مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان
سال:1389 | دوره:6 | شماره:4 |تعداد مقالات:33

مقدمه: کنترل درد در تمامی رشته های دندان پزشکی از اهمیت خاصی برخوردار است. معمولا تزریق بی حسی در کودکان مشکل ترین مرحله درمان است. شایع ترین روش ایجاد بی حسی در فک پایین، بلاک عصب آلوئولار تحتانی است. از آنجا که تزریق بلاک در کودکان بی حسی طولانی مدت ایجاد می کند و ممکن است زمینه ساز وارد شدن آسیب های تروماتیک به بافت های نرم شود، ضرورت یک تزریق جایگزین احساس می شود. در این پژوهش سعی بر مقایسه دو روش بلاک و انفیلتراسیون در پالپوتومی اولین مولر شیری فک پایین از نظر کنترل درد شده است.مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی - بالینی، 40 کودک 8-5 ساله که دارای معیارهای لازم برای پالپوتومی اولین مولر شیری فک پایین به صورت دو طرفه بودند انتخاب شدند. پژوهش بر اساس طرح متقاطع (کراس اور) اجرا شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه 1 و 2 تقسیم شدند. در اولین جلسه ملاقات، برای کلیه بیماران گروه 1 تزریق انفیلتراسیون بر روی اولین مولر سمت راست انجام گرفت و در جلسه بعدی معالجه، روش بلاک در سمت مقابل انجام گرفت. برای کلیه بیماران گروه دوم در اولین ملاقات تزریق بلاک بر روی اولین مولر سمت چپ انجام گرفت و در جلسه بعدی معالجه، تکنیک انفیلتراسیون در سمت مقابل انجام شد. در این پژوهش میزان درد بیمار حین تزریق و ورود به پالپ توسط یک نفر ثبت کننده بر مبنای مقیاس SEM (Sound- Eye- Motor) ثبت شد. داده ها توسط آزمون های Wilcoxon signed rank و Man whitney U در سطح اطمینان p value<0.05 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: کودکان در هنگام تزریق با کاربرد روش انفیلتراسیون به طور معنی داری درد کمتری نسبت به تزریق بلاک نشان دادند، که نشان دهنده تحمل بهتر کودک حین تزریق انفیلتراسیون بود (p value<0.001). در مورد درد پالپی، تفاوت معنی داری بین دو تکنیک مشاهده نشد (p value=0.157).نتیجه گیری: به نظر می رسد روش انفیلتراسیون روش مناسب تری نسبت به تزریق بلاک حین پالپوتومی اولین مولر شیری فک پایین باشد.

مقدمه: امروزه در دندان پزشکی کودکان تقاضا برای استفاده از ترمیم های همرنگ دندان افزایش یافته است. از آنجایی که کاربرد سیستم های ادهزیو اچ و شستشو حساس و وقت گیر است، تمایل زیادی به جایگزینی آنها با سیستم های ادهزیو آسان سازی شده به وجود آمده است. هدف این پژوهش، مقایسه ریزنشت حفرات کلاس 5 ترمیم شده با کامپوزیت در دندان های شیری با استفاده از سیستم های ادهزیو آسان سازی شده بوده است.مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی، در 60 دندان کانین شیری حفرات استاندارد کلاس 5 در سطح باکال به شکلی تراش داده شد که لبه انسیزالی در مینا و لبه لثه ای در عاج واقع شود. دندان ها به صورت تصادفی به چهار گروه پانزده تایی تقسیم شده، به شرح زیر ترمیم شدند: گروه 1 با OptiBond Solo Plus گروه 2 باClearfil SE Bond ، گروه 3 با Clearfil S3 Bond و گروه 4 با Xeno IV. حفرات با کامپوزیت Filtek Z250 ترمیم شدند. پس از مراحل آماده سازی، نمونه ها در زیر استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی 32X مورد ارزیابی ریزنشت قرار گرفتند. داده های پژوهشی با استفاده از آزمون Kruskal-Wallis، Mann-Whitney و Wilcoxon Signed Ranks و با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح معنی داری 95 درصد آنالیز شدند.یافته ها: در ریزنشت لبه مینایی بین گروه های 1 و 4 با گروه 3 اختلاف معنی داری وجود داشت (p value=0.005). ریزنشت لبه عاجی در گروه 1 با گروه های 2 و 4 اختلاف معنی داری نشان داد (p value=0.001). بیشترین ریزنشت لبه عاجی در گروه 1 مشاهده شد. میانگین ریزنشت لبه مینایی در گروه های 1 و 4 به صورت معنی داری از لبه عاجی همان گروه کمتر بود.نتیجه گیری: در جلوگیری از ریزنشت لبه مینایی ادهزیو، گروه 1 و 4 با قدرت اسیدی زیاد موثرتر بودند. گروه 3 با قدرت اسیدی ملایم در جلوگیری از ریزنشت لبه مینایی موثر بود و بهترین نتایج را در حذف ریزنشت لبه عاجی نشان داد.

مقدمه: در درمان معالجه ریشه، مواد مختلفی جهت پرکردن کانال دندان معرفی شده اند. گوتا پرکا از جمله شایع ترین مواد مورد استفاده برای این منظور می باشد. جزء اساسی حین پر کردن کانال با گوتا پرکا، سیلر است. در این پژوهش، قدرت سیل کنندگی سه سیلر ZOE خالص،Roth 801  و AH26 در شرایط وجود و حذف لایه اسمیر، به روش نفوذ باکتریایی و با استفاده از سیستم ابداعی بزاق در حال جریان بررسی شده است.مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی، کانال 188 دندان کشیده شده انسانی آماده سازی شد. در نیمی از نمونه ها، لایه اسمیر به کمک 17 EDTA درصد و هیپوکلریت سدیم 5.25 درصد حذف شد. سپس نمونه های هر نیمه به طور تصادفی به سه زیرگروه تقسیم بندی شدند و هر گروه آزمایشی با یک سیلر پرشد؛ بنابراین نیمی از 6 گروه فاقد لایه اسمیر و نیمی دیگر دارای لایه اسمیر بودند. سپس نمونه ها داخل درپوش های شیشه ای حاوی محیط کشت TSB (Tribticase Soy Broth) قرار گرفتند. کلیه نمونه ها به مدت 90 روز در معرض مخلوط بزاق مصنوعی و سوسپانسیون باکتریایی در حال جریان واقع شدند و روزانه از جهت بروز کدورت مورد بررسی قرار می گرفتند. اطلاعات به دست آمده با آزمون های آماری ANOVA و Factorial Analysis Variance مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: طولانی ترین میانگین زمان بروز کدورت محیط کشت (67.85 روز) به گروه سیلر AH26 بدون لایه اسمیر مربوط بود و کوتاهترین میانگین این زمان (31.3 روز) به گروه سیلر ZOE خالص دارای لایه اسمیر تعلق داشت.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان می دهد که حذف لایه اسمیر، کارایی سیل کنندگی سیلرها، به خصوص سیلرهای رزینی همچون AH26 را، ارتقا می دهد.

مقدمه: از آنجا که پس از درمان بلیچینگ استحکام اتصال مواد رزینی به عاج کاهش می یابد، اغلب تاخیر در باند این مواد حداقل به مدت یک هفته توصیه می گردد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر خنثی کنندگی یک عامل آنتی اکسیدان بر استحکام باند عاج بلیچ شده و مقایسه آن با تاخیر یک هفته ای قبل از کاربرد کامپوزیت رزین و گلاس آینومر تقویت شده با رزین بود.مواد و روش ها: این پژوهش تجربی - آزمایشگاهی، بر روی 96 دندان مولر تازه کشیده شده سالم در 8 گروه انجام گردید (n=12). سطوح عاجی آماده شده دندان ها به طور تصادفی به 8 گروه تقسیم شدند. گروه های اول و چهارم (گروه های کنترل مثبت) پس از آماده سازی سطح به ترتیب با سیلندرهای کامپوزیت (CR) و گلاس آینومر تقویت شده با رزین (RMGI) باند شدند. نمونه های بقیه گروه ها به مدت 6 ساعت در روز به مدت 5 روز بلیچ شدند. برای نمونه های گروه 2 و 6 (گروه های کنترل منفی) به ترتیب باندینگ CR و RMGI بلافاصله پس از بلیچینگ صورت گرفت. نمونه های گروه 3 و 7 به مدت 1 هفته در آب غوطه ور شدند و پس از آن با CR و RMGI باند شدند. برای نمونه های گروه های 4 و 8، ژل آسکوربات سدیم 10 درصد پس از بلیچینگ به کار رفت و پس از آن به ترتیب CR وRMGI  باند شدند. استحکام باند برشی نمونه ها با دستگاه دارتک اندازه گیری شد و با استفاده از آزمون هایANOVA  و سپس Tukey ارزیابی شدند (a=0.05).یافته ها: مقدار میانگین استحکام باند برشی بر حسب مگاپاسکال برای گروه های 5-1 و 7 و 8 به ترتیب 17.055±2.954، 8.197±0.941، 16.406±1.508، 15.640±3.073، 8.893±0.620، 8.162±0.975 و 7.584±0.939 به دست آمد. بین گروه ها اختلاف معنی دار آماری مشاهده شد. نمونه های گروه 6 دچار شکست پیش از تست(Pretest failure)  شدند.نتیجه گیری: کاهش قابل ملاحظه استحکام باند برشی کامپوزیت به عاج بلافاصله پس از بلیچینگ مشاهده شد. ماده RMGI پس از بلیچینگ به سطوح عاج باند نشد. یک هفته تاخیر قبل از باندینگ و کاربرد ژل سدیم آسکوربات 10 درصد توانست استحکام باند مواد مورد بررسی به عاج بلیچ شده را به طور قابل ملاحظه ای افزایش دهد. در میان گروه های کامپوزیت، این افزایش در گروه باند تاخیری به طور معنی داری بیشتر از گروه آسکوربات سدیم بود. اما در مورد ماده RMGI تفاوت معنی داری بین این دو روش وجود نداشت.

مقدمه: لیکن پلان بیماری مزمن پوستی - مخاطی نسبتا شایع همراه با احتمال بدخیمی است. لیکن پلان دهانی در سال های اخیر افزایش شیوع نشان داده، احتمال تغییراتی در الگوی اپیدمیولوژیک این ضایعه دهانی وجود دارد. پژوهش های مختلفی درباره تغییرات اپیدمیولوژیک لیکن پلان دهانی در نقاط مختلف دنیا انجام شده است. هدف پژوهش حاضر، تعیین تغییرات اپیدمیولوژیک ضایعه لیکن پلان دهانی در بیماران مراجعه کننده به بخش آسیب شناسی دهان دانشکده دندان پزشکی اصفهان طی سال های 87-1367 بوده است.مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی، کلیه پرونده های بخش آسیب شناسی دهان، فک و صورت دانشکده دندان پزشکی اصفهان طی سال های 87-1367 مورد بررسی قرار گرفت. جنس و سن بیمار، نوع و محل ضایعه و سال مراجعه ثبت شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 11.5 و آزمون آماری ANOVA یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: از 6509 بیمار مراجعه کننده به بخش آسیب شناسی دهان، فک و صورت، 238 نفر (3.65 درصد) مبتلا به ضایعه لیکن پلان یافت شدند که 154 نفر (64.7 درصد) آنها زن بودند. میانگین سنی بیماران 44.8±12.7 بود. شایع ترین محل ضایعه، مخاط گونه با فراوانی 68.1 درصد بود.نتیجه گیری: در طی این دوره بررسی، تعداد مبتلایان به ضایعه لیکن پلان افزایش شیوع داشت و میانگین سنی بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی کاهش داشت. افزایش شیوع این بیماری در سال های اخیر ممکن است ناشی از افزایش جمعیت، افزایش مراجعه یا امکان مراجعه به دندان پزشکان و متخصصان بیماری های دهان و دندان جهت تشخیص بهتر باشد. بنابراین انجام برنامه های منظم جهت پیگیری، تشخیص و درمان گروه های پرخطر توصیه می شود.

مقدمه: استحکام اتصال برشی یکی از خصوصیات مکانیکی بسیار مهم در دوام بالینی ترمیم های همرنگ دندان است. این خصوصیت رابطه مستقیمی با انقباض حین پلیمریزاسیون دارد. در حال حاضر چهار نوع منبع نوری جهت پلیمریزاسیون کامپوزیت رزین ها و انواع مختلف عوامل اتصال دهنده در اختیار دندان پزشکان می باشد. پژوهش حاضر کارایی دو دستگاه لایت کیور QTH و LED2 و دو نوع عامل اتصال دهنده Excite و Clearfil SE Bond را در استحکام اتصال برشی کامپوزیت رزین به عاج بررسی کرده است.مواد و روش ها: در این پژوهش آزمایشگاهی، 40 دندان پره مولار انسانی سالم و بدون پوسیدگی پس از ضدعفونی کردن توسط هیپوکلریت سدیم به طور تصادفی به چهار گروه ده تایی تقسیم شدند. روی سطح اکلوزالی عاج هر نمونه، پس از اکسپوز و صاف شدن توسط فرز فیشور توربین، باند کامپوزیت انجام شد. ترمیم ها در هر گروه با عامل باندینگ Excite یا Clearfil SE Bond باند شده، سپس با دستگاه لایت کیور QTH یا LED2 سخت می شدند. در نهایت، استحکام اتصال برشی نمونه ها توسط دستگاه سنجش نیرو سنجیده شد و نتایج توسط آنالیز واریانس یک طرفه و دو طرفه و سپس روش دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (a=0.05).یافته ها: در این پژوهش، ترمیم های کامپوزیتی باند شده با عامل باندینگ Clearfil SE Bond و دستگاه لایت کیورLED2  بیشترین و ترمیم های کامپوزیتی باند شده با عامل باندینگ Excite و دستگاه لایت کیور QTH کمترین مقدار استحکام اتصال برشی را نشان دادند. تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد که بین گروه ها اختلاف آماری معنی دار وجود دارد (p value=0.03).نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این پژوهش می توان گفت که دو سیستم کیور QTH و LED2 به یک میزان بر استحکام اتصال برشی عوامل باندینگ مختلف تاثیرگذار هستند؛ در حالی که عامل اتصال دهنده عاجی Clearfil SE Bond نسبت به عامل توتال اچ Excite، بدون ملاحظه نوع دستگاه سخت کننده، استحکام اتصال برشی بیشتری ایجاد کرد.

مقدمه: استئوپوروز بیماری بدون علامتی است، مگر آنکه باعث شکستگی استخوان شود. یکی از روش های تشخیص این بیماری، انجام آزمایش (Dual Energy X-Ray Absorptiometry) DEXA است که در آن (Bone Mineral Density) BMD و کمیت آماری (Total Score) T-Score برای نواحی مورد آزمایش مشخص می شود. این بیماری باعث ایجاد تغییراتی در استخوان های فکین می شود که قابل مشاهده توسط دندان پزشک است. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین پهنای کورتکس تحتانی مندیبل با BMD و T-Score بود.مواد و روش ها: در این پژوهش تحلیلی مقطعی، پس از دریافت دعوت نامه 51 بیمار که همگی آزمایش DEXA از ناحیه مهره های کمری L2- L4 و رادیوگرافی پانورامیک داشتند مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد بر مبنای عدد T-Score به 3 گروه تقسیم شدند: 1) طبیعی، 2) استئوپنیک و 3) استئوپوروتیک. سپس از روی رادیوگرافی پانورامیک افراد، پهنای کورتکس تحتانی مندیبل در ناحیه سوراخ چانه ای اندازه گیری شد و ارتباط این عدد همراه با اعداد BMD و T-Score موجود در آزمایش DEXA آنها بررسی شد. یافته ها با استفاده از آزمون های آماری ANOVA، Scheffe، همبستگی پیرسون و رگرسیون، تجزیه و تحلیل شدند (a=0.05).یافته ها: پهنای کورتکس مندیبل در زنان طبیعی، استئوپنیک و استئوپوروتیک با هم اختلاف معنی دار داشت (p value<0.001) و به ترتیب 4.8، 3.8 و 2.7 میلی متر بود. ضریب همبستگی پهنای کورتکس با BMD و T-Score به ترتیب 0.896 و 0.903 به دست آمد. آزمون رگرسیون پهنای کورتکس با BMD و T-Score نیز معنی دار شد (p value<0.001).نتیجه گیری: بر اساس یافته ها و ضرایب به دست آمده، دندان پزشکان و به ویژه متخصصان رادیولوژی دهان می توانند از اولین کسانی باشند که با دقت در رادیوگرافی پانورامیک، به بروز بیماری استئوپوروز در زنان یائسه مشکوک شده، بیمار را جهت آزمایشات تکمیلی به پزشک متخصص ارجاع دهند.

مقدمه: شکاف های کام و لب از شایع ترین ناهنجاری های مادرزادی ناحیه صورت هستند که تحت تاثیر عوامل مختلف محیطی و ژنتیکی بروز می کنند. شیوع این ناهنجاری ها در نژادها و کشورهای مختلف متفاوت است. با توجه به فقدان سوابق علمی در غرب کشور، پژوهش حاضر به منظور تعیین شیوع و برخی عوامل مرتبط با بروز شکاف های کام و لب در نوزادان متولد شده بیمارستان های معتضدی و امام رضا (ع) کرمانشاه در فاصله سال های 87-1380 انجام گردید.مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی گذشته نگر، روی پرونده های نوزادان انجام شد. جامعه مورد بررسی شامل 62823 پرونده نوزاد متولد شده در فاصله سال های 87-1380 در بیمارستان های معتضدی و امام رضا (ع) شهر کرمانشاه بود. از 59500 تولد زنده 98 نوزاد مبتلا به انواع شکاف های دهانی شناسایی شدند، از پرونده آنها فرم جمع آوری داده ها تکمیل شد و پس از کدبندی، اطلاعات توسط نرم افزار SPSS12 و با روش آزمون آنالیز واریانس و c2 تجزیه و تحلیل گردید (a=0.05).یافته ها: شیوع شکاف دهانی 1.65 مورد در هزار تولد زنده بود که 59.1 درصد آنها مذکر بودند. 38.8 درصد مبتلایان شکاف توام کام و لب، 31.6 درصد شکاف لب و 29.6 درصد شکاف کام داشتند. 51.4 درصد والدین سابقه ازدواج فامیلی داشتند. 37.2 درصد نوزادان مبتلا در اولین مرتبه زایمان به دنیا آمده بودند. در مورد مادران نوزادان مبتلا، 14.7 درصد سابقه مصرف دارو طی بارداری داشتند؛ 41 درصد دارای گروه خونی A+ بودند؛ 93.8 درصد سابقه مصرف ویتامین نداشتند؛ متوسط سن آنان 27 سال بود و در نهایت، اکثر شکاف ها مربوط به مادران در محدوده سنی 30-21 سال بود.نتیجه گیری: شیوع شکاف های دهانی و توزیع انواع آنها در شهر کرمانشاه با آمار جهانی همخوانی دارد و از بیشتر مناطق کشور کمتر است.

مقدمه: باند باکال تیوب های فلزی بر سطح ترمیم های آمالگامی دندان های خلفی بیماران امری دشوار است. هدف از این پژوهش، تعیین و مقایسه استحکام باند برشی اتچمنت های ارتودنسی به آمالگام با روش های مختلف آماده سازی شیمیایی آن سطوح می باشد.مواد و روش ها: در این پژوهش آزمایشگاهی، از 105 نمونه آمالگامی و 35 دندان انسان که به دلایل پریودنتال کشیده شده بودند استفاده شد. نمونه های آمالگامی پس از سندبلاست به طور اتفاقی به سه دسته مساوی تقسیم شدند و جهت چسباندن باکال تیوب های فلزی در گروه از یکی از سه رزین حد واسط All bond II، Reliance metal primer و Alloy primer به همراه کامپوزیت Transbond plus و در گروه شاهد از ادهزیو رزین Transbond XT به همراه کامپوزیت Transbond plus استفاده شد. نمونه ها در بزاق مصنوعی نگهداری شدند و پس از 1000 چرخه حرارتی، استحکام باند برشی توسط دستگاه دارتک محاسبه گردید. داده ها بر اساس آزمون های آماری Kruskal-Wallis و Mann-Whitney آنالیز شدند (a=0.05).یافته ها: استحکام باند برشی بین گروه های مورد آزمایش اختلاف آماری معنی داری نشان داد (p value<0.001). در بین گروه ها، بیشترین استحکام باند مربوط به گروه All bond II (6.75 مگاپاسکال) بود، هر چند که با گروه شاهد تفاوت معنی داری دیده نشد (p value=0.455). بین استحکام باند دو گروه Alloy primer و Reliance metal primer تفاوت معنی داری وجود نداشت (p value=0.051) ولی تفاوت آنها با گروه شاهد معنی دار بود (p value<0.001).نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این پژوهش، به نظر می رسد که استفاده از All bond II ممکن است جهت اتصال اتچمنت های ارتودنسی به آمالگام سندبلاست شده موثر باشد.

مقدمه: مقاومت دندان های مصنوعی در برابر سایش، تاثیر زیادی در دوام و طول عمر دست دندان دارد. هدف از این پژوهش، ارزیابی و مقایسه میزان سایش چهار نوع دندان مصنوعی در شرایط آزمایشگاهی بود.مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی - آزمایشگاهی، از 4 نوع دندان مصنوعی گلامور، اپل، یاقوت و ایوکلار استفاده شد. ده دندان مصنوعی پرمولر فک بالا از هر نوع دندان مصنوعی، در اکریل خودسخت شونده ثابت شدند و آزمون سایش به تعداد 1000 و 2000 چرخه انجام شد. ارتفاع دندان ها قبل و بعد از هر سری سایش توسط یک میکروسکوپ نوری اندازه گیری شد. داده ها به وسیله آزمون آماری ANOVA و آزمون تکمیلی Duncan آنالیز گردیدند (a=0.05).یافته ها: آزمون آنالیز واریانس تفاوت معنی دار میانگین سایش در 1000 و 2000 دور سایش بین چهار گروه دندانی را نشان داد (p value<0.001). آزمون تکمیلی Duncan در مقایسه دو به دوی گروه ها، هم در 1000 دور و هم در 2000 دور، نشان داد که به جز در مورد دندان های اپل و یاقوت، اختلاف میانگین سایش بین همه گروه ها معنی دار بود.نتیجه گیری: در این بررسی مشخص شد که دندان ایوکلار به طور معنی داری کمترین سایش را نسبت به سایر دندان ها دارد و بعد از آن، کمترین سایش به ترتیب مربوط به دندان های گلامور، یاقوت و اپل بود.

مقدمه: دهان شویه ایرشا نمونه داخلی دهان شویه ضدباکتری لیسترین است. با وجود این، تاکنون اثرات بیولوژیک آن، چه از نظر باکتریولوژی و چه از نظر سمیت سلولی، با دهان شویه لیسترین که اثرات مفید اثبات شده دارد، مقایسه نگردیده است. هدف از این تحقیق مقایسه اثرات ضدمیکروبی و سمیت سلولی دهان شویه لیسترین و ایرشا بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی برون تنی، اثر ضدمیکروبی 5 رقت دهان شویه ایرشا و لیسترین (6.25، 12.5، 25، 50 و 100 درصد)، در زمان های مختلف بر روی غلظت 0.5 مک فارلند 5 سوش باکتری ( استرپتوکوک موتانس، استرپتوکوک سانگوئیس، انتروکوک فکالیس، کاندیدا البیکانس و اشرشیاکلی) ارزیابی گردید. آزمایش برای هر باکتری 3 بار تکرار شد و از آب مقطر به عنوان کنترل استفاده گردید. برای بررسی اثر سمیت سلولی، بیش از 100000 سلول از رده های KB (اپی تلیال)، MRF (فیبروبلاست)،J774.A1  (ماکروفاژ) وSaos-2  (استئوبلاست) در پلیت های 96 خانه ای کشت داده و به مدت 72 ساعت در مجاورت 4 رقت از دو دهان شویه (0.5، 1، 5، و 10 درصد) انکوبه شدند. سپس سلول ها شسته و به مدت 45 دقیقه با (Cloorimetric assays) MTT رنگ شده و در نهایت نتایج با دستگاه الیزا ثبت شدند. سپس نتایج در SPSS18 با آزمون های آنالیز واریانس Tukey و One Way ANOVA تفسیر شد (a=0.05).یافته ها: اثر سمیت سلولی دهان شویه های لیسترین و ایرشا در غلظت های مختلف از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشت (p value>0.05). از لحاظ فعالیت ضدمیکروبی، دهان شویه لیسترین در دو رقت 100 و 50 درصد مانع از رشد تمام گونه های باکتریایی شد؛ در حالی که در رقت های مشابه از دهان شویه ایرشا تنها 3 نوع باکتری رشد نکرد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، احتمال می رود اثر ضدمیکروبی دهان شویه لیسترین نسبت به ایرشا بهتر باشد، اما از لحاظ سمیت سلولی تفاوت معنی داری بین این دو وجود ندارد.

مقدمه: میانگین شکست بار در اوردنچر متکی بر ایمپلنت 3.97 درصد گزارش می شود، که همین درصد نیز به دلیل هزینه زیاد آن نسبت به پروتز کامل، برای بیماران غیرقابل قبول است. هدف از این پژوهش، بررسی توزیع استرس در نقاط مختلف بار حمایت کننده اوردنچر متکی بر ایمپلنت با استفاده از روش اجزای محدود (Finite- Elements) بود.مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی، توزیع استرس در بار حمایت کننده اوردنچر فک پایین بی دندان با استفاده از الگوی اجزای محدود بررسی گردید. ایمپلنت ها در ناحیه دو کانین به وسیله یک بار به فاصله 2 میلی متر از بافت پوشاننده ریج بی دندانی به یکدیگر وصل شدند. سپس نیرویی عمودی که به تدریج از 0.5 تا 50 نیوتن افزایش می یافت به مولر اول سمت چپ وارد شد و توزیع فشار در نقاط مختلف بار ثبت گردید.یافته ها: تا قبل از اعمال نیروی 6.06 نیوتنی، استرس به صورت یکنواختی در بار پخش شد، ولی در مقادیر بیش از این نیرو، توزیع یکنواخت از بین رفت و استرس در نقطه ای متمرکز شد که این نقطه تا اعمال بیشترین نیرو (50 نیوتن) در مرز ثلث میانی بار و ثلث سمت اعمال نیرو ثابت باقی ماند.نتیجه گیری: به دلیل تمرکز بیشترین استرس در ناحیه مرز یک سوم میانی و یک سوم سمت اعمال نیرو، احتمال شکست بار در این ناحیه بیشتر است، بنابراین تقویت ساختار بار در این ناحیه پیشنهاد می گردد.

مقدمه: مهر و موم کامل کانال ریشه دندان از مهمترین عوامل در تعیین پیش آگهی درمان ریشه می باشد. هدف از این پژوهش، مقایسه توانایی مهر و موم سه نوع سیلر با بیس رزینی (AH26،AH Plus Jet  و tgadseal) در برابر ریزنشت میکروبی بود.مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی - آزمایشگاهی، از 87 دندان تک کاناله کشیده شده انسان استفاده گردید. بعد از آماده سازی کانال ریشه دندان ها و حذف لایه اسمیر، دندان ها به طور تصادفی به 5 گروه شامل 3 گروه آزمایشی و دو گروه کنترل مثبت و منفی تقسیم شدند. گروه آزمایشی اول توسط گوتاپرکا و سیلر AH26، گروه دوم توسط گوتاپرکا و سیلر AH Plus Jet و گروه سوم به وسیله گوتاپرکا و سیلر tgadseal پرشدند.پس از آن دندان ها به روش ریزنشت میکروبی به مدت 90 روز مورد بررسی قرار گرفته، زمان بروز کدورت به صورت روزانه برای هر نمونه ثبت شد. یافته ها با استفاده از آزمون هایKaplan-Meier ، Chi-Square وMann-Whitney  ارزیابی گردید (a=0.05).یافته ها: تمام نمونه های گروه کنترل مثبت بعد از 24 ساعت آلوده شدند. هیچ یک از نمونه های گروه کنترل منفی بعد از 90 روز آلودگی نشان ندادند. تفاوت آماری معنی داری در ریزنشت میکروبی بین 3 گروه آزمایشی مشاهده نشد (p value=0.611).نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان سیلر tgadseal را به واسطه توانایی سیل کنندگی در حد سیلرهای AH26 و AH Plus Jet دانست و به عنوان یک سیلر رزینی همراه با یک ماده پرکننده کانال مانند گوتاپرکا جهت درمان ریشه پیشنهاد کرد.

مقدمه: عصاره سیر اثر مهاری بر روی انواع باکتری های پاتوژنیک، ویروس ها و قارچ ها دارد. موضوع این تحقیق، بررسی اثر مهاری عصاره سیر بر انواع استرپتوکوک موتان مقاوم چند دارویی جدا شده از دندان های پوسیده انسان بود. در این مطالعه از محلول استریل و صاف شده عصاره سیر استفاده شد.مواد و روش ها: در این پژوهش شاهد - موردی و از نوع آزمایشگاهی، 92 گونه استرپتوکوک موتان از 105 دندان پوسیده کشیده شده جداسازی شد. تست Disk sensitivity و روش Broth dilution برای تعیین حساسیت آنتی بیوتیک و اثر مهاری عصاره سیر بر روی استرپتوکوک موتان به کار برده شد. داده ها توسط آزمون Student t-test مورد ارزیابی قرار گرفت (a=0.05).یافته ها: از بین 92 گروه استرپتوکوک موتان، 28 گروه (30.4 درصد) مقاوم چند دارویی بودند، یعنی به چهار آنتی بیوتیک یا بیشتر مقاومت نشان دادند. حداکثر مقاومت در برابر تتراسایکلین (30.4 درصد) و کمترین مقاومت (صفر درصد) به تیکوپلانین و وانکومایسین مشاهده شد؛ در حالی که 22.8 و 23.9 درصد از باکتری ها به ترتیب به پنی سیلین و آموکسی سیلین مقاوم بودند. حداقل غلظت مهاری کلرهگزیدین برای استرپتوکوک موتان های مقاوم چند دارویی و حساس به دارو به ترتیب 2-16 mg/ml و 0.25-1 mg/ml بود (p value<0.05). همه گروه های استرپتوکوک موتان به عصاره سیر با حداقل غلظت مهاری در محدوده 4-32 mg/ml حساس بودند.نتیجه گیری: اطلاعات به دست آمده از این مطالعه نشان می دهد که دهان شویه یا خمیردندان حاوی غلظت مناسب عصاره سیر را می توان برای پیش گیری از پوسیدگی های دندانی به کار برد.

مقدمه: به کارگیری فاکتورهای رشدی پلاسمایی، سطحی پویا بر روی سطح ایمپلنت ایجاد کرده، باعث تسریع ترمیم می شود. هدف از این مطالعه، بررسی هیستومورفومتریک و هیستولوژیک اثر پلاسمای غنی از فاکتورهای رشدی اتوژن(PRGF) Platelet rich in growth factor  بر میزان بازسازی استخوان در اطراف ایمپلنت های دندانی بود.مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه مداخله ای - حیوانی، دو قلاده سگ سالم از نژاد مختلط ایرانی، انتخاب شد. سه ماه پس از خارج ساختن دندان های پره مولر دو طرف مندیبل سگ و تغییر این نواحی، تعداد 12 عدد ایمپلنت از سیستم OIC با قطر 5 و طول 10 میلی متر انتخاب گردید. 6 عدد با استفاده از ساختارهای رشدی و 6 عدد دیگر بدون استفاده از پلاسمای اتوژن در حفره استئوتومی قرار گرفت و پس از 12 هفته ایمپلنت ها به وسیله فرزTrephine  به همراه استخوان اطراف خارج و پس از انجام برش، توسط میکروسکوپ نوری ارزیابی شد؛ نتایج با آزمون های t و Mann-Whitney در سطح معنی داری 0.05 آنالیز شدند.یافته ها: از نظر هیستولوژیک، افزایش قابل توجهی در میزان استخوان بازسازی شده در اطراف ایمپلنت ها، همچنین ضخامت و بلوغ ترابکول های استخوانی در نمونه های حاوی PRGF در مقایسه با نمونه های شاهد به چشم خورد.نتیجه گیری: میزان اتصال استخوان به ایمپلنت در اطراف ایمپلنت های دندانی آغشته به PRGF در مقایسه با گروه شاهد بیشتر بود.

مقدمه: لیکن پلان بیماری مزمن پوستی - مخاطی است که اتیولوژی و پاتوژنز نامشخصی داشته، امروزه اختلالات ایمنی (هومورال و سلولی) و عوامل ژنتیک از جمله HLA، در پاتوژنز آن مطرح می باشد. مطالعه حاضر جهت تعیین و مقایسه توزیع فراوانی آنتی ‎ژن های HLA-DR1-7 در انواع بیماری لیکن پلان دهانی طراحی گردید.مواد و روش ها: این مطالعه مورد - شاهدی بر روی 66 بیمار دارای لیکن پلان انجام گرفت. نمونه ها در 6 گروه 11 تایی مورد بررسی قرار گرفتند. بعد از تایید تشخیص بیماران به روش بالینی و پاتولوژی، جهت بررسی وجود انواع آنتی ژن HLA-DR1-7 به روش PCR از هر کدام از افراد، یک نمونه خون کامل تهیه شد. آنالیز اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری c2 و t-test و نیز آزمون های کوکران و مک نمار انجام شد. (a=0.05).یافته ها: بین فراوانی وجودHLA-DR2 ، با بیشترین فراوانی در شکل بولوز و کمترین فراوانی در شکل پلاک تفاوت معنی دار وجود داشت. بین فراوانی وجود HLA-DR3 نیز تفاوت معنی دار دیده شد؛ به طوری که بیشترین آن در نوع پاپولر و کمترین آن در اشکال رتیکولر و بولوز بود و در شکل پلاک نیز با اختلاف معنی دار بیشتر از اشکال رتیکولر و بولوز به نظر رسید. تفاوت معنی داری نیز بین فراوانی وجود HLA-DR4 با بیشترین آن در شکل Erosive و کمترین آن در نوع پاپولر وجود داشت و در انواع رتیکولر و اریتماتوز بیشتر از نوع پاپولر بود. از طرف دیگر بین فراوانی وجود آنتی ژنHLA-DR7  در اشکال مختلف لیکن پلان با بیشترین آن در شکل پلاک و کمترین آن در شکل بولوز تفاوت معنی دار وجود داشت و در انواع رتیکولر، اریتماتوز و پاپولر کمتر از شکل پلاک بود.نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این مطالعه، بین فراوانی وجود بعضی از انواع آنتی ژن HLA-DR در اشکال مختلف لیکن پلان دهانی تفاوت معنی دار مشاهده گردید و احتمال تاثیر وجود این آنتی ژن ها در بروز برخی از اشکال لیکن پلان وجود دارد. انجام بررسی های بیشتر توصیه می شود.

مقدمه: هدف از این بررسی، مقایسه استخوان تولید شده از طریق مهندسی بافت و مشتق از سلول های بنیادی بافت چربی با پیوند استخوان اتوژن در ترمیم مدل شکاف آلوئول فک بالای سگ بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی مداخله ای، در 4 سگ سلول های بنیادی مزانشیمال، پس از شناسایی مارکرها توسط تکنیک فلوسیتومتری، از بافت چربی زیرجلدی جدا و پس از کشت، تکثیر شد. این سلول ها در داربست های هیدروکسی آپاتیت - تری کلسیم فسفات کاشته شد و در محیط استئوژنیک قرار گرفت. صحت القای استئوژنیک سلول های بنیادی مزانشیمال توسط تکنیک RT-PCR تایید شد. ابتدا در 4 سگ دو دندان از سه دندان انسیزور در هر طرف خارج و در دو طرف دیفکتی با عرض 15 میلی متر از کرست آلوئول تا کف بینی ایجاد شد. مخاط بینی به مخاط دهان بخیه شد و جهت حفظ فضا، در هر طرف استنتی قرار گرفت. پس از 60 روز، در یک سمت، شکاف توسط سلول های استئوژنیک حاصل از تمایز استئوژنز و در سمت دیگر توسط استخوان اتوژن به دست آمده از استخوان تیبیای سگ بازسازی شد. میزان استخوان سازی در هر سمت در زمان های 15 و 60 روز پس از جراحی با تکنیک هیستومورفومتری ارزیابی گردید. داده ها با شاخص های آماری توصیفی و آزمون t آنالیز شد (a=0.05).یافته ها: میانگین تشکیل استخوان پس از 15 و 60 روز از جراحی مرحله دوم، در سمت اتوگرافت به ترتیب 45 و 95 درصد و در سمت سلول بنیادی به ترتیب 5 و 70 درصد بود. تفاوت استخوان سازی در 2 گروه اتوگرافت و سلول بنیادی در هر دو زمان از لحاظ آماری معنی دار بود (p value به ترتیب 0.004 و 0.001).نتیجه گیری: تکنیک مهندسی بافت در مواردی که محدودیت دسترسی به استخوان اتوژن وجود دارد یا احتمال ایجاد موربیدیتی قابل توجه در محل دهنده وجود داشته باشد، می تواند به عنوان یک تکنیک جایگزین با موفقیت کلینیکی و درصد استخوان سازی مطلوب مدنظر قرار گیرد.

مقدمه: واکنش های لیکنوئید دهانی به گروهی از بیماری هایی اطلاق می شود که قابل تشخیص از لیکن پلان دهانی از نظر بالینی و بافت شناسی نباشد. در سال های اخیر هر دو مورد، بیماری التهابی وابسته به سلول های T (T-Cell Mediated Inflammatory Disease) محسوب شده است. هدف از این مطالعه دست یافتن به معیار های بیشتر جهت تفکیک این دو بیماری بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی از 80 بیمار، شامل 59 زن و 21 مرد، نمونه بیوپسی تهیه و جهت تشخیص هیستوپاتولوژی بر اساس معیارهای WHO به آزمایشگاه ارسال گردید. سرم خون بیمار توسط روش الیزا برای حضور اتوآنتی بادی های ANA،Anti-ds DNA ،SMA و RF  بررسی شد. در نهایت اطلاعات توسط روش های آماری t-test و c2 در نرم افزار SPSS مورد ارزیابی قرار گرفت (a=0.05).یافته ها: میانگین سنی در ضایعات لیکن پلان دهانی 48.63 و در واکنش های لیکنوئیدی دهانی 49.38 سال بود. اختلاف معنی داری در میانگین میزان ANA و RF در دو گروه مبتلا وجود نداشت (p value>0.05). در سرم هیچ یک از بیماران مبتلا اثری از Anti-ds DNA وSMA  پیدا نشد و اختلاف معنی داری در میانگین میزان این آنتی بادی ها وجود نداشت (p value<0.05).نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این مطالعه، بین حضور یا عدم حضور اتوآنتی بادی های ANA، SMA، Anti-DNA و RF در دو گروه لیکن پلان و واکنش های لیکنوئید تفاوت وجود نداشت.

مقدمه: پوسیدگی دندان جزء شایع ترین بیماری های مزمن انسان در سطح جهان می باشد که سالانه هزینه های بسیاری را به مردم و سیستم های بهداشتی - درمانی تحمیل می کند. این مطالعه به منظور بررسی رابطه شاخص DMFT با عوامل مختلف موثر بر آن در دانشجویان دندان پزشکی طراحی گردید.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، تمامی دانشجویان دوره دندان پزشکی عمومی (202 نفر) دانشکده دندان پزشکی اصفهان از نظر شاخص DMFT و رعایت بهداشت دهان و دندان مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای ارزیابی شاخص DMFT از مشاهده بالینی و برای سنجش رعایت بهداشت دهان و دندان از ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه استفاده شد. اطلاعات حاصل با نرم افزار SPSS و با به کارگیری آزمون های همبستگی، Kruskal-Wallis و Mann-Whitney انجام شد (a=0.05).یافته ها: میانگین شاخص DMFT در کل جمعیت تحت مطالعه برابر 5.43 به دست آمد، که در مردان برابر 5.54 و در زنان 5.33 بد و اختلاف معنی داری مشاهده نشد. میانگین شاخص DMFT در بین دانشجویان سال های مختلف تحصیل نیز تفاوت معنی داری نداشت. استفاده از نخ دندان بین دانشجویان در سال های مختلف تحصیلی تفاوت معنی داری را نشان داد اما تعداد مرتبه استفاده از مسواک تفاوت معنی داری نداشت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ارتقا آگاهی در زمینه سلامت دهان و دندان و تاکید بر آموزش بهداشت دهان و دندان ضروری است.

مقدمه: دندان‎ های تغییر رنگ یافته با روش ‎های مختلفی مانند کامپوزیت ونیر مستقیم، پرسلن ونیر غیرمستقیم، کراون ‎های سرامیکی و یا استفاده از مواد بلیچینگ قابل درمان هستند. مطالعه‎ حاضر با هدف مقایسه‎ اثر بلیچینگ خانگی و بلیچینگ مطب بر میانگین سختی یک نوع کامپوزیت میکروهیبرید ( (Point 4و دو نوع کامپوزیت‎ نانوفیلدFiltek Supreme)  وPremise ) انجام گرفت.مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه تجربی، ماده‎ بلیچینگ Opalescence PF با 20 درصد کاربامید پراکساید جهت بلیچینگ خانگی و Opalescence Quick با 35 درصد کاربامید پراکساید جهت بلیچینگ مطب مورد استفاده قرار گرفتند. از هر نوع کامپوزیت 50 نمونه تهیه شد و تحت تاثیر ماده‎ بلیچینگ قرار گرفت. نمونه‎ های هر نوع کامپوزیت به طور تصادفی در 5 گروه 10 تایی شاهد، دو هفته بلیچینگ خانگی، چهار هفته بلیچینگ خانگی، یک‎ بار بلیچینگ مطب و دو بار بلیچینگ مطب به فاصله‎ زمانی دو هفته تقسیم شد. سپس مقادیر سختی نمونه ‎ها اندازه ‎گیری شد. یافته‎ ها با آزمون ‎های آنالیز واریانس و Tukey HSD مقایسه گردید (a=0.05).یافته ها: بین مقادیر میانگین سختی گروه‎ های مختلف برای یک نوع کامپوزیت در هر سه نوع کامپوزیت بررسی شده اختلاف معنی ‎داری مشاهده شد. اختلاف معنی ‎داری برای کامپوزیت 4 Point بین گروه 4 هفته بلیچینگ خانگی و یک ‎بار بلیچینگ مطب، برای کامپوزیت Filtek Supreme بین گروه 2 هفته بلیچینگ خانگی و 4 هفته بلیچینگ خانگی و برای کامپوزیت Premise بین گروه یک ‎بار بلیچینگ مطب و دو بار بلیچینگ مطب مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های مطالعه، نوع کامپوزیت و روش بلیچینگ بر میزان سختی کامپوزیت رزین موثر است.

مقدمه: بیماری قلبی یکی از بزرگ ترین مشکلات سلامتی است. مهمترین علامت بیماری قلبی و آترواسکلروز عروق کرونر، درد قفسه سینه می باشد. درد ممکن است به نواحی دیگر مثل بازوی راست یا چپ، گردن و فک پایین انتشار یابد. بیماران دارای بیماری قلبی آترواسکلروتیک مرکزی دارای آنژین ممکن است در موارد نادر درد راجعه به فک پایین یا دندان داشته باشند. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی رابطه دردهای فکی صورتی با بیماری های ایسکمیک قلب بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی - توصیفی تعداد 210 نفر از افراد با بیماری های ایسکمیک قلب شامل آنژین قفسه صدری و سکته قلبی که بیماری آنها توسط متخصص قلب و عروق تایید شده و حداکثر در یک ماه قبل از آغاز مطالعه دچار این عارضه شده بودند. (در سال 89-1388) بررسی شدند. معاینه دقیق بالینی و ارزیابی رادیوگرافی جهت مشخص نمودن هم زمانی دردهای فکی صورتی با دردهای قلبی در موقع حملات قلبی انجام گردید و داده های به دست آمده توسط آزمون آماری chi square تجزیه و تحلیل شد (a=0.05).یافته ها: هیچ یک از بیماران درد فکی را به عنوان تنها علامت حملات قلبی ایسکمیک اظهار ننمودند ولی 24 نفر درک فکی را همراه با سایر علایم و درد در قسمت های دیگر داشتند. تعداد %58.6 از افراد مورد بررسی مرد و تعداد %41.4 از آنها زن بودند. میانگین سنی افراد مورد بررسی 56.74 سال بود. 24 نفر (%11.42) از افراد مورد بررسی اظهار داشتند که در حین حمله MI یا آنژین، درد فکی داشتند که پس از بررسی های ناحیه فک و صورت و حفره دهان با انجام گرافی پانورامیک و معاینات بالینی، هیچ مشکلی با منشا فکی - دندانی یافت نشد. از 24 بیمار دارای درد فکی 17 نفر مرد و 7 نفر زن بودند.نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این مطالعه، در صورت وجود درد فکی در بیماران بویژه بدون علایم فکی - دندانی لازم است دندان پزشک در مورد احتمال بیماری های ایسکمیک قلبی توجه و دقت ویژه ای مبذول دارد.

مقدمه: دندان های با اپکس باز با روش های مختلف مانند پلاگ MTA درمان می شوند. با توجه به مشکل کار باMTA  و زمان سخت شدن طولانی که منجر به ریزنشت بیشتر در ساعات اولیه قرارگیری آن می گردد، هدف از انجام این مطالعه، مقایسه کاربرد سفیده تخم مرغ در مقایسه با نرمال سالین بر ریزنشت پلاگ های MTA بود.مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، 70 دندان تک کاناله و سالم کشیده شده انسانی به طور تصادفی به دو گروه 30 تایی و دو گروه 5 تایی شاهد منفی و مثبت تقسیم شد. در گروه اول پلاگ MTA تهیه شده با نرمال سالین درون کانال قرار گرفت و در گروه دوم از سفیده تخم مرغ استفاده شد. در گروه شاهد مثبت فقط یک گوتای 80 به شکل معکوس قرار گرفت و در گروه شاهد منفی کل طول کانال با استفاده از MTA و حفره دسترسی با موم چسب پرشد. سطح ریشه ها به جز 2 میلی متر انتهایی، با 2 لایه لاک ناخن پوشانده شد و در سیستم ارزیابی ریزنشت میکروبی تعبیه گردید و سپس با گاز اتیلن اکساید استریل و به شیشه آنتی سرم حاوی محیط کشت مایعBHI  منتقل شد. محلول تازه حاوی انتروکوک فکالیس هر 3 روز یک بار به سیستم تزریق گردید. نمونه ها به طور روزانه و به مدت 90 روز بررسی شد و زمان وقوع کدورت در مورد هر نمونه ثبت گردید. داده ها با کمک نرم افزار SPSS توسط آنالیز بقای Kaplan-Meier تجزیه و تحلیل شد (a=0.05).یافته ها: میزان کدورت در گروه های 1 و 2 به ترتیب 76.7 و 60 درصد بود. میانگین زمان ایجاد کدورت به ترتیب 27.06 و 42.13 دقیقه گزارش شد. اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (p value=0.151).نتیجه گیری: ترکیب MTA با سفیده تخم مرغ از نظر میزان ریزنشت اختلاف معنی داری با ترکیب MTA با نرمال سالین نداشت و کاربرد آن جهت بهبود زمان سخت شدن و کارکرد با MTA قابل توصیه می باشد.

مقدمه: با وجود توسعه روش های پروتزی متکی بر ایمپلنت، هنوز مواردی وجود دارند که نیازمند پروتزهای ثابت کانتی لور متکی بر دندان به عنوان یک درمان چاره ساز می باشند. هدف این پژوهش، مروری بر موارد کاربرد این دسته از رستوریشن ها و عوامل مختلفی بود که ممکن است بر موفقیت و دوام آنها تاثیرگذار باشند.مواد و روش ها: برای این منظور، جستجوی الکترونیک در پایگاه داده های Medline (از طریق Pubmed)، با کلید واژه های Fixed، Partial، Denture، Denture design، Biomechanics و Cantilever در بین سال های 1950 تا 2010 انجام شد. جهت تکمیل آن، جستجوی دستی نیز صورت گرفت. پس از مرور عنوان و خلاصه مقالات به دست آمده، 57 مقاله مرتبط انتخاب شد.نتیجه گیری: از پروتزهای ثابت کانتی لور متکی بر دندان می توان به عنوان جایگزین برای دنچرهای پارسیل متحرک انتهای آزاد، عدم تراش دندان های پایه سالم قدامی (نظیر ثنایای میانی بالا) و جایگزینی چند دندان از دست رفته در صورت وجود دندان پایه واسطه ای استفاده کرد. سه عامل اولیه که باید برای ارتقای پیش آگهی درمان مدنظر قرار گیرد شامل انتخاب دندان پایه مناسب، کنترل نیروهای اکلوزالی و تامین سختی اتصال دهنده پروتز می باشد.

مقدمه: یکی از مشکلاتی که در دندان پزشکی زیبایی وجود دارد، بستن فاصله بین دندان ها با کامپوزیت به روش مستقیم بدون ایجاد مثلث سیاه (امبراژور جینجیوال خالی از پاپیلای لثه) است. ایجاد مثلث سیاه زیبایی لبخند بیمار را مخدوش می کند و مطلوب نیست. جهت جلوگیری از این مشکل لازم است کانتور کامپوزیت اضافه شده جهت بستن فاصله، تحدب لازم در بعد جینجیو اینسایزال را داشته باشد. برای دستیابی به این هدف روش هایی معرفی شده اند که بعضی وقت گیر هستند و یا نمی توانند به طور مطلوب کانتور مورد نظر را ایجاد کنند.معرفی مورد: این مقاله موردی را شرح می دهد که در آن فاصله بین دو دندان با حداقل زمان کار، به طور مطلوب با کامپوزیت رزین مستقیم بسته می شود. گر چه بستن فاصله با کامپوزیت مستقیم نیاز به مهارت دندان پزشک دارد، ولی به نظر می رسد این روش نسبت به روش های دیگر وابستگی کمتری به مهارت دندان پزشک داشته باشد.نتیجه گیری: بستن فواصل بین دندانی از طریق کامپوزیت رزین ها به روش مستقیم، روشی سریع و محافظه کارانه است و انجام آن به طریق ارایه شده، که کانتور مناسبی ایجاد می کند، به سادگی توسط اکثر دندان پزشکان امکان پذیر می باشد.

مقدمه: فیبروم ادنتوژنیک مرکزی، یک تومور خوش خیم غیرشایع و تا حدودی مبهم است که تصور می شود از PDL یا پالپ دندانی منشا می گیرد. این ضایعه در همه گروه های سنی و در هر دو فک مندیبل و ماگزیلا دیده شده است.معرفی مورد: در این گزارش، یک مورد نادر فیبروم ادنتوژنیک مرکزی با غلبه طرح سادهsimple) ) در یک مرد 57 ساله در ناحیه بی دندانی دندان کانین بالا معرفی شده است. ضایعه توسط جراحی خارج شد. طی شش ماه بعد از انوکلئاسیون و کورتاژ، عودی مشاهده نگردید.نتیجه گیری: از نظر میکروسکوپی، به دلیل تنوع هیستوپاتولوژی، دو طرح عمومی برای فیبروم ادنتوژنیک مرکزی توصیف شده است: نوع simple و نوع WHO. البته این تمایز میکروسکوپی ممکن است آکادمیک باشد، چون به نظر نمی رسد که اختلافی در رفتار بالینی بین این دو طرح وجود داشته باشد.