مجله علمی پزشکی جندی شاپور
سال:1388 | دوره:8 | شماره:3 (مسلسل 62) |تعداد مقالات:15

زمینه و هدف: یادگیری حرکتی در سالمندان برای توانبخشی و تمرین درمانی آنان امری ضروری است. هدف این پژوهش بررسی نقش اطلاعات قبل از انجام تکلیف توالی حرکتی در سرعت و دقت اجرای تکلیف و یادگیری آن در سالمندان بود.روش بررسی: در این پژوهش مداخله ای، یادگیری توالی حرکتی در دو گروه از سالمندان (هر گروه 15 نفر) شامل یک گروه مطلع از اجزا توالی (یادگیری صریح) و یک گروه غیر مطلع از ترتیب توالی (یادگیری ضمنی) مورد مقایسه قرار گرفت. آزمون های آماری تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر برای اندازه گیری های زمان واکنش و خطای پاسخ، تی زوج شده برای مقایسه داده های منظم و نامنظم یک گروه و تی مستقل برای مقایسه داده های دو گروه یادگیری صریح و ضمنی مورد استفاده قرار گرفتند.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که در هر دو گروه صریح و ضمنی زمان واکنش و خطا در پاسخ با انجام تمرین کاهش می یابد. مقایسه دو نوع یادگیری صریح و ضمنی در سرعت (زمان واکنش) و دقت (خطای پاسخ) نیز نشان داد که در گروه ضمنی تعداد خطاها و زمان واکنش کمتر از گروه صریح بوده است.نتیجه گیری: هر دو نوع شرایط یادگیری صریح و ضمنی موجب یادگیری حرکتی در سالمندان می گردد، ولی بهتر است در یادگیری حرکتی سالمندان از شرایط ضمنی استفاده شود.

زمینه و هدف: بیماریهای انتقال یافته از طریق تماس جنسی با توجه به جمعیت جوان ایران و فراوانی رفتارهای جنسی یک مشکل بهداشت عمومی کشور می باشد. هدف از انجام این مطالعه توصیف و تعیین عوامل خطر (ریسک فاکتور) اورتریت های گنوکوکی و کلامیدیائی بود که تصور می شود شایع ترین بیماری مقاربتی در اهواز باشد.روش بررسی: در این مطالعه که از سال 1384 تا 1386 در شهر اهواز انجام شد، 44 بیمار مرد مبتلا به اورتریت و 110 کنترل مطالعه شدند. تشخیص افراد بر اساس شرح حال، معاینه بالینی و کشت ترشحات با سواب مجرای تناسلی برای گنوکوک و PCR برای کلامیدیا داده شد. بیماران و افراد کنترل از نظر آلودگی به HIV نیز آزمایش شدند. داده های بدست آمده از مصاحبه حاوی اطلاعات دموگرافیک، رابطه جنسی، اعتیاد و سایر متغیر های مربوط به بیماری مقاربتی در افراد مورد مطالعه در نرم افزار SPSS 11.5 با استفاده از آزمون مجذور کای، تست دقیق فیشر و نسبت شانس در فاصله اطمینان 95 درصد آنالیز شدند.یافته ها: از کل 44 بیمار، اورتریت گنوکوکی در 16 نفر (3.36 درصد) و اورتریت کلامیدیائی در 28 نفر (7.63 درصد) تشخیص داده شد. میانگین سنی بیماران 28.2±9.4با دامنه سنی 18 تا 47 سال بود. فروشندگی در بوتیک با افزایش خطر ابتلا به اورتریت همراه بود (p<0.05). سابقه تماس جنسی خارج از روابط زناشویی در تمام بیماران متاهل وجود داشت. 12نفر (2.27 درصد) از بیماران افغانی بودند. تماس جنسی مرد با مرد در 25 درصد بیماران که اغلب آنها افغانی بودند مشاهده شد (p=0.02) تماس جنسی با غیر همسر، همجنس بازی، آلودگی بهHIV، اعتیاد تزریقی، مجرد بودن و مصرف کم کاندوم در گروه مورد مطالعه به طور معناداری (p<0.05) بیشتر از گروه کنترل بود.نتیجه گیری: در مردان اورتریت کلامیدیائی شایع تر از اورتریت گنوکوکی است. عوامل خطر عمده شامل تماس جنسی ناسالم، همجنس بازی و عدم استفاده از کاندوم بودند. تجرد، درآمد بالا و اشتغال در بوتیک عوامل زمینه ساز این عوامل خطر هستند.

زمینه و هدف: دیابت ملیتوس یک بیماری مزمن متابولیکی است که می تواند اثرات جسمانی متعددی برای بیمار داشته باشد. خشکی دهان یکی از این عوارض می باشد. غدد بزاقی غدد برون ریز دهان هستند که با تولید بزاق اعمال متعددی از جمله عمل هضم کنندگی اولیه، نرم کنندگی و ایمونولوژیکی دارند. بزاق توسط سه جفت غده پاروتید، تحت فکی و زیرزبانی و نیز غدد بزاقی فرعی سرتاسر دهان تولید و ترشح می گردد. با توجه به تناقضاتی که در زمینه میزان ترشح بزاق در افراد دیابتیک وجود دارد، هدف از این مطالعه مقایسه میزان بزاق غیر تحریکی غدد پاروتید، تحت فکی و زیر زبانی بین افراد دیابتیک نوع 2 کنترل شده و افراد سالم است.روش بررسی: این پژوهش از نوع مورد شاهدی بود. این مطالعه روی 75 بیمار دیابتیک نوع 2 کنترل شده و 75 بیمار سالم انجام شد. هر دو گروه در محدوده سنی 65-30 ساله و به صورت تصادفی انتخاب گردیدند. زمان انجام تست ها بین 11-9 صبح بود. افرادی که هیچ پیشینه ای از مشکلات پزشکی و مصرف داروها، خشکی دهان و ابتلا به افسردگی با استفاده از آزمون(Hospital Anxiety and Depression) را نداشتند، انتخاب گردیدند. پس از ایزوله کردن دهان و خشک کردن مجرای خروجی غده، با استفاده از کاغذ جاذب رطوبت مدرج ابتدا غده پاروتید و سپس غدد تحت فکی و زیر زبانی به صورت همزمان هر دو طرف در مدت زمان 30 ثانیه از نظر میزان جریان بزاق غیر تحریکی مورد سنجش قرار گرفتند. تعداد میلی مترهای مرطوب شده کاغذ در این مدت بیانگر میزان جریان بزاق غیر تحریکی هر غده بود.یافته ها: میزان ترشح بزاق غیر تحریکی غده پاروتید و هر دو غده تحت فکی و زیر زبانی در گروه دیابتیک به ترتیب 0.019 و 025.0 میلی لیتر در دقیقه و میزان ترشح بزاق غیرتحریکی غده پاروتید و غده تحت فکی و زیر زبانی به طور همزمان در گروه افراد سالم به ترتیب 02.0 و 029.0 بدست آمد. نتایج کسب شده بیانگر عدم وجود تفاوت معنادار آماری در کمیت بزاق غیر تحریکی غده پاروتید و غده تحت فکی و زیرزبانی بین دو گروه بود.نتیجه گیری: تحقیق حاضر نشان داد که در صورت کنترل دیابت، عوارض آن از جمله خشکی دهان کاهش می یابد و میزان بزاق در هر دو گروه افراد دیابتیک و سالم یکسان می باشد.

زمینه و هدف: کم کاری تحت بالینی تیروئید به مواردی اطلاق می شود که افزایش سطح TSH به همراه سطح نرمال T3 و T4 دیده شود. این بیماری خصوصا در بین خانم ها شایع می باشد. با توجه به این که افزایش خفیف سطح TSH موجب اختلال متابولیسم چربیها می شود، کم کاری تحت بالینی تیروئید می تواند به عنوان یک عامل خطرناک جهت بیماری های قلبی - عروقی در نظر گرفته شود. هدف از مطالعه ما بررسی اثر درمان زودرس این بیماران با لووتیروکسین بر سطح چربیهای سرم آنها بود.روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی 40 بیمار مبتلا به کم کاری تحت بالینی تیروئید، مراجعه کننده به درمانگاه غدد بیمارستان گلستان اهواز از فروردین سال 1384 تا اسفند 1386 مورد بررسی قرار گرفتند. سطح سرمی چربی ها، TSH و CRP این بیماران قبل، 3 و 6 ماه پس از درمان با لووتیروکسین اندازه گیری شد. همچنین میزان اولیه Anti TPO Ab  و Anti TG Ab مورد اندازه گیری قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی بیماران 8.10±8.28 سال بود. میانگین سطح تری گلیسرید بیماران قبل از درمان  79.8±141mg/dLو 6 ماه بعد از درمان 108±75.8mg/dL بود که از لحاظ آماری این تفاوت معنادار بود (P=0.006) میانگین سطح تری گلیسرید قبل از درمان با 3 ماه بعد از درمان اختلاف معناداری نداشت (p=0.8) میانگین سطح کلسترول قبل از درمان بیماران195.4±41.1mg/dL ،3  ماه بعد از درمان بیماران182.72mg/dL  و 6 ماه بعد از درمان  172.8±48.3mg/dLبود که از لحاظ آماری اختلاف معناداری داشت (به ترتیب P=0.03 و P=0.001) میانگین سطحLDL  قبل از درمان 112.4±38.5mg/dL و 6 ماه بعد از درمان 95.8±41.8mg/dL بود که از لحاظ آماری اختلاف معنادار وجود داشت (P=0.026) تفاوت میانگین سطح LDL در قبل و 3 ماه بعد از درمان معنادار بود. میانگین VLDL قبل از درمان و 6 ماه پس از درمان از لحاظ آماری اختلاف معناداری داشت (P=0.001) سطح HDL بعد از درمان 3 و 6 ماهه تغییری نکرد. بین سن بیماران و سطح TSH اولیه سرم آن ها و میزان پاسخ به درمان آنها ارتباط معناداری مشاهده نشد. بیمارانی که سطح Anti TPO Ab آن ها بالاتر بود، بعد از 6 ماه درمان سطح سرمی تری گلیسرید آن ها افت قابل توجهی پیدا کرد (P=0.04) همچنین بیمارانی که Anti Tree Glycerid Ab مثبت بودند، سطح سرمی LDL  آن ها بعد از 6 ماه درمان کاهش قابل توجهی پیدا کرده بود CRP .(P=0.001) (C-Reactive Protein) فقط در یک بیمار مثبت بود و در پیگیری 3 و 6 ماهه تغییر معناداری در CRP دیده نشد.نتیجه گیری: درمان بیماران با کم کاری تحت بالینی تیروئید در هر سن و با هر سطح TSH به کم شدن عوامل خطر قلبی - عروقی و بهبود اختلال متابولیسم چربی ها کمک می کند. این مطلب به خصوص در بیمارانی که سطح بالایی از Anti TPO Ab و  Anti TG Abمثبت دارند، مشهودتر است.

زمینه و هدف: تالاسمی یک بیماری ژنتیکی با توارث اتوزوم مغلوب است که به علت اختلال در ساخت زنجیره هموگلوبین ایجاد می گردد. اگر چه حیات بیماران تالاسمیک به تزریق خون وابسته است ولی خود باعث انباشته شدن آهن اضافی در ارگان ها و آسیب رساندن به غدد درون ریز متعدد مانند هیپوفیز و تیروئید می گردد، به نحوی که هیپوتیروئیدی اولیه یکی از شایع ترین عوارض در این بیماران می باشد. این پژوهش به منظور تعیین فراوانی هیپوتیروئیدی، اختلالات همراه و ارتباط آن با میزان فریتین سرم در بیماران بتاتالاسمی ماژور صورت گرفت.روش بررسی: این مطالعه بر روی 230 بیمار با تشخیص بتاتالاسمی ماژور که به طور منظم خون دریافت می کنند انجام شده است. تمام اطلاعات اولیه مورد لزوم بیماران از طریق پرسشنامه ثبت گردید و میزان عملکرد غده تیروئید با بررسی سطح سرمی هورمون تحریک کننده تیروئید و T4 تعیین گردید. سپس در بیمارانی که عملکرد مختل داشتند، ارزیابی SMR (Sexual Maturity Rating) و بررسی سطح فریتین سرم، الکتروکاردیوگرافی، عکس ساده سینه، عکس مچ دست برای تعیین سن استخوانی و اکوکاردیوگرافی برای تعیین EF (Ejection Fraction) انجام شد. سپس نتایج با گروه شاهد (بیماران مطابق از نظر سن و جنس از گروه بیماران تالاسمی که اختلال عملکرد تیروئید نداشتند) مقایسه گردید. در همه بیماران Anti TPO (Anti thyroid Per Oxidase) کنترل گردید.یافته ها: 16 بیمار از 230 بیمار به علل مختلف از مطالعه خارج شدند. از جمع کل 214 نفر باقی مانده 53.5 درصد مذکر و 46.5 درصد مونث بودند. سن 17.5 درصد بیماران کمتر از 8 سال و 22 درصد بین 14-8 سال و 42 درصد بین 20-14 سال و 18.5 درصد بیش از 20 سال بود. از این تعداد 11 بیمار اختلال عملکرد تیروئید داشتند (5.1 درصد) که 9 نفر مونث و 2 نفر مذکر بودند. از بین این 11 نفر، 5 نفر هیپوتیروئیدی شدید و 6 نفر هیپوتیروئیدی تحت بالینی داشتند. EF در هشت بیمار از 11 بیمار هیپوتیروئید (72.5 درصد) کمتر از 60 درصد بوده است که در مقایسه با گروه شاهد نشان داد که با کم کاری غده تیروئید اختلال عملکردی در عضله قلب رخ می دهد و هیپوتیروئیدی اثرات توکسیک آهن انباشته در میوکارد را تشدید می کند. اگرچه در تمام بیماران هیپوتیروئیدی میزان فریتین سرم بیش از 2000 و با متوسط ng/mL 5100±1800 بدست آمد ولی در مقایسه با گروه شاهد با عملکرد طبیعی تیروئید که همگی آنها هم فریتین بیش از 2000 و متوسط ng/mL 5700±1450 داشتند حاکی از آن بود که میزان کنونی فریتین سرم نقشی در اختلال عملکرد تیروئید ندارد.نتیجه گیری: تشخیص زودرس و درمان به موقع کم کاری تیروئید در بیماران تالاسمی ماژور اختلال عملکرد قلبی را کاهش داده باعث بهبود کیفیت زندگی می گردد.

زمینه و هدف: یافتن روش های مناسب برای بهبود فاکتورهای حرکتی و جسمانی از جمله اهداف محققین فیزیوتراپی و علوم ورزشی بوده است. در این میان، می توان به عوامل موثر در آمادگی جسمانی مانند قدرت و توان اشاره نمود. در سالیان اخیر برای بهبود قابلیت قدرت و توان، روش ها و برنامه های تمرینی مختلفی توسط متخصصان و مربیان مورد استفاده قرار گرفته است که از آن جمله می توان به تمرینات مقاومتی و تمرینات جهشی – پرشی (پلایومتریک) اشاره نمود. هدف از این تحقیق بررسی تفاوت تاثیر تمرینات با وزنه و تمرینات پلایومتریک بر روی عضله رکتوس فموریس و بایسپس فموریس از دیدگاه الکترومیوگرافی (Integrated Electromyogram) سطحی بود.روش بررسی: نمونه های این تحقیق شامل 45 دانشجوی پسر رشته تربیت بدنی (15 نفر گروه کنترل، 15 نفر گروه تمرینات وزنه و 15 نفر گروه تمرینات پلایومتریک) که سن آن ها بین 5.22 تا 6.25 سال قرار داشت بودند. تغییرات EMG عضلات رکتوس فموریس و بایسپس فموریس قبل و بعد از 6 هفته تمرین با وزنه و تمرین پلایومتریک از طریق الکترومیوگرافی سطحی اندازه گیری شد. برای اندازه گیری توان عضلات از آزمون پرش عمودی و برای اندازه گیری قدرت عضلات از آزمون اسکات استفاده شد. داده ها از طریق دستگاه MT8 دریافت و با نرم افزار MBM آنالیز شدند.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که متعاقب انجام شش هفته تمرینات با وزنه و پلایومتریک، میزان الکترومیوگرافی (Integrated Electromyogram) گروه های تجربی در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری پیدا کرده بود (P<0.05) بین تاثیر تمرینات پلایومتریک و تمرینات با وزنه بر تغییرات EMG سطحی عضله بایسپس فموریس در هر دو مولفه قدرت و توان اختلاف معناداری مشاهده نشد. بین تاثیر تمرینات پلایومتریک و تمرینات وزنه (ایزوتونیک) بر تغییرات EMG عضله رکتوس فموریس در مولفه قدرت تفاوت معنی داری وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری: تمرینات با وزنه باعث افزایش قدرت و توان انفجاری عضلات می شود، در حالیکه تمرینات پلایومتریک بیشتر باعث افزایش توان انفجاری عضلات می شود، ولی در کل می توان از هر دو شیوه تمرینی برای افزایش قدرت و توان بهره برد.

زمینه و هدف: شکستگی تاج دندانهای قدامی در کودکان و نوجوانان به علت تروما می باشد. چسباندن مجدد قطعه شکسته به جای درمان پروتز چینی - فلز می تواند یک درمان محافظه کارانه باشد. هدف از انجام این مطالعه مقایسه استحکام شکست دندان سالم با قطعه شکسته با دو ماده مختلف می باشد.روش بررسی: 24 دندان ثنایای میانی سالم به طور تصادفی به دو گروه دوازده تایی تقسیم شدند. بعد از آن در دو گروه قطعه شکسته اینسایزالی توسط دستگاه اینستران ایجاد شد. گروه سوم شامل 12 دندان سالم بود. گروه یک: سمان رزینی Dual (Variolink II cure) جهت چسباندن دو قطعه بکار برده شد. گروه دوم: از کامپازیت قابل سیلان (Tetric flow) برای چسباندن مجدد استفاده شد. گروه سوم: این گروه که به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد، شامل دندانهای سالم بود. همه دندانها با اعمال نیرو به سطح لینگوال شکسته شدند. نیروی مورد نیاز برای شکست هر نمونه ثبت شد. داده ها بوسیله تست ANOVA و Tukey آنالیز شدند.یافته ها: میزان میانگین محاسبه شده برای گروه اول 17.548 نیوتن و گروه دوم 75.498 نیوتن و گروه سوم 25.858 نیوتن بود و نتایج نشان داد که میانگین گروه اول با گروه کنترل (P=0.029) و گروه دوم با گروه کنترل (P=0.010) اختلاف معنی داری داشته ولی میانگین گروه اول با گروه دوم اختلاف معنی داری نداشتند (P=0.904).نتیجه گیری: طبق روش های مختلف استفاده شده در این تحقیق، ترکیب مواد استفاده شده برای چسباندن مجدد قطعه دندان نقش مهمی در استحکام شکست نداشته و بنابراین بهتر است روش های چسباندن مجدد قطعه جدا شده به دندان نیز بررسی گردد.

زمینه و هدف: Hsp70 چپرونی است که به P53 متصل شده و می تواند محل تجمع و موقعیت قرارگیری آن را در سلول کنترل نماید. تجمع هسته ای P53 با نتایج ضعیف کلینیکی و پیش آگهی پایین در سرطان همراه است. هدف از انجام این تحقیق تعیین ارتباط احتمالی بین بروز Hsp70 در هسته یا سیتوپلاسم سلول های سرطانی و تجمعP53  در هسته سلول های سرطان پستان و ارتباط این دو مارکر با سایر فاکتورهای کلینیکی و پاتولوژیکی تومور بود.روش بررسی: با استفاده از تکنیک ایمنوهیستوشیمی بروز P53 هسته ای و Hsp70 هسته ای و سیتوپلاسمی در 47 نمونه سرطانی پستان جمع آوری شده از بخش آسیب شناسی بیمارستان شفا شهرستان اهواز (1385-1386)، مورد بررسی قرار گرفت. برش های پارافینی با آنتی بادیP53 (N1581, Dako) و آنتی بادیHsp70 (ab47454, abcam) رنگ آمیزی گردید. Hsp70بر اساس تجمع هسته ای و سیتوپلاسمی و P53 بر اساس تجمع هسته ای مورد ارزیابی آماری قرار گرفتند.یافته ها: بین تجمع سیتوپلاسمی و هسته ای Hsp70 و تجمع هسته ای P53 ارتباط آماری معناداری مشاهده نشد. ارتباط آماری معناداری بین بروز هسته ای Hsp70و P53 و فاکتورهای کلینیکوپاتولوژی تومور پستان وجود نداشت. همبستگی متوسطی (P=0.001) بین درصد تجمع سیتوپلاسمی و هسته ای Hsp70 مشاهده گردید. بین بیان سیتوپلاسمی Hsp70 و درجه بافتی تومور ارتباط معنی داری وجود دارد.نتیجه گیری: بین تجمع هسته ای P53 با سطح سیتوپلاسمی و هسته ای Hsp70 در سرطان پستان ارتباطی وجود ندارد. اما بین سطح  Hsp70 هسته ای و سیتوپلاسمی مرتبط بوده و به گریدهیستولوژیکی تومور پستان بستگی دارد.

زمینه و هدف: کراتین کیناز آنزیمی است که واکنش برگشت پذیر انتقال فسفات از ATP به کراتین را کاتالیز می نماید، که نتیجه آن ترکیب پر انرژی فسفوکراتین (فسفاژن) خواهد بود. فسفوکراتین نقش مهمی در تامین نیروی مورد نیاز اسپرم جهت حرکت ایفا می نماید؛ بنابراین عملکرد صحیح کراتین کیناز، عامل مهمی در تامین انرژی مورد نیاز حرکت اسپرم خواهد بود. بر این اساس در این مطالعه شرایط آزمایشگاهی مناسب جهت مطالعات کینتیکی این آنزیم، پس از استخراج از اسپرم مورد بررسی قرار خواهد گرفت.روش بررسی: آنزیم کراتین کیناز طی مراحل مختلف شستشو، سانتریفیوژ و کروماتوگرافی روی ستون DEAE-32 از حدود 30 میلی لیتر مایع منی به دست آمده از 10 مرد سالم با میانگین سنی 30 سال جدا گردید. در هر مرحله از این جداسازی میزان پروتئین به روش برادفورد و فعالیت کراتین کیناز به شیوه Rosolki مورد سنجش قرار گرفت.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که فعالیت کراتین کیناز اسپرم انسان با افزایش غلظت کراتین فسفات از 5.0 تا 10 میلی مولار حدود 67 درصد افزایش می یابد. به علاوه تغییر pH از 6 تا 8.6 نِیز افزایشی در فعالیت این آنزیم نشان داد. در پایان مطالعه اثر دماهای مختلف (20 تا 50 درجه سانتی گراد) بر فعالیت کراتین کیناز اسپرم انسان یک افزایش فعالیت در 20 تا 40 درجه سانتی گراد، برای این آنزیم نشان داد.نتیجه گیری: بهترین غلظت سوبسترا، دما و PH برای مطالعات آزمایشگاهی بررسی فعالیت کراتین کیناز به دست آمده از اسپرم انسان، به ترتیب برابر با 3 میلی مولار، 40 درجه سانتی گراد و 8.6 می باشد.

زمینه و هدف: آموزش مداوم در ایران از سابقه طولانی برخوردار نمی باشد؛ از این رو ارزیابی دقیق این برنامه ها و پژوهش درباره آنها امری ضروری می باشد. بازنگری در برنامه های آموزش مداوم مطابق با نظرات فراگیران و برنامه ریزی بر اساس نیاز آنان می تواند در بهبود کیفیت و اثربخشی برنامه ها موثر باشد. این پژوهش با هدف تعیین نظرات دندانپزشکان عمومی شهرستان اهواز در مورد برنامه های آموزش مداوم دندانپزشکی انجام گرفت.روش بررسی: طی یک مطالعه مقطعی - توصیفی که در سال 1386 انجام شد، یکصد نفر از دندانپزشکان عمومی اهواز مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ای حاوی مشخصات فردی و 42 سوال در مورد ضرورت، اجرا و محتوای برنامه های آموزش مداوم دندانپزشکان و بر اساس مقیاس 5 درجه ای لیکرت بود. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS-15 و روش های آمار توصیفی و آزمون تی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: 8.79 درصد دندانپزشکان مرد و مابقی زن بودند. میانگین سابقه خدمت شرکت کنندگان 7.7±6.12 سال بود. حدود دو سوم شرکت کنندگان، آموزش مداوم را یک ضرورت می دانستند. میانگین نظرات دندانپزشکان از نحوه اجرا و محتوای برنامه ها به ترتیب 99.0±01.3 و 95.0±94.2 بود. سه اولویت مهم آموزش مداوم دندانپزشکان به ترتیب شامل ترمیمی و زیبایی، اندودنتولوژی و جراحی دهان و فک و صورت بودند. استفاده از اساتید مجرب و طراحی برنامه ها متناسب با نیازهای منطقه ای به ترتیب با میانگین 89.0±17.4 و 75.0±08.4 از عوامل بهبود کیفیت برنامه ها اعلام گردید. مقایسه نظرات دندانپزشکان زن و مرد با سوابق درمانی متفاوت در موارد مختلف تفاوت آماری معناداری را نشان نداد.نتیجه گیری: دندانپزشکان، آموزش مداوم را یک ضرورت حرفه ای می دانند اما از نحوه اجرا و محتوای برنامه ها رضایت چندانی ندارند. برنامه ریزی بر اساس نیازهای منطقه ای و استفاده از اساتید مجرب باعث ارتقا کیفیت برنامه ها و بهبود شرایط موجود خواهد شد.

زمینه و هدف: مواردی در دندان پزشکی وجود دارد که با وجود تزریق ماده بی حسی موضعی دستیابی به یک بی حسی عمیق جهت درمان ریشه امکان پذیر نمی باشد و یا این که موارد منع مصرف مواد بی حس کننده موضعی معمول برای بیمار وجود دارد. در این موارد استفاده از طب مکمل بخصوص هیپنوتیزم می تواند مطرح شود. هدف از این مطالعه تعیین میزان موفقیت هیپنوتیزم در ایجاد بی حسی موضعی در درمان ریشه دندان بود.روش بررسی: این مطالعه به صورت کار آزمایی بالینی روی 21 نفر بیمار داوطلب مراجعه کننده به بخش اندو دانشکده دندان پزشکی مشهد با دندان های وایتال با درگیری پالپی انجام گرفت. برای تمام بیماران فرم معاینه دندان و وضعیت بیماری های سیستمیک تهیه شد. سپس در حضور همراه بیمار، بیماران تحت القای هیپنوتیزم قرار گرفتند و بعد از انجام هیپنوتیزم زمان رسیدن به بی حسی مطلوب ثبت شد و بیمار شرطی گردید. در جلسه دوم با استفاده از کلید شرط سریع تر به حالت هیپنوز وارد شدند و زمان رسیدن به بی حسی ثبت شد و پس از تایید بی حس بودن دندان، درمان اندو انجام می گردید. اطلاعات بدست آمده توسط تست های آماری من ویتنی یو (Mann-Whitney U) ویلکاکسون(Wilcoxon)  و فیشر دقیق (Fisher's Exact) و با اطمینان 95  درصد مورد آنالیز قرار گرفتند.یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که در شرایط مکانی و زمانی بخش اندو از 21 نفر داوطلب 16 نفر (2.76 درصد) در عمق بی حسی مناسب قرار گرفتند و 5 نفر (8.23 درصد) پاسخ دهی مناسب به ایجاد بی حسی موضعی نداشتند. مدت زمان رسیدن به بی حسی موضعی هیپنوتیزمی در بار دوم (8.3 دقیقه) کمتر از بار اول (09.23 دقیقه) بود. زن و مرد اختلافی در پاسخ دهی به ایجاد بی حسی موضعی نداشتند. استفاده از هیپنوتیزم جهت ایجاد بی حسی موضعی برای درمان ریشه دندان در 2.76 درصد موفقیت آمیز بود و در 8.23 درصد عدم موفقیت داشت که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود.نتیجه گیری: استفاده از هیپنوتیزم یک رویکرد بالینی مفید جهت ایجاد بی حسی موضعی برای درمان ریشه دندان می باشد. با توجه به میزان موفقیت در مطالعه حاضر در مواردی که مواد بی حس کننده موضعی در بیمار کنترااندیکاسیون داشته باشد، می توان از هیپنوتیزم جهت ایجاد بی حسی موضعی در دندان پزشکی استفاده کرد.

زمینه و هدف: مطالعات نشان داده اند که سلامت جسمی و روحی می تواند بوسیله فاکتورهای شغلی تحت تاثیر قرار گیرد. از سوی دیگر، روش های مدارا در پروسه استرس نقش مهمی را ایفا می کنند. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط رضایت شغلی و شیوه های مقابله ای با سلامت عمومی کارکنان یکی از بخش های خصوصی پتروشیمی در ماهشهر بود.روش بررسی: این مطالعه مقطعی تحلیلی روی 77 نفر و در یکی از بخش های خصوصی پتروشیمی در ماهشهر انجام پذیرفت. بعد از اخذ رضایت نامه، به کلیه کارکنان پرسشنامه هایی شامل پرسشنامه رضایت شغلی، چک لیست مهارت های مقابله ای، پرسشنامه سلامت عمومی(GHQ-28)  و اطلاعات جمعیت شناختی داده شد. تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 15 و با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون و رگرسیون گام به گام انجام گرفت.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که 57.28 درصد از کارکنان از سلامت عمومی برخوردار نمی باشند. این افراد همچنین از رضایت شغلی کمتری برخوردار بوده و بیشتر از روش های مقابله ای کمتر مفید استفاده می کردند (P=0.018) همچنین هر چه افراد از رضایت شغلی بیشتری برخوردار بودند، سلامت عمومی بیشتری نیز داشتند (P=0.001). و عموما بیشتر از مکانیسم مقابله ای حل مساله استفاده می نمودند (P=0.016).نتیجه گیری: با توجه به نتایج فوق پیشنهاد می گردد تا در جهت تقویت مهارت های مقابله ای کارکنان، برنامه ریزی و مداخلات مناسب صورت گیرد. انجام این امر منجر به افزایش رضایت شغلی و بهبود سلامت عمومی آن ها می گردد.

زمینه و هدف: زهر مارها کمپلکس پیچیده ای از پروتئین هایی با فعالیت های بیولوژیکی مختلف می باشند. افعی لبتینا یکی از مارهای سمی در ایران است. در این مطالعه با بررسی روی زهر خام افعی لبتینا، به بررسی وجود آنزیم فسفولیپاز A2 پرداخته شد.روش بررسی: صد میلی گرم زهر خام افعی لبتینا (P I-P V) با استفاده از کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون روی سفادکس G-100 که با بافراستات آمونیوم 20 میلی مولار (pH=4.6) به تعادل رسیده بود به 5 فراکسیون مجزا شد. غلظت پروتئین زهر خام و فراکسیون های آن با استفاده از آلبومین سرم گاوی به عنوان استاندارد تعیین شد. فعالیت فسفولیپاز A2 با استفاده از سوسپانسیون زرده تخم مرغ به عنوان سوبسترا تعیین گردید.یافته ها: حدود 89 درصد از زهر خام لیوفیلیزه این افعی، پروتئین بود. زهر خام به پنج فراکسیون مجزا شد که بر طبق خارج شدن از ستون، Peak I تا (P I-P V) Peak V نامگذاری شدند. فعالیت مخصوص در زهر خام، PeakI، PeakII و PeakIII به ترتیب 25U/mg.2، 078 U/mg.0، 76 U/mg.2 و 04 U/mg.1 بدست آمد.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که آنزیم فسفولیپاز A2 در زهر خام دارای فعالیت بالایی می باشد. در بین پیکها، پیک II دارای بیشترین فعالیت بود در صورتیکه فعالیت قابل توجهی در پیک I مشاهده نشد.

زمینه و هدف: بیماران مادرزادی قلب پس از تولد نارسایی رشد دارند و تاخیر رشد شدید در این بیماران ممکن است باعث باقی ماندن اختلال رشد حتی پس از عمل جراحی شود. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی اختلال رشد و الگوهای آن در کودکان مبتلا به بیماری مادرزادی قلب بود تا بتوان جهت اقدامات پیشگیری کننده و درمان اختلالات رشد آنها اقدام مناسب به عمل آورد.روش بررسی: مطالعه از نوع توصیفی - مقطعی گذشته نگر می باشد که از فروردین 1386 تا فروردین 1387 بر روی 250 بیمار (125 دختر و 125 پسر) 18-1 ماهه مبتلا به بیماریهای مادرزادی قلب بستری در بخش آنژیوگرافی بیمارستان مهر اهواز انجام گرفته است. بیماران از نظر اختلال و نارسایی رشد بررسی شدند و شاخص های وزن و قد در آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها توسط نرم افزار SPSS مورد آنالیز قرار گرفتند و از تست های پیرسون، کای دو، فی و کرامر استفاده گردید.یافته ها: بیشترین میزان اختلال رشد در گروه سنی 11-6 ماهگی بود. کاهش وزن در همه بیماران شایع و در عین حال در دختران شایع تر از پسرها بود. بیماریهای غیرسیانوتیک با شنت قلب بیشترین شیوع و بیماریهای غیرسیانوتیک بدون شنت قلب کمترین شیوع را داشتند. در بیماران غیرسیانوتیک قلب که فشار خون ریوی داشتند کاهش وزن و کوتاهی قد و در بیماران سیانوتیک قلب که فشار خون ریوی نداشتند کاهش وزن و کوتاهی قد شیوع بیشتری داشت. فراوان ترین نوع ضایعه سوراخ بین بطنی بزرگ و کاهش وزن شایع ترین نوع اختلال رشد بود. بیماران مادرزادی قلب همراه با افزایش جریان خون ریوی، اختلال رشد بیشتری داشتند(P< 0.05) .نتیجه گیری: در مطالعه انجام شده اختلال رشد در دختران شایع تر بود ولی در مطالعه دیگری که انجام شد پسران بیشتر مبتلا به اختلال رشد بودند و همچنین شایع ترین اختلال رشد مربوط به سوراخ بین بطنی بزرگ (3.70%) و باز بودن مجرای شریانی بزرگ (70%) بود. در بررسی دیگر شایع ترین اختلال، مربوط به سوراخ بین بطنی بزرگ و تترالوژی فالو بوده است. شروع اختلال رشد و وجود بیشترین موارد اختلال رشد در سنین 11-6 ماهگی اهمیت بالای عمل جراحی اصلاحی قلب در سنین پایین را نشان می دهد. مداخله جدی و زود هنگام جهت جلوگیری و درمان سوء تغذیه، زمینه راجهت انجام جراحی اصلاحی قلب در سنین پایین مهیا کرده و در نتیجه باعث موفقیت آمیز تر بودن عمل جراحی و امکان جبران تاخیر رشد در سنین پایین می شود.

از عوارض غیر شایع در مسمومیت با ایزونیازید می توان به تشنج های مقاوم به درمان های ضد تشنجی معمول اشاره نمود.گزارش مورد: بیمار پسری 17 ساله بود که به علت تشنج به اورژانس بیمارستان لقمان حکیم منتقل شده بود. وی در حین معاینه نیز دچار تشنج تونیک کلونیک شد که با تجویز دیازپام کنترل گردید. در بررسی بیشتر، مصرف 15 قرص 300 میلی گرمی ایزونیازید توسط بیمار تایید شد. بیمار چندین بار دیگر نیز دچار تشنج های تونیک کولونیک متوالی شد. در انتها بیمار در بخش مراقبت های ویژه مسمومین بستری شد و تشنج های او با تجویز پیریدوکسین کنترل شد. بیمار پس از گذشت 4 روز با حال عمومی مناسب مرخص گردید.نتیجه گیری: پیریدوکسین در تشنجهای مقاوم به درمان در مسمومیت با ایزونیازید در ختم تشنج و درمان مورد استفاده قرار می گیرد.