پژوهش در علوم توانبخشی
سال:1390 | دوره:7 | شماره:4 |تعداد مقالات:26

مقدمه: ساختار دست انسان از سازمان دهی پیچیده ای برخوردار بوده است که به دنبال هرگونه ضایعه، هر چند خفیف دچار کاهش قدرت و کارایی خود می گردد. اندازه گیری قدرت Pinch و Grip جهت تهیه یک شاخص کمی از صحت عملکرد دست توسط داینامومتر به عنوان دقیق ترین و قابل قبول ترین روش پذیرفته شده است. سرعت هدایت عصبی (Nerve conduction velocity یا NCV) روش کلینیکی غیرتهاجمی دیگری است که برای محاسبه سرعت هدایت و سلامت عصب استفاده می شود.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی بود که بر روی 39 زن که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، پس از ارزیابی NCV اندام فوقانی، انجام گرفت. قدرت انواع Pinch و Grip هر دو دست این افراد پس از تکمیل فرم رضایت نامه تحقیق و پرسش نامه مربوط به ارزیابی عصب مدین، با داینامومتر اندازه گیری گردید. سپس اطلاعات به دست آمده با یافته های الکترودیاگنوستیک هر نمونه با نرم افزار SPSS و آزمون ضریب همبستگی Pearson مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بین سرعت هدایت عصبی، حسی و حرکتی عصب مدین با انواع Pinch و Grip رابطه معنی دار مثبتی وجود داشت (بیش ترین رابطه بین سرعت هدایت عصبی- حرکتی با 1Palmar pinch، P<0.001، r=0.379 و بیش ترین رابطه Grip با سرعت هدایت عصبی- حرکتی P<0.002، .(r=0.342 بین شاخص میزان درگیری عصب مدین، انواع Pinch و Grip رابطه معنی دار منفی وجود داشت (بیش ترین رابطه با 1Palmar Pinch، P<0.001،r=-0.613 و Grip ، P<0.001، .(r=-0.563 بین شاخص میزان درگیری عصب مدین و سرعت هدایت عصبی، حسی و حرکتی آن رابطه معنی دار منفی وجود داشت (بیش ترین رابطه با سرعت هدایت عصبی- حسی P<0.001،(r=-0.562 .نتیجه‎ گیری: اندازه گیری قدرت عضلات ناحیه تنار در ارزیابی سرعت هدایت عصبی مدین کاربرد محدودی دارد. پرسش نامه شاخص میزان درگیری عصب مدین نیز به عنوان ابزار بالینی استاندارد در پیش بینی سرعت هدایت عصبی، حسی و حرکتی مدین قابل توجه است.

مقدمه: ندول صوتی، یکی از ضایعات تارهای صوتی است. ندول های صوتی به عنوان نتیجه عادات غلط تار صوتی و استفاده نادرست از صدا به شمار می آیند. ندول واکنش بافتی به فشار پایدار، شامل حرکات مکرر و شدید است. نشانه های آکوستیکی افراد با ندول تارهای صوتی تا حدودی با افراد دارای صوت طبیعی متفاوت است. اما در مورد اندازه های آکوستیکی متفاوت گزارش شده توافق نظری وجود ندارد. در پژوهش حاضر، از متن استاندارد رنگین کمان برای ارزیابی صوت افراد طبیعی و افراد مبتلا به ندول صوتی استفاده شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود، که به صورت مقطعی انجام شد. در این پژوهش افراد از گروه های سنی 40 تا 59 ساله انتخاب شدند که در 2 گروه سنی 49-40 و 59-50 ساله مورد ارزیابی قرار گرفتند. از هر گروه سنی 5 زن و 5 مرد با صوت طبیعی و 5 زن و 5 مرد مبتلا به ندول صوتی انتخاب گردید. بنابراین در هر گروه سنی 20 نفر بررسی شدند. روش انتخاب آزمودنی ها تصادفی بود. متغیرهای مورد بررسی شامل میانگین و دامنه تغییرات بسامد پایه بود. این پارامترها در افراد مبتلا به ندول دو طرفه تارهای صوتی و افراد طبیعی مقایسه شد.یافته ها: تفاوت میانگین بسامد پایه صوت در مجموع نمونه ها معنی دار بود (P=0.043) .برای تعیین محل تفاوت، آزمون ANOVA در زنان و مردان تکرار شد. در مردان تفاوت معنی داری بین میانگین بسامد پایه در دو گروه و در گروه های سنی مشاهده نگردید ((P=0.59. در زنان تفاوت میانگین بسامد پایه در دو گروه معنی دار بود (P=0.007).نتیجه‎ گیری: آنالیز میانگین بسامد پایه فقط در گروه سنی 59-50 ساله، می تواند بین صوت طبیعی و صوت مبتلا به ندول تمایزگذاری کند. با وجود مشخص بودن ندول در استروبوسکوپی بسته به میزان تاثیر بر صدا، خصوصیات آکوستیکی متفاوت خواهند بود.

مقدمه: کمبود قدرت عضلانی و یا عدم تعادل عضلانی، یکی از ریسک فاکتورهای داخلی آسیب می باشد. انجام دادن مهارت های تکنیکی و تاکتیکی و کاهش آسیب در فوتبالیست ها، به وجود قدرت کافی در عضلات بستگی دارد. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر برنامه پیش گیری کننده آسیب هارمونی بر قدرت ایزومتریک عضلات مفصل زانو در فوتبالیست های مرد جوان حرفه ای ایران بود.مواد و روش ها: 24 فوتبالیست حرفه ای زیر 21 سال، که دارای سابقه ورزشی حداقل 5 سال بوده اند، به صورت هدفمند به عنوان نمونه آماری در دو گروه تجربی (12 نفر) و شاهد (12 نفر) انتخاب شدند. در این تحقیق از برنامه تمرینی از قبل طراحی شده پیش گیری از آسیب های زانو به نام هارمونی استفاده شد. این برنامه تمرینی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 بار در محدوده زمانی بین ساعت 8-4 عصر انجام شد. اندازه گیری قدرت ایزومتریک عضلات زانو در 3 زاویه 30، 60 و 90 درجه به وسیله دستگاه ایزوکنیتیک بایودکس انجام شد. ارزیابی های آماری به وسیله آزمون هایDependent t-test ، Independent t-test و آنالیز مکرر دو طرفه (Two way repeated measure) انجام شد.یافته ها: قدرت ایزومتریک عضلات چهارسر گروه تجربی در زاویه 60 و 90 درجه در آزمون نهایی بیشتر از پیش آزمون مشاهده شد و این مقدار از لحاظ آماری معنی دار بود ((P<0.05. همچنین تفاوت معنی داری در قدرت عضلات همسترینگ در آزمون نهایی نسبت به پیش آزمون در زوایای 30 و 60 درجه وجود داشت (P<0.05). نتایج آنالیز مکرر دو طرفه نشان داد که قدرت عضلات چهارسر گروه تجربی در زوایای مختلف تفاوت معنی داری با یکدیگر داشتند (P<0.001، 11=81،(F1؛ به طوری که بیشترین مقدار قدرت در زاویه 90 درجه (292.1 نیوتن متر) مشاهده شد. تفاوت معنی داری در قدرت عضلات همسترینگ گروه تجربی در هر سه زاویه با یکدیگر وجود داشت (P<0.001، 11=122.5،(F1؛ در حالی که بیشترین مقدار قدرت تولید شده به وسیله عضلات همسترینگ در زاویه 30 درجه (155.1 نیوتن متر) بود.نتیجه گیری: برنامه تمرینی هارمونی موجب افزایش قدرت عضلات چهارسر و همسترینگ فوتبالیست های مرد حرفه ای شده است. جایگزین کردن برنامه تمرینی هارمونی با روش گرم کردن سنتی فوتبال، در پیش گیری از آسیب های پایین تنه به دلیل افزایش قدرت عضلات زانو، می تواند مفید و موثر باشد.

مقدمه: کودکان آسیب دیده شنوایی شدید تا عمیق در درک و اکتساب زبان گفتاری مشکلات زیادی دارند. امروزه تحقیقات از اندازه گیری میزان واژگان به سمت درک فرایندهای یادگیری واژه ها، که شامل رشد مقوله معنی شناسی در این کودکان است، سوق داده شده اند. هدف از این پژوهش، بررسی تفاوت بین دانش آموزان شنوا و آسیب دیده شنوایی، در یکی از جنبه های معنی شناسی و درک واژه های مترادف بوده است.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی– تحلیلی- مقطعی بود. در این پژوهش 78 دانش آموز پایه پنجم ابتدایی شهر اصفهان در دو گروه 52 نفری شنوا و 26 نفری آسیب دیده شنوایی مورد مطالعه قرار گرفتند. در جمع آوری داده ها از دو آزمون نوشتاری استفاده شد؛ که آزمودنی ها می بایست در یک آزمون، مترادف واژه موردنظر را در بافت جمله و در آزمون دیگر، مترادف واژه را در خارج از بافت جمله می نوشتند.یافته ها: تفاوت معنی داری بین گروه شنوا و گروه آسیب شنوایی در هر دو آزمون مشاهده گردید ( .(P<0.05توانایی هر دو گروه دانش آموز در درک واژه های مترادف در بافت جمله، به طور معنی داری بالاتر از درک واژه های مترادف در خارج از بافت جمله بود (.(P<0.05نتیجه‎ گیری: با توجه به اختلاف بین گروه شنوا با گروه آسیب دیده شنوایی، به نظر می رسد که مقوله معنی شناختی همچون سایر مهارت های زبانی تحت تاثیر سلامت شنوایی می باشد. به علاوه تفاوت نمرات در دو آزمون، نشان دهنده ساده تر بودن آزمون درک واژه های مترادف در بافت جمله می باشد.

مقدمه: تخمین زده می شود که حدود 84 درصد انسان ها در طول زندگی خود کمردرد را تجربه می کنند. با توجه به نقش کلیدی زنان به خصوص زنان روستایی در مشارکت های اقتصادی، خانوادگی و حتی در سطح ملی بررسی عوامل و فاکتورهای ایجاد کمردرد در زنان می تواند گامی موثر در امر پیش گیری و افزایش سلامت عمومی جامعه باشد. لذا این مطالعه با هدف مقایسه و شناخت عوامل خطرزا و ایجاد کننده کمردرد در دو قشر زنان ساکن روستا و شهر طراحی شده است.مواد و روش ها: جامعه مورد مطالعه زنان شهری و روستایی 18 تا 60 ساله مبتلا به کمردرد ساکن در شیراز و روستاهای اطراف بودند که به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. پرسش نامه محقق ساخته با 70 Cronbach's alpha درصد، میان 646 زن در هر دو گروه توزیع شد و سپس اطلاعات جمع آوری شده در نرم افزار  SPSS16بررسی گردید.یافته ها: متغیرهایی نظیر سن، شاخص توده بدنی، تعداد فرزندان، تعداد دفعات حاملگی، ساییدگی مفاصل و آلرژی، وضعیت غالب ستون فقرات هنگام کار، نحوه خوابیدن، زمان انجام بخش اعظم کار، استراحت بین ساعات کاری و گزارش درد در ستون فقرات طی 6 ماه گذشته در دو گروه شهری و روستایی اختلاف آماری معنی داری نداشتند. در حالی که تفاوت آماری معنی داری از نظر وضعیت تاهل و تحصیل، فعالیت ورزشی منظم، نحوه جابجایی اجسام سنگین، نوع رختخواب، مدت انجام کار بیش از 8 ساعت طی 6 ماه گذشته، کل مدت استراحت در طول فعالیت و تعداد دفعات ناراحتی ستون فقرات طی 6 ماه گذشته بین دو گروه مشاهده شد (.(P=0.0001نتیجه گیری: با وجود شباهت های زیاد در ویژگی های دموگرافیک زنان روستایی و شهری شرکت کننده در این مطالعه، تفاوت هایی نظیر عدم استفاده از تشک طبی، مصرف بیشتر دخانیات و قلیان، فقدان برنامه ورزشی منظم و کافی در طول زندگی، ساعات بیشتر سر پا ایستادن و سطح تحصیلات پایین در اکثر گزارشات ناراحتی ستون فقرات زنان روستایی اثرگذار بوده است.

مقدمه: شکاف لب و کام یکی از شایع ترین نقایص مادرزادی است. افراد مبتلا به شکاف کام ویژگی های گفتاری خاصی دارند که با ارزیابی ادراکی گفتار، توسط آسیب شناسان گفتار و زبان، شناسایی می شوند. ارزیابی ادراکی، استانداردی طلایی برای ارزیابی گفتار است. بر اساس این ویژگی های گفتاری و شیوع شکاف کام، لازم است از آزمونی پایا، برای ارزیابی ادراکی خطاهای گفتاری افراد مبتلا به شکاف کام استفاده نمود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی، به منظور تعیین اعتبار درون و بین ارزیاب "آزمون ارزیابی گفتار افراد مبتلا به شکاف کام بر اساس سیستم پارامترهای جهانی- نسخه فارسی"، نمونه گفتاری 34 کودک 5 تا 9 ساله مبتلا به شکاف کام، مراجعه کننده به کلینیک شکاف کام اصفهان، توسط دو آسیب شناس گفتار و زبان (کم تجربه و باتجربه)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. 30 درصد از نمونه ها به طور تصادفی انتخاب و بعد از دو ماه، توسط همان دو ارزیاب ارزیابی شدند. مواد گفتاری شامل 40 تک واژه و 17 جمله کنترل شده و گفتار پیوسته بود. میزان اعتبار درون ارزیاب با استفاده از ضریب همبستگی درون طبقه ای intraclass correlation coefficient) یا (ICC و میزان اعتبار بین ارزیاب با استفاده از ضریب همبستگی کندال و ICC برآورد گردید.یافته ها: میانگین میزان اعتبار درون ارزیاب با استفاده ازICC ، برای ارزیاب کم تجربه 0.967، و برای ارزیاب باتجربه 0.971، برآورد گردید. میانگین میزان اعتبار بین ارزیاب با استفاده از ضریب همبستگی کندال، 0.953 و با استفاده ازICC ، 0.957 برآورد گردید.نتیجه گیری: این ابزار از اعتبار درون و بین ارزیاب قابل قبولی برای ارزیابی گفتار افراد مبتلا به شکاف کام برخوردار بود. از این ابزار می توان به عنوان ابزاری پایا در مطالعات مربوط به گفتار کودکان 5 تا 9 ساله مبتلا به شکاف کام، استفاده نمود.

مقدمه: افراد مبتلا به آسیب های نخاعی بیشتر از ویلچر برای جابجایی از مکانی به مکان دیگر استفاده می کنند، اما این افراد برای بهبود وضعیت سلامتی خود باید با استفاده از ارتز بایستند و راه بروند. اگر چه ارتزهای متعددی برای افراد دارای آسیب نخاعی طراحی شده است، این افراد با مشکلات مختلفی به هنگام استفاده از این ارتزها روبرو هستند. یک نوع جدید از ارتزهای رسیپروکال (Reciprocal gait orthosis) در بخش مهندسی پزشکی دانشگاه استرتکلاید (Strathclyde university) در جهت حل مشکلات ارتزهای موجود طراحی شده است. از آن جا که تاکنون تحقیقی برای بررسی عملکرد این ارتز بر روی افراد آسیب نخاعی انجام نشده است، تحقیق حاضر به ارزیابی عملکرد ارتز جدید برای ایستادن افراد آسیب نخاعی پرداخته است. مواد و روش ها: در این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی بود، 5 فرد مبتلا به آسیب نخاعی که سطوح آسیب دیدگی آن ها بین  T4تا T12 بود، مورد بررسی قرار گرفتند. علاوه بر این یک گروه کنترل از افراد سالم که از لحاظ سن و قد با گروه آسیب نخاعی مشابه بودند، نیز در تحقیق شرکت کردند. پایداری افراد در هنگام ایستادن و همچنین هنگامی که با استفاده از دست فعالیت هایی را انجام می دادند، در دو حالت یکی با ارتز جدید و دیگری با ارتزهای (Knee ankle foot orthosis) KAFO ارزیابی شده است. تفاوت میان عملکرد افراد آسیب نخاعی هنگامی که از دو نوع ارتز استفاده کردند و همچنین تفاوت میان عملکرد افراد سالم و افراد آسیب نخاعی به ترتیب با استفاده از Paired t-test و Two-sample t-test مقایسه گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از SPSS16 و سطح معنی داری P<0.05 بهره گیری شد.یافته ها: پایداری افراد آسیب نخاعی به هنگام ایستادن با ارتز جدید از ارتزهای KAFO بهتر ارزیابی گردید ( .(P<0.05علاوه بر این نیروی وارده بر عصا در استفاده از دو نوع ارتز، مقادیر متفاوتی را نشان داد ((P=0.013. عملکرد افراد آسیب نخاعی به هنگام انجام فعالیت های دست با ارتز جدید بهتر بود (P=0.05).نتیجه گیری: توانایی برای تغییر راستای اجزای ارتز جدید نسبت به یکدیگر، سختی بالای این ارتز و تناسب بهتر ارتز با فرد دلایل اصلی عملکرد بهتر ارتزهای موجود می باشد.

مقدمه: از آن جا که بررسی تجارب و نیازهای محیطی کودکان بیمار و معلول در محیط های درمانی، می تواند در ارتقای کیفیت این فضاها و در نهایت ایجاد آرامش بیشتر در هنگام درمان موثر باشد، نتایج این تحقیق می تواند در جهت ایجاد محیط درمانی مطلوب برای کودکان، کمک نماید.مواد و روش ها: این پژوهش به روش کیفی از نوع پدیدارشناسی و بر اساس نمونه گیری هدفمند ملاک محور بوده است. بنابراین، از بین کودکان بیمار و همچنین معلول مبتلا به Head injury، Spina bifida، Spinal cord injury و انواع دفورمیتی اندام تحتانی، 35 کودک با گروه سنی 6 تا 12 سال مورد بررسی قرار گرفتند. از کودکان درخواست شد بر اساس تجاربشان، فضای درمانی مطلوب و نیازهای خود را توسط نقاشی به تصویر بکشند. علاوه بر این، پژوهش گر با استفاده از مکالمه نیمه ساختار یافته باز عمیق، به کودک در تکمیل نقاشی خود و بیان نیازها، کمک می نمود. برای تجزیه و تحلیل تصاویر و متن های به دست آمده، از روش تحلیل روایت و از کدگذاری موضوعی توسط نرم افزار Atlas Ti6 استفاده گردید.یافته ها: از تصاویری که توسط کودکان کشیده شد، 5 موضوع اصلی استخراج گردید که شامل تفریحات و عوامل سرگرم کننده، مبلمان، زیبایی و تنوع محیطی، ارتباطات احساسی- اجتماعی و حس امنیت بود.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که استفاده از تجارب کودکان در کیفیت بخشیدن به محیط های درمانی، از اهمیت زیادی برخوردار است و می توان با استفاده از نیازهای مطرح شده توسط آن ها که شامل طبیعت، تزیینات، رنگ های شاد و مطلوب و نور طبیعی و مناسب بود، محیطی مطلوب را در فضاهای درمانی ایجاد نمود که کودک در حین درمان احساس آرامش داشته، در نهایت در تسریع بازتوانی کودک موثر باشد.

مقدمه: فلج مغزی همی پارزی، آسیب بیشتر یک سمت بدن در نتیجه اختلالی غیرپیش رونده در مغز نابالغ است. هدف این مطالعه تعیین تاثیر ترکیب دو روش درمانی واقعیت مجازی و حرکت درمانی همراه با محدودیت بر عملکرد اندام فوقانی کودکان مبتلا به فلج مغزی همی پارزی بود.مواد و روش ها: تعداد 32 کودک فلج مغزی همی پارزی از جامعه در دسترس شهر اهواز در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی یک سویه کور، در 4 گروه 8 نفره بررسی شدند (گروه واقعیت مجازی، گروه حرکت درمانی همراه با محدودیت، گروه ترکیبی و گروه شاهد). برنامه درمانی شامل جلسات 1.5 ساعته، یک روز در میان و به مدت 4 هفته بود. ارزیابی توسط ابزار کفایت حرکتی برواینینکس- اوزرتسکی و فعالیت حرکتی کودکان، قبل، بعد و 3 ماه پس از اتمام مداخلات صورت گرفت. از نرم افزار SPSS16 جهت انتخاب تصادفی نمونه ها و همچنین تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس در تکرار مشاهدات در سطح معنی داری 0.05 استفاده گردید.یافته ها: آنالیز اطلاعات ابزارهای ارزیابی حاکی از اختلاف معنی دار آماری در گروه ترکیبی نسبت به گروه های مجزای درمانی و شاهد بود) (P<0.01) ابزار کفایت حرکتی :Bruininks–Oseretsky تغییر میانگین سرعت و مهارت از 0.08±0.15 به 0.33±1.89 در جلسه پس از درمان بود). آنالیز اطلاعات جلسه پی گیری ارزیابی نیز حاکی از عدم وجود تفاوت معنی دار آماری بین جلسات پس از درمان و پی گیری در هر 4 گروه مطالعه بود (.(P=0.32نتیجه گیری: تلفیق 2 روش درمانی واقعیت مجازی و حرکت درمانی همراه با محدودیت به دلیل کسب مزایای مثبت هر دو روش و اجرای آن ها در قالب یک برنامه درمانی، می تواند سبب بهبودی بیشتری در عملکرد اندام فوقانی کودکان مبتلا به فلج مغزی همی پارزی گردد.

مقدمه: یکی از عوامل مهم اختلالات حرکتی در فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک، محدودیت عملکردهای حرکتی درشت به علت ضعف عضله است. با توجه به تاثیر قدرت بر عملکرد حرکتی درشت، هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی نشستن به ایستادن بر عملکرد حرکتی درشت در کودکان فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک بود.مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 20 کودک فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک 5 تا 12 ساله، شامل 12 پسر و 8 دختر با میانگین سنی 8.30±1.89 انجام شد. آزمودنی ها طی 6 هفته و هر هفته 3 جلسه تمرین مقاومتی نشستن به ایستادن با وزنه را انجام دادند. قدرت ایزومتریک عضلات اکستانسور ران، اکستانسور زانو و پلانتار فلکسور مچ پا توسط دستگاه (Nicholas MMT) Nicholas manual muscle testing ارزیابی شد. در ضمن عملکرد حرکتی درشت توسط ابزار (GMFM) Gross motor function measure ارزیابی گردید. داده های حاصل با آزمون Paired t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: قدرت گروه های عضلانی اکستانسور ران و اکستانسور زانو به صورت معنی داری (P<0.0001) بعد از مداخله بهبود یافت، در حالی که در قدرت گروه عضلانی پلانتار فلکسور مچ پا تغییری ایجاد نشد (.(P₌0.573 همچنین در آزمون GMFM در قسمت هایD ، E و مجموع بخش های D و E افزایش میانگین نمرات به ترتیب 3.07، 2.57 و 2.82 حاصل شد که تمامی این مقادیر معنی دار بود.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد انجام تمرین مقاومتی نشستن به ایستادن با وزنه باعث افزایش میزان عملکرد حرکتی درشت بخش D، بخش E و مجموع بخش های D و E می شود. در ضمن انجام این تمرینات باعث افزایش قدرت ایزومتریک گروه های عضلانی اکستانسور ران و اکستانسور زانو می گردد. اما در میزان قدرت عضلانی گروه های پلانتار فلکسور مچ پا تاثیر معنی داری مشاهده نشد.

مقدمه: کیفیت زندگی به عنوان یک شاخص مهم در بررسی میزان تاثیر مداخلات در بیماری های قلبی- عروقی است. بهبود کیفیت زندگی یکی از اهداف مهم بیمار برای شرکت در برنامه بازتوانی قلبی می باشد. در ایران در زمینه تاثیر بازتوانی قلبی بر کیفیت زندگی بیماران قلبی مطالعات کافی صورت نگرفته است. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر بازتوانی قلبی بر کیفیت زندگی بیماران قلبی- عروقی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی گذشته نگر، پرونده 100 نفر از بیماران قلبی مراجعه کننده به مرکز تحقیقات قلب و عروق اصفهان به روش تصادفی ساده بررسی شد. اطلاعات دموگرافیک شامل اندازه قد، وزن و محیط شکم افراد مورد بررسی قرار گرفت. جهت تعیین ریسک بیماران و تدوین برنامه ورزشی قبل از شروع بازتوانی، تست ورزش و اکوکاردیوگرافی انجام شد و ظرفیت ورزشی و کسر تخلیه بطن چپ محاسبه گردید. شدت ورزش بیماران بر اساس 60 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب به دست آمده در تست ورزش تعیین می شد. برای تعیین نمره کیفیت زندگی بیماران، پرسش نامه استاندارد شده کیفیت زندگیSF-36  توسط فرد آموزش دیده برای بیماران تکمیل شد. 24 جلسه برنامه بازتوانی، هر جلسه شامل گرم کردن، ورزش هوازی، سرد کردن و آرام سازی همراه با ارایه رژیم غذایی و 8 جلسه آموزش بیمار در خصوص کاهش عوامل خطر، تحت نظارت تیم بازتوانی انجام گرفت. در پایان دوره بازتوانی همه آزمون ها، آزمایش ها و اندازه گیری ها تکرار شدند. کلیه اطلاعات از پرونده بیماران استخراج گردید و بر اساس گروه سنی (زیر 65 سال و 65 سال به بالا) و جنسیت توسط نرم افزار SPSS12 و با آزمون Independent t-test آنالیز شد. همچنین برای مقایسه نمره کیفیت زندگی بیماران قبل و بعد از بازتوانی از آزمون Paired t-test استفاده شد.یافته ها: پس از بازتوانی قلبی، کیفیت زندگی بیماران از نظر بعد فیزیکی شامل عملکرد فیزیکی (P=0.002)، محدودیت وظایف به علت مشکلات فیزیکی ((P<0.001، درد ((P=0.01 و نیز سرزندگی ((P=0.001، بهبود معنی داری داشت. تفاوت معنی داری در کیفیت زندگی افراد بالای 65 سال و زیر 65 سال مشاهده نشد ((P=0.05، ولی کیفیت زندگی زنان نسبت به مردان از نظر عملکرد فیزیکی ( (P=0.03و سلامت روحی ( (P=0.02بهبود بیشتری داشت و در سایر موارد تفاوت معنی دار نبود (.(P=0.05نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بازتوانی قلبی جامع موجب بهبود کیفیت زندگی بیماران قلبی به ویژه در زنان می شود و افراد مسن به اندازه سایر افراد از بازتوانی قلبی سود می برند.

مقدمه: بررسی روش حرکت درمانی با محدودیت اجباری آشکار ساخت که اگر چه این روش در بهبود کارکرد یک دستی کودکان با فلج مغزی نیمه بدن موثر است، اما با محدودیت هایی نیز مواجه است. بر این اساس روش جدیدی معرفی و «درمان فشرده دو دستی دست- بازو» نام نهاده شد. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر این روش بر کارکرد دو دستی و یک دستی کودکان با فلج نیمه بدن بوده است.مواد و روش ها: این پژوهش با طرح کارآزمایی کنترل شده تصادفی یک سو کور بر روی 28 شرکت کننده فلج مغزی نیمه بدن که بنا بر ملاک های ورود و خروج در دو گروه درمان فشرده دو دستی دست- بازو و گروه کنترل قرار گرفتند، انجام شد. مداخله در گروه درمان فشرده دو دستی دست- بازو به صورت 6 ساعت، هر روزه در طی 10 روز متوالی انجام شد. در حالی که گروه دیگر از درمان رایج کاردرمانی استفاده می کردند. داده ها با استفاده از ابزارهای به کار رفته در این پژوهش، آزمون کفایت حرکتیBruininks–Oseretsky ، آزمون کارکرد دستیJebsen-Taylor ، مقیاس بررسی استفاده کارکردی توسط مراقب، جمع آوری و با استفاده از روش های آماری Independent t-test و Paired t-test تحلیل شد.یافته ها: بررسی داده های حاصل نشان داد که شرکت کنندگان در گروه حرکت درمانی با محدودیت اجباری در متغیرهای چیره دستی، هماهنگی دو طرفه، هماهنگی اندام فوقانی، فعالیت های دو دستی، فعالیت های یک دستی، ادراک والدین (فراوانی و کیفیت) عملکرد بهتری را نسبت به شرکت کنندگان گروه درمان رایج نشان دادند ((P<0.05، در حالی که در خصوص آزمون Jebsen-Taylor تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. همچنین در بین متغییرهای فوق از پیش آزمون تا پس آزمون در گروه درمان فشرده دو دستی دست- بازو پیشرفت ملاحظه شد، اما در گروه درمان رایج تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، روش درمان فشرده دو دستی دست- بازو هم بر کارکرد یک دستی و هم بر کارکرد دو دستی کودکان با فلج نیمه بدن موثر بوده است.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف، بررسی رابطه مهارت های اجتماعی و وی‍ژگی های شخصیت دانش آموزان عادی و دارای لکنت زبان مقاطع چهارم و پنجم ابتدایی شهر اصفهان و مقایسه آن ها در دو گروه صورت گرفت.مواد و روش ها: به منظور انجام این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 30 نفر از دانش آموزان دارای لکنت با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و 30 نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از چک لیست مهارت های اجتماعی و پرسش نامه شخصیت کودک استفاده شد. داده های به دست آمده با روش One-way ANOVA و ضریب همبستگی Pearson مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از بین شش عامل شخصیت کودکان فقط بین عامل عزت نفس در بین دو گروه تفاوت معنی دار وجود داشت. همچنین نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که در گروه مبتلا به لکنت، بین کنترل عواطف و عامل وابستگی رابطه منفی و بین کنترل عواطف و عامل های عزت نفس و خودکارامدی رابطه مثبت و در گروه دانش آموزان عادی بین دیدگاه منفی به جهان و رفتار در گروه رابطه منفی وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به داده های به دست آمده، می توان نتیجه گرفت که به دلیل تفاوت در توانش عملی کاربرد زبان بین دو گروه عادی و مبتلا به لکنت و در نتیجه برآورد منفی از توانایی های خود در گروه مبتلا به لکنت، این گروه از عزت نفس پایین تری نسبت به گروه عادی برخوردارند. از طرف دیگر در گروه مبتلا به لکنت، کنترل عواطف که از فرصت های اجتماعی بالا ناشی می شود، عدم وابستگی، عزت نفس و خودکارامدی را می تواند به همراه داشته باشد و بالعکس. در گروه دانش آموزان عادی ادراک منفی از اجتماع که می تواند خواستگاه های مختلفی داشته باشد، پیش بینی کننده روابط بین فردی غیرموثر می باشد.

مقدمه: به کارگیری بعضی از مکانیزم های جبرانی برای سازگاری با بی کفایتی دریچه کامی- حلقی Velopharyngeal insufficiency یا VPI) جهت کاهش پرخیشومی و افزایش بلندی صدا، فشار بیشتری را بر حنجره وارد می کند و در نتیجه می تواند منجر به اختلالات صوتی گردد. تعدادی از مطالعات به ویژگی های صوتی افراد با VPI پرداخته اند. تصویری که از این تحقیقات به وجود می آید، نشان دهنده یافته های متنوع و حتی متضاد می باشد. این مطالعه به منظور اندازه گیری دقیقی از ویژگی های آکوستیکی صوتی شامل فرکانس پایه، جیتر (Jitter) و شیمر (Shimmer) در کودکان با 4 VPI تا 8 ساله و کودکان طبیعی هم سن آن ها و پس از آن مقایسه هر یک از این ویژگی ها صورت گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی بود که بر روی 80 کودک، 48 کودک در گروه کنترل و 32 کودک دارای VPI صورت گرفت. کودکان بر اساس آزمون پارامتر جهانی مورد ارزیابی قرار گرفتند و نمونه هایی که دارای پرخیشومی متوسط و شدید بودند، واکه /a/ را برای حداقل 4 ثانیه کشیدند و سپس فرکانس پایه، جیتر و شیمر صداهای ضبط شده به وسیله نرم افزار Dr Speech مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده های به دست آمده با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیلی (میانگین، انحراف معیار و آزمون t) بر اساس اهداف پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تفاوت معنی داری بین میانگین فرکانس پایه، جیتر و شیمر در دو گروه کودکان دارای VPI و طبیعی 4 تا 8 ساله وجود نداشت.نتیجه‎ گیری: با توجه به یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که در کودکان دارای VPI در محدوده سنی 4 تا 8 سال، VPI تاثیر چندانی بر فعالیت های حنجره ای نمی گذارد. شاید به این علت که در این سن هنوز راهکارهای سازگاری با VPI منجر به تغییرات بارز در ویژگی های آکوستیکی تارهای صوتی نمی شوند.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر فراهم سازی ابزاری پایا به زبان فارسی جهت سنجش تاثیرات سکته مغزی در افراد مبتلا به سکته مغزی، از طریق ترجمه و معادل سازی پرسش نامه «مقیاس سنجش تاثیرات سکته مغزی» به زبان فارسی و بررسی پایایی نسخه فارسی معادل سازی شده در این افراد بود.مواد و روش ها: پرسش نامه «مقیاس سنجش تاثیرات سکته مغزی» طی سه مرحله طبق روش (International quality of life assessment project) IQOLA به زبان فارسی ترجمه و معادل سازی شد. برای بررسی تکرارپذیری، پرسش نامه در دو نوبت با فاصله حداکثر 3 هفته در اختیار 10 نفر فارسی زبان مبتلا به سکته مغزی قرار گرفت و برای بررسی هم خوانی درونی در اختیار 60 نفر که طبق تشخیص پزشک مبتلا به سکته مغزی بودند و جهت دریافت خدمات پزشکی و توان بخشی به دو بیمارستان کاشانی و الزهرا (س) در شهر اصفهان طی سال های 86-1384 مراجعه کرده بودند، قرار گرفت. روش نمونه گیری به صورت ساده و غیر احتمالی بود. داده های به دست آمده از لحاظ تکرارپذیری در دفعات آزمون و هم خوانی درونی گزینه ها، تحت تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: ضرایب Cronbach's alpha که برای بررسی هم خوانی درونی حوزه های پرسش نامه «مقیاس سنجش تاثیرات سکته مغزی» به کار رفته بود، ما بین 0.69 تا 0.87 به دست آمد که نشان می دهد حوزه های متفاوت مقیاس سنجش تاثیرات سکته مغزی ( Stroke impact scaleیا SIS) یک مفهوم را ارزیابی می کنند. ضریب (Intraclass correlation coefficient) ICC که برای بررسی تکرارپذیری نسبی نسخه فارسی پرسش نامه «مقیاس سنجش تاثیرات سکته مغزی» در دفعات آزمون به کار رفته بود، محاسبه شد و بالاتر از 0.78 به دست آمد که از مقدار قابل قبول 0.70 بالاتر بود. این مقدار تکرارپذیری خوب نسخه فارسی پرسش نامه «مقیاس سنجش تاثیرات سکته مغزی» را نشان می داد. همچنین ضرایب همبستگی دو بار تکرار آزمون از 0.71 بالاتر بود که این همبستگی قوی و بالا نشان می داد، با گذشت زمان این آزمون قابلیت اندازه گیری مفهوم مورد ارزیابی را دارد.نتیجه گیری: این یافته ها نشان داد که پرسش نامه «مقیاس سنجش تاثیرات سکته مغزی» از پایایی خوبی برخوردار است و می توان آن را به عنوان ابزاری پایا به منظور سنجش تاثیرات بیماری در افراد مبتلا به سکته مغزی به کار برد.

مقدمه: بیماری پرتس یکی از بیماری های شایع کودکان است. در این بیماری سر استخوان ران به علت اختلال در خون رسانی دچار نکروز شده است. این استئونکروزیس دست خوش تغییراتی می شود و بافت جدید جایگزین بافت از بین رفته می گردد و شکل استخوان تغییر می کند. این بیماری در دهه اول زندگی بروز می کند. با توجه به یافت نشدن پژوهشی در ارتباط با شیوع و فراوانی پرتس در ایران، این مطالعه با هدف بررسی فراوانی و علل ایجاد این بیماری انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی گذشته نگر بر روی مراجعین به مرکز درمانی هلال احمر اصفهان انجام شد. اطلاعات مربوط به ارزیابی و معاینه پزشک متخصص و بیوگرافی و اندازه گیری های لازم مثل میزان کوتاهی که توسط تخته کوتاهی انجام شده بود، در دو پرسش نامه استخراج گردید. این افراد هیچ گونه سابقه شکستگی ناحیه هیپ و آسیب تروماتیک مفصل هیپ (دررفتگی و نیمه دررفتگی) نداشتند. در این مطالعه از آزمون های شاخص مرکزی و پراکندگی و همبستگی و c2 استفاده گردید.یافته ها: از 77 نفر بیمار مراجعه کننده، نسبت پسر به دختر 4 به 1 بود و سن ابتلا در این بیماران از یک سال تا سیزده سال متغییر بود (میانگین 7 سال). 61 درصد درد و لنگش همزمان، 29 درصد لنگش و 10 درصد با درد مراجعه کرده بودند. میانگین کوتاهی 1.6 سانتی متر بود. سمت راست و چپ یکسان و هر دو پا 11 درصد درگیر بود. نسبت زندگی شهری به روستایی بیشتر بود. تنها 5 درصد از این بیماران دارای سابقه فامیلی بودند. میانگین تعداد فرزندان 3 فرزند بود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصله از مطالعه حاضر، میزان فراوانی بیماری پرتس در جامعه مورد مطالعه با در نظر گرفتن جنسیت، 82 درصد پسر و 18 درصد دختر بود. به علاوه در این افراد میزان درد و لنگش 61 درصد و میزان کوتاهی 1.6 سانتی متر بود. در مورد سمت ضایعه در 44، 43 و 11 درصد افراد به ترتیب در سمت چپ، راست و هر دو طرف ضایعه وجود داشت. نتایج فوق با اکثر مطالعات مشابه هم خوانی داشت. این مطالعه نشان داد که رابطه معنی داری بین زندگی شهری و میزان ابتلا به پرتس وجود دارد (.(P<0.05

مقدمه: چگونگی ارتباط میان پیچیدگی نحوی با ناروانی های لکنت در سال های اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر پیچیدگی نحوی بر میزان ناروانی گفتار بزرگ سالان لکنتی و غیرلکنتی فارسی زبان بود. نتایج به دست آمده می تواند جهت شناخت بیشتر ماهیت لکنت بزرگ سال و نیز یافتن شیوه های مناسب تر برای درمان آن کاربرد داشته باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی، دو گروه شامل 15 بزرگ سال لکنتی و 15 بزرگ سال غیرلکنتی تک زبانه و فارسی زبان بین سنین 15 تا 50 سال مورد بررسی قرار گرفتند؛ به طوری که دو گروه مورد مطالعه از لحاظ سن و جنس با یکدیگر مطابقت داشتند. برای بررسی ناروانی، دو دسته جملات شامل ساده و پیچیده برای هر گروه در نظر گرفته شد که به ترتیب بر طول جملات هر دسته یک تک واژ افزوده شد. پس از اجرای تکلیف تقلید جملات در دو گروه، اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون آماری Paired t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: با افزایش پیچیدگی نحوی، میزان ناروانی گفتار بزرگ سالان لکنتی و غیرلکنتی، افزایش معنی داری نداشت ( .(P<0.05نتیجه گیری: بر اساس نتایج با افزایش پیچیدگی نحوی، میزان ناروانی گفتار بزرگ سالان لکنتی و غیرلکنتی فارسی زبان در سطح تقلید جملات، افزایش معنی داری نداشته است. با توجه به یافته های این مطالعه، به نظر می رسد که توجه به عوامل زبانی در کودکان و بزرگ سالان لکنتی ضروری بوده و نیز توجه به افزایش تدریجی پیچیدگی نحوی در درمان از پیشنهادات مفید می باشد.

مقدمه: امروزه شرکت در فعالیت بدنی در پیش گیری از بیماری های مزمنی همچون استئوآرتریت پیشنهاد می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک دوره تمرینات پیلاتس بر شدت درد زانو، میزان علایم و مشکلات عملکرد حرکتی در فعالیت های روزانه، ورزشی، تفریحی و کیفیت زندگی مردان ورزشکار سالمند بود.مواد و روش ها: 15 معلم تربیت بدنی مبتلا به استئوآرتریت زانو با میانگین و انحراف استاندارد سن 6.47±57 سال، قد 8.49±176.43 سانتی متر، وزن 8.81±76.21 کیلوگرم به صورت هدفمند، به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه جهانی و بومی سازی شده پیامد صدمات زانو و استئوآرتریت استفاده شد. نمونه ها تمرینات پیلاتس را به مدت 8 هفته زیر نظر متخصص پیلاتس انجام دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از Correlated t-test در سطح معنی داری استفاده گردید ( .(P<0.05یافته ها: بین پیش تا پس آزمون میانگین شدت درد زانو ( (P=0.144و همچنین میزان علایم ( (P=0.367تفاوت معنی داری وجود نداشت، در حالی که عملکرد حرکتی در فعالیت های روزانه ((P=0.001، ورزشی، تفریحی ( (P=0.007و کیفیت زندگی ( (P=0.002پس از اجرای پروتکل به میزان معنی داری بهبود یافته بود.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تمرینات پیلاتس می تواند به عنوان یک روش تمرینی ایمن و موثر در بهبود عملکرد و کیفیت زندگی مردان سالمند دارای استئوآرتریت زانو مورد توجه قرار گیرد.

مقدمه: نوای گفتار از مولفه های مهم برقراری ارتباط است که شامل آهنگ، زیروبمی، بلندی، تکیه، وزن، دیرش و... می باشد. آهنگ عبارت است از تغییراتی که در زیروبمی صدا در گفتار پیوسته در سطح جمله رخ می دهد. دامنه تغییرات بسامد پایه که در این تحقیق مدنظر قرار گرفته است، از پایین ترین تا بالاترین بسامدی که در بیان جمله توسط فرد تولید شده است، را در بر می گیرد. هدف این پژوهش بررسی مولفه هایی از نوا شامل دامنه تغییرات بسامد پایه و منحنی آهنگ در جملات خبری در بزرگ سالان طبیعی فارسی زبان بوده است، تا با تکیه بر جنبه های آزمایشگاهی ویژگی های این بعد از گفتار مشخص شود.مواد و روش ها: پژوهش از نوع مقطعی و توصیفی- تحلیلی بود. آزمودنی ها شامل 134 زن و مرد 18 تا 30 ساله طبیعی فارسی زبان بودند. در این پژوهش 2 جمله خبری مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های صوتی با استفاده از برنامه Dr.speech نرم افزار Real analysis تجزیه و تحلیل شده، داده ها با آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه مورد بررسی قرار گرفتند و منحنی آهنگ جمله ها رسم شد.یافته ها: منحنی آهنگ در زنان و مردان در هر دو جمله مشابه است. دامنه تغییرات بسامد پایه در زنان و مردان با هم تفاوت معنی دار داشت (.(P≤0.001نتیجه گیری: منحنی آهنگ در جمله های خبری در پایان حالت افتان داشت. زنان بیش از مردان از تغییرات بسامد پایه در بیان جمله برای انتقال حالت خبری جمله استفاده می کردند.

یکی از شایع ترین اختلالات اسکلتی- عضلانی ناحیه زانو در بالغین جوان، سندرم دردناک مفصل پتلوفمورال Patellofemoral pain syndrome) یا (PFPS می باشد. تاکنون علت ابتلا به این سندرم به درستی مشخص نشده است. با این وجود، پژوهش گران بر این باورند که چندین علت از جمله عوامل مستعد کننده بیومکانیکی، بافت نرم، عدم تعادل ماهیچه ای و اختلالات بیومکانیکی ناحیه پا و نواحی پروگزیمال ران برای ابتلا به این سندرم دخیل هستند. با توجه به میزان بالای ابتلا به این سندرم در جوانان بالغ و تنوع دلایل مطرح شده جهت بروز این عارضه، در مقاله حاضر تلاش شده است که ضمن بیان دلایل احتمالی، درمان های فیزیکی رایج این عارضه با توجه به دیدگاه های مختلف و پژوهش های نوین صورت گرفته طی دو دهه اخیر بیان شود. ذکر درمان های برتر سندرم دردناک مفصل پتلوفمورال(PFPS) ، به درمان گران فیزیکی کمک خواهد کرد تا بر اساس علت ضایعه و شرایط موجود هر بیمار به درمان موثرتر این عارضه بپردازند. بنابراین پژوهش گر حاضر با مراجعه به متون منتشر شده در پایگاه های اطلاعاتی Pubmed، Science direct،Web of knowledge  و Google scholar نسبت به جمع آوری داده ها و اعلام نتایج آن ها اقدام نموده است.