مجله دانشگاه علوم پزشکی قم
سال:1398 | دوره:13 | شماره:3 |تعداد مقالات:9

زمینه و هدف آنتی اکسیدانت آلفالیپوئیک اسید و پروتئین بتا دفنسین-1 ممکن است بر کیفیت پارامترهای اسپرم تاثیر مثبتی داشته باشد. در این مطالعه تاثیر انکوباسیون اسپرم با آنتی اکسیدانت آلفالیپوئیک اسید و پروتئین بتا دفنسین-1 بر تحرک و حیات اسپرم در زمان های مختلف بررسی گردید. روش بررسی در این مطالعه مداخله ای، آنالیز روتین مایع منی طبق معیار سازمان بهداشت جهانی (سال 2010) بر روی 59 مرد نابارور انجام شد. نمونه های مایع منی توسط روش سانتریفوژ گرادیان غلظت شست وشو داده شدند. سپس نمونه ها به سه گروه شامل: کنترل، اسپرم های انکوبه شده با آلفالیپوئیک اسید و اسپرم های انکوبه شده با بتا دفنسین-1 تقسیم شدند. سپس بر روی هریک از گروه های مذکور، ارزیابی تحرک و حیات انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه آنالیز شدند. یافته ها میانگین درصد تحرک اسپرم ها در گروه های آلفالیپوئیک اسید و بتا دفنسین-1 نسبت به گروه کنترل پس از گذشت 1 و 2 ساعت، از لحاظ آماری افزایش معنی داری یافت (05/0p≤ )؛ درحالی که در ساعت 3 تنها گروه آلفالیپوئیک اسید در میانگین درصد تحرک، افزایش معنی داری نشان داد. میانگین درصد حیات اسپرم ها در گروه آلفالیپوئیک اسید و بتا دفنسین-1 نسبت به گروه کنترل پس از گذشت 1، 2 و 3 ساعت، از لحاظ آماری افزایش معنی داری یافت (05/0p≤ ). نتیجه گیری اگرچه هر دو آنتی اکسیدانت آلفالیپوئیک اسید و پروتئین بتا دفنسین-1 جهت حفظ تحرک و حیات اسپرم پس از گذشت زمان موثرند، ولی پیشنهاد می گردد جهت حفظ حیات و تحرک اسپرم، از آلفالیپوئیک اسید در محیط شست وشوی اسپرم استفاده شود.

زمینه و هدف سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، یک اختلال مزمن گوارشی است که با درد تحریک کننده در هنگام دفع یا تغییر عادت های روده مشخص می شود. در مطالعه حاضر ارتباط شاخص گلایسمیک و بار گلایسمیک رژیم غذایی با این سندرم در جمعیت وسیعی از بزرگسالان ایرانی بررسی گردید. روش بررسی این مطالعه به روش مقطعی بر روی 3363 فرد بزرگسال در اصفهان انجام شد. برای بررسی GI و GL، از رژیم غذایی استفاده گردید. وجود IBS به کمک پرسشنامه ROME III ارزیابی شد. خصوصیات عمومی و دریافت های غذایی شرکت کنندگان در مورد پنجک های GI و GL رژیم غذایی با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه، آزمون مجذور خطی کای اسکوئر و رگرسیون لجستیک در مدل های مختلف بررسی شد. یافته ها درمجموع، 748 نفر (2/22%)، دارای IBS بودند. شرکت کنندگان در بالاترین دسته شاخص گلایسمیک رژیم غذایی، از شانس بیشتری برای IBS نسبت به کسانی که در کمترین دسته قرار داشتند، برخوردار بودند (70/1-03/1: CI 95%، 34/1: OR)، ولی این ارتباط پس از تعدیل برای مخدوشگرهای بالقوه (61/1-81/0: CI 95%، 14/1: OR) معنی دار نبود. ارتباط معنی داری بین GI رژیم غذایی و شانس IBS-یبوست غالب (IBS-C) (52/3-09/1: CI 95%، 96/1: OR) یافت شد، اما در مورد در مورد IBS-اسهال غالب (IBS-D) مشاهده نگردید (40/1-43/0: CI 95%، 78/0: OR). بین GL رژیم غذایی، خطر ابتلا به IBS و یا دسته های آن، ارتباط معنی داری وجود نداشت. هیچ ارتباط معنی داری بین GI و GL رژیم غذایی و شدت IBS مشاهده نشد. نتیجه گیری نتایج این مطالعه نشان داد ارتباط قابل توجهی بین GI رژیم غذایی، خطر IBS و IBS-D، همچنین شدت علائم IBS وجود ندارد. بااین حال، ارتباط معنی دار مثبتی بین GI رژیم غذایی و IBS-C دیده شد و بین GL رژیم غذایی، خطر ابتلا به IBS یا دسته های آن و شدت علائم IBS ارتباطی وجود نداشت.

زمینه و هدف نفروپاتی دیابتی، از عوارض خطرناک دیابت بوده که شیوع نسبتا بالایی در بیماران دیابتی دارد و سبب نارسایی کلیه می شود. هدف از این مطالعه تاثیر مصرف عسل پروبیوتیک بر شاخص های التهابی و استرس اکسیداتیو در بیماران مبتلا به نفروپاتی دیابتی بود. روش بررسی این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بر روی 60 بیمار مبتلا به نفروپاتی دیابتی انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه شامل: گروه مصرف کننده عسل پروبیوتیک حاوی CFU/g108 باکتری باسیلوس کواگلانس 11T و گروه مصرف کننده عسل کنترل (هرگروه 30 نفر) به میزان روزانه 25 گرم به مدت سه ماه، تقسیم شدند. در شروع مطالعه و پس از سه ماه مصرف عسل ها (جهت تعیین شاخص گلیسمی، فاکتورهای لیپیدی، شاخص های التهابی و استرس اکسیداتیو)، نمونه های خون ناشتا از بیماران گرفته شد. یافته ها در این مطالعه پس از سه ماه مداخله، در بیماران مصرف کننده عسل پروبیوتیک در مقایسه با بیماران گروه کنترل، سطح انسولین سرمی (8/1± 2/1-در برابر 3/1± 1/0-میکرو واحد برمیلی لیتر، 004/0p=) و HOMA-IR (6/0± 5/0-در برابر 4/0± 003/0، 002/0p=)، پروتئین واکنشگر با حساسیت بالای C (4/2± 9/1-در برابر 7/2± 2/0 میلی گرم برلیتر، 01/0p=) و سطوح مالون دی آلدئید (6/0± 1/0-در برابر 0/1± 6/0 میکرومول برلیتر، 002/0p=)، به طور معنی داری کاهش یافت. شاخص QUICKI (009/0± 005/0 در برابر 005/0± 0007/0، 004/0p=) نیز به طور معنی داری بهبود پیدا کرد. نتیجه گیری نتایج این مطالعه نشان داد مصرف عسل پروبیوتیک به مدت سه ماه در بیماران مبتلابه نفروپاتی دیابتی سبب بهبود متابولیسم انسولین، میزان hs-CRP سرمی و MDA پلاسما می شود، اما بر سایر پروفایل های متابولیکی تاثیری ندارد.

زمینه و هدف ویژگی های خاص شیر و ادرار شتر موجب شده تا به شکل وسیعی ازآن به عنوان یک ماده ضد میکروبی، آنتی اکسیدان و محافظت کننده از کبد در طب سنتی و اسلامی استفاده شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر شیر و ادرار شتر در سیروز ناشی از تتراکلریدکربن انجام شد. روش بررسی در مطالعه حاضر، 24 سر موش صحرایی نر در شش گروه (کنترل و گروه های دریافت کننده روغن زیتون، تتراکلریدکربن، شیر شتر، ادرار شتر، ادرار و شیر شتر) به طور تصادفی تقسیم شدند. مدل القای سیروز با تتراکلریدکربن (CCL4) در گروه های 6-3 به روش تزریق داخل صفاقی CCL4 بود. شیر، ادرار، شیر و ادرار شتر روزانه برای رت های گروه های درمان به ترتیب گاواژ گردید. وزن ابتدایی و نهایی، سطوح سرمی AST، ALT، ALP، آلبومین و تری گلیسرید و کلسترول برای تمام گروه ها اندازه گیری شد. بررسی مورفولوژی کبدی با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسلین-ائوزین (H&E) انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی (در صورت معنی دار بودن) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها در این مطالعه، سطح سرمی آنزیم های ALT، AST و LP به ترتیب در گروه تتراکلریدکربن نسبت به گروه کنترل به شکل معنی داری افزایش یافت؛ اما تنها مصرف همزمان شیر و ادرار شتر در رت های دارای سیروز، موجب کاهش معنی دار سطح، ALT ALP و تری گلیسرید سرم نسبت به گروه تتراکلریدکربن شد. نتیجه گیری نتایج مطالعه حاضر نشان داد مصرف همزمان شیر و ادرار شتر می تواند موجب بهبود آسیب سلولی القاشده به وسیله تتراکلریدکربن شود. ا

زمینه و هدف شیوع چاقی در سرتاسر جهان، به سرعت رو به افزایش است. تعدیل رژیم غذایی، یکی از بهترین راه حل های ممکن برای پیشگیری و درمان چاقی است. یکی از رژیم های غذایی مطرح شده در این زمینه، الگوی غذایی DASH (رژیم غذایی کاهنده فشارخون) می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی این رژیم غذایی بر شاخص های آنتروپومتریک و ترکیب بدنی زنان چاق سالم صورت گرفت. روش بررسی این مطالعه به صورت کارآزمایی شاهددار بالینی موازی بر روی 44 زن چاق سالم انجام شد. افراد پس از قرارگیری در یک دوره تطبیق، به مدت سه ماه در یکی از 2 گروه مداخله (رژیم غذایی (DASH یا کنترل (توصیه های معمول غذایی) قرار گرفتند. اندازه گیری شاخص های آنتروپومتریک و ترکیب بدنی هر 2 هفته یک بار انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون های تی زوجی، تی مستقل و آزمون آنالیز کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها در گروه مداخله پس از پیروی از الگوی غذایی DASH به مدت سه ماه، متغیرهایی همچون وزن (04/0=p)، شاخص توده بدنی (03/0=p)، دور کمر (01/0=p) و نسبت دور کمر به باسن (02/0=p) در مقایسه با گروه کنترل، به طور معنی داری کاهش یافت. با این وجود، تغییر معنی داری در ترکیب بدنی شرکت کنندگان مشاهده نشد (05/0p≥ ). نتیجه گیری با توجه به شیوع بالای چاقی، پیروی از رژیم غذایی DASH به عنوان یک الگوی ارتقادهنده سلامت جهت پیشگیری از اختلالات، به خصوص چاقی توصیه می شود.

زمینه و هدف زنجبیل (زنجفیل)، از زمان های قدیم در ایران، چین و هند به عنوان دارو و ادویه مورد استفاده بوده است. امروزه، زنجبیل در بسیاری از مواد غذایی، نوشیدنی ها و مواد دارویی مصرف می شود. این مطالعه با هدف ارزیابی فعالیت ضدباکتریایی و ضدقارچی اسانس زنجبیل بر تعدادی از سویه های بیماریزا و تعیین ترکیبات شیمیایی، فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس زنجبیل با 2 و 2 دی فنیل-1-پیکریل هیدرازیل انجام شد. روش بررسی در این مطالعه تجربی، شناسایی ترکیبات شیمیایی موجود در اسانس زنجبیل و اندازه گیری کمی آن به کمک دستگاه های کروماتوگرافی گازی و کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنجی جرمی صورت گرفت. فعالیت ضدمیکروبی با روش های مختلف کیفی و کمی (دیسک دیفیوژن آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی) ارزیابی شد. فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس زنجبیل به روش رنگ سنجی سیور-دالی و کاهش ظرفیت رادیکالی تعیین گردید. داده ها با استفاده از آزمون یک طرفه و توکی آنالیز شدند. یافته ها در این مطالعه، بیشترین و کمترین قطر هاله بازدارندگی در غلظت 100 میلی گرم برمیلی لیتر بر کاندیدا آلبیکنس و سالمونلا تیفی مشاهده شد. حداقل غلظت مهارکنندگی اسانس زنجبیل برای سویه های سودوموناس آئروژینوزا، سالمونلا تیفی، اشرشیاکلی، استافیلوکوکوس اورئوس، لیستریا اینوکوا، باسیلوس سرئوس، کاندیدا آلبیکنس و آسپرژیلوس نایجر به ترتیب برابر با 50، 50، 25، 25/6، 5/12، 5/12، 25/6 و 25/6 میلی گرم برمیلی لیتر به دست آمد. حداقل غلظت کشندگی اسانس، بالاتر از حداقل غلظت مهارکنندگی بود. Zingiberene با 48/29%، ترکیب اصلی اسانس زنجبیل بود و فعالیت آنتی اکسیدانی (IC50) و فنل کل اسانس زنجبیل به ترتیب: 45/93 میکروگرم برمیلی لیتر و 65/76 میلی گرم گالیک اسید برآورد شد. نتیجه گیری نتایج این مطالعه نشان داد اسانس زنجبیل بر باکتری های گرم مثبت نسبت به باکتری های گرم منفی، موثرتر است؛ بنابراین آزمایش های بالینی برای تحقیقات آتی پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف اکتینومیست ها، باکتری های گرم مثبت و رشته ای هستند که بخش اعظم میکروارگانیسم های خاک را دربرمی گیرند. براساس مطالعات انجام شده، سه چهارم از کل آنتی بیوتیک های شناخته شده را اکتینومیست ها تولید می کنند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اکتینومیست های مناطق مختلف استان قم از جهت خواص آنتی باکتریایی صورت گرفت. روش بررسی در این مطالعه بنیادی، ابتدا اکتینومیست ها از خاک های زراعی شور استان قم جداسازی شدند، سپس غربالگری اولیه به روش کشت و غربالگری ثانویه با روش انتشار در آگار در برابر باکتری های بیماری زا انجام گرفت. جهت شناسایی مولکولی، DNA ژنومیک تمام جدایه ها استخراج شد، سپس ژن SrRNA16 آن ها با تکنیک PCR، تکثیر و نمونه های مثبت سکانس شدند و نتایج حاصله، از نظر فیلوژنتیک بررسی گردید. یافته ها در این مطالعه از 100 نمونه خاک جمع آوری شده، 23 ایزوله اکتینومیست جدا شد. همچنین علاوه بر تست های میکروب شناسی، 10 نمونه با استفاده از روش PCR براساس ژن SrRNA16 توالی یابی شدند که ایزوله ها با میزان 100 و 99% به جنس استرپتومیست و اکتینومیست مشابهت داشتند. نتیجه گیری نتایج این مطالعه نشان داد ایزوله های جدیدی در نمونه خاک استان قم وجود دارد که توانایی تولید مواد آنتی باکتریایی جدید را دارند و می توان از آن ها در حوزه صنعت استفاده کرد.

زمینه و هدف یکی از مفاهیم پرکاربرد طب سنتی ایرانی «حرکت و سکون رطوبات بدن» بوده که تاکنون در هیچ مطالعه ای به طور مستقل مورد بررسی قرار نگرفته است؛ در این مقاله مطالب طب سنتی ایرانی در مورد این مفهوم بازخوانی و با توجه به پراکندگی مطالب، دسته بندی و استفاده های درمانی آن ذکر شده است. روش بررسی در این مطالعه به روش کتابخانه ای، مطالب مرتبط با حرکت و سکون رطوبات بدن، از کتب اصلی طب سنتی ایرانی و نیز مقالات علمی اخیر جمع آوری و دسته بندی شد. یافته ها در منابع طب سنتی، به حرکت و سکون رطوبات بدن به طور پراکنده ذیل اکثر مباحث و سرفصل های طب سنتی ایرانی اشاره شده است. از دلایل مهم تحریک و تسکین رطوبات، می توان تغییرات فصلی، غذاها، داروها و تغییرات جسمی و روانی شدید را نام برد. در منابع موجود نیز به علائمی اشاره شده که به کمک آن ها می توان به حرکت یا سکون رطوبات و یا خلط خاصی پی برد. از طرفی، حرکت یا سکون رطوبت ها که مهم ترین آن ها اخلاط چهارگانه است خود می تواند منجر به نتایج فیزیولوژیک و یا پاتولوژیکی گردد. نتیجه گیری مقوله فوق الذکر، یکی از پرکاربردترین مفاهیم طب سنتی ایرانی است که تا به حال به طور مستقل در مورد آن بحث نشده است. شناخت دلایل حرکت و سکون رطوبات، علائم، نتایج و عوارض آن، ضمن کمک به شناسایی علل شمار زیادی از بیماری ها، به حفظ سلامتی یا پیشگیری کمک می کند. همچنین با استفاده از این مباحث می توان در درمان بیماری ها و کنترل عوارض درمانی، فعال تر و موثرتر عمل کرد.