زمینه و هدف: (miR-1) microRNA-1، در فرآیندهای سلولی متفاوتی درگیر است، اما هنوز تاثیر فعالیت استقامتی بر بیان آن در عضلات اسکلتی تند و کند انقباض روشن نشده است. این مطالعه با هدف ارزیابی اثر یک دوره فعالیت استقامتی بر بیان miR-1 عضلات اسکلتی کند و تند انقباض در رت های نر نژاد ویستار انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 14 رت با وزن 20±113 گرم تحت شرایط کنترل شده (آزمایشگاه حیوانات دانشگاه تربیت مدرس، سال 1392) نگهداری و بعد از آشناسازی (با وزن 24±231 گرم) به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (7 سر) و تجربی (7 سر) تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه استقامتی (30 متر در دقیقه، 50 دقیقه در هر جلسه، 6 جلسه در هفته به مدت 14 هفته) را روی تردمیل اجرا کرد و 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه، همراه با گروه کنترل، بیهوش و تشریح شدند، سپس عضله نعلی و EDL آنها خارج گردید. با استفاده از روش Real time-PCR، سطح بیان miR-1 اندازه گیری شد. در ادامه، داده های به دست آمده با استفاده از آزمون آماری تی، ارزیابی و مقایسه گردید.یافته ها: طبق نتایج آزمون تی، میانگین بیان miR-1 عضله نعلی و EDL گروه تجربی نسبت به گروه کنترل در اثر 14 هفته تمرین استقامتی به ترتیب 4.48 و 2.77 برابر افزایش یافت که این افزایش در سطح p<0.01، معنی دار بود.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد فعالیت استقامتی باوجود تفاوت در ایجاد نوع تنش عضله و خصوصیات تار عضلانی، تاثیر مشابهی بر بیان miR-1 عضلات تند و کند انقباض دارد.