زمینه و هدف: بررسی های مختلف در سال های متمادی، بیانگر آن بوده اند که یون های روی نقش مهمی در بیوسنتز، ذخیره سازی و عملکرد انسولین بر عهده دارند. هدف این مطالعه تعیین اثر روی در کنترل قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 است.روش بررسی: نمایه توده بدنی، سطح سرمی روی و هموگلوبین گلیکوزیله خون 29 بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 در ابتدای مطالعه اندازه گیری شد. سپس بیماران به مدت 3 ماه تحت درمان روزانه با 50 میلی گرم روی المانته قرار گرفتند و در پایان مدت درمان مجددا سطح سرمی روی و هموگلوبین گلیکوزیله در آنان بررسی شد.یافته ها: میانگین سطح سرمی روی قبل و پس از درمان با یکدیگر تفاوتی نداشت. اما میانگین سطح هموگلوبین گلیکوزیله خون پس از درمان با روی از 8.5±0.7 درصد به 8.1±0.7 درصد رسیده بود (p<.001). کاهش سطح هموگلوبین گلیکوزیله عمدتا در خانم های با نمایه توده بدنی کمتر از 25 و آقایان با نمایه توده بدنی بیشتر از 25 اتفاق افتاده بود. هرچه نمایه توده بدنی بیماران بیشتر بود، میزان درصد کاهش سطح هموگلوبین گلیکوزیله کمتر بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بیان کننده آن است که احتمالا تجویز روی می تواند بر سطح هموگلوبین گلیکوزیله خون بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 موثر باشد. گرچه این تاثیر به جنسیت بیماران و نمایه توده بدنی آنان وابسته است.