آرشیو رازی
سال:1385 | دوره:61 | شماره:2 |تعداد مقالات:10

ده جدایه مایکو پلاسما گالی سپتیکوم از مزارع پرورشی طیور ایران به روش واکنش زنجیره ای پلی مراز با استفاده از یک پرایمر ده نوکلئوتیدی مورد آنالیز قرار گرفت. الگوهای حاصله از این جدایه ها متنوع و تکرار پذیر بوده و امکان تفریق بین آنها بر اساس تفاوت و تشابه در این الگوها وجود دارد که این الگوها در مقایسه با الگوهای حاصله از سویه های استاندارد (Mg SS,S6) و سویه واکسینال (ts-11) متفاوت می باشد. نتایج حاصله بیانگر تنوع و تفاوت ژنتیکی در میان مایکو پلاسما گالی سپتیکوم دخیل در صنعت طیور کشور بوده که می توان از آن جهت مطالعات اپیدمولوژی، تفریق از سایر سویه ها و سویه واکسن (ts-11) به منظور بهبود کنترل عفونت در گله های طیور بهره گرفت.

در سالهای اخیر روشهای دسته بندی ژنتیکی سویه های توکسو پلاسما گونده ای بطور گسترده ای انجام شده است. از نقطه نظر تکنیکی، روشهای کاربردی زیادی برای مطالعه ژنتیکی روی لوکوسهای تک- کپی (Single-copy) همچون PCR-RFLP, RFLP ، تعیین توالی RAPD-PCR, (Sequencing) و آنالیز ایزوآنزیمی بکار گرفته شده است. ما در این تحقیق کلونینگ و تعیین توالی ژن کد کننده آنتی ژن اصلی سطحی (P30 یا SAG1) توکسو پلاسما گونده ای را بررسی نمودیم. SAG1 آنتی ژن ایمنودو مینانت تاکی زوئیت های توکسو پلاسما گونده ای است و به عنوان اصلی ترین مولکول در تهیه واکسن های نو ترکیب و واکسن های DNA علیه بیماری توکسو پلاسموزیس می باشد. در این تحقیق، ابتدا DNA ژنومی توکسو پلاسما گونده ای استخراج گردید و به عنوان الگو برای PCR ژن SAG1 استفاده شد. سپس محصول PCR درون پلاسمید pTZ57R.T کلون شد و پلاسمید نو ترکیب حاوی ژن pT-SAG1) SAG1) از باکتریهای ترانسفورم شده استخراج و ژن SAG1 کلون شده در پلاسمید pT -SAG1 تعیین توالی شد. نتایج نشان داد که ژن P30 اینترون ندارد و می تواند از DNA ژنومی مرحله تاکی زوئیت جدا شود. همچنین نتایج نشان داد که ژن SAG1 در پلاسمید pTZ57R.T کلون شده است و پلاسمید نو ترکیب تولید شده است و باکتری E.coli سویه TG1 بهترین میزبان برای ترانسفورماسیون پلاسمید pT-SAG1 جدا شده از سویه با حدت توکسوپلاسما گونده ای (معروف به RH)، شباهت صد در صدی با سویه P-Br، سویه P و سویه C دارد و با سویه RH و سویه ZS1 شباهت 98 درصدی دارد.

با استفاده از انواع مختلف ادجوانتها، افزایش دهنده های جذب و سایر اکسپیانت ها ده نوع فرمولاسیون مختلف محتوی توکسوئیدهای دیفتری و کزاز از طریق بینی به خوکچه هندی تجویز شده و میزان ایمنی زایی آنها به روش آزمایش سرم نوترالیزاسیون در این حیوانات مورد مطالعه و اندازه گیری قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که از بین ده فورمولاسیون مورد مطالعه چهار فورمولاسیون (FI,F8,F9&F10) دارای توانایی ایمنی زایی مطلوبی بر روی خوکچه هندی (p<0.01) بودند. اجزای تشکیل دهنده این چهار فرمولاسیون بدقت مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت و بر اساس آنها یک فرمولاسیون تحت عنوان "فرمولاسیون نهایی" محتوی توکسوئیدهای دیفتری و کزاز برای مطالعه بر روی داوطلبان سالم انسانی طراحی و تهیه گردید. سه گروه ده نفره داوطلب سالم انسانی انتخاب و به گروه اول (گروه آزمایش) واکسن بینی "فورمولاسیون نهایی"، گروه دوم (کنترل مثبت) واکسن دو گانه دیفتری- کزاز مرسوم تزریقی حاوی آلومینیوم فسفات بعنوان ادجوانت و گروه سوم (کنترل منفی) حامل واکسن بینی فاقد توکسوئیدهای دیفتری و کزاز تجویز گردید. ایمنی هومورال قبل از تجویز واکسن ها و چهار هفته بعد از دریافت آخرین دوز واکسن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان دهنده پاسخهای سرولوژیک قابل توجه (p<0.01) در هر گروه داوطلب سالم انسانی دریافت کننده واکسن بینی و فراورده تزریقی بوده است. با عنایت به نتایج حاصل می توان گفت که واکسیناسیون از طریق بینی احتمالا می تواند بعنوان روش جایگزین واکسیناسیون تزریقی مطرح شود.

در این مطالعه فلور میکروبی ناحیه بینی- حلقی و الگوی حساسیت آنتی میکروبیال 130 راس گوساله هلشتاین مبتلا به بیماری پنومونی گوساله گاو شیری در گاوداریهای شیری اطراف مشهد در فاصله شهریور 1381 لغایت مرداد ماه 1382 ارزیابی گردید. شایع ترین میکرو ارگانیسم های جدا شده عبارت از پاستورلا مولتی سیدا (%61.54) 80، منهیمیا همولیتیکا (%31.54) 41، باسیلوس (%11.54) 15، استافیلوکوکوس (%2.31) 3، استرپتوکوکوس (%3.08) 4، پزودوموناس (%2.31) 3، پروتئوس (%2.31) 3 و اشریشیا کلی (%3.84) 5 بودند. باکتریهای منهیمیا همولیتیکا و پاستورلا مولتی سیدای شناسایی شده برای تعیین حساسیت آنتی میکروبیال به روش انتشار دیسک آزمایش شدند (کیربای- بائر). هر سویه با 10 آنتی میکروبیال مورد ارزیابی قرار گرفت. منهیمیا همولیتیکاها بترتیب با (%9.76) 4, (%14.63) 6, (%17.07) 7 و (%2.44) 1 مورد نسبت به لینکومایسین، جنتامایسین، اکسی تتراسیکلین و کلرآمفنیکل مقاوم بودند. در صورتی که مقاومت به پنی سیلین، لینکومایسین، آموکسی سیلین، جنتامایسین، اکسی تتراسیکلین و کلرآمفنیکل بترتیب در بین (%7.50) 6, (%7.50) 6, (%7.50) 6, (%12.50) 10 و (%7.50) 6 از پاستورلا مولتی سیداهای جدا شده مشاهده شد. همه منهیمیا همولیتیکا و پاستورلا مولتی سیداهای آزمایش شده نسبت به فلورفنیکل و سفالوتین حساس بودند. نتایج نشان می دهد دامپزشکان محلی و تولیدکنندگان که بیشترین مسوولیت در استفاده از آنتی بیوتیک ها را در درمان موارد پنومونی گوساله ها دارند نیازمند استفاده از آزمایش آنتی میکروبیال می باشند و نیز نشانگر خطر گسترش مقاومت در بین سویه های منهیمیا همولیتیکا یا پاستورلا مولتی سیدا نسبت به بیشتر آنتی میکروبیال ها است که می تواند در آینده درمان دامهای مبتلا به پنومونی را بغرنج و پیچیده نماید.

دوازده (آزمایش اول) و چهارم (آزمایش دوم) گاو دوشا (4 تا 6 سال) که از نظر سرولوژی نسبت به پستی ویروس منفی بودند انتخاب و بصورت تصادفی به دو گروه کنترل و تیمار تقسیم شدند. گروه کنترل عاری از آلودگی به پستی ویروس و گروه تیمار 9 روز قبل از تلقیح مصنوعی با پستی ویروس از طریق داخل بینی آلوده شدند. آلودگی تجربی با استفاده از 2 میلی لیتر مایه ویروس غیر سایتوپتیک (دارای عیار 4.5-5log10 TCID50/ml) انجام گرفت. گاوها در هر دو آزمایش مطابق روش استاندارد سوپر اولات شدند. گاوها در آزمایش اول در زمان 12 و 24 ساعت پس از شروع فحلی تلقیح شدند و در روز 7 پس از تلقیح از طریق شستشوی رحم اقدام به جمع آوری جنین شد. در گروه دوم، گاوها روز 8 پس از تلقیح ذبح شدند و تخمدانها برای مطالعات آسیب شناسی و ایمنوهیستوشیمی مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج آزمایش اول نشان داد میانگین تعداد فولیکولهای تخمک گذار (1.1±9.2 در مقابل 2.6±17.1) در روز تلقیح مصنوعی و میانگین تعداد جسم زرد (0.9±2.8 در مقابل 2.7±12.2) در روز 7 پس از تلقیح به طور معنی داری (p<0.05) در گروه کنترل بیشتر از گروه تیمار بود. مطالعه آسیب شناسی نشان داد بسیاری از جسم های زرد در تخمدان گاوهای آلوده هیپوپلاستیک و آتروفی بودند. نتایج این مطالعه نشان داد، آلودگی پستی ویروس در گاو شیری در مراحل رشد فولیکول نهایی می تواند منجر به اختلال در تخمک گذاری شود. همچنین نتایج آزمایش ایمنوهیستوشیمی وجود آنتی ژنهای پستی ویروس در سلولهای گرانولوزای تخمدان گاوهای آلوده را نشان داد.

PAHs مواد آلی هستند که دارای ساختمان نسبتا پیچیده می باشند. این مواد که در اثر سوختن ناقص نفت خام تولید می گردند و به عنوان مواد پایدار در طبیعت طبقه بندی شده اند. این مواد به عنوان عوامل سرطانزا شناخته شده و باعث مشکلات حاد در جامعه می گردند. در سال 1991 میلادی در زمان تهاجم عراق به کویت نواحی جنوب غربی ایران در اثر سوختن چاههای نفت کویت آلوده گردید. این مطالعه جهت ردیابی آلوده کننده های منتشر شده حاصل از سوختن چاههای نفت کویت انجام گرفت. در این مطالعه یکصد راس گاومیش در محدوده سنی 2±12 سال که در نواحی جنوب غربی کشور زندگی می کردند انتخاب شدند. برای مقایسه 50 نفر شتر با همین محدوده سنی از مناطق شمال غربی کشور نیز انتخاب گردید. نمونه های چربی از تمام حیوانات گرفته شد و PAHs 16 مورد آنالیز قرار گرفتند. نتایج حاصل از این تحقیقات نشان داد که PAHs دارای وزن مولکولی پایین که در طبیعت دارای پایداری زیادی نیستند در گروه کنترل نسبت به گروه مورد آزمایش از حیث تعداد بیشتر بودند اما میزان PAHs با وزن ملکولی سنگین که در طبیعت ماندگاری زیادی دارند در گروه آزمایش از حیث مقدار نسبت به گروه کنترل بیشتر بودند. نتایج بدست آمده نشان می دهد که مناطق جنوب غربی کشور ایران در خلال جنگ عراق و کویت آلودگی نسبتا شدیدی از آلاینده های حاصل از سوختن چاههای نفت کویت پیدا کرده. این مطالعه با همین سبک می تواند به عنوان روشی جهت ردیابی آلودگی زیست محیطی سالهای گذشته مورد استفاده قرار گیرد.

بیماری آنفلونزای پرندگان تحت گونه H9N2 یکی از بیماریهای ویروسی است که به علت ایجاد افزایش تلفات و کاهش تخمگذاری در گله های مبتلا، خسارتهای اقتصادی فراوانی را در صنعت طیور کشور به بارآورده است. متداول ترین روش تشخیص بیماری، روش جداسازی ویروس در تخم مرغهای جنین دار 10-9 روزه SPF میباشد که روش زمان بر است. در این مطالعه، تشخیص بیماری آنفلونزای پرندگان به روش جداسازی ویروس در تخم مرغها ی جنین دار و RT-PCR در 10 گله به ظاهر مبتلا مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت. در روش جداسازی ویروس، سوسپانسیون 10 درصدی بافت های نای به تخم مرغهای جنین دار 10-9 روزه SPF تزریق گردید و تشخیص قطعی ویروس در جنینهای تلف شده به وسیله روش ممانعت از هماگلو تیناسیون صورت گرفت. بطور همزمان استخراج RNA از بافت مخاظی نای های مبتلا صورت گرفت و واکنش RT-PCR جهت تکثیر قطعه 488 جفت باز ژن هماگلوتینین، با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تحت تیپ H9N2 بهینه گردید. از 10 گله به ظاهر مبتلا هفت مورد با هر دو روش جداسازی RT-PCR مثبت و دو مورد منفی ارزیابی شدند. و یک مورد با روش RT-PCR مثبت تشخیص داده شد ولی در روش جداسازی منفی بود. همچنین ویروس بیماری نیوکاسل در یکی از گله ها جدا شد که تشخیص توسط هر دو روش منفی بود. میزان حساسیت و ویژگی روش RT-PCR در مقایسه با روش جداسازی ویروسی به عنوان تست استاندارد طلایی به ترتیب 100 و 66 درصد بود. به عبارتی هر دو روش، به نسبت زیادی با همدیگر سازگاری داشته و حتی روش RT-PCR نسبت به روش جداسازی حساس تر است. پیشنهاد می شود در مراکز نظارتی که ردیابی زود هنگام ویروس آنفلونزای پرندگان یک هدف عمده است از روش RT-PCR به عنوان روشی قابل اعتماد بخاطر سرعت حساسیت و ویژگی اش برای تشخیص آزمایشگاهی آنفلونزا در جوجه های تلف شده استفاده شود.

نمونه های فرمالینه از اندامهای دستگاه گوارش جوجه شترمرغ به بخش آسیب شناسی موسسه ارسال گردید. در آزمایش هیستوپاتولوژی ضایعات هپاتیت و پانگراتیت همراه با اینکلوزن ائوزینوفیلیک داخل هسته ای در سلولهای کبد و پانکراس که مشابهت با بیماری (Inc1usion body Hepatitis) در پرندگان را دارد، مشاهده گردید. همچنین دراپیتلیوم مجاری اصلی پانکراس تعداد زیادی انگل کریپتوسپوریدیا دیده شد. با توجه به کافی نبودن نمونه ها مشاهده احتمالی انگل در روده میسر نگردید.