پژوهش های علوم و فناوری چوب و جنگل
سال:1391 | دوره:19 | شماره:3 |تعداد مقالات:12

به منظور شناسایی بهتر ساختار توده های بنه در جنگل های زاگرس، ساختار مکانی برای متغیر قطر با استفاده از روش آمار مکای در یک توده خالص بنه (Pistacia atlantica) بررسی شد. برای این منظور مختصات دقیق تمام درختان موجود در توده تعیین و قطر برابر سینه آن ها اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده از بررسی فراوانی طبقات قطری نشان داد که بیش از 90 درصد درختان در طبقات قطری 80-25 سانتی متر قرار گرفته اند. همچنین به دلیل استقرار نداشتن زادآوری در دهه های پیشین درختان با قطر کم تر از 16 سانتی متر در توده دیده نشد. برای بررسی ساختار مکانیبا توجه به مشاهده نشدن علایم ناهم سان گردی از واریوگرام چندجهته استفاده شد. سپس واریوگرام تجربی به دست آمده با استفاده از مدل نمایی برازش داده و برآوردها با روش کریجینگ معمولی انجام شد. الگوی پراکنش درختان نیز با استفاده از روش K رایپلی محاسبه شد. نتایج استفاده از آمار مکانی نشان داد که متغیر قطر برابر سینه درختان در این توده با طول گام 15 متر و دامنه موثر 85.2 متر دارای ساختار مکانی متوسطی (62 درصد) است. الگوی پراکنش کپه ای درختان نیز تاییدکننده وجود همبستگی مکانی مثبت بین درختان بود. وجود ساختار مکانی به دلیل دو عامل نوع بستر بذر و استقرار نداشتن زادآوری است. به طوری از یک طرف درختان با قطر کم تر از طبقه قطری 15 سانتی متری دیده نمی شد و از طرف دیگر درختان با قطر کم تر از 40 سانتی متر فقط در مناطق سنگی دیده می شدند.

به منظور بررسی وضعیت کمی و کیفی جنگل های ارس، توده جنگلی ارس امین آباد فیروزکوه به وسعت 613 هکتار انتخاب شد. در این پژوهش قبل از نمونه برداری از روش مونه بندی استفاده گردید، به این ترتیب نقشه های طبقات شیب، جهت های اصلی جغرافیایی و واحدهای زمین شناسی برای منطقه بالا در محیط GIS تهیه گردید. با تلفیق نقشه طبقات شیب و جهت ها، نقشه واحدهای شکل زمین تهیه و با روی هم گذاری نقشه واحدهای زمین شناسی بر روی نقشه واحدهای شکل زمین، نقشه واحدهای همگن منطقه به دست آمد. سپس به طور تصادفی در این منطقه 42 واحد برای آماربرداری انتخاب و در هر واحد به طور تصادفی یک مرکز خوشه تعیین گردید. پس از بازدید میدانی مشخص گردید که تنها 20 نقطه از این نقاط دارای پوشش درختی بوده و بقیه بدون پوشش می باشند، در نتیجه نقاط تصادفی دارای پوشش به عنوان مرکز خوشه انتخاب و 4 نقطه دیگر در اطراف، در جهت های اصلی و به فاصله 50 متری از مرکز خوشه به عنوان مرکز پلات در نظر گرفته شد و در هر یک از این خوشه ها 5 قطعه نمونه 10 آری پیاده گردید. در هر قطعه نمونه، مشخصه های ارتفاع درخت، قطر برابر سینه، دانه زاد یا شاخه زاد بودن، جنسیت، سطح تاج پوشش، درصد شیب و جهت شیب اندازه گیری و برداشت گردید. مقادیر این مشخصه ها در هر خوشه محاسبه گردید. آنالیز تفاوت آماری بین خوشه ها از نظر هر یک از مشخصه های کمی و کیفی با ANOVA بررسی گردید. نتایج بررسی های به عمل آمده نشان می دهد، رویشگاه مورد بررسی از نظر پراکنش درختان در طبقات قطری دارای ساختار هم سال نامنظم با چولگی به چپ می باشد، ضمن این که در طبقه قطری 30 سانتی متر با کاهش محسوسی در تعداد درختان مواجه می گردد که با توجه به نزدیکی رویشگاه به روستا و مناسب بودن این طبقه قطری جهت برداشت، می توان علت را در دخالت های انسانی جستجو کرد. میانگین، بیشینه و کمینه تعداد درخت مشاهد شده در هر قطعه نمونه بر حسب هکتار به ترتیب برابر با 31.5، 170 و صفر بوده است. این آماره ها برای متغیر سطح تاج پوشش در هکتار به ترتیب 750، 2470 و صفر مترمربع بوده است. میانگین، حداکثر و حداقل ارتفاع درختان به ترتیب برابر با 4.9، 10 و2  متر بوده است. بالاترین قطر برابر سینه مشاهد شده 62 سانتی متر بوده است. از نظر کیفی، درصد درختان دانه زاد در کل توده بیش از درختان شاخه زاد بوده و در بین پایه های نر، ماده و نرماده، پایه ماده بیش از سایر پایه ها مشاهده گردید.

ویژگی های مقاومتی خمیرکاغذ به دست آمده از کارتن های کنگره ای کهنه (OCC) در اثر عمل بازیافت کاهش می یابد. بنابراین در این مقاله، بهبود ویژگی های خمیرکاغذ OCC از طریق تیمار پالایش و نیز استفاده از نشاسته کاتیونی و خمیر الیاف بلند وارداتی بررسی گردید. علاوه بر تاثیر مستقل هر یک از این متغیرها، اثر ترکیب پالایش و نشاسته، پالایش و خمیر الیاف بلند و نشاسته و خمیر الیاف بلند نیز ارزیابی گردید. از نشاسته کاتیونی در 3 سطح (0.5، 1 و 1.5) درصد و خمیر الیاف بلند در 3 سطح (5، 10 و 15) درصد به صورت اختلاط با خمیر پالایش نشده و پالایش شده استفاده شد. نتایج نشان داد که تیمارهای پالایش، نشاسته کاتیونی، خمیر الیاف بلند و ترکیب نشاسته و خمیر الیاف بلند به طور معنی داری باعث بهبود ویژگی های مقاومتی خمیر OCC شدند. بالاترین مقاومت ها از ترکیب 1 درصد نشاسته کاتیونی و 15 درصد خمیر الیاف بلند به دست آمد که در مقایسه با نمونه شاهد، حدود 40 درصد افزایش در شاخص مقاومت به ترکیدن، 40 درصد افزایش در مقاومت به کشش، 30 درصد افزایش در مقاومت به پاره شدن را به همراه داشت. مقاومت به عبور هوا، در تیماری که از 1.5 درصد نشاسته در خمیر پالایش شده استفاده گردید، 45 درصد در مقایسه با شاهد افزایش در برداشت. نتایج به دست آمده نشان می دهد که تیمار ترکیبی پالایش، نشاسته و خمیر الیاف بلند، از نظر بهبود ویژگی های خمیرکاغذ OCC، تیمار بهینه ای است، اما بسته به کیفیت و نیازمندی مورد نیاز، می توان از تیمار پالایش با و یا بدون استفاده از درجه های مختلف نشاسته کاتیونی و خمیر الیاف بلند، برای بهبود ویژگی های خمیر OCC استفاده کرد.

بررسی نیاز رویشگاهی از جمله فیزیوگرافی و خصوصیات خاک گونه های مهم جنگلی برای اصلاح، احیاء و حفاظت پوشش گیاهی ضروری می باشد. یکی از گونه های مهم جنگلی استان مرکزی بادامک .Amygdalus scoparia Spach می باشد که دارای استفاده خوراکی و صنعتی و ارزش زیست محیطی و حفاظتی است. در این پژوهش پس از جنگل گردشی و بررسی مقدماتی منطقه و با توجه به متغیرهایی مانند جهت جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا و شیب اقدام به پیاده نمودن 61 قطعه با استفاده از دستگاه GPS در 4 منطقه جلایر ساوه، نیمور محلات، جفتان تفرش و سرآبادان تفرش گردید. در هر یک از قطعات نمونه برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک (پتاسیم قابل جذب، آهک، کربن آلی، ازت آلی، رس، سیلت، شن، هدایت الکتریکی، اسیدیته و فسفر قابل جذب) و اندازه گیری های کمی رویشی گونه (تعداد درخت در هکتار، قطر تاج، ارتفاع درخت، سطح مقطع تاج هر درخت، سطح مقطع تاج در هکتار و تجدید حیات) انجام و با نرم افزارهای SPSS و PC-ORD مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از آزمون تجزیه واریانس یک طرفه نشان داد که بیش ترین ارتفاع از سطح دریا، شیب، آهک، هدایت الکتریکی و فسفر در منطقه نیمور محلات، بیش ترین مقدار درصد شن و سطح مقطع تاج در هکتار در مناطق جلایر ساوه و سرآبادان تفرش، بیش ترین تعداد درخت در هکتار در منطقه سرآبادان تفرش و کم ترین ارتفاع از سطح دریا و سیلت در منطقه جلایر ساوه وجود دارد. همچنین تحلیل مولفه های اصلی بیانگر آن است که همه مشخصه های رویشی در جهت مثبت محور اول پراکنده شده اند. منطقه جلایر ساوه بیش ترین همبستگی مثبت را با محور اول و نیمور محلات با محور دوم نشان می دهد. در ربع اول و در مناطق سرآبادان و جلایر ساوه درصد شن و ازت کل و در ربع دوم و در منطقه نیمور محلات ارتفاع از سطح دریا، شیب و فسفر و در ربع چهارم و در منطقه جفتان تفرش کربن آلی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر پراکنش بادامک می باشند.

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر نوع عامل کاتیونی یعنی پلی اکریل آمید کاتیونی و یا نشاسته کاتیونی بر عملکرد نانوذرات سیلیکای کلوییدی در بهبود خواص خمیر و کاغذ روزنامه انجام پذیرفت. بعد از آماده سازی اولیه خمیرهای شیمیایی - مکانیکی (CMP) و خمیر الیاف بلند کرافت رنگ بری شده و اختلاط این خمیرها با یکدیگر و اضافه نمودن ماده پرکننده معدنی کربنات کلسیم رسوبی، به عنوان مواد کمک نگه دارنده، ترکیب نشاسته کاتیونی + نانوسیلیکای کلوییدی و همچنین ترکیب پلی اکریل آمید کاتیونی + نانوسیلیکای کلوییدی به مجموعه خمیر و مواد پرکننده اضافه گردید و ویژگی های مربوط به قابلیت آب گیری، مقدار ماندگاری نرمه های الیاف و مواد پرکننده در گذر نخست و ویژگی های ساختاری، مقاومتی و نوری کاغذ روزنامه اندازه گیری و مقادیر به دست آمده با مقادیر شاهد یعنی استفاده از ماده پلی اکریل آمید کاتیونی به عنوان ماده کمک نگه دارنده، مقایسه گردید. نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد که نوع عامل کاتیونی تاثیر قابل ملاحظه ای در عملکرد نانوسیلیکا در بهبود خواص خمیر و کاغذ روزنامه داشته است. خمیر تیمار شده با ترکیب نشاسته کاتیونی و نانوسیلیکا در مقایسه با ترکیب پلی اکریل آمید کاتیونی و نانوسیلیکا دارای قابلیت آب گیری و مقدار ماندگاری نرمه های الیاف و مواد پرکننده بهتر و بیش تری بوده و همچنین کاغذ ساخته شده با ترکیب نشاسته کاتیونی و نانوسیلیکا در مقایسه با ترکیب پلی اکریل آمید کاتیونی و نانوسیلیکا دارای کیفیت شکل گیری بهتر، تخلخل کم تر و بیش تر بودن مقاومت های مکانیکی کاغذ در مقادیر بالای مواد پرکننده بوده است.

در این پژوهش در جنگل های خزری به مطالعه امکان تفکیک درصدهای مختلف دو گونه درختان راش (Fagus orientalis) و ممرز (Carpinus betulus) بر مبنای دو روش تفکیک انعکاس طیفی و روش طبقه بندی زمینی با استفاده از اطلاعات ماهواره ای اقدام گردیده است. برای انجام این کار داده های سنجنده ETM+  لندست - 7 مربوط به تاریخ 24/6/2000 میلادی (اواسط فصل رویش) تهیه شد، سپس با توجه به نقشه تیپ بندی شده جنگل پلات های آماری به ابعاد 100×100 متر (یک هکتار) و به فاصله 90 متر از یکدیگر در سه منطقه که اختلاط درختان راش و ممرز وجود داشت، بر روی نقشه 1:25000 پیاده شدند. بعد از آماربرداری زمینی چهار گروه اختلاط به دست آمد که عبارتند از گروه اول) ترکیب خالص راش، گروه دوم) اختلاط 80 درصد راش و 20 درصد ممرز، گروه سوم) اختلاط 70 درصد راش و 30 درصد ممرز و گروه چهارم) اختلاط 60 درصد راش و 40 درصد ممرز. برای جلوگیری از تاثیرات انعکاس جاده روی انعکاس درختان، جاده های رقومی شده و پلات های نمونه با فاصله 60 متر از جاده انتخاب گردیدند و تصحیحات هندسی تا سطح ارتو با استفاده از 13 نقطه کنترل زمینی بر روی تصاویر انجام شد. جاده ها و پلات های رقومی شده بر روی باندهای 1، 2، 3، 4، 5 و 7 تصویر سنجنده ETM+ قرار داده شد و اطلاعات پیکسلی آن ها استخراج گردید. سپس این اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته و تفاوت میانگین بین گروه ها با آزمون t-test مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که تصاویر سنجنده ETM+ که مربوط به اواسط فصل رویش می باشد قادر به تفکیک ترکیب خالص راش از اختلاط 70 درصد راش و 30 درصد ممرز و پایین تر می باشد. طبقه بندی تصویر با الگوریتم حداکثر احتمال انجام گردید. در طبقه بندی با چهار گروه، بیش ترین میزان احتمال با صحت کلی 63 درصد و ضریب کاپا 44 درصد بوده است. در پایان این نکته قابل ذکر می باشد که نتیجه طبقه بندی چهار گروه بالا با نتیجه استخراج شده از روش استفاده از ارزش های پیکسلی آن ها هم خوانی دارد. به این معنی که این طبقه بندی توانست جامعه با ترکیب خالص راش را با جامعه مرکب از اختلاط 70 درصد راش و 30 درصد ممرز و پایین تر را در طبقات جداگانه ای تفکیک نموده است.

در این پژوهش، اثر تیمار روغن گرمایی بر خواص فیزیکی و مکانیکی چوب راش به عنوان یکی از روش های اصلاح گرمایی چوب مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور نمونه های آزمونی از چوب راش با ابعاد 20×20×20 میلی متر (طولی × شعاعی × مماسی) برای بررسی برخی از ویژگی های فیزیکی و 140×20×20 میلی متر (طولی × شعاعی × مماسی) برای مطالعه برخی از خواص مکانیکی برش داده شدند و در روغن آفتاب گردان در دماهای 200، 230 و 260 درجه سانتی گراد به مدت 30 دقیقه تیمار گردیدند. برای تعیین ویژگی های جذب آب و واکشیدگی، نمونه های چوب در آب غوطه ور شدند. مقاومت های خمشی و مقاومت به ضربه در نمونه های تیمار شده و تیمار نشده تعیین گردیدند. نتایج بررسی نشان دادند که تیمار روغن گرمایی سبب کاهش معنی دار جذب آب و واکشیدگی چوب راش گردید. تیمار این چوب در روغن آفتاب گردان با دماهای گوناگون سبب افزایش بازدارندگی جذب آب و اثر ضدواکشیدگی شد. هم چنین مشخص شد که با افزایش دمای تیمار، ویژگی های مکانیکی (مقاومت های خمشی و ضربه) کاهش یافتند.

به منظور بررسی میزان تاثیر صفات مورفولوژی و مبدا بذر بلوط ایرانی بر صفات رویشی نهال های به دست آمده، بذور سه ناحیه ارتفاعی پایین بند، میان بند و بالابند (1300، 1700 و 2000 متر از سطح دریا) جنگل نورآباد استان لرستان جمع آوری شده و پس از اندازه گیری صفات مورفولوژیک بذر هر درخت مادری از جمله طول، پهنا، حجم، وزن و تعداد بذر در کیلوگرم در زمین زراعی دانشگاه یاسوج کاشته شدند. سپس درصد سبز شدن، صفات رویشی مانند ارتفاع، قطر یقه، تعداد برگ، حجم و درصد زنده مانی نهال ها اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که به جز طول بذر، دیگر صفات مورفولوژیک بذر سه مبدا ارتفاعی با هم تفاوت معنی دار داشتند. هر چند که در میزان سبز شدن مبداهای مختلف تفاوتی مشاهده نشد، اما نهال های به دست آمده از مبداء ارتفاعی پایین و بالا به ترتیب به طور معنی داری بالاترین و کم ترین مقادیر شاخص بنیه گیاهچه، پارامترهای رویشی و نسبت تعداد برگ سبز به کل نشان دادند. از نظر زنده مانی نیز نهال های با مبدا ارتفاعی پایین و میانی به ترتیب از بالاترین و کم ترین مقدار برخوردار بودند. نتایج همبستگی نیز نشان داد که رابطه مثبت معنی داری بین صفات مورفولوژیک بذر با درصد سبز شدن و پارامترهای رویشی نهال ها وجود دارد اما با زنده مانی رابطه معنی داری نداشتند. به طورکلی نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از بذور درشت تر و سنگین تر به دست آمده از مبدا ارتفاعی پایین می تواند موفقیت بالاتری در جنگل کاری های یاسوج در سال اول رویش داشته باشد.

در این پژوهش خواص الیاف پوست و ساقه کنف با هدف ارزیابی پتانسیل آن ها در تقویت خواص مکانیکی چندسازه های پلیمری و امکان استخراج سلولز از این الیاف در دست یابی به کاربردهای موردنظر مانند تولید ریزساختارهای سلولزی مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا خمیر سودا - آنتراکینون پوست و ساقه کنف تهیه شد. برای دست یابی به الیافی با نسبت سلولز بیش تر و درصد لیگنین کم تر از یک روش رنگ بری سه مرحله ای (DEPD) استفاده شد. ساختار مورفولوژیکی با استفاده از میکروسکوپ الکترونی (ESEM) مشاهده گردید که قطر الیاف، تحت تاثیر تیمار شیمیایی به شدت کاهش یافت. مطالعه ترکیب شیمیایی الیاف نشان دهنده افزایش قابل ملاحظه میزان سلولز در الیاف تیمار (شیمیایی) شده در مقایسه با میزان سلولز در الیاف تیمار نشده بود. نتایج آنالیز الیاف با استفاده از اشعه مادون قرمز (FTIR) بیانگر کاهش شدید مقدار لیگنین و همی سلولز موجود در الیاف پوست و ساقه کنف درطی فرآیند خمیرسازی و رنگ بری بوده، به طوری که در پایان مرحله رنگ بری، تقریبا کل لیگنین موجود از الیاف خارج شد. نتایج به دست آمده از آنالیز حرارتی الیاف نشان داد که الیاف تیمار شده نسبت به الیاف تیمار نشده از مقاومت بیش تری در مقابل افزایش دما برخوردارند. از مقایسه نتایج استنباط می گردد که الیاف به دست آمده از پوست کنف در هر دو حالت تیمار شده و تیمار نشده، در مقایسه با الیاف به دست آمده از ساقه کنف از پایداری بهتری برخوردارند. در نهایت آنالیز الیاف با استفاده از اشعه ایکس نشان داد که تیمار شیمیایی منجر به افزایش درصد بلورشدگی الیاف گردید. لازم به ذکر است که الیاف رنگ بری شده پوست کنف دارای بیش ترین درصد بلورشدگی در مقایسه با الیاف ساقه و دیگر مواد بررسی شده بودند. نتایج این پژوهش بیانگر قابلیت این گیاه در تولید الیافی مناسب در تقویت چندسازه پلیمری و با قابلیت اعمال فرایندهای مناسب در تولید ریزساختارهای سلولزی می باشد. همچنین، در تمام آزمون ها پوست کنف نتایج بهتری را در مقایسه با ساقه آن از خود نشان داده است.

اخیرا پدیده سرخشکیدگی به عنوان یک مساله مهم در جنگل های شمال ایران مطرح شده است. مدیران جنگل درصدد شناسایی عوامل سرخشکیدگی تاج پوشش و تعیین پراکنش مکانی آن می باشند. هدف از این پژوهش بررسی پراکنش مکانی سرخشکیدگی تاج پوشش درختان و ارتباط آن ها با صفات اولیه و ثانویه توپوگرافی و نیز فاصله از رودخانه ها و جاده ها با استفاده از آنالیز زمین و GIS است. در این پژوهش شبکه قطعات نمونه 10 آری با استفاده از شبکه آماربرداری به ابعاد 500×100 متر در محیط ArcGIS طراحی و در سری یک جنگل آموزشی و پژوهشی طرح دکتر بهرام نیا در گرگان پیاده شد. مختصات جغرافیایی درختان سرخشکیده توسط دستگاه GPS ثبت و در محیط GIS وارد شدند. مدل رقومی زمین منطقه از نقشه های رقومی 1:25000 تهیه و عوامل اولیه و ثانویه توپوگرافی با استفاده از آنالیز زمین تولید گردیدند. نقشه جاده ها و آبراهه ها از پایگاه رقومی طرح مزبور تهیه و نقشه فواصل در محیط GIS در طبقات 100 متری ایجاد گردیدند. به منظور بررسی ارتباط بین سرخشیدگی و عوامل موردنظر و با استفاده از نقشه موقعیت درختان سرخشکیده، اطلاعات مربوط به عوامل اولیه و ثانویه و فواصل از جاده و آبراهه استخراج گردیدند. عوامل موثر بر سرخشکیدگی با استفاده از دو روش اثر نسبی و آنالیز مولفه های اصلی (PCA) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که جهت جنوب و جنوب شرقی، ارتفاع 400-300 متر، شیب 40-30 و 70-60 درصد، فاصله از رودخانه 200-150 متری، فاصله از جاده 100-1 متری، سایه ناشی از پستی و بلندی 0.5-0.4، میزان تابش 1750-1500، میزان نمناکی 17.5-15، انحنای عمودی0.25 -0.1 و انحنای مسطحاتی 0.6-0.3 بیش ترین رابطه را با وقوع سرخشکیدگی درختان در منطقه مورد مطالعه داشته است. نتایج آنالیز مولفه های اصلی (PCA) نشان داد که چهار متغیر میزان تابش، فاصله از جاده، فاصله از رودخانه و شیب با حضور در چهار محور و 75 درصد واریانس، بیش ترین سهم را در وقوع سرخشکیدگی داشته اند.

برای کسب اطلاعات مربوط به تنوع زیستی و به منظور مدیریت صحیح جنگل به شاخص هایی نیاز است که بتوانند با صرف کم ترین هزینه و زمان اطلاعات کافی را در رابطه با وضعیت فعلی ساختار جنگل و تغییرات آن ارایه دهند. در این پژوهش، ضمن معرفی برخی از شاخص های ساختار مکانی، ساختار گونه های راش و بلوط در بخش گرازبن جنگل خیرود مورد بررسی قرار گرفت. شاخص های به کار رفته در این پژوهش عبارتند از شاخص زاویه یکنواخت، شاخص اختلاط گونه ای، شاخص ابعاد قطر برابر سینه و شاخص اختلاف قطر برابر سینه که به بررسی موقعیت مکانی، چیدمان گونه های مختلف و وضعیت قطری بین درختان همسایه می پردازند. به این منظور با استفاده از نرم افزار(ver.1.3)  Crancod تعداد 2149 گروه ساختاری راش و 357 گروه ساختاری بلوط بررسی شد. میانگین شاخص های ذکر شده برای گونه راش به ترتیب برابر با 0.58، 0.27، 0.53 و0.45  و برای گونه بلوط به ترتیب برابر با 0.57، 0.74، 0.56 و 0.37 محاسبه گردید.شاخص اختلاط گونه ای، به خوبی نشان دهنده اختلاف دو گونه راش و بلوط می باشد، در حالی که شاخص های دیگر دارای ارزش هایی تقریبا یکسان می باشند. همچنین به منظور کمی سازی اختلاف ساختار بین دو گونه راش و بلوط از الگوریتم اختلاف مطلق استفاده گردید، که مقدار آن برای شاخص های یاد شده به ترتیب برابر با 8.8، 59.3، 6.2 و 19.2 درصد محاسبه شد. به علت توانایی این شاخص ها در نشان دادن تغییرات ساختار یک توده در طی زمان های مختلف و همچنین امکان مقایسه آن با توده های دیگر می توان از این شاخص ها به عنوان یک ابزار مناسب برای مدیریت پایدار استفاده کرد.

بلندمازو از گونه هایی است که زادآوری طبیعی آن به دلیل وجود آفات و بیماری های مختلفی از جمله قارچ ها، با مشکلات فراوانی مواجه است. به منظور جداسازی و شناسایی یکی از قارچ های همراه بذر عامل پژمردگی و اثبات بیماری زایی آن بر روی نهال های بلندمازو، در سال 1386 از دو منطقه جنگلی در استان گلستان (جنگل تحقیقاتی لوه و پارک جنگلی گلستان) نمونه برداری صورت گرفت. بذرهای جمع آوری شده پس از ضدعفونی سطحی با هیپوکلریت سدیم 0.5 درصد، در 4 تکرار روی محیط کشت غذایی سیب زمینی - دکستروز - آگار (PDA) کشت گردید (در هر تکرار 25 بذر). با استفاده از خالص سازی و خصوصیات اسپور، اندازه و رنگ آن ها، قارچ Fusarium oxysporum از روی بذرهای بلندمازو جداسازی و شناسایی شد. فراوانی این قارچ در جنگل تحقیقاتی لوه درصد فراوانی 35 درصد و در پارک جنگلی گلستان درصد فراوانی 19 درصد به طور متوسط در هر نمونه به دست آمد که این فراوانی در منطقه اول بیش تر از منطقه دوم بود. برای انجام آزمون بیماری زایی از پرگنه قارچ سوسپانسیون اسپوری با غلظت 106×2 اسپور در هر میلی لیتر تهیه شد و اطراف طوقه هر نهال تازه جوانه زده اضافه گردید. سپس اندام های نهال بیمار شده مانند ریشه و طوقه بعد از 6 هفته بر روی محیط کشت غذایی PDA قرار داده شد. علایم بیماری بر روی نهال شامل لکه های کوچک پژمردگی بر روی برگ ها و پوسیدگی ریشه نهال بود. پس از قرار دادن قطعات کوچکی از بافت ریشه بر روی محیط کشت های عمومی و اختصاصی، همان گونه فوزاریوم جداسازی شده از روی بذر (Fusarium oxysporum) جدا گردید که نشان دهنده بیمارگر بودن این قارچ بر روی نهال های بلوط می باشد.