مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان
سال:1398 | دوره:15 | شماره:2 |تعداد مقالات:15

مقدمه: ناهنجاری های دندانی-صورتی به طور کلی به نقص های مرتبط با فکین و دندان ها نسبت داده می شود. این ناهنجاری ها می تواند در یک فک و یا در هر دو فک وجود داشته باشند. جراحی ارتوگناتیک فرایندی است که در آن ناهنجاری و مال اکلوژن به وسیله ی ارتودنسی و جراحی اسکلت صورت اصلاح می شود. این فرایند در بعضی از مواقع همراه با جراحی های بافت نرم نیز صورت می گیرد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی شاخص های اپیدمیولوژیک و چند ویژگی مرتبط با جراحی ارتوگناتیک و مقایسه ی اطلاعات حاصل از بررسی بیماران نیازمند جراحی با سایر کشورها و جوامع بود. مواد و روش ها: این مطالعه، یک مطالعه ی توصیفی-مقطعی در بیماران مراجعه کننده به یک مرکز جراحی فک و صورت در شهر اصفهان بود. این بیماران در طی سال های 1390 تا 1394 برای جراحی مراجعه کردند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 22 و آزمون های 2χ ، تی، آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی داری (p value ≤ 0/05) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین کلی سن بیماران 25/9 (بازه ی سنی 16 تا 45 سال)، که از این تعداد 64/7 درصد زن و 32/3 درصد مرد (203 زن و 97 مرد) بودند. اکلوژن کلاس III (62 درصد) شایع ترین اکلوژن بود و پس از آن کلاس II (32/7 درصد) و کلاس I (5/3 درصد) بود. شایع ترین جراحی، جراحی Bimaxillary (57/3 درصد) و پس از آن جراحی (Bilateral sagittal split osteotomy) BSSO (21/3 درصد)، Lefort1 (16/3 درصد) و SARPE (5 درصد) بود. همچنین 5/7 درصد از بیماران، تحت عمل جنیوپلاستی قرار گرفتند. بر روی افراد کلاس III بیشتر جراحی Bimaxillary انجام شد. بحث: جراحی ارتوگناتیک در بین جوانان و زنان شایع تر است. دفورمیتی کلاس III، فراوان ترین پروفایل صورتی در بیماران خواستار جراحی در منطقه ی مورد بررسی می باشد.

مقدمه: کراتوسیست ادنتوژنیک تومور KCOT (Keratocystic odontogenic tumor) یا ادنتوژنیک کراتوسیست OKC (Odontogenic keratocyst)، نوع مشخصی از سیست های ادنتوژنیک تکاملی است که به علت ویژگی های هیستوپاتولوژیک و مشی بالینی خاص، باید مورد توجه قرار گیرند. سایتوکراتین 19 (CK19) در مخاط نرمال غیر کراتنیزه دیده می شود و با التهاب، بیان آن افزایش می یابد. به تازگی استفاده از این تومور مارکر جهت شناسایی کیست ها و تومورهای ادنتوژنیک پیشنهاد شده است، لذا با توجه به اهمیت OKC، هدف از این مطالعه، بررسی بیان این تومور مارکر در سلول های اپت لیالی کراتوسیست التهابی و غیر التهابی بود. مواد و روش ها: این مطالعه ی مورد-شاهدی از نوع گذشته نگر بر روی 25 عدد بلوک پارافینی ادنتوژنیک کراتوسیست التهابی و غیر التهابی موجود در بایگانی بخش پاتولوژی دانشکده ی دندان پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان و علوم پزشکی اصفهان انجام شد. پس از انتخاب نمونه ها، مقاطع به ضخامت 3-5 میکرومتر از کلیه ی بلوک های پارافینی تهیه و به روش ایمنوهیستوشیمیایی با استفاده از نشانگر (CK19) رنگ آمیزی شدند. رنگ پذیری سیتوپلاسمی سلول های اپی تلیالی کیست، با میکروسکوپ نوری با درشت نمایی 10 و 40 در سه لایه ی بازال، سوپرابازال و سطحی بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری من ویتنی با نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 20 تجزیه و تحلیل شدند (α = 0/05). یافته ها: در مطالعه ی حاضر، در 100 درصد ادنتوژنیک کراتوسیت های التهابی و 84 درصد ادنتوژنیک کراتوسیت های غیر التهابی، بیان CK19 دیده شد. در ادنتوژنیک کراتوسیست های التهابی، بیان این تومور مارکر در لایه ی بازال، میانی و سوپرابازال دیده شد، در حالی که در ادنتوژنیک کراتوسیست های غیر التهابی، تنها در یک مورد بیان CK19 در لایه ی میانی دیده شد (0/001 >(p value. نتیجه گیری: طبق یافته های پژوهش حاضر، CK19 در OKCهای التهابی و یا غیر التهابی بیان شده است. اما شدت رنگ آمیزی در گروه های مورد مطالعه، متفاوت بود. بر خلاف ضایعات مربوط به اپی تلیوم مخاط دهان، در اپی تلیوم ادنتوژنیک در حالت کراتینیزه نیز بیان CK19 دیده شد. همچنین ضایعات التهابی مخاط دهان با افزایش بیان CK19 دیده شد.

مقدمه: اختلال مفصل گیجگاهی-فکی TMD (Temporomandibular joint disorder)، تأثیر بسزایی بر رفتارهای اجتماعی و حالات روانی بیماران دارد و بر کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان، تأثیرگذار است. هدف از مطالعه ی حاضر، تعیین ارتباط اختلال مفصل گیجگاهی-فکی با کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان و سلامت روان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی، از بین بیماران مبتلا به TMD که در سال 1395-1396 به دانشکده ی دندان پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) مراجعه کرده بودند، تعداد 75 بیمار به عنوان گروه مورد و 75 نفر با همان شرایط و بدون تشخیص بیماری به عنوان گروه شاهد، انتخاب شدند. برای بررسی سلامت دهان، از پرسش نامه ی اختصاصی سلامت دهانی (Oral Health Impact Profile: OHIP14) و برای بررسی سلامت روانی، از پرسش نامه ی سلامت عمومی (GHQ-28: General Health Questionnaire) و برای درجه بندی درد مزمن، از پرسش نامه ی RDC/TMD Axisll (Research Diagnostic Criteria for Temporomandibular Disorders) استفاده شد. داده ها توسط آزمون های آماری رگرسیون، ANOVA و کروسکال-والیس تجزیه و تحلیل شدند (α = 0/05). یافته ها: شاخص کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان OHIP14 (شیوع، شدت و گستردگی) بین دو گروه بیمار و شاهد، تفاوت معنی دار داشتند (p value = 0/0001) و در بین زنان بیمار، بیشتر از مردان بود و با بالا رفتن شدت درد مزمن، وضعیت شاخص بدتر می شد. شاخص های سلامت روان GHQ-28 (جسمانی سازی، اضطراب، افسردگی و اختلال روانی) بین دو گروه بیمار و شاهد، تفاوت معنی دار داشتند (p value = 0/0001) و با بالا رفتن شدت درد مزمن، وضعیت سلامت روان بدتر می شد. در بررسی ارتباط بین کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان (OHIP14) و سلامت روان (GHQ-28)، بیمارانی که در شاخص های GHQ-28 دارای اختلال بودند، از سلامت دهانی پایین تری برخوردار بودند (p value < 0/05). نتیجه گیری: اختلال مفصل گیجگاهی-فکی، بصورت منفی، کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان و سلامت روان را تحت تأثیر قرار می دهد. در بیماران TMD، سلامت روان و سلامت دهان ارتباط نزدیکی باهم دارند، بطوری که بیماران با اختلال روانی، شاخص سلامت دهان و دندان OHRQOL (Oral Health Related Quality of Life) پایین تری نیز داشتند.

مقدمه: کیست ها و تومورهای ادنتوژنیک، ضایعات مهم فکی می باشند. گاهی رفتار آنها متأثر از عوامل غیر اپی تلیالی است. میوفیبروبلاست ها، سلول های اختصاصی استروما هستند. ماست سل ها بر تمایز و فانکشن میوفیبروبلاست ها تأثیر می گذارند. با توجه به اهمیت استروما در پیشرفت تومورها، هدف این مطالعه، بررسی حضور ماست سل ها و میوفیبروبلاست ها و تأثیر آنها را بر ادنتوژنیک میگزوما (Odontogenic myxoma) OM، آدنوماتوئید ادنتوژنیک تومور (Adenomatoid odontogenic tumor) AOT و ادنتوژنیک کراتوسیست (Odontogenic keratocyst) OKC می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی، 10 بلوک ادنتوژنیک میگزوما، 7 ادنتوژنیک کراتوسیست و 6 آدنوماتوئید ادنتوژنیک تومور، از آرشیو بخش آسیب شناسی دانشکده ی دندان پزشکی اصفهان با روش ایمونوهیستوشیمی با نشانگر α SMA (α Smooth Muscle Actin) و رنگ آمیزی هیستوشیمیایی تولوئیدین بلو، رنگ آمیزی شدند. میانگین تعداد میوفیبروبلاست ها و ماست سل ها، الگوی رنگ پذیری میوفیبروبلاست ها و شدت التهاب ضایعات بررسی شدند. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه ی 20 و با آزمون های آماری کروسکال والیس، من ویتنی و کای اسکوئر ارزیابی شدند (p value < 0/05). یافته ها: درجه ی رنگ پذیری میوفیبروبلاست بین ضایعات، اختلاف معنی داری نداشت (p value = 0/55)، اما شدت التهاب، تفاوت معنی دار داشت (p value = 0/02). شدت التهاب در ادنتوژنیک کراتوسیست، به طور معنی داری بیشتر از آدنوماتوئید ادنتوژنیک تومور (p value = 0/025) و ادنتوژنیک میگزوما (p value = 0/023) بود، اما بین آدنوماتوئید ادنتوژنیک تومور و ادنتوژنیک میگزوما، اختلاف معنی داری نبود (p value = 0/87). توزیع فراوانی الگو بین ضایعات، تفاوت معنی دار داشت (p value = 0/015). به طوری که فراوانی الگوی کانونی (Focal) در ادنتوژنیک کراتوسیست، کم ترین بود. تعداد ماست سل های دست نخورده (Intact) (p value = 0/72)، دگرانوله (De granule) (p value = 0/69) و مجموع آن ها (p value = 0/75) بین ضایعات، اختلاف معنی داری نداشت. نتیجه گیری: تعداد ماست سل ها و میوفیبروبلاست ها بین ضایعات، اختلاف معنی داری نداشت، اما میوفیبروبلاست ها با درجه ی بالاتری در ادنتوژنیک میگزوما که تهاجم بیشتری دارد، بروز یافتند.

مقدمه: بیش از 95 درصد از سرطان های دهان، کارسینوم سلول سنگفرشی (Squamous cell carcinoma) SCC می باشد. شیوع SCC دهان در بالغین جوان کمتر از 40 سال، بین 0/4 تا 3/9 درصد از کل بیماران مبتلا به این سرطان می باشد. در سال های اخیر، افزایش شیوع این ضایعه ی بدخیم در سنین جوانی دیده شده است. هدف از این مطالعه، ارزیابی شاخص های کلینیکوپاتولوژیک SCC دهان در گروه های سنی مختلف در بیماران مراجعه کننده به دانشکده ی دندان پزشکی اصفهان بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، تعداد 80 پرونده ی ثبت شده با تشخیص نهایی SCC مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات دموگرافیک و بالینی شامل سن، جنسیت، نمای بالینی، مکان ضایعه و طول مدت آن، از پرونده های موجود در بخش پاتولوژی دهان دانشکده ی دندان پزشکی اصفهان استخراج شد. شاخص های هیستوپاتولوژیک و درجه ی بدخیمی تومور توسط دو پاتولوژیست دهان مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده، وارد نرم افزار SPSS نسخه ی 22 شد و با آزمون های آماری کای اسکوئر، من ویتنی و فیشر مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. میزان 0/05 < p value، معنی دار تلقی شد. یافته ها: از تعداد 80 نمونه، 42 (52/5 درصد) زن و 38 (47/5 درصد) مرد با نسبت زن به مرد = 1/1 بود. مخاط آلوئولار، شایع ترین مکان درگیر در همگی گروه های سنی بود. شایع ترین تظاهر بالینی به صورت ضایعه ی اگزوفیتیک و در تمام گروه های سنی، کارسینوم سلول سنگفرشی خوب تمایزیافته، شایع ترین نوع هیستوپاتولوژیک بود. هیچ یک از شاخص های کلینیکوپاتولوژیک بین گروه های سنی، تفاوت معنی دار نداشت (p value < 0/05). نتیجه گیری: طبق نتایج مطالعه ی اخیر، هیچ پارامتر هیستوپاتولوژیک اختصاصی بین گروه های سنی مختلف در بیماران مبتلا به SCC وجود نداشت. باوجود افزایش شیوع SCC دهان در بیماران جوان، این تومور بدخیم همچنان یکی از بیماری های مختص سنین بزرگسالی می باشد.

مقدمه: تصویربرداری قبل از جراحی یا کشیدن مولر سوم مندیبل، از نظر بالینی در طرح درمان جراحی، کمک کننده است. در این مطالعه به بررسی نوع روش تصویربرداری قبل از جراحی مولر سوم مندیبل پرداخته شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه ی مقطعی، توسط یک فرد مشاهده گر، 20 کلینیک انتخاب شده به طور تصادفی، در شهر اصفهان مورد بازدید قرار گرفت. داده ها شامل داده های دندان پزشک، داده های بیماران و نوع تصویر برداری قبل از جراحی مولر سوم مندیبل، جمع آوری گردید. اطلاعات وارد نرم افزار SPSS نسخه ی شد و با استفاده از آمارهای توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. سطح معنی داری 0/05 p value < 20 در نظر گرفته شد. یافته ها: در مجموع، تعداد 200 پرونده مورد بررسی قرار گرفت که 103 نفر مرد و 97 نفر زن بودند. در 31 مورد (15/5 درصد) بدون تصویربرداری، اقدام به جراحی شده بودند. 6 مورد (3 درصد) تصویربرداری CBCT، 50 مورد (25 درصد) پانورامیک، 85 مورد (42/5 درصد) پری اپیکال و 28 مورد (14 درصد) پانورامیک-پری اپیکال قبل از جراحی مولر سوم مندیبل تهیه شده بود. 80 مورد (40 درصد) دندان ها به روش Coronectomy و 120 دندان (60 درصد) از طریق Full tooth removal مورد جراحی قرار گرفته بودند. از آنجایی که p value کمتر از 0/001 گزارش شد، مشخص گردید که رابطه ی معنی داری بین نوع تصویربرداری و جراحی وجود دارد. نتیجه گیری: بیش ترین تصویربرداری که مورد استفاده قرار گرفت، پری اپیکال بود. در تمامی مواردی که تصویربرداری CBCT استفاده شده بود، نوع جراحی Coronectomy بود. همچنین در تصویربرداری همزمان پانورامیک-پری اپیکال نیز در تمامی موارد Coronectomy انجام گرفت.

مقدمه: موقعیت طبیعی سر، بر اساس تخمین NHO (Natural head orientation)، به عنوان یک جایگزین مناسب از نظر دقت و تکرارپذیری برای موقعیت طبیعی سر به روش ثبتی NHP (Natural head position) مطرح می باشد، که مشکلات تکنیکی و خطاهای فیزیولوژیک روش NHP را ندارد. این مطالعه با هدف تهیه ی نوعی تمپلیت، که استفاده از مزایای موقعیت طبیعی سر و خطوط رفرنس خارج جمجمه ای را بر پایه ی روش NHO امکان پذیر سازد، انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی بود. سفالوگرام و فتوگرافی های نیمرخ، از پرونده ی 60 بیمار بالغ (30 مرد و 30 زن) که دارای صورت متناسب و اکلوژن نرمال بودند، مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا بر روی فتوگرافی های بیمار، موقعیت طبیعی سر از راه تخمین، تعیین شد و سپس به سفالوگرام انتقال یافت. در سفالوگرام ها، خطوط عمودی و افقی حقیقی از نقطه ی نازیون نسج سخت، ترسیم شد و لندمارک های نسج سخت و نرم صورت، تعیین و از روی میانگین داده ها، نیمرخ استاندارد تهیه و تمپلیت به تفکیک جنس و در اندازه های مختلف تهیه شد. اطلاعات وارد نرم افزار SPSS نسخه ی 17 گردید و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون تی استیودنت استفاده شد. سطح معنی داری، p value < 0/05 به دست آمد. یافته ها: در مقایسه ی بین تمپلیت گروه مذکر و مؤنث که با انطباق آنها در نقطه ی Nasion و خط افقی حقیقی انجام گرفت، نتایج نشان داد، اندازه های خطی در گروه مذکر نسبت به گروه مؤنث بزرگتر، چانه و پیشانی برجسته تر و زاویه ی نازولیبال کوچک تر است. نتیجه گیری: استفاده از تمپلیت سفالومتری بر پایه ی NHO، به عنوان یک ابزار تشخیصی مفید می باشد که موجب بالا رفتن سرعت و دقت آنالیز در درمان های ارتودنسی می شود.

مقدمه: آمالگام، یکی از رایج ترین مواد پر کننده ی عیوب دندانی می باشد که همچنان، به واسطه ی محتوی جیوه و خطرات ناشی از رهایش آن و مقاومت به خوردگی محدود در محیط بدن، استفاده ی کلینیکی آن مورد بحث محققین می باشد. در این مطالعه سعی شده است با مقایسه ی چهار نوع آمالگام تجاری موجود (در ایران)، خواص مکانیکی، ریزساختاری و مقاومت به خوردگی آنها مقایسه شود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی آزمایشگاهی، تعداد 20 نمونه آمالگام از چهار نوع شرکت تجاری (Cinalux: Owzan Company, Iran Honghai Tech. China, ARDENT Amalgam, Sweden, و SDI (GS-80), Australia) موجود تهیه شد و سپس در آمالگاماتور با جیوه مخلوط شدند. سپس از هر برند، یک نمونه ی سخت شده به قطر و ارتفاع 6 میلی متر، توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، مورد ارزیابی ریزساختاری قرار گرفتند. همچنین توسط دستگاه آزمون فشار تک محوره، خواص مکانیکی 3 نمونه از هر برند آمالگام ها، مورد ارزیابی قرار گرفتند. مقاومت به خوردگی یک نمونه از هر برند، به روش پولاریزاسیون در محلول نمکی نیز مورد مطالعه قرار گرفت. برای مقایسه ی دقیق داده های کمی، از تحلیل آماری آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) با استفاده از نرم افزار Graph Pad prism 6 استفاده شد. اختلافات در مقادیر p value < 0/05، به صورت معنی دار اعلام شدند. یافته ها: هر چند هر چهار نوع آمالگام مورد بررسی، عاری از فاز مضر گاما 2 بوده اند، اما به خاطر اختلاف در مورفولوژی فازها، مقاومت به خوردگی متفاوتی در محلول نمکی از خود نشان دادند. همچنین خواص مکانیکی آمالگام ها نیز به واسطه ی اختلاف در مورفولوژی فازها، متفاوت بوده است و هر چهار مورد، رفتار ترد و استحکام بالای 300 مگاپاسکال از خود نشان داده اند. به طور کلی، آمالگام نوع 2 (Honghai Tech. China) دارای برترین خواص نسبت به سایرین بوده است. نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده، ریزساختار آمالگام پس از سخت شدن، تأثیر قابل توجهی بر استحکام و مقاومت به خوردگی آن داشت. همچنین همه ی آمالگام های مورد استفاده در این مطالعه، از فازهای یکسانی تشکیل شده بودند.

مقدمه: دندان پزشک باید اطلاعات کافی نسبت به داروهایی که تجویز می کند و داروهای مورد استفاده ی بیماران با مشکلات سیستمیک داشته باشد. هدف این مطالعه، بررسی میزان آگاهی دندان پزشکان عمومی شهر اردبیل در زمینه ی دارو های مورد مصرف در درمان ریشه ی دندان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی مقطعی-توصیفی، میزان اطلاعات دندان پزشکان عمومی اردبیل در مورد دارو های مورد مصرف در درمان های ریشه ی دندان پزشکی در سال 1395-1396 بررسی گردید. بدین منظور، پرسش نامه ای طراحی شد و تعداد 80 نفر از دندان پزشکان عمومی، پرسش نامه ی مزبور را تکمیل نمودند. در پرسش نامه راجع به اطلاعات دموگرافیک و میزان آگاهی دندان پزشکان پرسش به عمل آمد. پس از جمع آوری داده ها، اطلاعات به دست آمده در نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 23 با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند (α = 0/05). یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین آگاهی (6/91 ± 14/56) در مورد داروهای مورد استفاده در درمان ریشه، متوسط می باشد؛ همچنین نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در میانگین آگاهی دندان پزشکان در مورد داروهای مورد استفاده در درمان ریشه بر اساس سن، سابقه و نوع دانشگاه وجود دارد (p value < 0/05)؛ اما تفاوت معنی داری در میانگین آگاهی دندان پزشکان در مورد داروهای مورد استفاده در درمان ریشه بر اساس جنسیت و منبع کسب آگاهی وجود ندارد (p value < 0/05). نتیجه گیری: میزان آگاهی دندان پزشکان عمومی در مورد داروهای مورد مصرف دندان پزشکی در درمان ریشه، در حد متوسط می باشد. ارتباط معکوس میان پیشینه ی کار و نمره ی آگاهی، نشانگر این موضوع است که اطلاعات دندان پزشکان با افزایش پیشینه ی کار، به روز نشده و در این زمینه پیگیری جدی وجود ندارد. این مسأله نیاز به دوره های بازآموزی برای دندان پزشکان، پیرامون داروهای مورد مصرف در دندان پزشکی در درمان ریشه را مشخص می نماید.

مقدمه: کاندیدیازیس، شایع ترین عفونت قارچی حفره ی دهان است که اغلب توسط کاندیدا آلبیکانس ایجاد می شود. از آنجایی که حضور میکروارگانیسم های فرصت طلبی چون کاندیدا آلبیکانس و چسبندگی آنها به بیس دنچر در دهان و بروز استوماتیت ناشی از دنچر، از شایع ترین بیماری های ناشی از دنچر کامل و پارسیل می باشد، در این مطالعه، مقایسه ی آزمایشگاهی سه روش مختلف تهیه ی آکریل بیس دنچر در چسبندگی و کلونیزاسیون کاندیدا آلبیکانس انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه ی تجربی-آزمایشگاهی، 60 مکعب با ابعاد 10×10×10 میلی متر از جنس رزین آکریلی (Ivoclar Vivadent_ Liechtenstein) با سه روش تهیه ی سرماسخت، گرماسخت و مولد تزریقی آماده و کاملاً پالیش شدند. سوسپانسیون مخمری روی سطح بلوک های رزینی برای مدت 40 دقیقه انکوبه شد. سپس با 1 میلی لیتر سرم فیزیولوژی استریل شسته و 20 میکرولیتر از محلول حاصل بر روی پلیت سابروز دکستروز آگار کشت داده شد. تعداد کلنی ها بعد از 24 ساعت و 48 ساعت شمارش شدند. برای زمان های 60 و 120 دقیقه هم به همین ترتیب عمل شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 20 و آزمون های آماری آنالیز واریانس دوطرفه و تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند (α = 0/05). یافته ها: نتایج رشد مخمر هم در روش تهیه ی آکریل (p value = 0/001) و هم مدت زمان مجاورت قارچ و آکریل (p value < 0/001) معنی دار بود. کم ترین میزان کلنی در روش سرماسخت دیده شد. در هر سه نوع روش ساخت آکریل، مدت زمان مجاورت آکریل و قارچ، میانگین تعداد کلنی کاندیدا آلبیکانس در کشت 48 ساعته، به طور معنی داری بیشتر از کشت 24 ساعت بود (p value < 0/001). نتیجه گیری: روش تهیه ی آکریل بر روی چسبندگی و کلونیزاسیون کاندیدا آلبیکانس مؤثر می باشد و با توجه به میزان کمتر کلونیزاسیون در آکریل سرماسخت بهتر است از این نوع آکریل، به خصوص برای افرادی که مستعد عفونت هستند یا افرادی که بهداشت ضعیفی دارند، استفاده شود.

مقدمه: مطلوب ترین نتایج درمان ارتودنسی جهت اصلاح رشد، زمانی حاصل می شود که درمان در مرحله ی رشدی مطلوب آغاز شود. در این صورت، کم ترین عوارض بالقوه و ثبات درمان را به دنبال خواهد داشت. بسیاری از محققین نشان داده اند، سن تقویمی برای ارزیابی تکامل اسکلتی، قابل اعتماد نمی باشد. استفاده از یک شاخص قابل اعتماد برای شناسایی مراحل مختلف بلوغ اسکلتی، از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین مراحل کلسیفیکاسیون دندان ها و بلوغ مهره های گردنی در کودکان 9 تا 14 ساله بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی، از رادیوگرافی پانورامیک و لترال سفالومتری 200 بیمار 9 تا 14 سال مراجعه کننده به بخش ارتودنسی دانشکده ی دندان پزشکی اصفهان استفاده شد. در این مطالعه برای تعیین کلسیفیکاسیون دندان های کانین، پرمولر اول، پرمولر دوم و مولر دوم از روش دمیرجان و همکاران مورد بررسی قرار گرفت. برای ارزیابی مراحل مختلف بلوغ اسکلتی، از روش بررسی بلوغ مهره های گردنی استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 23 و ضریب همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد (α = 0/05). یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد، در دختران بین کلسیفیکاسیون دندان کانین، پرمولر اول و دوم، مولر دوم دو سمت چپ و راست با مراحل مختلف بلوغ مهره های گردنی، رابطه ی معنی داری وجود داشت (ضریب همبستگی اسپیرمن برای دندان کانین 0/5: r، پرمولر اول 0/5: r، پرمولر دوم 0/6: r و مولر دوم 0/6: r) (p value < 0/001). ولی در پسران، فقط در دندان مولر دوم چپ 0/3: r و دندان مولر دوم راست 26/0: r و دندان کانین سمت چپ 3/0: r رابطه معنی دار بود (p value < 0/001). نتیجه گیری: ارتباط بین کلسیفیکاسیون دندان ها و بلوغ مهره های گردنی در دختران، معنی دار بود و در پسران در دندان مولر دوم و کانین چپ، معنی دار بود.

مقدمه: تعیین دقیق طول کارکرد، یکی از مهم ترین مراحل انجام درمان های ریشه می باشد که به صورت مستقیم در موفقیت درمان مؤثر است. وسایل و روش های گوناگونی برای تعیین طول کارکرد کانال ریشه معرفی شده اند که از این میان می توان به دستگاه های آپکس یاب الکترونیکی اشاره نمود. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای دقت سه آپکس لوکیتور الکترونیکی Woodpecker، Root zx و Coxo با طول واقعی انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه ی تجربی از نوع آزمایشگاهی، تعداد 30 دندان تک کانال سانترال ماگزیلا که دارای شرایط ورود به مطالعه بودند، انتخاب شد و طول کارکرد هر دندان با سه آپکس لوکیتور الکترونیکی Root zx، Woodpecker و Coxo اندازه گیری شد. اندازه گیری های الکترونیکی، طبق دستور شرکت سازنده، با استفاده از k فایل 15 و بعد از شستشو با هیپوکلریت 6 درصد و نرمال سالین 0/9 درصد، در محدوده ی 0/5 ± و 1 ± میلی متری و منطبق بر تنگه ی اپیکالی، انجام پذیرفت. طول کارکرد حقیقی با سایش 4 میلی متر انتهای ریشه و اندازه گیری فاصله ی بین نقطه ی مرجع کرونالی تا تنگه ی اپیکالی در زیر میکروسکوپ محاسبه گردید و سپس داده ها با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوئر و فیشر با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 16، بررسی گردید و سطح معنی داری (p value < 0/05) در نظر گرفته شد. یافته ها: در محدوده ی 0/5 ± میلی متر و 1 ± میلی متر، دقت آپکس لوکیتورهای Root zx برابر با 76/7 درصد و 100 درصد، Woodpecker برابر با 90 درصد و 100 درصد و Coxo برابر با 93/3 درصد و 100 درصد می باشد. تفاوت معنی داری بین اندازه گیری های Root zx، Woodpecker و Coxo با طول کارکرد حقیقی مشاهده نشد (p value = 0/738، 0/687، 0/090). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه ی حاضر، هیچ کدام از سه آپکس لوکیتور مورد آزمایش، دقت 100 درصد را در موارد منطبق بر تنگه ی اپیکالی گزارش نکردند. اختلاف اندازه ی طول کارکرد به دست آمده توسط سه آپکس لوکیتور با طول واقعی، تفاوت آماری معنی داری نداشت.