پژوهش پرستاری ایران
سال:1396 | دوره:12 | شماره:6 |تعداد مقالات:13

مقدمه:کیفیت زندگی حرفه ای رابطه پیچیده ای با ویژگی های محیط کاری، محیط زندگی شخصی و مواجهه با تروماهای اولیه و ثانویه در محیط های کاری دارد. این پژوهش به منظور تعیین نقش خوددلسوزی و شایستگی بالینی در کیفیت زندگی حرفه ای پرستاران انجام شد. روش کار: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود.جامعه آماری این پژوهش را کلیه پرستاران شاغل (114 نفر، 96 پرستار و 18 بهیار) در بیمارستان دولتی شهر قاین در سال 1395 تشکیل داد. با توجه به کوچک بودن جامعه پژوهشی کلیه اعضا به عنوان نمونه مد نظر قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها مقیاس دلسوزی به خود نف، مقیاس شایستگی بالینی مرتوجا و همکاران و پرسشنامه کیفیت زندگی حرفه ای استام مورد استفاده قرار گرفت. برای بررسی فرضیه های پژوهش تحلیل رگرسیون چند گانه بکار رفت. یافته ها: تحلیل ها نشان داد که شایستگی بالینی و خوددلسوزی سازگارانه پیش بین مثبت مولفه رضایت از دلسوزی هستند و روی هم 24 درصد از واریانس رضایت از دلسوزی را تبیین می کنند (0.24 = R Square).به علاوه خوددلسوزی ناسازگارانه پیش بینی کننده مثبت استرس تروماتیک ثانوی بود و 12 درصد از واریانس مشاهده شده در این مولفه را تبیین کرد (0.12 = R Square). همچنین شایستگی بالینی و خوددلسوزی ناسازگارانه به ترتیب پیش بینی کننده مثبت و منفی مولفه فرسودگی کیفیت زندگی بودند و در مجموع 22 درصد از واریانس فرسودگی را تبیین می کنند (0.22 = R Square). نتیجه گیری: جمع بندی یافته های پژوهش حاکی از نقش شایستگی بالینی و خوددلسوزی در کیفیت زندگی حرفه ای پرستاران و لزوم توجه به شایستگی و خوددلسوزی و مولفه های آن به هنگام آموزش پرسنل پرستاری در کلاس های درس در دانشگاه، دوره های کارورزی، بازآموزی و دوره های ضمن خدمت است.

مقدمه: از مهم ترین زمینه های تحقیقاتی که امروزه مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته، پرداختن به پیامدهای روانی و خانوادگی ایجاد شده به دنبال سرطان و درمان های پس از آن می باشد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه سطوح تاب آوری خانوادگی و راهبردهای مقابله ای در زنان متاهل مبتلاء و نجات یافته از سرطان پستان با همتایان غیر مبتلاء به سرطان بود. روش کار: در این مطالعه مقطعی سه گروه 60 نفره از زنان از متاهل مبتلاء به سرطان پستان، نجات یافته از سرطان پستان و همتایان غیر مبتلاء به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان شهدای تجریش مورد بررسی قرار گرفتند. داده های پژوهش از طریق پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، راهبردهای مقابله ای و پرسشنامه تاب آوری خانوادگی گردآوری شده و به وسیله نرم افزار SPSS-22 و آزمون آماری تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که در شاخص های تاب آوری خانواده و راهبردهای مقابله ای بین سه گروه زنان مبتلاء، نجات یافته از سرطان پستان و زنان غیر مبتلاء تفاوت معنی داری وجود دارد ((P>0.05. بدین صورت که زنان تحت درمان نسبت به همتایان نجات یافته و زنان غیرمبتلاء به سرطان پستان، در شاخص تاب آوری خانوادگی دچار مشکلات متعددی بوده و در شاخص راهبردهای مقابله ای نیز بیشتر از سبک مقابله ای هیجان محور استفاده میکردند. در گروه زنان نجات یافته از سرطان پستان با همتایان تحت شیمی درمانی و زنان غیر مبتلا نیز، نتایج نشان دهنده بالا بودن سطح تاب آوری خانوادگی و راهبردهای مقابله ای بود.نتیجه گیری: با در نظر داشتن نتایج بدست آمده از پژوهش از جمله پایین بودن سطوح تاب آوری خانوادگی و استفاده از راهبردهای مقابله ای هیجان محور در گروه زنان مبتلاء به سرطان پستان، پیگیری و ارائه خدمات جهت ارتقاء ابعاد مذکور و در نتیجه افزایش کیفیت زندگی در میان این گروه از افراد جزء ضروریات به حساب می آید. لذا پیشنهاد می شود که مطالعات بعدی به بررسی مداخلات و کارآزمایی های بالینی جهت بهبود سطوح تاب آوری خانوادگی و افزایش استفاده از راهبردهای موثر و مساله محور اقدام نمایند.

مقدمه:با توجه به اهمیت نیروی انسانی به عنوان با ارزش ترین سرمایه جوامع، شناخت عوامل موثر بر بهره وری نیروی انسانی در هر سازمان، می تواند در افزایش بهره وری و توان رقابت آن سازمان، مفید و موثر باشد. از طرفی بی تفاوتی کارکنان نسبت به مسائل و مشکلات سازمان، مقوله ای است که در ایران گریبانگیر اکثر سازمان ها است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر بی تفاوتی سازمانی بر افزایش بهره وری نیروی انسانی در پرستاران دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد.روش کار: این پژوهش توصیفی-تحلیلی در بیمارستان های دولتی مشهد در سال 1395 انجام شد. جامعه پژوهش شامل پرستاران بیمارستان های دولتی مشهد بود که 145 نمونه با روش تصادفی طبقه ای انتخاب و همچنین گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد بی تفاوتی سازمان و بهره وری کارکنان صورت گرفت. روایی صوری پرسشنامه ها توسط خبرگان و پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ (0.93) مورد تایید قرار گرفت و جهت بررسی نتایج از نرم افزار SPSS 18 و روش رگرسیون خطی ساده و چندگانه استفاده شده است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که میان بی تفاوتی سازمانی و بهره وری در پرستاران، رابطه معنادار و منفی وجود دارد (0.001 >P، r=-0.607)، بدین معنا که در بیمارستان ها، بی تفاوتی سازمانی بر میزان بهره وری پرستاران تاثیر داشته و افزایش هر واحد در بی تفاوتی سازمانی بهره وری سازمان را به میزان 1.325- کاهش می دهد. شایان ذکر است که میانگین سن آزمودنی ها 7.5 ±36.2 بوده است که 58 درصد آنها را زنان تشکیل داده اند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، یکی از عوامل کاهش بهره وری، بی تفاوتی سازمانی در بین پرستاران است. لذا ضروری است تلاش گردد با بکارگیری از روش ها و ابزارهای موجود، بی تفاوتی سازمانی در کارکنان را کاهش داد تا از این طریق بهره وری پرستاران افزایش یابد.

مقدمه: نقش پرستاران برای پیشگیری از پنومونی ناشی از تهویه مکانیکی امری ضروری است لذا این مقاله مروری با هدف تعیین تاثیر مراقبت از دهان در پیشگیری از پنومونی ناشی از تهویه مکانیکی در بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه انجام شد. روش کار: از مطالعات کارآزمایی بالینی منتشر شده ازسال 2005 تا 2015 میلادی در زمینه نقش مراقبت از دهان در بروز پنومونی ناشی از ونتیلاتور استفاده شد. متن کامل مقالات از طریق جستجوی در پایگاه های قابل دسترس مانند SID، Pubmed، Iran Medex، Elsevier، Springer، Magiran، Google scholar بدست آمد. همچنین از کلیدواژه های “oral care”، “oral hygiene”، “mouth care”، “oral hygiene practices”، “mouth hygiene”، “critical care”، “intubated intensive care”، “intubated mechanically ventilated”، “ventilator-associated pneumonia” و معادل فارسی در عنوان و یا چکیده جستجو شده و مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه از پروتکل spirit جهت ارزیابی مقالات استفاده شد. یافته ها: ابتدا تعداد 1432 مقاله به دست آمد که پس از وارد کردن معیارهای ورود به مطالعه در نهایت تعداد 32 مقاله انتخاب شدند. مراقبت از دهان با محلول کلرهگزیدین و آنتی سپتیک بطور چشمگیری از پنومونی ناشی از ونتیلاتور پیشگیری می کند. مسواک زدن در کاهش پلاک های دندانی که محل تجمع میکروارگانیسم های ایجاد کننده پنومونی ناشی از ونتیلاتور می باشد تاثیر چشمگیری دارد. اجرای برنامه مداخله مبتنی بر شواهد کیفیت مراقبت از دهان را بوسیله پرستاران بهبود می بخشد و آگاهی در مورد راههای ایجاد پنومونی ناشی از ونتیلاتور می تواند باعث افزایش اهمیت دهی به مراقبت های دهانی گردد. نتیجه گیری: مراقبت از دهان نقش مهمی در پیشگیری از پنومونی ناشی از ونتیلاتور دارد و نیاز است دانش پرستاران در مورد پنومونی ناشی از ونتیلاتور و مراقبت از دهان ارتقا داده شود.

مقدمه: بهزیستی ذهنی یکی از مولفه های مهم سلامت روانی است که شناسایی عوامل موثر بر آن مهم است که از عوامل موثر می توان به شفقت خود، حمایت اجتماعی و امیدواری اشاره کرد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه شفقت خود، حمایت اجتماعی و امیدواری با بهزیستی ذهنی دانشجویان پرستاری انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر توصیفی - تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل همه دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال تحصیلی 95-1394 بودند. از میان آنان 180 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. همه دانشجویان پرستاری پرسشنامه های شفقت خود، حمایت اجتماعی، امیدواری و بهزیستی ذهنی را تکمیل کردند. داده ها به کمک نرم افزار SPSS-19 و با روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد شفقت خود (0.309=r)، حمایت اجتماعی (0.463=r) و امیدواری (0.571=r) با بهزیستی دهنی دانشجویان پرستاری رابطه مثبت و معنادار داشتند (0.01>P). متغیرهای پیش بین یعنی شفقت خود، حمایت اجتماعی و امیدواری توانستند 57.4 درصد از تغییرات بهزیستی ذهنی دانشجویان پرستاری را پیش بینی کنند (0.574=R2) که در این مدل امیدواری بیشترین نقش را در پیش بینی بهزیستی ذهنی دانشجویان پرستاری داشت (0.365=b). نتیجه گیری: با توجه به نتایج متغیرهای شفقت خود، حمایت اجتماعی و امیدواری نقش موثری در پیش بینی بهزیستی دهنی دانشجویان پرستاری داشتند. بنابراین پیشنهاد می شود برای بهبود بهزیستی ذهنی دانشجویان پرستاری در کنار درمان های روانشناختی متداول، عوامل امیدواری، حمایت اجتماعی و شفقت خود مورد توجه قرار گیرند. همچنین بر اساس نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود مسوولان و برنامه ریزان دانشکده های پرستاری برنامه هایی برای بهبود بهزیستی ذهنی دانشجویان پرستاری طراحی و از طریق کارگاه های آموزشی اجرا نمایند.

مقدمه: هیپوتیروئیدی تحت بالینی حدود 15-5 درصد جمعیت را شامل می شود و ریسک فاکتور قدرتمندی برای بیماریهای قلبی عروقی می باشد که علت عمده مرگ و میر در بیماران دیالیزی است.از آنجا که درمان بیماران هیپوتیروئیدیسم تحت بالینی به اصلاح انقباض پذیری عضلات قلب و اصلاح اختلالات چربیها و در نتیجه کاهش ریسک بیماری قلبی- عروقی می انجامد، بنابراین غربالگری آنان جهت تشخیص و درمان ضروری به نظر می رسد. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط هیپوتیروئیدی تحت بالینی با سطح هورمون پاراتیروئید و پروفایل چربیها در بیماران دیالیزی انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی همبستگی در پاییز سال 1395 انجام شد و جامعه پژوهش بیماران دیالیزی بودند. تعداد 47 بیمار، شامل 21 نفر که سطح TSH بالا و Free T4 نرمال داشتند، بعنوان گروه مورد و 26 نفر که هورمونهای تیروئیدی نرمال داشتند بعنوان گروه کنترل انتخاب شد و آزمایشات TSH، FT3، FT4، iPTH، تریگلیسیرید، کلسترول، HDL، LDL و کلسیم انجام شد. جهت مقایسه دو گروه از نظر جنسیت از آزمون مجذور کای دو، جهت مقایسه میانگین های سن، شاخص توده بدنی و فاکتورها از آزمون تی مستقل و جهت بررسی ارتباط بین متغیرها با یکدیگر از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید.یافته ها: ارتباطات معنی داری در میانگین شاخص توده بدنی22.3±6.8k g/m2 ، TG (246 ± 126 mg/dl) و Ca (8.5±1.8 mg/dl) غیر معنی دار در پارامترهای لیپیدی، در گروه مورد مشاهده گردید (0.001≥P). ارتباط معنی دار مثبتی بین PTH و HDL (P=0.001) و ارتباط معنی دار منفی بین PTH و (P=0.04) LDL مشاهده شد. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه چاقی و افزایش تریگلیسیرید را در بیماران با نقص هیپوتیروئیدی تحت بالینی در مقایسه با بیماران بدون این مشکل و همچنین ارتباط معنی دار PTH با دیس لیپیدمی را نشان می دهند.

مقدمه: غریزه جنسی از مهم ترین ابعاد وجودی انسان است و شخصیت فردی افراد، عمدتا تحت تاثیر همین غریزه شکل می گیرد. بر مبنای غریزه جنسی است که نسل بشر حفظ شده و افراد پیوند نسبی و خویشاوندی پیدا می کنند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش خویشتن داری جنسی بر رضایت از زندگی و شادکامی در دانشجویان پسر انجام گرفت. روش کار: این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل در سال تحصیلی 93-92 انجام شد. جامعه آماری کلیه دانشجویان پسر دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی بودند که با نمونه گیری داوطلبانه 30 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل تخصیص یافتند و گروه آزمایش بر اساس برنامه آموزشی خویشتن داری جنسی 8 جلسه 90 دقیقه ای آموزش دیدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه خویشتن داری جنسی با پایایی 0.93 و روایی0.63 ، پرسشنامه رضایت از زندگی داینر با پایایی 0.87 و روایی 0.82 و پرسشنامه شادکامی آکسفورد با پایایی 0.90 استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها آزمون های تحلیل کوواریانس و کولموگروف اسمیرنف به کار گرفته شد. از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 نیز برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شده است. همچنین سطح معنی داری (0.05<P) در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج مطالعه نشان می دهد میانگین نمرات شادکامی در طول زمان به طور معنی داری تغییر کرده است (0.001>P) و تاثیر مداخله بر رضایت از زناشویی نیز معنی دار شده است (0.001>P). به عبارتی میانگین نمرات شادکامی و رضایت از زناشویی در گروه آزمایش پس از آموزش بالاتر از گروه کنترل بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، توصیه می شود مشاوران و روان درمانگران برای ارتقای رضایت از زندگی و شادکامی مراجعه کنندگان از آموزش خویشتن داری جنسی استفاده کنند. که آموزش خویشتن داری جنسی می تواند در افزایش میانگین نمرات رضایت از زندگی و شادکامی دانشجویان موثر باشد.

مقدمه: اعتماد به نفس یکی از مولفه های مرتبط با افزایش نگرش مثبت به حرفه، احساس قدرتمندی و داشتن چشم انداز بهتر برای آینده در حرفه پرستاری معرفی شده است. نظر به ماهیت حرفه پرستاری و جایگاه آن در جامعه، و نگرش دانشجویان به پرستاری، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین اعتماد به نفس دانشجویان پرستاری و نگرش آنان نسبت به حرفه انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی- همبستگی به صورت مقطعی در سال تحصیلی 1395-1394 در تهران انجام شد. جامعه پژوهش، دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشکده های پرستاری و مامایی دانشگاه های علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران بودند که 180 نفر با روش نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شدند. داده ها به شیوه خودگزارشی و با استفاده از پرسشنامه های مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه اعتماد به نفس روزنبرگ و پرسشنامه نگرش به حرفه بنادرخشان و همکاران جمع آوری شد. پرسشنامه اعتماد به نفس روزنبرگ از روایی درونی رضایت بخش 0.77 برخوردار بوده و پایایی آن از طریق همبستگی آزمون مجدد در دامنه 0.88-0.82 و ضریب همسانی درونی یا آلفای کرونباخ در دامنه 0.88-0.77 در مطالعه علیزاده و همکاران تامین شده است. روایی محتوا و پایایی پرسشنامه نگرش به حرفه بنادرخشان و همکاران با استفاده از روش آزمون مجدد و تجزیه و تحلیل موردی در مطالعه بنادرخشان تایید شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و محاسبه میانگین، انحراف معیار، آزمون تی مستقل، آزمون آنالیز واریانس و آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شد. یافته ها: نتیجه آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین اعتماد به نفس و نگرش دانشجویان به حرفه رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (0.001>P).همچنین نگرش به حرفه در بین دانشجویان دختر و دانشجویانی که معدل بالاتری داشتند مثبت تر بود (0.001=P). نتیجه گیری: پیشنهاد می شود اقداماتی مانند آموزش مهارت های اجتماعی، شناسایی استعدادهای بالقوه و فراهم ساختن شرایط برای بالفعل شدن آنها، استفاده صحیح از بازخوردها و نظرات دانشجویان در تصمیم گیری ها و تامین نیازهای معنوی آنان در جهت افزایش اعتماد به نفس و فراهم نمودن موقعیت های آموزشی مناسب انجام گیرد.

مقدمه: در جامعه کنونی بدن و زیبایی آن به عنوان یکی از معیارهای زندگی افراد محسوب می شود.در عالم پزشکی و روانپزشکی یکی از تداخل های بین جسم و روان که در ادبیات پژوهشی مشاهده شده، چاقی و اضافه وزن زیاد می باشد. چاقی دارای ارتباطی دوسویه با فشارهای هیجانی و آشفتگی های روانشناختی و وضعیت روانپزشکی شخص است. هدف از پژوهش حاضر شناسایی نقش پیوند والدینی بر تصویر بدن افراد چاق و دارای اضافه وزن مراجعه کننده به کلنیک های تغذیه شهر تهران بود. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه مراجعه کنندگان به کلینیک های تغذیه شهر تهران که دارای پرونده پزشکی بودند که از این بین تعداد 55 نفر به صورت هدفمند انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها نیز شامل پرسشنامه پیوند والدین پارکر توپلینگ به همراه پرسشنامه چند بعدی تصویر بدن کش (1990) بود. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS. V 22 و آزمون همبستگی و به همراه تحلیل واریانس چند راهه (مانوا) بود. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان دهنده این بود که سبک پیوند کنترل گری بیش از مراقبت به عنوان یکی از پیش بینی کننده های تصویر بدنی افراد بوده و سبک پیوند مراقبت در مادر نیز بیش از پدر قادر به پیش بینی تصویر بدن می باشد. نتیجه گیری: خانواده تاثیر زیادی بر روی شکل گیری تصویر بدن داشته و هر چه فرد بیشتر تحت کنترل خانواده باشد، تصویر منفی تری از بدن خود داشته و نمره تصویر بدن او پایین تر است. از این روی می توان با برگزاری دوره های آموزشی برای خانواده ها در جهت آموزش کنترل گری به فرزندان خود، شناسایی و تشخیص نارضایتی از تصویر ذهنی بدنی در مراحل اولیه از گسترش نگرانی و اختلالات جدی تر تغذیه ای در سنین بعدی پیشگیری کرد.

مقدمه: نیروی انسانی موثر عامل اصلی تداوم، موفقیت و تحقق اهداف سازمانها است و در ادبیات مدیریت، همواره تاکید می شود که نرخ ترک خدمت بالا، نشانگر عملکرد نامطلوب مدیریت سازمان در حفظ و نگهداری نیروی انسانی می باشد. هدف از این تحقیق تعیین تاثیر عوامل انگیزشی بر ماندگاری و وفاداری پرستاران بود. روش کار: این تحقیق بر اساس روش تحقیق از نوع توصیفی-پیمایشی و بر اساس هدف، از نوع کاربردی است. جامعه آماری در این تحقیق، از 800 پرستار بیمارستان میلاد، 260 نفر طبق جدول مورگان به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. در این تحقیق از پرسشنامه 68 سوالی محقق ساخته استفاده شد و روایی محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظر اساتید و متخصصین به دست آمد، و جهت بررسی پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که میزان آن برای عوامل انگیزشی، وفاداری و ماندگاری به ترتیب 0.797، 0.745 و 0.782 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها ابتدا، آزمون کولومو گراف- اسمیرنوف (k-s)، برای تعیین نرمال یا غیر نرمال بودن توزیع مورد استفاده قرار گرفت سپس از آزمون رگرسیون جهت تعیین تاثیر با نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد عوامل انگیزشی بر ماندگاری با ضریب همبستگی (0.759) و بر وفاداری (0.795) و مولفه ها به ترتیب اولویت عوامل شغلی بر ماندگاری (0.778)، عوامل فردی بر ماندگاری (0.750)، عوامل سازمانی بر ماندگاری (0.529) و همچنین عوامل سازمانی بر وفاداری (0.790)، عوامل فردی بر وفاداری (0.706) و عوامل شغلی بر وفاداری (0.583) تاثیر دارد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، بین عوامل انگیزشی (عوامل شغلی، عوامل سازمانی، عوامل فردی) و ماندگاری و وفاداری پرستاران بیمارستان ارتباط معناداری وجود دارد و توصیه می شود مدیران بیمارستان ساز و کارهای لازم در جهت بهبود عوامل شغلی از جمله تنوع مهارت، هویت شغل، اهمیت شغل، استقلال و بازخورد برای افزایش ماندگاری پرستاران بیمارستان فراهم نمایند و برای افزایش وفاداری پرستاران، عوامل سازمانی همچون شرایط محیطی، پاداش ها و حمایت های نظارتی را مورد توجه قرار دهند و بر این اساس لازم است تا عوامل انگیزشی را در سیاستگذاری های کلان مرتبط با پرستاران لحاظ شود تا در افزایش ماندگاری و وفاداری پرستاران در راستای تحقق اهداف بیمارستان موثر باشد.