مقدمه: رنگبری در تصفیه روغنهای خوراکی به دو روش فیزیکی و شیمیایی یک مرحله بحرانی می باشد. جاذب های مورد استفاده برای رنگبری رنگدانه ها و دیگر ناخالصی ها مانند صابون، فلزات، فسفولیپیدها و محصولات اکسیداسیون را حذف می کند. حذف این ناخالصی ها خواص حسی و مقاومت اکسیداتیو روغن بی بوشده را بهبود می بخشد.مواد و روش ها: در این مطالعه، تاثیر سه نوع خاک رنگبر فعال شده (بنتونیت ایرانی، پاکستانی و آلمانی) بر رنگ، اندیس پراکسید، صابون، درصد اسید چرب آزاد، کلروفیل، زمان پایداری، فلزات (آهن و مس)، اندیس آنیزیدین و فسفر در روغنهای سویا، آفتابگردان، کلزا و پالم که قبلا تصفیه قلیایی شده بودند، بررسی شد.یافته ها: نتایج حاصله نشان داد که رنگبری موجب کاهش رنگ، اندیس پراکسید، صابون، کلروفیل، فلزات آهن، مس و فسفر و افزایش اسیدیته، اندیس آنیزیدین و زمان پایداری در هر چهار نوع روغن خوراکی مورد مطالعه گردید. هرچند خاکهای به کار رفته در این مطالعه از نظر ساختمان فیزیکی و خصوصیات شیمیایی و کانی شناسی با یکدیگر متفاوت بودند و تاثیرات جزیی متفاوتی را بر بعضی از ترکیبات داشتند ولی در کل هیچ ارتباط معناداری بین نوع خاک رنگبر استفاده شده با تغییرات ایجاد شده در پارامترها و افزایش کیفیت روغنها دیده نشد. همچنین بهترین کیفیت بعد از رنگبری در روغن سویا دیده شد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده بهتر است خاک رنگبری که ارزان تر و قابل دسترس تر در کشور ما است (خاک بنتونیت ایرانی) در آینده مورد استفاده قرار گیرد.