ارزیابی تاثیر اجتماعی در کنار ارزیابی تاثیر اقتصادی و ارزیابی تاثیر زیست محیطی از جمله ابزارهای هدایت روند توسعه پایدار شهری به شمار می رود، امروزه بواسطه گذر از شهر دولت به شهر قومیت و نیز افزایش سطح مطالبات شهروندان و سیال شده الگوهای فرهنگی و تنوع یابی شاخص های اجتماعی، توجه با اثرات اجتماعی ارزیابی تصمیم گیری ها و طرح و برنامه های توسعه به امری ضروری تبدیل شده است و جایگاهی قانونی پیدا کرده است. تفکیک زباله از مبدا اولین فاز از کل چرخه مدیریت پسماند محسوب می شود و از آنجا که بیواسطه به رفتارها و تصمیم فرد و خانوار بر می گردد، لذا تا حدود بسیار زیادی بار اجتماعی - اقتصادی دارد و موفقیت آن منوط به اصلاح ساختار های فرهنگی هدایتگر تصویر ذهنی شهروند و به تبع آن تصمیمات وی است، ضمن اینکه پیاده سازی این قبیل طرح ها خود به معنی اصلاحات اجتماعی نیز است. در این تحقیق «پروژه تفکیک زباله از مبدا» که در سطح منطقه 21 شهرداری تهران اجرا می شود، مورد ارزیابی اجتماعی - فرهنگی قرار گرفته است و این ضرورت از آنجا نشات گرفته است که ارزیابی تاثیر اجتماعی برای تمامی پروژه هایی که شهرداری می خواهد اجرا کند، باستناد مصوبه شورای شهر تهران به یک الزام قانونی تبدیل شده است. نوع تحقیق کاربردی - توسعه ای و از روش پرسشگری، بازدیدهای میدانی، مصاحبه های عمیق و تحلیل های کارشناسی استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که رفع نواقص موجود در فرایند اجرای مدیریت پسماندهای شهری و نیز پیشبرد موفقیت آمیز آن منوط به کاربست برنامه مدیریتی است که در این تحقیق ارائه شده است که مبنای اصلی آن مستخرج از پیاده سازی روش ارزیابی تاثیر اجتماعی در فاز تفکیک زباله از مبدا است.