طب جانباز
سال:1396 | دوره:9 | شماره:2 |تعداد مقالات:12

اهداف: موفقیت در میادین بین المللی ورزشی، در گرو آمادگی روانی ورزشکاران معلول و جانباز در کنار سطح مطلوب آمادگی جسمانی و فنی است. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی اثربخشی آموزش راهبردهای برنامه ریزی عصبی- کلامی بر استحکام ذهنی ورزشکاران معلول و جانباز بود.مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل در سال 1395، تعداد 30 نفر از ورزشکاران معلول و جانباز جسمی- حرکتی مرد شهر تبریز (از تیم والیبال نشسته گسترش فولاد تبریز) به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش، پرسش نامه استحکام ذهنی ورزشی شیرد و همکاران بود. پس از انجام پیش آزمون، گروه آزمایش در 16 جلسه 30دقیقه ای به مدت 8 هفته، آموزش راهبردهای برنامه ریزی عصبی- کلامی را دریافت کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره انجام شد.یافته ها: در مرحله پس آزمون، میانگین نمره سرسختی ذهنی در گروه آزمایش به صورت معنی داری از گروه کنترل بیشتر بود (0.001=p). میانگین نمرات مولفه های اعتمادبه نفس (0.026=p) و کنترل (0.001=p) نیز در گروه آزمایش به صورت معنی داری از گروه کنترل بیشتر بود، اما در مورد مولفه پایداری، بین گروه های آزمایش و کنترل تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد (0.637=p).نتیجه گیری: آموزش راهبردهای برنامه ریزی عصبی- کلامی بر استحکام ذهنی ورزشکاران معلول و جانباز موثر است و عملکرد ورزشی آنان را ارتقا می دهد.

اهداف: حفظ سلامت عمومی آحاد جامعه، خصوصا جانبازان، از مهم ترین برنامه های سیاست مداران، قانون گذاران و مجریان است. کاردرمانی شامل فعالیت های روزمره زندگی، خواب و استراحت، آموزش، شغل، تفریح و سرگرمی و مشارکت اجتماعی است. این پژوهش کیفی با هدف بررسی تاثیر بیکاری بر سلامت عمومی جانبازان انجام شد.مشارکت کنندگان و روش ها: در این پژوهش کیفی که در شهر تهران سال 1388 انجام شد، 25 جانباز مرد مشمول قانون حالت اشتغال، به روش اشباع داده ها مورد مصاحبه قرار گرفتند. داده ها با استفاده از مصاحبه باز و نیمه باز و نیمه ساختاری جمع آوری شد. از شرکت کنندگان رضایت شفاهی و آگاهانه کسب شد و ناشناس بودن، محرمانه ماندن اطلاعات و حق کناره گیری آنها در هر مرحله از مصاحبه به آنها اعلام شد.یافته ها: در مجموع 45 درون مایه فرعی از مصاحبه ها استخراج و تحت 5 درون مایه اصلی مشکلات خانوادگی (مهم ترین درون مایه فرعی آن عدم رضایت از ارتباط با خانواده و کاهش نقش مدیریت در خانواده)، مشکلات اجتماعی (مهم ترین درون مایه فرعی آن کاهش ارتباط با دیگران)، مشکلات جسمی (مهم ترین درون مایه فرعی آن احساس پیری زودرس)، مشکلات روحی (مهم ترین درون مایه فرعی آن ناراحتی و غمگینی و احساس مفیدنبودن و مشکلات اقتصادی (مهم ترین درون مایه فرعی آن کاهش مزایا نسبت به زمان اشتغال) طبقه بندی شد.نتیجه گیری: جانبازان و فرزندان ایشان، از احساس سرباربودن در جامعه بیشتر از مشکلات اقتصادی همراه بیکاری رنج می برند. تنقیح قوانین اشتغال زا با هدف گیری نقش کار و فعالیت در سلامت افراد جامعه و سعی مجریان در تصویب قوانین حمایتی در جهت ایجاد اشتغال مناسب برای جانبازان با هدف ارتقای سلامت عمومی از ضرورت های امروز است.

اهداف: آسیب دیدگان جنگی پس از مواجهه با جنگ و سلاح های شیمیایی دچار واکنش های روحی و روانی شدیدی می شوند. یکی از این حس ها، حس نزدیک بودن به مرگ است که در نهایت منجر به اختلالاتی نظیر افسردگی مرگ و اضطراب مرگ می شود. هدف این پژوهش، مقایسه میزان اضطراب و افسردگی مرگ در جانبازان شیمیایی و غیرشیمیایی شهرستان سردشت بود.ابزار و روش ها: در این مطالعه توصیفی از نوع علی- مقایسه ای در سال 1395، تعداد 100 نفر از جانبازان شیمیایی (50 نفر) و غیرشیمیایی (50 نفر) شهرستان سردشت به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار پژوهش، مقیاس اضطراب مرگ و پرسش نامه افسردگی مرگ بود. داده ها به کمک نرم افزار آماری SPSS 16 و با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس چندمتغیری (مانوا) و آزمون آماری T مستقل تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین نمره اضطراب مرگ در جانبازان شیمیایی به صورت معنی داری بیشتر از جانبازان غیرشیمیایی بود (0.001=p). میانگین نمرات خرده مقیاس های ناامیدی مرگ، شکست مرگ و نمره کل افسردگی مرگ نیز در جانبازان شیمیایی به صورت معنی داری بیشتر از جانبازان غیرشیمیایی بود (0.001=p)، ولی میانگین نمرات خرده مقیاس های تنهایی و پذیرش مرگ بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (p>0.05).نتیجه گیری: میزان اضطراب و افسردگی مرگ در جانبازان شیمیایی شهرستان سردشت بیشتر از جانبازان غیرشیمیایی است.

اهداف: استفاده از پروتز در افراد با قطع عضو یک طرفه اندام تحتانی منجر به تغییر الگوی کینماتیک و کینتیک حین راه رفتن می شود که منشا ایجاد درد و ناراحتی در مفاصل و عضلات است. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر پروتز زیر زانویی بر نیروی تولیدی عضلات و نیروی تماس مفصلی زانو و ران هنگام راه رفتن در این افراد بود.ابزار و روش ها: در این مطالعه شبه تجربی در سال 1394 تعداد 8 مرد غیرجانباز قطع عضو زیر زانو مراجعه کننده به کلینیک ارتوپدی فنی دانشکده توان بخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به صورت دردسترس انتخاب شدند. متغیر های کینماتیک راه رفتن توسط سیستم تحلیل حرکتی کوالیسیس اندازه گیری شد. داده های کینماتیک با استفاده از نرم افزار Qualysis Track Manager 2.7 ثبت شد و خروجی آن به نرم افزار OpenSIM 3 انتقال یافت. داده ها توسط آزمون T مستقل در محیط نرم افزار SPSS 22 تحلیل شدند.یافته ها: درصد زمان استنس در سمت سالم به طور معنی داری بیشتر (0.001= p) و درصد زمان نوسان در سمت سالم به طور معنی داری کمتر (0.04=p) از سمت پروتز بود. نیروهای تماس مفاصل ران و زانو در جهات قدامی- خلفی، عمودی و داخلی- خارجی و نیروی تولیدشده توسط عضلات منتخب اندام تحتانی، همچنین نیروهای اکستنسور، ابداکتور، فلکسور ران و اکستنسور زانو در سمت سالم از سمت پروتز بیشتر بود، ولی این افزایش معنی دار نبود (p>0.05).نتیجه گیری: استفاده از پروتز یک طرفه زیر زانو حین راه رفتن منجر به افزایش درصد زمان تحمل وزن بر سمت سالم می شود و مفاصل اندام تحتانی در سمت سالم تا حدودی تحت تاثیر اضافه بار قرار می گیرند که ناشی از فعالیت بیشتر عضلات اندام تحتانی است.

اهداف: با توجه به اینکه بسیاری از ایثارگران در سازمان های عمومی کشور مشغول به کار هستند، بنابراین عملکرد شغلی موفق این افراد در سازمان ها، کیفیت خدمات رسانی به شهروندان را افزایش خواهد داد. این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطه ای فرسودگی شغلی و بدبینی سازمانی در رابطه میان سرمایه روان شناختی و بهزیستی روان شناختی ایثارگران انجام شد.ابزار و روش ها: در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی در سال 1395، تعداد 384 نفر از ایثارگران شاغل در ادارات دولتی شهر تهران به روش نمونه گیری غیراحتمالی و دردسترس انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها، از مقیاس سرمایه روان شناختی، مقیاس بهزیستی روان شناختی، مقیاس فرسودگی شغلی و مقیاس بدبینی سازمانی استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار LISREL 8.8 و توسط آمار توصیفی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری (با روش تحلیل مسیر) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: سرمایه روان شناختی با بهزیستی روان شناختی (0.928=r) رابطه مثبت و معنی دار و با فرسودگی شغلی (0.932-=r) و بدبینی سازمانی (0.890-=r) رابطه منفی و معنی دار داشت. همچنین بدبینی سازمانی (0.854-=r) و فرسودگی شغلی (0.915-=r) با بهزیستی روان شناختی رابطه منفی و معنی دار داشتند (p<0.01).نتیجه گیری: سرمایه روان شناختی از طریق کاهش فرسودگی شغلی و بدبینی سازمانی موجب بالارفتن سطح بهزیستی روان شناختی ایثارگران می شود.

اهداف: مطالعات گذشته نشان داده اند که بین عزت نفس بالا با کیفیت زندگی و خودشیفتگی ارتباط مثبتی وجود دارد. هدف این پژوهش، بررسی عزت نفس و ارتباط آن با کیفیت زندگی و خودشیفتگی در بین دوچرخه سواران حرفه ای جانباز و معلول شرکت کننده در مسابقات قهرمانی کشور بود.ابزار و روش ها: در این پژوهش توصیفی، 27 نفر از دوچرخه سواران مرد جانباز و معلول جسمی- حرکتی که در سال 1395 در مسابقات دوچرخه سواری قهرمانی کشور شرکت کرده بودند، به صورت نمونه دردسترس انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور جمع آوری دادها از سه پرسش نامه عزت نفس روزنبرگ، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و شخصیت خودشیفته آمز استفاده شد. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS 17 و با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین نمره عزت نفس، نمره کلی کیفیت زندگی و خودشیفتگی به ترتیب 38.23±6.3، 54.60±37.5 و 3.63±5.11 به دست آمد. بین عزت نفس و نمره کلی کیفیت زندگی و نیز خودشیفتگی ارتباط معنی داری وجود نداشت (p>0.05) و فقط بین عزت نفس با زیرمقیاس نشاط و انرژی حیاتی از کیفیت زندگی ارتباط مثبت و معنی داری مشاهده شد (0.481=r، p=0.017).نتیجه گیری: دوچرخه سواران حرفه ای جانباز و معلول شرکت کننده در مسابقات قهرمانی کشور از عزت نفس و کیفیت زندگی مطلوبی برخوردار هستند، ولی بین عزت نفس با کیفیت زندگی و خودشیفتگی در آنها ارتباطی وجود ندارد.

اهداف: با توجه به ورود جمعیت جانبازان به دوران سالمندی، ارزیابی سلامت آنان، خصوصا جانبازان نخاعی که بیشترین درصد مشکلات جسمی- حرکتی را دارند، امری ضروری است. هدف این مطالعه، بررسی جامع وضعیت سلامت جانبازان نخاعی سالمند بالای 60 سال بود.ابزار و روش ها: در این پژوهش توصیفی- مقطعی در سال 1390، تعداد 53 جانباز نخاعی سالمند بالای 60 سال از استان های سراسر کشور که در اردوی تفریحی درمانی شرکت کرده بودند، به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. وضعیت تغذیه، ریسک ابتلا به زخم بستر، وضعیت شناخت، سطح افسردگی، وضعیت عملکردی در فعالیت های روزانه با وسایل و سطح نیاز و وابستگی آنان در امور زندگی توسط پرسش نامه های مربوطه گردآوری شد و به کمک نرم افزار SPSS 14 و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های مجذور کای و من ویتنی مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: 32 نفر علایم افسردگی، 27 نفر ریسک ابتلا به سوء تغذیه و 47 نفر ریسک ابتلا به زخم بستر داشتند. 47 نفر اختلال شناخت نداشته یا اختلال شناخت خفیف داشتند. 35 نفر در انجام فعالیت های روزانه با کمک وسایل (IADL) غیروابسته بودند. در امور روزمره زندگی نیز تنها 10 نفر دارای وابستگی خفیف و حداقل وابستگی بودند. وضعیت تغذیه با متغیر های افسردگی (p<0.001)، انجام فعالیت های روزانه با کمک وسایل (0.04=p) و سطح نیاز و وابستگی در امور روزمره (0.038=p) ارتباط معنی دار داشت.نتیجه گیری: اکثر جانبازان نخاعی سالمند، بدون اختلال شناخت، دارای علایم افسردگی، در معرض خطر سوء تغذیه و زخم بستر، در انجام امور روزمره زندگی وابسته و در انجام فعالیت های روزانه با کمک وسایل غیروابسته هستند.

اهداف: توانایی های شناختی و ذهن آگاهی عواملی هستند که در اجرای عملکرد بهتر ورزشی نقش بسزایی دارند. نابینایان به دلیل فقدان اطلاعات سریع و دقیق بینایی به تلاش بیشتری برای انجام تکالیف اجرایی شناختی نیاز دارند. هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه ذهن آگاهی و توانایی های شناختی در جانبازان نابینای ورزشکار بود.ابزار و روش ها: در این مطالعه توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی که در سال 1394 انجام شد، 104 جانباز نابینای ورزشکار زن و مرد در استان های آذربایجان غربی و کردستان به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار گرد آوری اطلاعات، مقیاس ذهن آگاهی، توجه و هوشیاری و پرسش نامه توانایی های شناختی بود. داده ها به کمک نرم افزار SPSS 22 و با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: رابطه ذهن آگاهی با توانایی های شناختی جز در دو مولفه کنترل مهاری و توجه انتخابی و برنامه ریزی در سایر مولفه ها مثبت و معنی دار بود (p<0.05). همچنین ذهن آگاهی توانست 0.438 واریانس توانایی های شناختی نابینایان را پیش بینی نماید (p=0.001).نتیجه گیری: در جانبازان نابینای ورزشکار بین ذهن آگاهی با تعدادی از مولفه های توانایی شناختی (حافظه، تصمیم گیری، توجه پایدار، شناخت اجتماعی و انعطاف پذیری شناختی) ارتباط معنی دار وجود دارد. بنابراین تمرین های منظم ذهن آگاهی می تواند توانایی های شناختی را در جانبازان نابینا تقویت نماید.