پژوهش پرستاری ایران
سال:1391 | دوره:7 | شماره:26 |تعداد مقالات:10

مقدمه: این تصور که تغییرات در محیط جنین می تواند اثرات بلندمدت یا حتی پایدار در تحول کودک داشته باشد روز به روز در جوامع علمی بیشتر مورد پذیرش قرار می گیرد. در حقیقت تجارب درون رحمی می تواند عمیقا بر فتوس اثر بگذارد؛ حتی این تاثیر می تواند بر تحول بعد از زایمان تا بزرگسالی ادامه داشته باشد. توجه به عواملی که از اضطراب و افسردگی دوران بارداری بکاهند، ضروری به نظر می رسد. یکی از این عوامل حمایت اجتماعی است. هدف این پژوهش تعیین رابطه حمایت اجتماعی با اضطراب و افسردگی سه ماهه سوم بارداری بود.روش: این تحقیق از نوع همبستگی می باشد. به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، نمونه ای به اندازه 95 نفر از زنان باردار شهر شیراز در تابستان 1387 انتخاب شد و با استفاده از سه پرسشنامه حمایت اجتماعی، اضطراب دوران بارداری و افسردگی، اطلاعات گردآوری شد. همچنین برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده گردید.یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که حمایت اجتماعی با افسردگی سه ماهه سوم بارداری رابطه منفی معنادار دارد (p=0.001)؛ ولی با اضطراب سه ماهه سوم بارداری رابطه معناداری ندارد (p=0.09).نتیجه گیری: یافته ها نشان داد با افزایش یا کاهش حمایت اجتماعی، افسردگی سه ماهه سوم بارداری کاهش یا افزایش می یابد. این یافته می تواند مورد استفاده متخصصانی که با بهداشت روان زنان باردار سر و کار دارند، قرار بگیرد.

مقدمه: امروزه با بهبود مراقبت از بیماران سوخته، مرگ و میر این افراد کاهش یافته است؛ با افزایش بقای این بیماران، تعداد بازماندگان دارای عارضه افزایش می یابد که بدشکلی یکی از این عوارض است. از این رو اخیرا مسایل روانی - اجتماعی و نوتوانی بیماران سوخته مورد توجه زیادی قرار گرفته است. در راستای مسایل مطرح شده، مطالعه ای کیفی به منظور تبیین کیفیت زندگی با بدشکلی سوختگی پس از ترخیص از بیمارستان جهت طراحی برنامه های حمایتی مبتنی بر شواهد انجام شد.روش: این مقاله بخشی از اطلاعات یک مطالعه کیفی بزرگتر را گزارش می کند. نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف آغاز و به صورت نظری ادامه یافت. ابزار اصلی جمع آوری داده مصاحبه بود. در مجموع با 22 مشارکت کننده 34 مصاحبه عمیق انفرادی صورت گرفت. مصاحبه ها با روش تحلیل محتوای کیفی و به صورت مقایسه ای مداوم تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات، برای کیفیت زندگی با بدشکلی سوختگی؛ مقوله «زندگی در خفقان» با سه طبقه محوری «تباهی زندگی»، «به ستوه آمدن» و «بردگی بدشکلی» پدیدار گشت. علی رغم این که شدت خفقان برای افراد مختلف، متفاوت بود ولی برای کلیه مشارکت کنندگان وجود داشت.نتیجه گیری: بنا بر شواهد کیفیت زندگی در سایه بدشکلی حتی در افرادی که سال ها از سوختگی آنان می گذرد به گونه ای نامناسب است که به مثابه زندگی در خفقان است. از این رو طراحی برنامه های حمایتی مناسب جهت ارتقای کیفیت زندگی این افراد ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: شناسایی اولین تجربه های بالینی دانشجویان پرستاری به مربیان و برنامه ریزان آموزشی امکان می دهد بینش صحیح تری نسبت به تجربه های منحصر به فرد دانشجویان کسب کنند و آنها را به طور موثرتری در این مسیر یاری کنند. هدف این پژوهش تبیین اولین تجربه های بالینی دانشجویان پرستاری است.روش: در این پژوهش کیفی، تحلیل محتوایی کیفی بر 340 خاطره روزانه بالینی دانشجویان پرستاری با استفاده از نمونه گیری مبتنی بر هدف انجام شد. خاطرات مربوط به 46 دانشجوی سال اول پرستاری (32 زن و 14 مرد) در دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س) شیراز بود که در فاصله زمانی مهر ماه 86 تا بهمن ماه 87 ثبت شده اند.یافته ها: اولین تجربه های بالینی دانشجویان در قالب 3 درون مایه و 7 طبقه تبیین شدند. درون مایه ها شامل اجتماعی شدن حرفه ای (با سه طبقه هویت حرفه ای، تعلق حرفه ای و یادگیری مفاهیم و مهارت های حرفه ای)، رشد فردی (با دو طبقه درس زندگی و رشد معنوی) و بازتاب درونی (با دو طبقه چالش های درونی و رضایت درونی).نتیجه گیری: یافته های پژوهش لزوم توجه به تجربه های منحصر به فرد دانشجویان پرستاری، حمایت از آنها در فرآیند اجتماعی شدن حرفه ای، تقویت رشد فردی، تعلق حرفه ای و رضایت درونی آنها و پیشگیری از بروز چالش های درونی از طریق آماده سازی آنها برای ورود به محیط های بالینی را نشان می دهد. ثبت خاطرات بالینی و تعمق بر آنها و انجام پژوهش های کیفی با دید آینده نگر توصیه می شود.

مقدمه: یکی از شایع ترین روش های درمانی در بیماران با بیماری های ایسکمیک قلبی عمل بای پس عروق کرونر است. که منجر به افزایش بقا در افراد می شود. به منظور بررسی کیفیت زندگی افراد پس از این عمل جراحی مطالعه ای با هدف «تعیین کیفیت زندگی بیماران تحت عمل بای پس عروق کرونر قبل، سه، شش و دوازده ماه پس از عمل» انجام شد.روش: این پژوهش یک مطالعه طولی روندی چهار مرحله ای آینده نگر بود که بر روی 126 بیمار تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران در فاصله سال های 1386-1384 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه ای شامل 40 سوال که 6 سوال در ارتباط با مشخصات دموگرافیک، 5 سوال مربوط به اطلاعات بیماری و 29 سوال مربوط به کیفیت زندگی (جسمی و روانی) واحدهای مورد مطالعه بود. داده ها با کمک نرم افزار SPSS v.16 و آزمون های آماری تی تست، کای دو، آزمون دقیق فیشر، ویلکاکسون و تست فریدمن تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد کیفیت زندگی افراد تحت پژوهش بعد از عمل افت داشته است. میانگین امتیاز دریافتی افراد تحت عمل بای پس عروق کرونر در مراحل قبل، سه، شش و دوازده ماه بعد از عمل به ترتیب 60.087 و 56.373 و 57.679 و 90.75 به دست آمد. همچنین یافته ها نشان داد کیفیت زندگی این افراد قبل، سه، شش و دوازده ماه پس از عمل با هم اختلاف معناداری داشت (p<0.001).نتیجه گیری: از آنجایی که کیفیت زندگی افراد تا سه ماه پس از عمل بای پس عروق کرونر در حد پایینی است لازم است تیم درمان بیماران و خانواده آنها را آموزش دهند و بیماران را در این مدت زمان تحت حمایت روحی و جسمی قرار دهند.

مقدمه: در کودکان مبتلا به تالاسمی برای حفظ حیات باید تزریقات مکرر خون و دسفرال انجام شود. قرار دادن کتتر داخل وریدی یکی از رایج ترین پروسیجرهای تهاجمی می باشد و اغلب کودکان به ویژه کودکان خردسال چنین پروسیجری را استرس آورترین جنبه بیماری، بستری، و حتی ویزیت سرپایی خود بیان می کنند. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر بازی آشناسازی بر شدت اضطراب پروسیجرهای تزریقی کودکان سن قبل از مدرسه مبتلا به تالاسمی انجام شد.روش: این پژوهش از نوع نیمه تجربی است. نمونه های پژوهش شامل 60 کودک 7-3 سال، دارای پرونده در بخش های تالاسمی استان گیلان می باشند. که به طور تصادفی به دو گروه (آزمون و شاهد) تقسیم شدند. در گروه آزمون، بازی آشناسازی به مدت 15-10 دقیقه قبل از انجام پروسیجر تزریقی، انجام شد. ابزارهای مورد استفاده شامل: پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه خودگزارشی ترس های بالینی کودک و مقیاس خودگزارشی چهره ای اضطراب، می باشند. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوئر، تی تست، من ویتنی و ویلکاکسون انجام گرفت.یافته ها: داده ها نشان داد که میانگین رتبه اضطراب، قبل از مداخله در دو گروه تفاوت معناداری نداشتند (p>0.05). اما بعد از مداخله آزمون آماری من ویتنی و ویلکاکسون نشان دادند که میانگین رتبه اضطراب، در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد کاهش معناداری دارد (p<0.05).نتیجه گیری: طبق نتایج پژوهش مداخله بازی آشناسازی در کاهش اضطراب ناشی از پروسیجرهای تزریقی کودکان موثر می باشد. لذا پیشنهاد می شود که پرستاران کودک برای کاهش اضطراب کودکان مبتلا به بیماری های حاد و مزمن که مکررا تحت اقدامات درمانی قرار می گیرند، از روش بازی آشناسازی استفاده نمایند.

مقدمه: امروزه با افزایش بروز سکته قلبی و وجود عوارض متعدد آن در حیطه عملکردی، جسمی، رفاه عاطفی و غیره، مساله مهمتری تحت عنوان چگونگی گذران عمر و به عبارتی کیفیت زندگی این گروه از بیماران مطرح می باشد. اهمیت دخالت دادن نظر بیماران در رابطه با کیفیت زندگی روز به روز بیشتر مورد توجه است این مطالعه جهت سنجش میزان کیفیت زندگی بین افرادی که سکته کرده اند و مقایسه آن با افراد سالم جامعه صورت گرفت.روش: این تحقیق یک مطالعه توصیفی - تحلیلی دو گروه به صورت مقطعی در سال 1387، تعداد 100 نفر به عنوان نمونه که در گروه مورد 50 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی پس از مرخص شدن از بیمارستان در شهر گرگان انتخاب شد و در گروه شاهد نیز با 50 نفر از افراد سالم جامعه که از نظر سن، جنس، میزان تحصیلات و وضعیت اجتماعی همسان سازی شده سپس میزان کیفیت زندگی با استفاده از پرسشنامه SF-36 با مراجعه پژوهشگر به درب منزل هر دو گروه انجام شد، اطلاعات وارد نرم افزار SPSS v.13 شد و با استفاده از روش های توصیفی و آزمون من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد که از مجموعه 100 نفر گروه مورد و شاهد 64 نفر مرد و 36 نفر زن بودند میانگین سنی آنها 57 سال، بیشترین افراد دارای سواد کم و خانه دار بودند در این مطالعه میزان کیفیت زندگی بعد از سکته قلبی در گروه مورد در کل با میانگین و انحراف معیار 64.42±21.68 و در گروه شاهد با میانگین و انحراف معیار 96.47±15.73 با p<0.001 کاهش یافته و در رابطه با هشت بعد کیفیت زندگی شامل (سلامت فیزیکی، محدویت ایفای نقش ناشی از مشکلات جسمانی، درد بدنی، سلامت روان عمومی، سرزندگی و شادابی، کارایی اجتماعی، محدودیت در ایفای نقش ناشی از مشکلات روحی و سلامت روانی) تفاوت معناداری بین گروه مورد و شاهد وجود داشت (p<0.005) ولی در رابطه با جنبه درد بدنی بین گروه مورد و شاهد تفاوت معناداری وجود نداشت.نتیجه گیری: در کل بیماری سکته قلبی حتی پس از درمان کامل دچار افت کیفیت زندگی می شوند که این می تواند توجه پیگیری و اهمیت دادن به دیدگاه های بیماران در مداخلات درمانی را حادث گردد.

مقدمه: استفاده مناسب از رویکردهای مطالعه و یادگیری در بهبود عملکرد تحصیلی و پیشرفت دانشجویان از اهمیت شایانی برخوردار است. هدف این پژوهش تعیین وضعیت استفاده از رویکردهای مطالعه و یادگیری دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بوده است.روش: این مطالعه توصیفی بر روی 165 نفر از دانشجویان انجام شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه رویکردها و مهارت های مطالعه دانشجویان (Approaches to Study Skills Inventory for Students) استفاده گردید. این پرسشنامه مشتمل بر 52 سوال است که در مجموع روش های مختلف مطالعه شامل رویکردهای عمقی، راهبردی و سطحی مطالعه را مورد سنجش قرار می دهد. روایی محتوایی پرسشنامه توسط کارشناسان تایید شد و پایایی آن با ضریب همبستگی آلفای کرونباخ برای سه رویکرد عمقی، راهبردی و سطحی به ترتیب 0.76، 0.85 و 0.64 محاسبه گردید. برای پردازش اطلاعات از آمار توصیفی، آزمون مجذور کای و ضریب همبستگی پیرسون و از نرم افزارSPSS v.15  استفاده شد.یافته ها: به طور کلی تعداد 49 نفر (%29.7) دانشجویان از رویکرد عمقی، 79 نفر (%47.9) رویکرد راهبردی و 37 نفر (%22.4) از رویکرد سطحی مطالعه استفاده می کردند. فراوانی رویکردهای عمقی، راهبردی و سطحی مطالعه دانشجویان پرستاری به ترتیب 28.6، 46.4 و %0.25 و در دانشجویان مامایی این ارقام به ترتیب 30.9، 49.4 و 19.8 بود که از نظر آماری معنادار نبود (p=0.721). بین رویکردهای مطالعه و یادگیری دانشجویان رشته های پرستاری و مامایی بر حسب طول مدت تحصیل در دانشگاه، عملکرد تحصیلی و جنسیت تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان می دهد که دانشجویان از رویکرد عمقی و راهبردی مطالعه بیشتر از رویکرد سطحی مطالعه استفاده می کنند. البته با افزایش حضور دانشجویان در دانشگاه این روند کمی تغییر می کند به نحوی که تمایل دانشجویان به استفاده از رویکردهای عمقی افزایش و از رویکرد راهبردی کاهش می یابد. بین دانشجویان پرستاری و مامایی در استفاده از رویکردهای عمقی و راهبردی تفاوتی وجود نداشت ولی دانشجویان پرستاری به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از رویکرد سطحی استفاده می کردند.

مقدمه: پرستاران بخش بزرگی از شاغلین عرصه سلامت، در جامعه هستند و توجه به سلامت فردی آنان مساله مهمی است که باید به آن توجه شود. یکی از ابزارهای مناسب برای دستیابی به سلامت فردی پرستاران، مشارکت در ورزش است که لازمه رشد مشارکت شناخت عوامل موثر بر آن می باشد. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین سرمایه اجتماعی با میزان مشارکت در فعالیت های ورزشی انجام شد.روش: این پژوهش با روش پیمایشی و به صورت مقطعی انجام شد. جامعه پژوهش را کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر یزد تشکیل می دادند که 144 نفر از آنان به صورت نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته سرمایه اجتماعی استفاده گردید. روایی پرسشنامه به وسیله روش اعتبار محتوا، و برای پایایی آن از روش انسجام درونی ابزار، با ضریب آلفای کرونباخ a=0.78 استفاده گردید. بعد از جمع آوری، داده ها با استفاده از SPSS v.11.5 و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تفاوت میانگین، و رگرسیون سلسله مراتبی مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج این بررسی رابطه معناداری (p=0.041) را بین سرمایه اجتماعی با میزان مشارکت پرستاران در فعالیت های ورزشی، نشان داد. نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی چندگانه نیز نشان داد، که متغیرهای لذت بردن از ورزش، کاهش وزن و مهارت در انجام حرکات ورزشی در مرحله اول و سرمایه اجتماعی در مرحله دوم توانسته اند به ترتیب 14.4 و %4.9 از واریانس متغیر تحت مطالعه را (مشارکت پرستاران را در فعالیت های ورزشی) تبیین کنند.نتیجه گیری: آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین سرمایه اجتماعی و میزان مشارکت پرستاران در فعالیت های ورزشی رابطه معناداری وجود دارد. ولی سرمایه اجتماعی قادر به تبیین بخش زیادی از واریانس متغیر تحت مطالعه نیست، در حالی که سایر متغیرهای منافع جسمانی، روانی و اجتماعی قادر به تبیین سهم بیشتری از واریانس متغیر تحت مطالعه بوده اند. لذا در این زمینه باید سایر متغیرها را مورد توجه قرار داد.