مجله علمی پزشکی جندی شاپور
سال:1390 | دوره:10 | شماره:4 (مسلسل 73) |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: مشکلات جنسی در زنان شیوع بالایی داشته و مکررا با تنشهای فردی و تخریب کیفیت زندگی ارتباط دارد. هدف این مطالعه اعتباریابی نسخه ایرانی انطباق یافته فرهنگی FSFI (شاخص عملکرد جنسی زنان) است.روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی، 448 زن (54-19 سال) پس از اعمال معیارهای ورود و خروج واجد شرایط وارد مطالعه شدند. ابزار به فارسی ترجمه، سپس به انگلیسی برگردان شده و به طور پایلوت برای تعیین حساسیت های فرهنگی، آزمون شد. روایی سازه بوسیله آنالیز عاملی اکتشافی و تاییدی ارزیابی شد و توافق درونی با آلفای کرونباخ و میانگین همبستگی بین مورد تخمین زده شد. علاوه بر این، پایایی آزمون باز آزمون ابزار در فاصله 4 هفته تعیین شد (362 نفر). روایی تفکیک کننده با آنالیز واریانس بین گروه ها اندازه گیری شد.یافته ها: ضریب پایایی آزمون، باز آزمون کلی برای هر از حوزه های (IV-FSFI) بالا ( دامنه  r از 0.73 تا 0.86 بود) و ثبات درونی در محدوده قابل قبولی بود ( αاز 0.72 تا 0.90). آنالیز مولفه اصلی با چرخش واریماکس ساختاری متشکل از 5 فاکتور را نشان داد که برازش مناسبی با داده ها داشته و با نسخه اصلی FSFI شباهت کافی دارد. آنالیز عاملی تاییدی نیز ساختار حوزه های مذکور را تایید نموده و از روایی عاملی IV-FSFI حمایت می کند.نتیجه گیری: نسخه ایرانی شاخص عملکرد جنسی زنان نشان داد که ابزاری روا و پایا با ویژگیهای روان سنجی خوب است و میتواند برای غربالگری مقدماتی سریع و دقیق زنانی با وضعیت سلامت جنسی نامشخص در کلینیک ها یا سایر مراکز پزشکی بکار گرفته شود.

زمینه و هدف:سل ریوی شایع ترین شکل سل در بیماران HIV/AIDS می باشد. که می تواند بر روی سیر عفونت تاثیر بگذارد. مطالعه حاضر جهت بررسی تاثیر عفونت HIV بر تظاهرات بالینی سل ریوی انجام شد.روش بررسی: اطلاعات بیماران بستری شده با تشخیص سل ریوی در بخش عفونی بیمارستان رازی اهواز طی سال های 1383 تا 1387 از پرونده ها استخراج شد. 204 پرونده بیماران مبتلا به سل بررسی و به دو گروه مبتلا به عفونت همزمان سل ریوی وHIV (34 نفر) و گروه مبتلا به سل ریوی بدون عفونتHIV (170 نفر) تقسیم شدند. علایم بالینی این دو گروه مقایسه شدند. برای تحلیل داده ها با انجام آزمون مجذور کای از نرم افزار  SPSS استفاده گردید.یافته ها: در هر دو گروه جنس مذکر بیشتر بود (P<0.001). میانگین سنی گروهTB/HIV+ ، (31.85±8.52) سال و کمتر از گروهTB/HIV- ،(44.33±10.34) بود (P=0.001).تب، ضعف و هموپتیزی در گروهTB/HIV+، (به ترتیب 94.11 درصد، 58.82 درصد، 20.58 درصد) نسبت به گروه TB/HIV-، (به ترتیب 81.17 درصد، 50.6 درصد، 7.05 درصد) بیشتر دیده شد (به ترتیب P=0.07، P=0.23، P=0.01) و اما سرفه مزمن، خلط و کاهش وزن و تعریق شبانه در گروهTB/HIV- ، (به ترتیب 95.29 درصد، 87.64 درصد ،71.17 درصد، 61.76 درصد) نسبت به گروه TB/HIV+ (به ترتیب 73.52 درصد، 70.58 درصد، 38.23 درصد و 41.17 درصد) بیشتر دیده شد (به ترتیب P=0.04، P=0.009، P=0.04، P=0.03).نتیجه گیری: با توجه به تفاوت های یافته شده در دو گروه، در افراد HIV+ نه تنها هنگام مراجعه با علایمی نظیر سرفه و خلط، بلکه در مراجعه با تب و علائم عمومی نیز می بایست همواره سل را به عنوان یکی از تشخیص های افتراقی مدنظر داشت.

زمینه و هدف: بعد از کشف لپتین تحقیقاتی جهت درک بهتر عملکرد آن صورت گرفت. مطالعات بر روی ورزش های شدید و بر روی تمرینات ورزشی مختلف تمرکز دارد. مطالعه حاضر جهت بررسی تاثیر حاد یک جلسه ورزش فزاینده درمانده ساز هوازی بر لپتین سرمی و لیپید های پلاسما در مردان تمرین کرده 26 – 19 ساله انجام گرفته است.روش بررسی: 24 مرد تمرین کرده داوطلب به طور تصادفی به دو گروه تمرین (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. گروه ها آزمون فزاینده درمانده ساز آستراند را بر روی تردمیل اجرا کردند. نمونه گیری خونی، قبل از آزمون، بلافاصله بعد از آزمون و 9 ساعت بعد از تمرین صورت گرفت. تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 15 و روش های آماری ANOVAبا اندازه گیری مکرر دو طرفه، آزمون تی همبسته و ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد، لپتین سرمی بلافاصله بعد از تمرین تغییر معنی داری نکرده است (P>0.05). LDL-c و TC (کلسترول تام) خون گروه تمرین بلافاصله بعد از تمرین افزایش معنی داری نشان دادند (P<0.033). همبستگی منفی معنی داری بین لپتین بلافاصله بعد از تمرین وLDL–c قبل از تمرین در گروه تمرین مشاهده شد (r=0.65 و P<0.022). تفاوت بین دو گروه تمرین و کنترل، در هیچ یک از فاکتورها (به جز کلسترول) در طول سه نوبت اندازه گیری معنی دار نبوده است (P>0.05).نتیجه گیری: یک جلسه فعالیت ورزشی فزاینده درمانده ساز هوازی هیچ گونه تاثیر حاد معنی داری بر لپتین سرمی مردان تمرین کرده 19 تا 26 سال ایجاد نمی نماید.

زمینه و هدف: دیستروفی عضلانی دوشن یک بیماری ژنتیکی وابسته به جنس بوده و در اثرجهش و یا حذف بخشی از ژن دیستروفین بوجود می آید. هدف از این بررسی تعیین قطعی نوع بیماری در افراد مراجعه کننده به آزمایشگاه تشخیص ژنتیکی بیمارستان شفا اهواز می باشد. همه بیماران دارای ضعف عضلانی پیشرونده بودند.روش بررسی: نمونه خون وریدی از بیماران تهیه شد و پس از استخراج ژنوم، باکمک روش واکنش زنجیره ای پلیمرازی بررسی حذف های احتمالی در ژن مذکور انجام گردید.یافته ها: نتایج این بررسی نشان می دهد که در 53 درصد موارد حذف در اگزون های 44 تا 51 ژن دیستروفین عامل و تایید کننده تشخیص اولیه بیماری می باشد. در 47 درصد دیگر حذفی مشاهده نگردید.نتیجه گیری: به نظر می رسد که بیماران مبتلا به بیماری دوشن در اهواز صرف نظر از قومیت، حذف اگزونی را بصورت متمرکز در ناحیه پایانی ژن دیستروفین نشان می دهند. این یافته می تواند در تشخیص افتراقی بیماری و تشخیص پیش از تولد در استان خوزستان بکار گرفته شود.

زمینه و هدف: شیوع بالای عارضه پیچ خوردگی مچ پا در جامعه انسانی و به خصوص در ورزشکاران و عوارض ناشی از مزمن شدن عارضه منجر به کاهش حضور آنان در صحنه های مختلف زندگی (ورزش و ...) می گردد. لذا یک آزمون عملکردی مطمئن برای بازگشت به فعالیت های ورزشی لازم می باشد. هدف، بررسی تاثیر تمرین تعادلی بر فاصله reach  شده توسط پای غیر درگیر و تاثیر آن بر تعادل پویای مبتلایان به بی ثباتی مزمن یک طرفه مچ پا بوده که از طریق آزمون عملکردی Agility hop تعیین گردید.روش بررسی: دو گروه 12 نفری شاهد و مورد از بیماران مبتلا به بی ثباتی مزمن یک طرفه مچ پا تشکیل شد و برای آنها از برنامه های مداخله فیزیوتراپی رایج و نوین استفاده گردید. یافته ها با آمار توصیفی و تحلیلی (t زوج) و با استفاده از نرم افزار SPSS 15 تحلیل شدند.یافته ها: مقایسه امتیازات مربوط به آزمون تعادلی SEBT در اعضای گروه مورد، نشان دهنده بهبود تعادل پویای این بیماران بود. منتها این بهبودی که از طریق افزایش فاصله reach شده پای غیر درگیر حین stance روی پای درگیر بوده، در 4 جهت قدامی، قدامی- داخلی، خلفی، و خلفی- خارجی از جلسه 10 الی 12 تفاوت معنی داری در بین دو روش مداخله دیده شد (P<0.05).نتیجه گیری: هر دو روش مداخله فیزیوتراپی در بهبود تعادل پویای مبتلایان به بی ثباتی مزمن یک طرفه مچ پا موثر بوده اند، اما چون در 4 جهت از 8 جهت reach شده، از جلسه 10 تا 12، تفاوت معنی داری در بین دو روش مداخله دیده شده، لازم است تا تعداد جلسات درمان، به بیش از 12 جلسه ارتقاء یابد تا شاید تفاوت معنی داری بین آنها ملاحظه گردد.

زمینه و هدف: سیاه سرفه یک بیماری تنفسی بسیار مسری است که می تواند باعث سرفه مزمن شود. این بیماری قادر است افراد را در تمامی سنین درگیر کند. علیرغم واکسینانسیون دوران کودکی، افراد بالغ یا اصلا نسبت به این بیماری مصونیت ندارند یا ایمنی آنها بسیار کم شده است. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی سیاه سرفه در بالغینی که سرفه طولانی مدت داشته اند انجام شد.روش بررسی: با طراحی یک مطالعه توصیفی- مقطعی، بالغینی که بیش از دو هفته سرفه داشته و بیماری که توجیه کننده سرفه باشد نداشتند، وارد مطالعه شدند. تشخیص بر اساس جواب نمونه سواب ته حلق که سریعا به محیط کشت Bordet-Gengou منتقل می شد، بود. نتایج توسط SPSS با آزمون های t و مجذور کای مورد بررسی آماری قرار گرفتند.یافته ها: تعداد 123 بیمار [57 (46.3 درصد) مرد و 66 (53.7 درصد) زن] با میانگین سنی 41.4±17.7 سال و طول مدت سرفه 22.6±14.6 روز، وارد مطالعه شدند. نود و پنج نفر (77.2 درصد) سابقه واکسیناسیون داشتند. بیست و سه (18.7 درصد) بیمار [8 (6.5 درصد) زن و 15 (12.2 درصد) مرد] کشت نمونه ته حلق مثبت داشتند.نتیجه گیری: سیاه سرفه در 23 نفر (18.7 درصد) با کشت، به اثبات رسید. توصیه می شود پزشکان در برخورد با بالغین دچار سرفه های بیشتر از 2 هفته، سیاه سرفه را نیز مورد توجه قرار دهند و توجه به اینکه این گروه سنی منبع انتقال عفونت به نوزادان هستند، واکسیناسیون گسترده بالغین با واکسن بدون سلول مورد توجه برنامه ریزان سلامت جامعه قرار گیرد.

زمینه و هدف: زهر مارها به ویژه زهر مارهای خانواده ویپریده (افعی ها) و کروتالیده حاوی ترکیباتی هستند که می توانند روی انعقاد خون اثر بگذارند. هدف از این مطالعه جداسازی فعال کننده اختصاصی فاکتور خونی انعقادی X از زهر افعی لبتینای ایران می باشد.روش بررسی: دویست میلی گرم زهر خام افعی لبتینای ایران به وسیله کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون روی سفادکس G-100 برده شد. سپس فراکسیون حاوی فعال کننده فاکتورX به وسیله کروماتوگرافی تعویض یون روی ستون دی اتیل امینواتیل، سلولز (DEAE-52) برده شد. در مرحله آخر فراکسیون حاوی فعال کننده فاکتورX حاصل از مرحله دوم کروماتوگرافی دوباره به وسیله کروماتوگرافی تعویض یون روی ستون دی اتیل امینواتیل، سلولز( DEAE-52) اما با PH متفاوت برده شد.یافته ها: فعال کننده جدا شده یک باند پروتئینی را روی سدیم دودسیل سولفات، پلی اکریل امید ژل(SDS-PAGE) در شرایط غیر احیا نشان داد. وزن مولکولی آن به وسیله SDS–PAGE ، 78000 دالتون تخمین زده شد. فعال کننده در حضور یون کلسیم (Ca2-) فاکتور انعقادی X را به فاکتور X فعال شده(xa) تبدیل می کند و روی پروترومبین و فیبرینوژن تاثیری ندارد.فعال کننده، روی سوبسترای فاکتور Xa یعنی بنزوئیل، ایزولوسیل، گلیسیل، ارژینیل، پارانتیروآنیلید (S-2222) فعالیت امیدو لیتیک ندارد. روی سوبسترای بنزوئیل ارژینین اتیل استر (BAEE) فعالیت آرژینین استرازی ندارد.نتیجه گیری: باتوجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که فاکتور استخراج شده برای فاکتور X اختصاصی باشد.

زمینه و هدف: امروزه مشخص کردن علت پرخوری مشکل است و به نظر می رسد که این اختلال از همبستگی چندین علت به وجود می آید و درمان باید مسایل جسمانی، مشکلات رفتاری و مسایل روانشناختی را مد نظر قرار دهد. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی روان درمانی گروهی به روش شناختی- رفتاری بر کاهش علایم پرخوری عصبی در زنان مراجعه کننده به انجمن پرخوری در شهر اهواز است.روش بررسی: این پژوهش بر روی 30 بیمار مبتلا به پرخوری که از گروه های انجمن پرخوری (OA) انتخاب شده بودند، اجرا گردید. روش نمونه گیری در دسترس بود. پس از انتخاب نمونه با استفاده از پرسشنامه پرخوری و مصاحبه بالینی، افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. گروه آزمایش به مدت 6 هفته در جلسات گروه درمانی شناختی- رفتاری شرکت کردند. فرض پژوهش بر این بود که این شیوه درمانی باعث کاهش علایم پرخوری گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل می شود. شرکت کنندگان در این پژوهش قبل و بعد از اجرای مداخله به کمک پرسشنامه پرخوری مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین، برای تحلیل داده ها از SPSS نسخه شانزدهم استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان شناختی- رفتاری گروهی باعث کاهش معنی داری در علایم پرخوری گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل (P<0.001 و F=107.16) گردید.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان شناختی- رفتاری بر کاهش علایم پرخوری موثر است و بنابراین استفاده از این روش به درمانگران توصیه می شود.

زمینه و هدف: آلودگی به انگل های روده ای یکی از مشکلات بهداشتی در کشورهای در حال توسعه می باشد. در حال حاضر سالیانه 1 تا 2 میلیارد نفر از مردم جهان به این بیماری مبتلا می شوند و همه ساله هزینه هنگفتی صرف درمان مبتلایان می گردد. تمام این مشکلات درحالی است که با اجرای برنامه های آموزش بهداشت که نسبت به درمان کم هزینه تر می باشد می توان نسبت به پیشگیری بیماری اقدام نمود. این مطالعه با هدف ارزیابی سطح آگاهی، نگرش و عملکرد مادران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی اهواز درباره آسکاریازیس کودکان در سال 1385 انجام یافت.روش بررسی: این بررسی توصیفی - تحلیلی تعداد 214 مادر از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب و مورد پرسش قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل اطلاعات توسط برنامه نرم افزاری  SPSS-13 صورت پذیرفت.یافته ها: یافته های بررسی نشان داد که 77.6 درصد از مادران، خانه دار و حدود 9.8 درصد از آنان بی سواد بودند. 77.6 درصد مادران دارای آگاهی ضعیف، 68.2 درصد نگرش بی تفاوت و 84.1 درصد عملکرد ضعیف نسبت به آسکاریازیس داشتند.نتیجه گیری: بین میزان آگاهی، نگرش و عملکرد مادران با سطح اطمینان 95 درصد رابطه معنی داری وجود داشت. همچنین بین سطح آگاهی، نگرش، عملکرد و سطح سواد و شغل مادر با فاصله اطمینان 95 درصد اختلاف معنی داری وجود دارد. با توجه به آگاهی، نگرش و عملکرد ضعیف مادران در رابطه با آسکاریازیس، لازم است با ارایه برنامه های آموزشی موثر کمک شایانی به پیشگیری از این بیماری نمود.

در دو دهه اخیر درمان آسیب های شدید شکمی در اطفال دستخوش تغییرات وسیع شده است. معدودی از جراحان تجربه کافی جراحی سریع و به موقع بیماران دچار آسیب وسیع ارگان های توپر را دارند. امروزه امکان تشخیص سریع آسیب های داخل شکمی تهدید کننده و همچنین احیا سریع و دخالت درمانی در اکثریت کودکان وجود دارد. سی تی اسکن روش استاندارد ارزیابی ترومای کودکان است. نسل های جدید سی تی اسکن حساسیت بالایی در ارزیابی ضایعات ارگان های توپر و رتروپریتوئن دارند. برای تشخیص آسیب احشا توخالی که به همراه مایع آزاد داخل شکمی اند ولی آسیب ارگان توپری مشاهده نمی شود، نیاز به ظن تشخیصی بالایی است. سونوگرافی در بسیاری از موارد در ارزیابی اولیه مفید است اما محدودیت هایی نیز وجود دارد.یک (FAST) Abdominal Sonography for Trauma Fucosed منفی، آسیب ارگان های توپر یا ضایعات ارگان های توخالی را رد نمی کند. به یمن در دسترس بودن سی تی اسکن با کیفیت بالا امکان معالجه غیرجراحی این گونه آسیب ها در کودکان افزایش یافته است و لذا استفاده از DPL (Diagnostic Peritoneal Lavage) کاهش یافته است. استفاده از لاپاراسکوپی در ارزیابی آسیب های کودکان با همودینامیک پایدار مورد توجه قرار گرفته است.طحال و کبد شایع ترین ارگان هایی هستند که در ترومای شکم اطفال آسیب می بینند که هر کدام حدود یک سوم آسیب ها را تشکیل می دهند.امروزه درمان غیر جراحی آسیب های مجزای کبد و طحال در کودکان با همودینامیک پایدار، روشی استاندارد است. تجربیات بالینی در 30- 20 سال اخیر در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است.

سنگ های کلدوک ممکن است کوچک یا بزرگ و منفرد یا متعدد باشند و در 12-6 درصد بیماران دچار سنگ های کیسه صفرا یافت می شوند و شیوع آن با افزایش سن بیشتر می شود. حدود 25-20 درصد بیماران بالای 60 سال دارای سنگ کیسه صفرای علامت دار، سنگ کلدوک هم دارند و اکثر سنگ های کلدوک در کشورهای غربی در داخل کیسه صفرا شکل گرفته و از طریق مجرای سیستیک به کلدوک می آیند. این سنگ ها را سنگ ثانویه کلدوک می گویند. سنگ های اولیه کلدوک در خود کلدوک شکل می گیرند.در این مقاله یک مورد نادر، خانم 75 ساله ای بدون سنگ کیسه صفرا و با یک سنگ کلدوک با ابعاد غیرمعمول 150 میلیمتر طول و 40 میلیمتر قطر که از دیستال کلدوک تا پروگزیمال مجاری صفراوی چپ و راست داخل کبدی امتداد داشت معرفی می شود. به سبب شباهت شکلی آن با سنگ شاخ گوزنی کلیه، سنگ شاخ گوزنی صفراوی نامیده شده است. بیمار از سالها قبل از دردهای کولیکی مکرر بالا و راست شکم شاکی بود. بیمار هیچگاه دچار عوارض کلانژیت یا پانکراتیت نشده بود. با استفاده از سونوگرافی، CT اسکن و  M.R.C بیماری وی مشخص و تحت عمل جراحی کلدوکتومی و تخلیه سنگ و کله دوکوژژونوستومی Reux-en-y قرار گرفته است.

بر اساس گزارشات متعدد شیوع تیروئید زبانی در کودکان بیشتر از بزرگسالان می باشد. این نابجایی غده تیروئید بصورت کم کاری مختصر غده تیروئید نمایان می شود. عملکرد غده تیروئید ممکن است طبیعی یا کمتر از طبیعی باشد.عموما بیشتر موارد تیروئید نابجا مادرزادی بوده و بصورت هیپوتیروئیدیسم مادرزادی نمایان شده که کرتینیسم نامیده می شود.در این گزارش یک خانم بزرگسال معرفی می شود که تیروئید زبانی باعث کم کاری تیروئید او در بزرگسالی شده است.