تعهد اجتماعی حاکی از هم ذات پنداری و وابستگی عاطفی فرد با جامعه است. این تعهد متضمن ترجیح نفع جمعی بر نفع فردی (تعهدپذیری) و قبول انتظار جامعه برای گذشتن از نفع فردی (فشار هنجاری) است. تحلیل ثانویه داده های پیمایش انسجام اجتماعی در ایران نشان می دهد که 64,6 درصد از ایرانیان تعهدپذیر اجتماعی اند و در دوراهی نفع جامعه - نفع خود، نفع جامعه را ترجیح می دهند و انتظار جامعه را نیز چنین می دانند. در مقابل 17,3 درصد از آنها نیز تعهدناپذیر اجتماعی اند و در دو راهی مذکور، نفع خود را ترجیح می دهند و انتظار جامعه را از خود نیز چنین می پندارند. 18,1 درصد از ایرانیان نیز از عمل مسوولانه، تعریف شخصی داشته، در موقعیت های مذکور، بر مبنای هنجارهای شخصی عمل می کنند. بعلاوه، میانگین فشار هنجاری تعهد اجتماعی (فشار وجدانی برای عمل مسوولانه) در ایران بر روی یک مقیاس 0 تا 100 برابر 62,7 است و فشار وجدانی برای انجام عمل متعهدانه در ایران بیشتر از فشار وجدانی برای ترک آن است.