سلامت و محیط زیست
سال:1396 | دوره:10 | شماره:3 |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: در کشورهایی مانند ایران که با بحران کمبود آب مواجه هستند، توجه به کمیت، کیفیت و بهره برداری پایدار این منابع از اهمیتی بسزا برخوردار است. صنایع پتروشیمی از قابلیت تخلیه آلاینده ها به محیط و آلودگی منابع آب سطحی برخوردارند. لذا، این پژوهش با هدف انتخاب مناسب ترین گزینه تصفیه فاضلاب واحد پلی اتیلن سنگین (HDPE) شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی مرکز اراک با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) به واسطه برخورداری از قابلیت هایی همچون تعمیم پذیری، لحاظ کردن پارامترهای مختلف، انتخاب چند بعدی و کمی کردن پارامترهای کیفی توسط افراد متخصص در سال 1395 انجام یافت.روش بررسی: دو گزینه لجن فعال با هوادهی گسترده (EAAS) و راکتور ناپیوسته متوالی (SBR) بر اساس معیارهای محیط زیستی، فنی-کاربردی، اقتصادی و مدیریتی و زیرمعیارهای مربوطه، با نظر کارشناسان وزن دهی شد و پس از ارزیابی مقایسه های زوجی گزینه ها نسبت به هر معیار، نتایج توسط نرم افزار Expert Choice11 برای انتخاب مناسب ترین روش تصفیه فاضلاب تحلیل شد.یافته ها: نسبت سازگاری در همه اولویت بندی ها در بازه قابل قبول 0 تا 0.1 قرار گرفته بود. از طرفی بر اساس نتایج تحلیل حساسیت، روش SBR بیشترین اولویت معیارهای اقتصادی و محیط زیستی و روش EAAS نیز بیشترین اولویت معیارهای مدیریتی و فنی-کاربردی را به خود اختصاص دادند.نتیجه گیری: با استناد به نتایج حاصل، علیرغم این که روش EAAS از قابلیت نگهداری و راهبری ساده تر در مقایسه با روش SBR برخوردار بود، ولی روش SBR به واسطه تطابق بیشتر کیفیت پساب خروجی با استانداردهای محیط زیستی و نیاز به زمین کمتر برای استقرار سیستم تصفیه، به عنوان مناسب ترین گزینه برای تصفیه فاضلاب واحد HDPE انتخاب شد.

زمینه و هدف: گندزدایی یکی از مراحل تصفیه آب است که به منظور حفظ کیفیت میکروبی آب در شبکه توزیع انجام می شود. یکی از ترکیبات گندزدایی کلر است که طبق استانداردهای بهداشتی حفظ میزان باقیمانده آن بین حداقل و حداکثر در سراسر شبکه امری ضروریست. این مقاله با هدف بهینه سازی میزان تزریق کلر در شبکه های توزیع آب با استفاده از مدل بهینه سازی GANetXL صورت گرفت.روش بررسی: در این مقاله برای اولین بار با استفاده از یک افزونه بهینه سازی به نام GANetXL که از الگوریتم ژنتیک استفاده می نماید میزان کلر تزریقی در یک شبکه مرجع بر مبنای ارتباط پویا با مدل تحلیل هیدرولیکی و کیفی EPANET2 در محیط نرم افزار Excel بهینه گردید. تابع هدف بر مبنای بهینه سازی تک هدفه به نحوی تدوین شد که مربع تفاضل بین غلظت کلر محاسبه شده و حداقل مجاز میزان کلر باقیمانده در شبکه برای هرکدام از گره های کنترل شونده برای تمامی گام های زمانی کمینه شود. متغیرهای تصمیم میزان بهینه دوزهای تزریق در محل بوسترها بود.یافته ها: با کاهش تعداد نسل به 200 کمترین میزان تزریق در ایستگاه ها صفر، بیشترین آن 776.57، متوسط میزان تزریق 183.87 و مجموع تزریق در طی یک شبانه روز برابر با 4412.84 mg/min حاصل شد. گره های بحرانی در مجموع 20 درصد از کل گره های شبکه را تشکیل دادند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج، کمینه سازی میزان کلر مصرفی در عین رعایت میزان حداقل نیاز باقیمانده از آن در شبکه علاوه بر اثرات مثبت بر سلامتی، دارای آثار مثبت اقتصادی نیز است. نتایج این تحقیق می تواند به مدیریت شبکه آب آشامیدنی از لحاظ کیفیت آب در زمینه حفظ کلر باقیمانده و در نتیجه ارتقا سلامت جامعه و نیز به لحاظ اقتصادی کمک شایانی نماید.

زمینه و هدف: بارندگی و تراز آب زیرزمینی جزء پارامترهای مهم شاخص دراستیک هستند، بنابراین سری زمانی آنها با استفاده از روش تحلیل سری های زمانی مورد بررسی قرار گرفت تا از نتایج آن در آسیب پذیری دشت ماهیدشت واقع در استان کرمانشاه استفاده شود.روش بررسی: مدل دراستیک یک مدل کمی بوده که هفت پارامتر موثر در انتقال آلودگی شامل عمق تا سطح ایستابی، تغذیه خالص، محیط آبخوان، محیط خاک، توپوگرافی، محیط غیراشباع و هدایت هیدرولیکی را در خود جای داده است. این اطلاعات در منطقه به صورت هفت لایه اطلاعاتی در نرم افزار 10 ARC GIS تهیه و با وزن دهی و رتبه بندی و تلفیق آنها، شاخص دراستیک برای کل منطقه بین 34 تا 120 واحد برآورد گردید. از آنجایی که پدیده بارش یکی از عدم قطعیت ها در طرح های آبی بوده و منشا عدم قطعیت های دیگری نظیر رواناب سطحی، تغذیه، تراز آب زیرزمینی و غیره است و نیز تراز آب زیرزمینی و تغذیه از عوامل اصلی در مدل دراستیک بوده و جزء متغیرهای هیدرولوژیکی و سری های زمانی هستند، لذا با استفاده از روش های استوکاستیکی (Stochastic) به تحلیل و پیش بینی آنها در افق 1410 پرداخته شد. یافته ها: در نهایت با انتخاب داده های پیش بینی شده در سال 1410 و ایجاد دولایه جدید عمق تا سطح ایستابی و تغذیه، همچنین وزن دهی و رتبه دهی مجدد و جایگذاری آن در مدل دراستیک، نقشه آسیب پذیری دیگری ایجاد شد که در آن شاخص دراستیک 34 تا 110 واحد حاصل گردید. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد در 18 سال آینده (1393-1410) با پایین رفتن بیشتر سطح ایستابی و کاهش بارندگی شاخص دراستیک کمتر می شود.

زمینه و هدف: آلودگی جیوه در اکوسیستم های دریایی یک تهدید بزرگ برای سلامت انسان در کشور های توسعه یافته همانند ایران است. از جمله راه های ورود جیوه به بدن انسان مصرف ماهی و غذا های دریایی است. پس از ورود جیوه به بدن انسان، جیوه به متیل جیوه تغییر می یابد و سبب اختلال هایی همچون اختلال های عصبی، نقص در باروری، نارسایی کلیه، بی ثباتی روانی، التهاب لثه، تشنج و تنش می شود. هدف پژوهش حاضر اندازه گیری غلظت جیوه در اکوسیستم آبی دریای خزر (آب و ماهی) است تا بتوان نتیجه این مطالعه را در حفاظت از سلامت انسان و کاهش آسیب های ناشی از جیوه به کار گرفت.روش بررسی: در این مطالعه به منظور ارزیابی غلظت جیوه در آب، از 36 ایستگاه و از چهار گونه ماهی صید شده از سواحل جنوبی دریای خزر 33 نمونه بافت کبد و 33 نمونه بافت خوراکی جمع آوری شد. در سنجش غلظت جیوه در نمونه های آب و ماهی از دستگاه ولتامتر پلارواگراف و جذب اتمی کوره گرافیتی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین غلظت جیوه در نمونه های آب 1.697 mg/L، در بافت خوراکی ماهی 68.636 و در بافت کبد 125.606 mg/g.dw است. نتایج حاصل از فاکتور تجمع زیستی نشان می دهد غلظت جیوه از آب به ماهی در دامنه 14-80 برابر قرار دارد و غلظت های بیشینه از جیوه در نمونه های آب و ماهی در سواحل غربی دریای خزر مشاهده شده است.نتیجه گیری: بیش از 58 درصد ایستگاه های نمونه برداری شده از آب دریای خزر بر طبق استاندارد های US.EPA و SPPA به عنصر جیوه آلوده هستند و میانگین غلظت جیوه در نمونه های ماهی کمتر از استاندارد های WHO و EPA است.

زمینه و هدف: نانوذرات بطور گسترده ای در تکنولوژی، پزشکی و تولیدات مصرفی مورد استفاده قرار می گیرند ولی اطلاعات محدودی در رابطه با تاثیرشان بر روی محیط های آبی وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی پاسخ سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی آبشش ماهی کپور معمولی در مواجهه با نانوذرات نقره تولید شده با روش احیاء زیستی است. روش بررسی: ماهیان کپور معمولی به مدت 14 روز در معرض غلظت های 0.11، 1.13 و 5.67 mg/L نانوذرات نقره تولید شده با روش احیاء زیستی قرار گرفتند. یک تیمار نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. بعد از هر بار نمونه برداری، جهت تهیه عصاره بافت ماهی 1g از بافت آبشش وزن شده و با 5mL بافر فسفات مخلوط گردید. نمونه های هموژن شده جهت سنجش فعالیت کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل و مالون دی آلدئید مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: فعالیت کاتالاز بافت آبشش در غلظت های 5.67 و 1.13 mg/L نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی داری داشت (p<0.05). فعالیت گلوتاتیون و میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی کل در تیمارهای مختلف با تیمار شاهد از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشتند (P>0.05). فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و مالون دی آلدئید در روزهای مختلف نمونه برداری در تمام تیمارها دارای نوسانات افزایشی و کاهشی بوده است، البته فعالیت سوپراکسید دیسموتاز در مواجهه با غلظت های 5.67 و 1.13 mg/L نسبت به تیمار شاهد معنی دار بوده است (p<0.05). نتیجه گیری: طبق نتایج می توان گفت که آبشش ماهی به عنوان یکی از اندام های مستعد آسیب اکسیداتیو در مواجهه با نانوذرات نقره است، که این امر می تواند بر روی سلامت ماهی کپور معمولی و در نتیجه احتمال ابتلاء به بیماری در این ماهی را افزایش دهد.

زمینه و هدف: استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک ها و تخلیه آنها به محیط زیست پیامدهای جدی و خطرناکی را به دنبال دارد. مزوپورهای متخلخل از جنس سیلیکا از جمله (Mobile Composition Material (MCM-41 در سطح وسیعی برای جذب آلاینده ها از محیط های آبی استفاده شده است. هدف از این مطالعه سنتز مزوپورهای متخلخل 41- MCM و بررسی کارایی آن در حذف آنتی بیوتیک سفالکسین از محیط های آبی بوده است.روش بررسی: مطالعه حاضر تجربی - آزمایشگاهی بوده که به صورت سیستم ناپیوسته انجام گرفت. مشخصات فیزیکی و ساختاری جاذب سنتز شده با تکنیک های BET، FT-IR و XRD مورد آنالیز قرار گرفت. در این مطالعه اثر متغیرهایی نظیر pH محلول (3، 7، 11)، دوز جاذب (200، 500، 800 mg)، غلظت اولیه (50، 75، 100 mg)، زمان تماس (30، 60، 90 min) و دمای واکنش (20، 30، 40oC) در حذف آنتی بیوتیک سفالکسین تحت فرایند جذب سطحی توسط نانو جاذب های MCM-41 مورد مطالعه قرار گرفت. جهت دستیابی به شرایط بهینه آزمایش از روش آماری سطح - پاسخ استفاده شد و برای اندازه گیری غلظت باقیمانده آنتی بیوتیک سفالکسین از دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج حداکثر جذب (258nm) استفاده شد.یافته ها: آنالیز فیزیکی نشان داد که مزوپورهای 41- MCM سنتز شده دارای سطح ویژه برابر 1096.05 m2/g است نتایج نشان داد که pH (p=0.0001)، دوز جاذب (p=0.0001)، غلظت اولیه (p=0.001)، زمان تماس (p=0.01)، اثر همزمان pH و غلظت اولیه (p=0.04) و pH2 (p=0.0002) اثر معنی داری را روی متغیر پاسخ داشتند و شرایط بهینه حذف سفالکسین در pH برابر 3، دوز جاذب 800 mg، غلظت اولیه 50 mg/L و زمان تماس 90 min بدست آمد و در این شرایط راندمان حذف با ضریب مطلوبیت 1 برابر 80.11 درصد بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده فرایند جذب سطحی توسط مزوپورهای 41- MCM راندمان نسبتا خوبی در حذف آنتی بیوتیک سفالکسین از محیط های آبی دارد.

زمینه و هدف: تجزیه و تحلیل حالات بالقوه خطا و اثرات ناشی از آن (FMEA)، یکی از تکنیک های ارزیابی ریسک است. این پژوهش، با هدف شناسایی، ارزیابی، اولویت بندی و تحلیل خطر مرتبط با فرایند مدیریت پسماندهای پزشکی با استفاده از روش FMEA و ارائه راهکارها و اقدامات مناسب جهت کنترل، کاهش خطرات احتمالی این فرایند در بیمارستان مرکز طبی کودکان مورد استفاده قرار گرفت. روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی در 6 ماهه اول سال 95 در این بیمارستان انجام شد. برای جمع آوری داده ها، از کاربرگ استاندارد FMEA و نمونه گیری مبتنی بر هدف استفاده شد. در این روش، به هر یک از خطاها بر اساس شدت، میزان وقوع و احتمال کشف خطا، نمره ای بین 1 تا 10 تعلق گرفت که از حاصل ضرب این سه شاخص، نمره عدد اولویت ریسک (RPN) بدست آمده است.یافته ها: در این مطالعه در مجموع، 33 حالت بالقوه خطر مرتبط با استفاده از روش ارزیابی ریسک FMEA شناسایی گردید. بیشترین عدد اولویت ریسک مربوط به عدم شستشوی ترولی های حمل پسماند (waste containers) که عدد 360 و کمترین عدد اولویت مربوط به خطر نداشتن جعبه ایمن (safety box) برای دفع پسماندهای نوک تیز و برنده در بخش ها بوده که عدد 30 بدست آمده است.نتیجه گیری: از آنجائی که یکی از منابع مهم آلودگی محیط زیست، پسماندهای پزشکی است و از سوی دیگر به دلیل بالا بودن هزینه های مراحل مختلف مدیریت پسماند در بیمارستان، استفاده از تکنیک FMEA ضمن کاهش هزینه ها، ایمنی و سلامت پرسنل را افزایش داده و به حفظ محیط زیست نیز کمک می نماید.

زمینه و هدف: بدون تردید، توجه به «ایمنی غذا در مزرعه» اولین گام در دستیابی به ایمنی غذایی و تولید محصول سالم است، در حالی که اقدامات مرتبط با ایمنی غذایی در مزرعه از سوی کشاورزان به دلیل نبود شناخت صحیح مورد توجه کافی قرار نمی گیرد. بر این اساس، هدف این تحقیق بررسی نگرش کشاورزان درباره منابع ایجاد آلودگی و عوامل تبیین کننده اقدامات ایمنی غذایی در مزرعه بود.روش بررسی: این تحقیق از لحاظ میزان کنترل متغیرها، غیرآزمایشی و توصیفی، از نظر روش گردآوری داده ها، میدانی و به لحاظ قابلیت تعمیم یافته ها، از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل 732 نفر از تولیدکنندگان کاهو در استان البرز بود که یک نمونه 230 نفری از آنان با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای با اختصاص متناسب (شهرستان ها به عنوان طبقات) انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، گردآوری شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه بر اساس نظر متخصصان و کارشناسان مرتبط ارزیابی شد و پایایی آن از طریق محاسبه Cronbach Alpha برای سه سازه اقدامات ایمنی غذایی در مزرعه (0.728)، منابع ایجاد آلودگی در مرحله قبل از برداشت (0.821) و منابع ایجاد آلودگی در مرحله پس از برداشت (0.801) تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS20 انجام گرفت. یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که مهمترین منابع ایجاد آلودگی شامل استفاده از سموم و آفت کش ها در مزرعه و آب آبیاری (در مرحله قبل از برداشت) و مکان های نگهداری و انبار محصول و وجود رطوبت بالا به هنگام انتقال محصول (در مرحله پس از برداشت) بودند. همچنین، نتایج تحلیل عاملی اکتشافی با استفاده از چرخش Varimax نشان داد که متغیرهای زیربنایی اقدامات ایمنی غذایی در مزرعه در پنج عامل اقدامات مرتبط با آموزش و بهداشت کارگران، بهداشت عمومی، آبیاری، نظارتی و کنترلی و کنترل دام و حیات وحش، تلخیص و دسته بندی شده و در حدود 64.314 درصد از واریانس کل را پوشش دادند. در بین پنج عامل اشاره شده، عامل اقدامات مرتبط با آموزش و بهداشت کارگران با تبیین 18.725 درصد از واریانس کل، مهمترین عامل در مقایسه با سایر عوامل بود.نتیجه گیری: با توجه به تعدد منابع ایجاد آلودگی در مرحله قبل و پس از برداشت و احتمال وقوع آلودگی های مختلف در محصول کاهو، ضروری است که شرایط لازم برای تشویق و هدایت تولیدکنندگان به سوی انجام اقدامات ایمنی غذایی در مزرعه به ویژه از طریق آموزش آنان درباره شناخت منابع ایجاد آلودگی و اطلاع رسانی در زمینه اقدامات ایمنی و بهداشتی فراهم شود.

زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی فاکتور غنی شدگی (EF)، شاخص جامع آلودگی نمرو (NIPI) و پتانسیل ریسک اکولوژیک (Er) فلزات سنگین (سرب، نیکل، مس، روی، کادمیوم، وانادیوم و کروم) در خاک های سطحی میدان نفتی اهواز است.روش بررسی: جهت دستیابی به این هدف، تعداد 49 عدد نمونه خاک به صورت سیستماتیک برداشت و به روش جذب اتمی (AAS) آنالیز شده است.یافته ها: میانگین غلظت فلزات مورد مطالعه به ترتیب: Pb (251.20)، Ni (94.06)، Cu (75.80)، Zn (132.84)، Cd (0.69)، V (4.97) و Cr (141.48) (mg/kg است. میانگین فاکتور غنی شدگی در نمونه های خاک به صورت Zn < Cr < Cu < Ni < Pb V < Cd < کاهش می یابد. شاخص جامع آلودگی نمرو نشان دهنده سطح آلودگی شدید برای کلیه فلزات به جز وانادیوم است. پتانسیل ریسک اکولوژیک فلزات مورد مطالعه نشان دهنده ریسک پایین برای فلزات V، Cd، Zn و Cr، ریسک متوسط برای Cu و ریسک قابل توجه برای فلزات Pb و Ni است. مقدار میانگین شاخص ریسک (RI) فلزات مورد مطالعه نشان داد که 27 نمونه (55.10 درصد) دارای ریسک متوسط، 21 نمونه (42.85 درصد) دارای ریسک قابل توجه و تنها 1 نمونه (2.05 درصد) دارای ریسک اکولوژیکی بالا است.نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از فاکتور غنی شدگی، پتانسیل ریسک اکولوژیک و شاخص ریسک، نشان داد که منبع آلودگی فلزات مورد مطالعه فعالیت های انسان زاد از قبیل فعالیت های حفاری نفتی در منطقه مورد مطالعه است.

زمینه و هدف: آلودگی زنجیره غذایی از جمله سبزیجات به فلزات سنگین از مسائل مهم زیست محیطی به حساب می آید و مدیریت پالایش این فلزات خصوصا کادمیوم از اهمیت ویژه ای برخوردار است، لذا این تحقیق با هدف بررسی اثر کمپوست زباله شهری اراک غنی شده با خاکستر لاستیک بر کاهش میزان کادمیوم در گیاه اسفناج در یک خاک آلوده به کادمیوم انجام گرفت.روش بررسی: تیمارهای آزمایشی شامل کاربرد 0، 20 و 40 ton/ha کمپوست زباله شهری اراک غنی شده با 0 و 200kg/ha خاکستر لاستیک و آلودگی کادمیوم در مقادیر 0، 10، 20 و 30 mg cd (kg soil)-1 و گیاه مورد نظر اسفناج بوده است.یافته ها: افزایش کاربرد کمپوست زباله شهری اراک از 0 به 20 و ton/ha 40 در خاک آلوده به 30 mg Cd (kg soil) -1به ترتیب باعث کاهش 16 و 45 درصدی در مقدار کادمیوم قابل عصاره گیری با (DTPA (Dietilene Triamine Pentaacetic Acid شد. مشابه این نتیجه، غلظت کادمیوم اندام هوایی گیاه نیز کاهش یافت. کاربرد خاکستر لاستیک نیز نقش موثری در کاهش قابلیت دسترسی کادمیوم داشت. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق حاکی از آن است که کاربرد کمپوست زباله شهری اراک توانسته است نقش به سزایی در کاهش قابلیت دسترسی کادمیوم داشته باشد که دلیل آن را می توان به نقش کاربرد این افزودنی آلی در افزایش ویژگی های جذبی خاک و در نتیجه کاهش قابلیت دسترسی کادمیوم در خاک و گیاه نسبت داد، هر چند که نقش نوع گیاه و ویژگی های فیزیکوشیمیایی خاک در تغییر قابلیت دسترسی کادمیوم نبایستی نادیده گرفته شود.

زمینه و هدف: در حوزه خطرات و آلاینده های زیست محیطی، سیانید یکی از مهمترین آلاینده های آب، خاک و هوا است که از لحاظ اکولوژیکی تاثیر بسیار مهمی بر اکوسیستم و محیط زیست منطقه آلوده ایجاد می نماید از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی گیاه پالائی سیانید با گیاه وتیور انجام گردیده است.روش بررسی: این پژوهش از نوع مطالعه تجربی بر روی پساب های معدن طلا انجام گردید. پساب خشک شده را با خاک معمولی با غلظت های مختلف ترکیب شد و 7 تیمار با غلظت های مختلف سیانید به دست آمد (میانگین میزان سیانید در خاک G، 14.37 mg/kg ، خاک F،10.13 mg/kg ، خاک E، 8.09 mg/kg، خاک D، 7.53 mg/kg، خاک C، 3.32 mg/kg، خاک B، 2.52 mg/kg و خاک A بدون سیانید (به عنوان شاهد)) و پس از دو ماه میزان سیانید در خاک، ریشه و برگ های گیاه و همچنین میزان پروتئین کل و پرولین و تعداد و طول برگ های گیاه وتیور مورد اندازه گیری قرار گرفت و با نرم افزار SPSS15 و آزمون های توکی Tukey و تی (Paired Samples T Test) مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش میزان سیانید تاثیر معنی داری بر روی میزان پرولین (افزایش میزان پرولین در گیاه)، پروتئین کل (افزایش میزان پروتئین کل گیاه)، تعداد برگ ها (کاهش تعداد) و طول (کاهش طول) برگ های وتیور داشت و همچنین میزان سیانید در برگ ها و ریشه های گیاه وتیور افزایش یافته و میزان سیانید در خاک تیمارهای مختلف از لحاظ میزان سیانید کاهش معنی داری داشت. میزان سیانید در خاک 50.93 G درصد، خاک 38.20 F درصد، خاک 27.19 E درصد، خاک 38.37 D درصد، خاک 17.77 C درصد، خاک 16.66 B درصد کاهش پیدا کرد.نتیجه گیری: نتایج بیانگر آن است که افزایش میزان سیانید در خاک منجر به تغییرات در خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیائی گیاه وتیور می گردد ولی گیاه وتیور مقاومت بسیار بالائی نسبت به سیانید خاک نشان داده و کاشت گیاه وتیور در خاک های بسیار آلوده منجر به کاهش سیانید تا 50 درصد می گردد و نشانگر آن است که این گیاه نسبت به گیاهان دیگر مقاومت بیشتری نسبت به سیانید داشته و گیاه پالائی بهتری را نیز نشان داده است.

زمینه و هدف: آلومینیوم عنصری نوروتوکسیک است که احتمالا در بروز بیماری آلزایمر نقش دارد. استفاده از بسته بندی نیمه منعطف در سال های اخیر افزایش یافته است. در این نوع بسته بندی لایه اصلی آلومینیوم است. هدف از این مطالعه تعیین غلظت آلومینیوم در غذاهای بسته بندی شده در بسته های نیمه منعطف آلومینیومی در طی مدت نگهداری است.روش بررسی: 36 نمونه از انواع غذاهای بسته بندی شده در ظرف نیمه منعطف (جوجه کباب، خوراک مرغ، خورش قیمه) در چهار مقطع زمانی شامل روزهای 0، 60، 120 و 180 پس از تولید آنالیز شدند. تعیین غلظت Al در نمونه ها به کمک دستگاه ICP پس از هضم مرطوب نمونه ها انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون واریانس دو طرفه (Two-way analysis of variance) با در نظر گرفتن متغیر مدت نگهداری و نوع غذا صورت گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد اثر مدت نگهداری بر افزایش محتوای Al غذاها از نظر آماری معنی دار است p<0.001. پس از 180 روز نگهداری غذاها بیشترین غلظت Al مربوط به غذای جوجه کباب (3.27±0.93 ppm) و کمترین غلظت Al مربوط به خورش قیمه (1.04±0.16 ppm) بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد نگهداری غذا در بسته های غذایی نیمه منعطف بر پایه Al می تواند منجر به افزایش محتوای Al غذا به مقدار معنی داری بشود.نتیجه گیری: بر اساس میزان جذب قابل تحمل روزانه mg/kg 1 وزن بدن اعلام شده توسط سازمان بهداشت جهانی مواجهه با Al در اثر مصرف غذاهای آماده نگهداری شده به مدت شش ماه در بسته های نیمه منعطف آلومینیومی دوز پایینی از Al را به رژیم غذایی افراد اضافه می کند.