی در بررسی کولون و ایلئوم انتهایی، سر تا سر کولون نرمال بود، ولی افزایش ضخامت و ادم مخاطی ایلئوم انتهایی، گزارش شد.بررسی سرولوژیک،ASCA) Anti-Saccharomyces Cervisia ) مثبت بود. به لحاظ درد مچ پا و ستون مهره ها، در MRI کاهش دانسیته استخوانی دیده شد. پیرو همه این یافته ها و رد دیگر سندرم ها، از ابتلای بیمار به کرون اطمینان حاصل شد. هم اکنون، بیمار در حال درمان و مهار توسط فوق تخصص گوارش است.