ادبیات حماسی و عرفانی دارای ویژگی های متفاوتی اند و نگارگری ایرانی اسلامی نیز از این دو شیوه از ادبیات فارسی، تاثیر گرفته است. همین مساله باعث شده، نگاره هایی که به یکی از این دو موضوع پرداخته در ترکیب بندی و استفاده از عناصر بصری تفاوت هایی با هم داشته باشند. این تحقیق در جست و جوی کیفیت تعامل بین نگارگری و ادب فارسی است و پاسخ به این پرسش که ویژگی های ادبیات فارسی در حماسه و عرفان، چگونه در عناصر بصری ظاهر شده و چه تفاوتی را در نگاره های حماسی و عرفانی به وجود آورده است؟ برخلاف چهره یکسان نگاره های حماسه و عرفانی با موضوعات مختلف، تفاوت های محسوسی وجود دارد. به نظر می رسد این تفاوت ها ناشی از ماهیت پرتحرک مضامین حماسی و ثبات و آرامش مضامین عرفانی است. نماد پردازی تصویری و رنگ در کنار مضامین ادب فارسی، از مهم ترین ویژگی هایی است که در عناصر این نگاره ها تبلور یافته است. روش تحقیق این پژوهش توصیفی و تحلیل محتوا و ماهیت آن تطبیقی است. شیوه جمع آوری مطالب هم کتابخانه ای است.