ژنتیک نوین
سال:1395 | دوره:11 | شماره:3 |تعداد مقالات:16

یکی از مهم ترین صفات نامطلوب بادمجان وجود تلخی در میوه های آن است که عمدتا مربوط به وجود گلیکوآلکالویید سولاسونین می باشد. تولید و تجمع این ماده با اضافه شدن قند به آلکالویید سولاسودین توسط آنزیم های سولاسودین گلیکوزیل ترانسفراز (Solasodine glycosyltransferase) انجام می شود. این آنزیم در بادمجان شناسایی و خصوصیات آن تعیین شده ولی توالی ژن کدکننده آن مطالعه نشده است.بنابراین هدف از این مطالعه شناسایی و توالی یابی ژن کدکننده این آنزیم در بادمجان می باشد. در این مطالعه، توالی های مربوط به ژن sgt1 در گونه های خویشاوند بادمجان از NCBI استخراج و با هم ردیفی آن ها نواحی حفاظت شده مشخص شد. واکنش های PCR بر روی DNA و cDNA با ترکیب های آغازگری مختلف منجر به تکثیر باندهایی با اندازه های مختلف بین حدود 200 تا 3000 جفت باز شد. تعدادی از این باندها پس از الکتروفورز، از روی ژل جدا و توالی یابی شدند. توالی های مربوط بررسی و با حذف مناطق هم پوشان، توالی ناحیه کدکننده این ژن در بادمجان مشخص شد. بررسی های بیوانفورماتیکی نشان داد که توالی این ژن در بادمجان تشابه بالایی با توالی آن در سایر گیاهان خانواده Solanaceae از قبیل سیب زمینی، گوجه-فرنگی، فلفل و توتون دارد. دستیابی به توالی این ژن در بادمجان می تواند مقدمه ای برای انجام تحقیقات مشابه و دستیابی به توالی ژن های sgt2 و sgt3 شود. کاهش بیان و حتی خاموش کردن این ژن ها منجر به تولید ژنوتیپ های بادمجان با تلخی پایین تر و کیفیت به مراتب بالاتر خواهد شد.

اندازه گیری میزان پراکنش، یکی از رویکردهای اصلی در تحقیقات زیستی به شمار می رود. آزمون انتساب نیز در تشخیص منشا یک فرد، ارزیابی تمایز جمعیتی و پزشکی قانونی اهمیت به سزایی دارد. هدف از این تحقیق، تعیین سطح تنوع ژنتیکی و انتساب افراد به پنج جمعیت از شترهای شمال استان کرمان با استفاده از هشت نشانگر ریزماهواره بود. از جمعیت شترهای شهرستان های شهربابک، رفسنجان و راور تعداد 81 نمونه خون جمع آوری شد. کم ترین میزان هتروزیگوسیتی مورد انتظار در جمعیت صحرای جهاد (77.0) و بیش ترین آن در جمعیت رفسنجان 1 (84.0) مشاهده شد. برای مطالعه انتساب افراد به جمعیت های مربوطه از هفت روش متفاوت استفاده شد. در بین روش های مبتنی بر درست نمایی روش بیزی رانالا و مانتین و در بین روش های مبتنی بر فاصله ژنتیکی، روش دی نئی بیش ترین صحت را نشان دادند. در مجموع نشانگرهای مورد استفاده توانستند در 29 درصد موارد در انتساب افراد به جمعیت مبداشان موفق عمل نمایند.

برای مکان یابی QTL های کنترل کننده تجمع ماکروالمنت کلسیم (Ca) در جو زراعی، تعداد 148 دابل- هاپلوئید (DH) برای صفات غلظت و محتوای کلسیم در اندام هوایی در مرحله خوشه دهی در آزمایش گلدانی در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار مطالعه شدند. جمعیت دابل هاپلوئید حاصل تلاقی بین Clipper (با کارایی پایین تجمع کلسیم) و Sahara3771 (با کارایی بالای تجمع کلسیم) بود. در این تحقیق 30نشانگر جدید ISSR به 466 جایگاه قبلی روی نقشه پیوستگی جمعیت اضافه شد. نشانگرها در مجموع 1460 سانتی مورگان از ژنوم جو را پوشش دادند و متوسط فاصله دو نشانگر مجاور سه سانتی-مورگان بود. تجزیه QTL منجر به شناسایی پنج و دو عدد QTL به ترتیب برای صفات غلظت و محتوای کلسیم بوته شد که این QTL ها توانستند به ترتیب 75 و 23 درصد از کل تنوع فنوتیپی را تبیین کنند. QTL واقع بر کروموزوم 2 H با 52 درصد موثرترین (دارای بزرگ ترین اثر) QTL برای غلظت کلسیم بوته بود. شناسایی QTL های بزرگ اثر در غلظت و محتوای کلسیم بوته، سودمندی استفاده از مارکر-های مولکولی در نقشه یابی ژنی برای کارایی کلسیم را نشان می دهد که از این پتانسیل می توان برای انتخاب به کمک نشانگر در آینده ای نزدیک در برنامه های اصلاح برای کارایی کلسیم در جو استفاده کرد.

محلول های محافظت کننده به عنوان تنظیم کننده های اسمزی غیرسمی در سیتوپلاسم شناخته می شوند.گلایسین بتائین از مهم ترین این ترکیبات است که در بسیاری از گیاهان در پاسخ به اثرات سوء تنش های غیرزیستی سنتز شده و تجمع می یابد.در برخی از گونه هایی که به عنوان انباشت کننده طبیعی گلایسین بتائین طبقه بندی می شوند، در شرایط تنش، کولین طی یک مسیر دو مرحله ای ساده توسط آنزیم های کولین مونواکسیژناز (CMO) و بتائین آلدهیددهیدروژناز (BADH) به گلایسین بتائین اکسید می شود. بر اساس اطلاعات موجود در پایگاه داده ژنوم آرابیدوپسیس (تارنمای TAIR) ژن های احتمالی AtALDH8 و AtALDH9 آنزیم های اکسید-کننده بتائین به گلایسین بتائین را در گیاه آرابیدوپسیس رمز می کنند. در مطالعه حاضر با بهره گیری از روش آنالیز نسبی بیان ژن ها به کمک تکنیک Quantitative RealTime (qrt-pcr) به ارزیابی تاثیر دو سطح قطع آبیاری بر الگوی بیان دو ژن AtALDH8 و AtALDH9 در سه اندام برگ های درحال توسعه، برگ های توسعه یافته و ریشه در آرابیدوپسیس پرداخته شد. مشاهدات نشان داد که رفتار این دو ژن در مواجهه با تنش خشکی متفاوت است. به رغم این که بیان ژن AtALDH8 چندان متاثر از تنش و نوع اندام نبود، میزان بیان ژن AtALDH9 بسیار به این فاکتورها وابسته بود. درحالی که بیان AtALDH9 در پاسخ به 12 روز قطع آبیاری در برگ های توسعه یافته بدون تغییر بود، در برگ های درحال توسعه به حدود 7.0 برابر شاهد کاهش و در ریشه تا نزدیک به چهار برابر آن افزایش یافت. در رفتاری متفاوت، پس از 16 روز قطع آبیاری بیان این ژن در برگ های در حال توسعه تقریبا به 2.5 برابر در مقایسه با شاهد افزایش و در برگ های توسعه یافته و ریشه با کاهش روبرو و به حدود .20 برابر شاهد رسید. به طور کلی به نظر می رسد که AtALDH9 ایزوفرم موثر در شرایط مواجهه با تنش خشکی در آرابیدوپسیس است.

سلول های بدنی یکی از اجزای شیر هستند که در اثر بازسازی طبیعی بافت غده ای پستان تولید می شوند. تعداد این سلول ها در شیر هم بیانگر سلامت دام و هم شیر تولیدی گاوها است، از این رو تعداد سلول های بدنی موجود در شیر شاخص مهمی برای به نژادی دام می باشد. در این مطالعه ارتباط بین ژنوتیپ های ژن های واقع روی کروموزوم شش گاوی (OPN و PPARGC1A) و تعداد سلول بدنی در شیر بررسی شد. استخراج DNA از نمونه های خون جمع آوری شده از 398 راس گاو هلشتاین از استان های تهران و اصفهان به روش نمکی انجام شد. چندشکلی های تک نوکلئوتیدی در ژن ها با روش PCR-RFLP تعیین ژنوتیپ شدند. تجزیه مدل های خطی با در نظر گرفتن ژنوتیپ های مورد بررسی به عنوان اثرات ثابت نشان داد که اختلاف معنی داری بین ژنوتیپ های موقعیت 3359 از ژن PPARGC1A و موقعیت 8514 از ژن OPN با تعداد سلول بدنی شیر وجود دارد (p<0.05). بیش ترین میانگین تعداد سلول های بدنی مربوط به ژنوتیپ های AC و CC به ترتیب در جایگاه های (3359) PPARGC1A و (8514) OPN بود. اگرچه مطالعات بیش تری برای تایید نتایج تحقیق حاضر نیاز است، اما این مناطق ژنومی می توانند به عنوان نشانگرهای ژنتیکی برای بهبود ورم پستان در گاوهای شیری مورد استفاده قرار گیرند.

در این تحقیق، تنوع فیتوشیمیایی و ژنتیکی سه توده بومادران در استان هرمزگان با استفاده از نه آغازگر RAPD مورد بررسی قرار گرفت. از مجموع نه آغازگر که برای انگشت نگاری انتخاب شد، در مجموع 112 باند چندشکل تولید شد. مقدار متوسط باند چندشکل برای هر آغازگر 44.12 باند بود. بر اساس تجزیه کلاستر بر مبنای ضریب تشابه جاکارد با استفاده از الگوریتم UPGMA برای سه جمعیت بومادرانی که شامل 30 نمونه گیاهی بود ژنوتیپ ها به سه گروه دسته بندی شدند. در این دسته بندی ژنوتیپ های هر توده در یک گروه جداگانه قرار گرفتند. همچنین در این پژوهش ترکیبهای شیمیایی و مقدار اسانس سه توده بومادران مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تفاوت بالایی بین تمامی توده های مورد مطالعه در ترکیبات اسانسی بود. ترکیب d-2-Carene با 33.79 درصد، بالاترین میزان ترکیب مشاهده شده در توده های بومادران بررسی شده در استان هرمزگان را به خود اختصاص داد. به طور کلی نتایج این آزمایش حاکی از تنوع بالای ژنتیکی و فیتوشیمیایی جمعیت های بومادران از لحاظ نشانگر مولکولی مورد استفاده و ترکیبات اسانسی بود.

فعالیت های فیزیولوژیک و تغییرات بیوشیمیایی بعد از برداشت گل های بریدنی هم چنان ادامه دارد. این شرایط سبب کاهش ماندگاری و تسریع فرایند پیری گل می شود. با هدف شناسایی نشانگرهای AFLP مرتبط با پیری گل داوودی از تجزیه ارتباط استفاده شد. ارتباط بین صفات بیوشیمیایی و نشانگرهای ملکولی با استفاده از 25 ترکیب آغازگری (EcoRI و MseI) و 44ژنوتیپ گل داوودی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که همبستگی مثبت و معنی داری (r=0.304**) بین غلظت پروتئین و پراکسیداسیون لیپید به عنوان شاخص های پیری، وجود دارد. بررسی تجزیه ارتباط در مدل MLM برای پنج متغیر سبب شناسایی 143 نشانگر معنی دار و مرتبط با صفات بیوشیمیایی شد، در حالی که در مدل GLM، 419 نشانگر مرتبط با صفات مذکور شناسایی شد. بیش ترین تعداد نشانگر معنی دار برای میزان مالون دی آلدئید (49 نشانگر) و کم ترین تعداد نشانگر (14 نشانگر) برای پیری گلبرگ داوودی مشاهده شد. قوی ترین ارتباط (47درصد)، بین میزان آنزیم سوپراکسیددیسموتاز و نشانگر M-CAC/E-AGA13 برقرار بود. از طرف دیگر بیش از 32 درصد از تغییرات مربوط به پیری گلبرگ توسط نشانگر M-CTT/E-AAC35 بیان شد. هم چنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد که برخی از نشانگرها با بیش از یک صفت ارتباط دارند. بنابراین نشانگرهای آگاهی بخش حاوی اطلاعات مفید مانند M-CTG/E-ACC16، M-CAA/E-AAG40 و M-CTG/E-AGA3 که همبستگی معنی داری با چندین صفت دارند، در صورت تائید در سایر آزمایش ها، می توانند در برنامه های اصلاحی برای افزایش ماندگاری گل داوودی استفاده شوند.

در تحقیق حاضر صحت پیش بینی های ژنومی تک صفتی و چندصفتی در حالت وجود 10، 50، 150 و 500 جایگاه کنترل کننده صفات کمی (QTL) موثر بر دو صفت با توارث پذیری 0.1 و 0.6 و در حالت وجود پنج توزیع آماری نرمال، یکنواخت، t، گاما و لاپلاس برای آثار QTL ها با استفاده از شبیه سازی تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ژنومی به طول 10 مورگان شبیه سازی شد و 10000 نشانگر با فواصل یکسان بر روی آن قرار گرفت. در هر سناریو QTL ها به صورت تصادفی بر روی ژنوم پخش شدند و اثر جایگزینی آن ها از یکی از پنج توزیع مذکور گرفته شد. برای ایجاد عدم تعادل پیوستگی بین نشانگرها و QTL ها به مدت 50 نسل از رانش ژنتیکی استفاده شد. سپس در نسل 51 که جمعیت مرجع نام دارد تعداد حیوانات به 1000 حیوان افزایش یافت و برای این حیوانات یک ارزش فنوتیپی شبیه سازی شد. اثر نشانگرها در این جمعیت با استفاده از روش بهترین پیش بینی نااریب خطی (BLUP) و تجزیه های تک صفتی و چندصفتی برآورد شد. با استفاده از این اثرات برآوردی و ژنوتیپ نشانگرها برای افراد جوان نسل 52 که جمعیت تایید نام دارد و فاقد فنوتیپ بود، ارزش های اصلاحی ژنومی حیوانات محاسبه شده و صحت این ارزش های اصلاحی مبنای مقایسه سناریوهای مختلف این تحقیق بود. نتایج این تحقیق نشان داد که در همه سناریوهای مورد بررسی صحت ارزش های اصلاحی صفت با توارث پذیری بالا بیش تر از صفت با توارث پذیری پایین بود. همچنین ارزیابی های چندصفتی وقتی که همبستگی ژنتیکی بین صفات 0.6 بود، باعث افزایش ده درصدی صحت ارزش های اصلاحی صفت با توارث پذیری پایین شد، ولی تاثیری بر صحت ارزش های اصلاحی صفت با توارث پذیری بالا نداشت. در همه سناریوهای مورد بررسی تغییر در تعداد QTL های کنترل کننده صفات و هم چنین تفاوت توزیع آثار QTL ها تاثیری بر صحت ارزش های اصلاحی ژنومی توسط روش BLUP نداشت. در نتیجه تجزیه های چندصفتی روش BLUP بدون هیچ گونه حساسیتی به معماری صفت می توانند در ارزیابی ژنتیکی صفات با توارث پذیری پایین مورد استفاده قرار گیرند.

گیاهان دارویی به علت داشتن ترکیبات فعال زیستی با ارزشی که اغلب دارای خواص دارویی می-باشند، در سلامت انسان نقش به سزائی دارند. کاسنی (Cichorium intybus L.) از جمله گیاهان دارویی مهمی است که انواع متعددی از متابولیت های ثانویه گیاهی مانند تری ترپنوئید ساپونین-ها را تولید می کند. ساپونین ها از مهم ترین ترکیبات ترپنی هستند که اغلب به فرم گلیکوزیله بوده و به عنوان مواد با ارزش در صنعت و پزشکی کاربردهای فراوانی دارند.آنزیم b - آمیرین سنتاز یک آنزیم کلیدی در مسیر بیوسنتز ساپونین ها در گیاهان است که متعلق به گروهی از آنزیم های مهم کاتالیز کننده به نام اکسیدو اسکوالن سیکلازها می باشد. نظر به اهمیت ساپونین ها در گیاه کاسنی، جداسازی و بیان ژن کد کننده b- آمیرین سنتاز به عنوان یک ژن کلیدی مورد بررسی قرار گرفت. استخراج RNA، سنتز cDNA، جداسازی و تعیین توالی بخشی از این ژن در گیاه کاسنی به طور موفقیت آمیزی به انجام رسید. تعیین توالی و تجزیه و تحلیل بیوانفورماتیکی ناحیه جدا شده نشان داد که ژن b - آمیرین سنتاز در کاسنی مشابهت زیادی با همین ژن در سایر گیاهان هم خانواده، به ویژه گل مینا و خاراگوش چینی دارد. هم چنین بیان ژن b - آمیرین سنتاز در سطح رونوشت به روش RT-PCR نیمه کمی در بافت های برگ و ریشه به کمک ژن رفرنس GAPDH در دو ژنوتیپ متفاوت کاسنی انجام شد. نتایج نشان داد که میزان بیان ژن b - آمیرین سنتاز در بافت ریشه به طور معنی داری بیش تر از بافت برگ بود. به علاوه بین دو ژنوتیپ در میزان بیان ژن b - آمیرین سنتاز در سطح رونوشت اختلاف معنی داری وجود داشت. نتایج بدست آمده در این پژوهش می تواند در تحقیقات پایه تکمیلی و هم چنین در راستای افزایش میزان ساپونین ها در کاسنی از طریق مهندسی متابولیک مورد استفاده قرار گیرد.

به منظور شناسایی نواحی ژنومی مرتبط با عملکرد و برخی صفات مهم زراعی از طریق نقشه یابی ارتباطی، 100 رقم جو زراعی در قالب طرح لاتیس با دو تکرار و در شرایط مزرعه کشت شدند.عملکرد، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، زمان گلدهی، شاخص برداشت و ارتفاع گیاه اندازه-گیری شد. ارزیابی ژنوتیبی با 3964 نشانگر اس.ان.پی با فراوانی بیش تر از ده درصد صورت پذیرفت. تعیین ساختار جمعیت نشان داد که ژنوتیپ ها بر اساس نشانگرهای مورد استفاده در دو زیرگروه قرار می گیرند که با مورفولوژی دوردیفه یا شش ردیفه بودن سنبله مطابقت داشت. میانگین عدم تعادل با افزایش فاصله ژنتیکی کاهش یافت و در داخل زیرگروه ها بیش تر از عدم تعادل موجود در کل جمعیت بود. با استفاده از مدل خطی مخلوط تعداد 103 کیو.تی.ال برای صفات مورد ارزیابی شناسایی شد که 47کیو.تی.ال با ژن ها و کیو.تی.ال های گزارش شده قبلی مطابقت داشت و 56 کیو.تی.ال جدید برای نخستین بار گزارش شد.SNP_ 3660 مرتبط با عملکرد و SNP_ 1432 مرتبط با تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و مورفولوژی دوردیفه یا شش ردیفه سنبله بیش ترین مقدار لگاریتم احتمال را دارا بودند و پتانسیل استفاده در گزینش به کمک نشانگر را دارند. این پژوهش نشان داد نقشه یابی ارتباطی روشی کارآمد برای شناسایی مکان های ژنومی کنترل کننده صفات کمی می باشد.

روابط همزیستی بین نخود و جنس مزوریزوبیوم از لحاظ کارآیی تثبیت همزیستی نیتروژن و نیز پتانسیل تولید محصول حائز اهمیت است. شناسایی مکانیسم های مولکولی و فیزیولوژیکی مسوول ایجاد اختلاف در عملکرد همزیستی در جمعیت های همزیست لگوم-ریزوبیوم می تواند برای بالا بردن پتانسیل تولید محصول از طریق روش های مهندسی ژنتیک و اصلاح نباتات استفاده شود. در این مطالعه، کارآیی همزیستی نخود با دو گونه مزوریزوبیوم (Mesrhizobium ciceri CP-31 و M. mediterraneum SWRI9) بر اساس شاخص های رشد مقایسه شدند. نتایج نشان داد که کارآیی همزیستی در جمعیت نخود - M. mediterraneum SWRI9 نسبت به جمعیت همزیستی نخود -M. ciceri CP-31 با توجه به بیش تر بودن وزن خشک ساقه، ریشه، گرهک و تعداد گرهک به میزان قابل ملاحظه ای بالاتر بود. سطح بالاتر عملکرد همزیستی در جمعیت نخود -M. mediterraneum SWRI9 توسط سطح بیان بالاتر ژن nifK در این جمعیت تایید شد. به علاوه تفاوت قابل توجهی در فعالیت آنزیم های مرتبط با متابولیسم کربن و نیتروژن در گرهک های هر دو جمعیت مورد بررسی مشاهده شد. فعالیت آنزیم های ساکارز سنتاز، UDP- گلوکز پیروفسفریلاز، مالات دهیدروژناز، فسفوانول پیروات کربوکسیلاز و NAD- مالیک آنزیم و هم چنین آنزیم های کلیدی مسیر اکسیداتیو پنتوز فسفات (گلوکز-6-فسفات دهیدروژناز و 6-فسفوگلوکونات دهیدروژناز) در همزیستی نخود -M. mediterraneum SWRI9 به طور معنی داری بالاتر بود.فعالیت بالاتر برای آنزیم های مسوول تثبیت آمونیوم و سنتز آمینواسیدها (گلوتامات سنتاز، گلوتامین سنتتاز، آمینواسید ترانسفراز و NAD/NADH- گلوتامات دهیدروژناز) نیز در همزیستی نخود -M. mediterraneum SWRI9 مشاهده شد. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان می دهد که کارآیی بالاتر همزیستی نخود - M. mediterraneum SWRI9 با سطح بیان ژن nifK و فعالیت آنزیم های کلیدی متابولیسم کربن و نیتروژن در گرهک ها مرتبط می باشد.

در این تحقیق کاریوتیپ 18 نمونه از اجداد دیپلوئید و تتراپلوئید وحشی گندم که شامل چهار نمونه متعلق به T. boeoticum، شش نمونه متعلق به Ae. tauschii، چهار نمونه متعلق به Ae. triuncialis، یک نمونه متعلق به Ae. cylindrical و دو نمونه که از نظر سطح پلوئیدی و ژنوم نامشخص بودند، مورد بررسی قرار گرفت. ویژگی های کروموزومی شامل طول کل کروموزوم، طول بازوی بلند و طول بازوی کوتاه اندازه گیری شد. سپس ویژگی های دیگر شامل نسبت بازوی بلند به کوتاه، شاخص سانترومری و درصد طول نسبی کروموزوم ها، درصد شکل کلی و مقدار نسبی کروماتین برای نمونه ها محاسبه شد و نمونه ها از نظر خصوصیات کروموزمی مقایسه شدند. تجزیه خوشه ای بر اساس خصوصیات کروموزمی نمونه ها را در فاصله 99/12به دو گروه تقسیم نمود و گونه های دیپلوئید ازگونه های تتراپلوئید تفکیک شدند. شمارش کروموزمی دو نمونه نامشخص نشان داد که این نمونه ها دیپلوئید بودند. گروه گندم های تتراپلوئید کاریوتیپ نامتقارن تری نسبت به گروه گندم های دیپلوئید داشتند. به منظور بررسی تنوع مورفولوژیکی نمونه های گندم وحشی، ژنوتیپ-های دو گونه دیپلوئید Ae. tauschii و T. boeoticum، از نظر صفات زراعی در مزرعه نیز مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه خوشه ای بر اساس صفات زراعی این دو گونه را در گروه های مجزایی طبقه بندی نمود در حالی که در دسته بندی نمونه ها بر اساس خصوصیات کاریوتیپی گونه های Ae. tauschii و T. boeoticum، به خوبی از هم تفکیک نشدند. دلیل احتمالی این موضوع می تواند این باشد که خصوصیات زراعی حاصل بیان ژن ها بوده ولی خصوصیات کاریوتیپی حاصل تفاوت ها و تشابهات کروموزومی می باشند که ضرورتا موجب تشابه ژنی و فنوتیپی نخواهد بود.

در مزارع تولید ریشه چغندرقند، ساقه دهی در سال اول باعث نقصان محصول ریشه و در نهایت کاهش عملکرد شکر می شود که این پدیده بولتینگ نامیده می شود. شناخت کنترل ژنتیکی گلدهی در چغندرقند می تواند در تولید ارقام مقاوم به بولتینگ راه گشا باشد. مکانیسم مولکولی کنترل-کننده گلدهی در گیاهان مشابه است. در این تحقیق توالی نوکلئوتیدی چغندرقند موجود در پایگاه داده Genbank که با توالی های پروتئین های FRIGIDA و VERNALIZATION INSENSITIVE 3 گیاه آرابیدوپسیس مشابه بودند با استفاده از نرم افزار tblastn جستجو شد. از دو توالی مشابه شناسایی شده آغازگرهایی طراحی و در واکنش PCR استفاده شد. از گیاهان کشت شده در مزرعه قبل از شروع سرما نمونه های برگی تهیه و استخراج RNA انجام شد. سپس cDNA حاصل به عنوان الگو در واکنش PCR استفاده شد. با انجام توالی یابی 1000 جفت باز از توالی رونوشت ژن FRI و 896 جفت باز از توالی رونوشت ژن VIN3 تعیین و در پایگاه داده Genbank ثبت شد. نتایج نشان داد که پروتئین FRI با افزایش سطح بیان ژن FLC باعث تاخیر در گلدهی می شود. پروتئین VIN3 دارای دومین PHD finger است که با متیلاسیون هیستون سه ژن FLC در طی سرما سبب سرکوب بیان FLC می شود.

شناخت اساس ژنتیکی تنوع فنوتیپی، یکی از اهداف اصلی تحقیقات زیستی است و استفاده از حیوانات اهلی ابزاری سودمند برای پیشرفت در راستای این هدف می باشد. نواحی تحت انتخاب، نواحی ای از ژنوم هستند که دارای اهمیت عملکردی می باشند و تحت انتخاب طبیعی و مصنوعی قرار دارند. در این مطالعه، کاوش ژنومی با 50000 نشانگر تک نوکلئوتیدی به منظور شناسایی نواحی تحت انتخاب 3000 فرد گله های گوسفند مرینوس استرالیائی صورت گرفت. پنج ناحیه ژنومی روی چهار کروموزوم متفاوت به عنوان نواحی تحت انتخاب شناسایی شدند. این مناطق با ارزش نااریب شاخص تثبیت (تتا) بالای 0.14، روی کروموزوم های 6، 7، 11 (دو ناحیه) و 26 واقع شده اند. بعد از انطباق مناطق ژنومی تحت انتخاب با مناطق ژنومی گوسفند، نه ژن کاندیدا مرتبط با صفات تولید مثل و رشد شناسایی شد. در نهایت بررسی QTL های گزارش شده نشان داد که این مناطق با QTL های صفات مهم اقتصادی از جمله صفات مرتبط با لاشه، رشد و پشم در ارتباط می باشند. مطالعه بیش تر این نواحی در شناسایی ژن های کاندید برای صفات مهم اقتصادی در نژادهای گوسفند موثر خواهد بود.

بسیاری از مطالعات در زمینه مکانیزم های دفاعی و تنش در گیاهان به بیان ژن متکی است. پایداری بیان ژن های مرجع مورد استفاده در real-time PCR مرحله ای اصلی در نرمال سازی داده ها می باشد. به منظور اعتبارسنجی ژن های مرجع به عنوان کنترل داخلی در برگ پرچم گندم تحت تنش خشکی، پایداری بیان هشت ژن کاندید شامل (18 S rRNA) ribosomal RNA subunit، (UBQ و WUB) ubiquitin، (ACT) actin، (GAPDH) glyseraldehyd-3-phosphate dehydrogenase، (RLI) RNase L inhibitor-like protein، (b-TUB) beta-tubulin 4 (Ta.22845) ATP-dependent 26sproteasomeregulatory subunit با استفاده از نرم افزارهای NormFinder و BestKeeper مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده RLI و UBQ پایدارترین ژن های مرجع بوده درحالی که ژن 18 S rRNA بیان ناپایداری داشت. بنابراین این دو ژن می توانند جهت نرمال سازی بیان ژن ها در برگ پرچم گندم در مطالعات مربوط به تنش خشکی مورد استفاده قرار گیرند.

ریزماهواره ها به طور گسترده برای تعیین نقشه ژنی، برآورد فاصله ژنتیکی و ارزیابی دام های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط چندشکلی نشانگرهای ریزماهواره با صفات تولیدی و تولیدمثلی گوسفند سنجابی بود. نمونه های خون به طور تصادفی از 78 میش و 22 قوچ گوسفند نژاد سنجابی جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از استخراج DNA با استفاده از روش نمکی بهینه شده، 11 جایگاه ریزماهواره (GC101، LSCV043، TGLA377، CSSM47، OarFCB128، OarAE101، BM1329، BM143، OarHH35، OarHH55 و OarHH64) به کمک جفت پرایمرهای اختصاصی و واکنش زنجیره ای پلیمراز تکثیر شدند. با الکتروفورز محصولات روی ژل پلی آکریلامید هشت درصد، آلل های مختلف شناسایی و تجزیه های آماری روی داده های حاصل انجام شد. متوسط تعداد آلل های مشاهده شده و موثر به ترتیب 5.82 و 4.05 بود. میزان PIC نشانگرها در دامنه ای بین 0.63 (TGLA377) تا 0.82 (OarHH35) قرار داشت. متوسط هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار در بین جایگاه ها به ترتیب 0.64 و 0.77 بود. همچنین تجزیه آماری نشان داد که ژنوتیپ های مرتبط با نشانگرهای TGLA377، CSSM47، OarFCB128، OarHH35، OarHH55 و OarHH64 روی میزان دوقلوزایی گوسفندان نژاد سنجابی و ژنوتیپ های مرتبط با نشانگرهای GC101، LSCV043، TGLA377، CSSM47، OarAE101، BM143 و OarHH64 روی صفت افزایش وزن بدن در سنین مختلف تاثیر معنی-داری داشته اند. با توجه به یافته های حاصل می توان نتیجه گرفت که به جز نشانگر BM1329، سایر نشانگرهای مورد مطالعه، در برنامه های اصلاح نژاد گوسفندان نژاد سنجابی روی صفات افزایش وزن بدن و میزان دوقلوزایی مناسب هستند.