پژوهش های علوم و فناوری چوب و جنگل
سال:1395 | دوره:23 | شماره:ویژه نامه 1 |تعداد مقالات:23

سابقه و هدف: کاهش سطح جنگل های طبیعی درنتیجه عوامل مختلف سبب شده که جنگل کاری با هدف توسعه سطح جنگل و تولید چوب از اهمیت ویژه ای برخوردار شود. بنابراین ارزیابی جنگل کاری های انجام گرفته می تواند نقش مهمی در ایجاد جنگل کاری های با کیفیت و کمیت بهتر در آینده ایفا نماید. هدف از این مطالعه بررسی ویژگی های کمی و کیفی گونه های زربین و کاج بروسیا جنگل کاری شده در شهرستان رامیان می باشد.مواد و روش ها: به این منظور با جنگل گردشی و بازدید از منطقه طرح جنگلداری نعیم آباد رامیان دو توده جنگل کاری زربین و کاج بروسیا انتخاب شد. سپس در داخل هر یک از توده ها 4 قطعه نمونه یک هکتاری (100×100) مشخص شد. جهت سهولت در برداشت داده ها و مقایسات آماری هر یک از آن ها به قطعه نمونه های 2500 متری تقسیم و در نهایت در هر یک از توده ها 16 قطعه نمونه مورد آماربرداری قرار گرفت. مشخصه های کمی و کیفی درختان شامل: نوع گونه، قطر برابر سینه تا دقت سانتی متر، ارتفاع کل تا دقت متر، ارتفاع تنه تا دقت متر، قطر تاج، شادابی تاج، تقارن تاجی، وضعیت و فرم تنه اندازه گیری و ثبت شد. جهت مقایسه مشخصه های کمی درختان دو توده از آزمون t مستقل و جهت مقایسه مشخصه های کیفی از آزمون ناپارامتریک کولموگروف- اسمیرنوف استفاده شد.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که میانگین قطر برابر سینه، ارتفاع کل، ارتفاع تنه و مساحت تاج تک پایه کاج بروسیا به ترتیب با مقادیر 25.50 سانتی متر، 12.5 متر، 4.45 متر و 16.30 مترمربع نسبت به گونه زربین به ترتیب با مقادیر 15 سانتی متر، 9.70 متر، 3.75 متر، 9.70 مترمربع، دارای مقادیر بیشتری است. در مقابل به لحاظ تعداد در هکتار، درصد تاج پوشش، سطح مقطع، حجم در هکتار و ضریب قدکشیدگی گونه زربین بیشترین میزان را دارا می باشد. همچنین نتایج مشخص کرد که پس از 27 سال از کاشت میزان زنده مانی زربین با 74.5 درصد بیشتر از کاج بروسیا 59.5 می باشد. بررسی مشخصه های کیفی شادابی، تقارن و وضعیت تاج درختان نیز اختلاف معنی داری را بین دو گونه نشان داد.نتیجه گیری: به طور کلی می توان گفت که کاج بروسیا با توجه به مقادیر بیشتر مشخصه های مورد بررسی موفق تر از گونه بومی زربین بوده است. هر چند میزان زنده مانی، تعداد و حجم در هکتار گونه زربین بیشتر از کاج بروسیا می باشد بنابراین می توان گفت که توده جنگل کاری کاج بروسیا در مقایسه با توده جنگل کاری زربین از وضعیت مناسب تری برخوردار می باشد. یا در نهایت می توان گفت با توجه به موفقیت نسبی کاج بروسیا، این گونه برای جنگل کاری آتی در این منطقه پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف: آگاهی از تغییرات سطح جنگل ها همواره یکی مهمترین اقدامات و ملاحظات زیست محیطی در جهان محسوب می شود. جنگل های حراء (مانگرو) از بکر ترین و زیباترین چشم اندازهای ساحلی ایران محسوب می شود. قطع درختان حراء، تغییر کاربری سواحل جنگلی به تاسیسات، آلودگی نفتی و تغییر در هیدرودینامیک دریا- ساحل از مهمترین عوامل تهدیدکننده این ذخایر گیاهی محسوب می شود. تصاویر ماهواره ای و تکنیک های پردازش تصاویر ابزار بسیار دقیقی برای پیمایش و ارزیابی تغییرات سطوح جنگلی محسوب می شود. هدف این تحقیق ارزیابی کارایی دو روش حداکثر احتمال و شبکه عصبی مصنوعی به منظور کشف و شناسایی تغییرات پوشش جنگلی منطقه حفاظت شده گاندو در استان سیستان و بلوچستان می باشد.مواد و روش ها : منطقه حفاظت شده گاندو در منتهی الیه جنوب شرقی ایران و در بخش ایرانی خلیج گواتر قرار گرفته است و به واسطه وجود پوشش جنگل های حراء و زیستگاه تمساح پوزه کوتاه ایرانی از ارزش زیست بومی فوق العاده ای برخوردار است. در این تحقیق از اطلاعات و نقشه های توپوگرافی، تصاویر سنجنده های ETM+ ،tm ،mss ماهواره لندست، سال های 1972-1995 و 2015 مربوط به منطقه تحقیق و الگوریتم های (طبقه بندی کننده)، حداکثر احتمال و شبکه عصبی مصنوعی استفاده شد. برای ارزیابی صحت هر کدام از طبقه بندی ها با استفاده از دستگاه GPS به صورت تصادفی اقدام به جمع آوری نقاط حقایق زمینی شده و با پیاده سازی نقاط کنترل برد اشت شده، پارامترهای آماری ارزیابی صحت خطا شامل ضریب کاپا و صحت کلی محاسبه شد.یافته ها: نتایج تحقیق نشان می دهد نقشه حاصل از اجرای الگوریتم شبکه عصبی مصنوعی دارای صحت کلی 98.32 درصد و ضریب کاپا 0.9781 و نقشه حاصل از اجرای الگوریتم حداکثر احتمال دارای صحت کلی 92.45 درصد و ضریب کاپا 0.901 می باشند. درنتیجه نتایج حاصل از به کارگیری الگوریتم شبکه عصبی مصنوعی نسبت به نتایج الگوریتم حداکثر احتمال در تهیه نقشه پوشش زمین دقیق تر می باشد.نتیجه گیری: طبق نتایج تحقیق اگر چه استفاده از الگوریتم شبکه عصبی، صحت بالاتری در مقایسه با روش طبقه بندی حداکثر احتمال ارایه می دهد لکن روش طبقه بندی حداکثر احتمال نیز با توجه به صحت طبقه بندی 92.45 درصد، روش مطلوبی در ارزیابی تغییرات محسوب می شود. در نهایت طبق محاسبات انجام شده مشخص شد سطح مجموع جنگل های متراکم و پراکنده حراء در منطقه در سال 1972 به میزان 0.24 کیلومترمربع بوده که این مقدار در سال 1995 به 1.4 کیلومترمربع و در سال 2015 به 4.2 کیلومتر مربع رسیده است. در حالت کلی روند افزایش سطح جنگل ها در مقیاس جهانی از تحولات اقلیمی نشات می گیرد ولی در ناحیه مذکور عواملی متعددی چون بالا آمدن سطح اساس دریای عمان و پیشروی آب در خلیج گواتر و به تبع آن افزایش سطح زمین های گلی شرایط مساعدی را برای رویش و گسترش جنگل های مانگرو ایجاد نموده است. لذا هر گونه برنامه ریزی در مورد مدیریت منطقه ساحلی و مدیریت حیات وحش و جامعه گیاهی منطقه حفاظت شد ه گاندو باید بر اساس ملاحظات طبیعی و زیست محیطی باشد به نحوی که با حفظ میراث طبیعی بتوان از حداکثر امکانات طبیعی جهت بالابردن سطح معیشت ساکنین این منطقه دور افتاده از کشور استفاده نمود.

سابقه و هدف: برنامه ملی جنگل به عنوان یک ابزار مفهومی و سیاسی بعد از تصویب در نشست نوزدهم مجمع عمومی سازمان ملل در ژوئن 1997 جهت تحقق اهداف مدیریت پایدار جنگل پیشنهاد شد. به منظور تهیه یک برنامه منطبق و هدفمند، مفاهیم، الزامات و اولویت های مخصوص کشور مربوطه لحاظ می شود. این برنامه شامل سیاست ها و راهبردهای مدیریت جنگل ها برای تمام سطوح ملی تا محلی است. پشتوانه اجرای این سیاست ها و راهبردها، اصول و مبانی برنامه ملی جنگل هستند که با نهادینه سازی آن ها در قوانین این هدف تحقق می یابد. بر این اساس در این تحقیق نهادینه شدن اصول و مبانی برنامه ملی جنگل در سیاست ها و قوانین کشور مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: به این منظور سیاست های کلان، برنامه های توسعه ملی و قوانین مرتبط با مدیریت جنگل ها بر مبنای دیدگاه روش مدیریت فرآیندی و با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا و به روش کیفی مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس عناصر قانونی تعیین کننده ساختار و فرآیند مرتبط با اصول و مبانی برنامه ملی جنگل شامل مشارکت، حقوق مالکیت و ارتفاق، آموزش و اطلاع رسانی، تمرکززدایی، تامین مالی، آمایش سرزمین، ارزیابی پیامدهای زیست محیطی و ارزش گذاری منابع جنگلی استخراج و بررسی شد.یافته ها: بر اساس نتایج تحقیق، ساختارها و فرآیندهای لازم مرتبط با هر یک از اصول و مبانی برنامه ملی جنگل در قوانین مدیریت منابع جنگلی کشور تعریف و نهادینه شده است. اصل مشارکت به عنوان مهمترین اصل و هدف برنامه ملی جنگل در قوانین کشور تعریف شده است و بر همین اساس سایر اصول و مبانی در قوانین تعریف شده اند. اتکاء به آراء عمومی در اداره امور کشور و ایجاد مشارکت در برنامه ریزی، تصمیم گیری، اجرا و نظارت از طریق ایجاد ساختارهایی به صورت تعاونی های تولیدی و اقتصادی، تشکل های تخصصی، شوراهای روستایی و بسیج محلی در قوانین نهادینه شده اند. بر همین اساس ساختارها و فرآیندهای ظرفیت ساز برای توسعه مشارکت شامل آموزش و اطلاع رسانی، تمرکززدایی و تامین مالی در قوانین تعریف شده اند. همچنین ساختارها و فرآیندهای لازم برای حفاظت جنگل ها از نتایج اقدامات توسعه ای و عمرانی در قالب مبانی آمایش سرزمین، ارزیابی پیامدهای زیست محیطی و ارزش گذاری منابع جنگلی در قوانین تعریف شده اند.نتیجه گیری: با توجه به ساختارها و فرآیندهای قانونی موجود برای اصول و مبانی برنامه ملی جنگل، پشتیبان قانونی برای راهبردهای مبتنی بر اصول و مبانی برنامه ملی جنگل در سیاست ها و قوانین کشور وجود دارد.

سابقه و هدف: طبقه بندی جوامع گیاهی از مهم ترین موضوعات در اغلب مطالعات بوم شناسی گیاهی است. در این مطالعات، تجزیه و تحلیل پوشش گیاهی بر پایه آمار و احتمالات انجام می گیرد که لازمه آن داده های حاصل از مونه برداری غیراریب است. مطالعه حاضر با استفاده از توزیع تصادفی واحدهای نمونه برداری در نمونه های گیاهی در منطقه مورد مطالعه انجام شده است. و هدف آن شناسایی جوامع گیاهی، بررسی تنوع زیستی و عوامل مهم در پراکنش جوامع گیاهی می باشد.مواد و روش ها: منطقه مورد مطالعه جنگل پرک، به مساحت 2920 هکتار در جنوب غرب شهرستان خرم آباد واقع شده است. به منظور جمع آوری اطلاعات پوشش گیاهی علفی، نمونه برداری به روش تصادفی مونه بندی شده انجام شد. بدین منظور بر اساس تفاوت های موجود در فیزیونومی و ساختار پوشش گیاهی چهار تیپ بلوط -گرامینه، بلوط- افرا- گلابی، بلوط- گون- دافنه و بلوط- کلاه میرحسن- شن شناسایی شدند. سپس در هر تیپ قطعات نمونه ای به صورت کاملا تصادفی مستقر گردید. نمونه برداری در بهار و تابستان 1390 انجام شد. در مجموع 40 قطعه نمونه چهار مترمربعی و 29 قطعه نمونه 400 مترمربعی برداشت گردید. سپس با استفاده از روش های تجزیه و تحلیل دوطرفه گونه های شاخص و آنالیز تطبیقی قوس گیری شده تعداد چهار گروه بوم شناختی مشخص گردید. بعد از تعیین گروه های بوم شناختی برای هر گونه در هر گروه بوم شناختی، ارزش شاخص گونه های گیاهی مشخص شد. سپس در سطح هر گروه، شاخص های غنای گونه ای، تنوع شانن- واینر و سیمپسون و یکنواختی اسمیت و ویلسون محاسبه گردید. برای تعیین مهم ترین عامل فیزیوگرافی تاثیرگذار از بین متغیرهای مورد اندازه گیری از روش تجزیه مولفه های اصلی استفاده شد.یافته ها: بر اساس نتایج گونه های شاخص گروه اول Acer monspesulanum L.، Bromus tomentellus L.، Colchicum persicum Baker،Euphorbia orientalis L.  و Pyrus syriaca Boiss. گونه های شاخص گروه دوم Euphorbia sororia Schrenk، Minuartia hamata (Hausskn.) Mattf، Quercus brantii Lindl و Valerianella vesicaria (L.) Moench گونه های شاخص گروه سوم Agropyrun repens (L.) P.Beauv، Daphne mucronata Royal، Echinops orientalis Trutv، Polygonum aviculare L.، Stachys ballotiformis Vatke،Thalictrum sultanabadense Stapf  و گونه های شاخص گروه چهارم Acantholimon brachystachyum Boiss. in Bunge، Acanthophyllum kurdicum Boiss. & Hausskn. in Boiss.،Ferulago angulata (Schlecht.) Boiss.  و Lonicera nummularifolia Jaub. & Spach معرفی شدند. نتایج نشان داد که بیش ترین مقادیر شاخص های غنا و تنوع گونه ای مربوط به گروه اول بوده و گروه دوم نیز دارای بیش ترین شاخص یکنواختی است. همچنین نتایج آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که گروه های بوم شناختی مختلف از نظر شاخص های غنا، تنوع شانن- وینر و شاخص یکنواختی اسمیت- ویلسون دارای اختلاف معنی دار می باشند.نتیجه گیری: به طور کلی می توان گفت که نتایج تجزیه و تحلیل دوطرفه گونه های شاخص و آنالیز تطبیقی قوس گیری شده با بهره گیری از نمونه غیراریب، با واقعیت های موجود در رویشگاه پرک به لحاظ پوشش گیاهی و عوامل فیزیوگرافیک هم خوانی دارد. تغییرات در شرایط محیطی عرصه مورد مطالعه منجر به تغییرات مشخصی در گروه های بوم شناختی تفکیک شده به لحاظ ترکیب گونه ای شده است. در این مطالعه با توجه به نتایج حاصل از تجزیه مولفه های اصلی ارتفاع از سطح دریا به عنوان مهم ترین عامل فیزیوگرافی تاثیرگذار بر پراکنش گروه های بوم شناختی معرفی گردید.

سابقه و هدف: بهره برداری یکی از فعالیت های مدیریتی در جنگل است که شامل قطع درختان نشانه گذاری شده، انداختن، سرشاخه زنی، بینه بری، تاج بری و در نهایت چوبکشی و انتقال بینه ها به محل دپو چوب آلات می باشد. از این رو در صورت طراحی و اجرای ضعیف این پروسه، هزینه ها افزایش یافته و صدمات زیست محیطی و نیز صدمات اقتصادی و اجتماعی زیادی همچون افت زیاد چوب، استفاده محدود از منابع موجود و صدمه به نیروی کار را به دنبال خواهد داشت. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر حجم کنده از جمله: شیب زمین، جهت دامنه، ارتفاع از سطح دریا و قطر سطح کنده در تعیین حداقل حجم چوب باقیمانده از کنده درختان انجام گردید، تا با استحصال قطورترین و کاربردی ترین بخش چوب در بخش کنده درختان هم باعث افزایش میزان استحصال و بهره وری از درختان شده و هم فشار وارده و برداشت بیشتر از عرصه های جنگلی کاهش یابد.مواد و روش ها: این پژوهش در 5 پارسل از سری های 1، 2 و 3 طرح جنگلداری ناو از رویشگاه های اصلی گونه راش در جنوب غربی دریای خزر در شهرستان تالش، بخش اسالم استان گیلان انجام شد. تعداد 160 اصله درخت راش به روش تصادفی در طبقات قطری 10 تا 115 سانتی متر که مورد نشانه گذاری قرار گرفته و توسط کارگران بخش جنگل شرکت اسالم قطع شده بودند، انتخاب شدند.در راستای هدف تحقیق برخی از مشخصات کمی این درختان از جمله: ارتفاع کنده، قطر سطح کنده، قطر برابر سینه و ارتفاع درختان مقطوعه اندازه گیری و در فرم های مربوطه ثبت شد. به منظور بررسی وجود اختلاف بین میزان چوب حاصل از کنده درختان (نسبت به حجم کامل درخت) در طبقات مختلف ارتفاع از سطح دریا، شیب زمین، جهت شیب و کیفیت تنه درختان از آنالیز واریانس یک طرفه و مقایسه میانگین های دانکن استفاده شد تعیین همبستگی بین شیب و جهت عرصه مورد مطالعه در طبقات مختلف ارتفاعی با حجم کنده باقی مانده نیز با استفاده از همبستگی پیرسون انجام شد.یافته ها: با توجه به نتایج حاصل از تجزیه واریانس یک طرفه، کیفیت تنه، قطر سطح کنده و عامل ارتفاع از سطح دریا ارتباط معنی دار مثبت با میزان حجم کنده و حجم تنه درختان راش نشان دادند به طوری که بیشترین مقدار حجم تنه و حجم کنده در ارتفاع 1440-1650 متر از سطح دریا، در درختانی با کیفیت تنه چنگالی، دو شاخه چنگالی و سیلندریک که دارای قطر بیشتر از 90 سانتی متر بودند مشاهده شد. بر طبق نتایج 95.63 درصد درختان در ارتفاعی کمتر از نصف قطر سطح کنده، قطع شده اند. نتایج همبستگی پیرسون، همبستگی معنی داری را بین حجم تنه و حجم کنده با قطر سطح کنده و کیفیت تنه نشان داد به طوری که با افزایش قطر سطح کنده، حجم کنده باقی مانده نیز افزایش یافته است.نتیجه گیری: قسمت های نزدیک به محل کنده در درختان، از قسمت های باارزش درخت محسوب می شوند که در صورت باقی ماندن به صورت ارتفاع بلند، چوب زیادی را از چرخه تولید خارج می کنند از این رو ارتفاع کم کنده، نقش بسزایی در افزایش حجم چوب خروجی و افزایش درآمد ناشی از آن دارد. در این پژوهش علی رغم قطور بودن درختان، قطع در ارتفاعی کمتر از نصف قطر کنده صورت گرفت و کنده های باقی مانده ارتفاع و حجم کمی داشتند که سبب ایجاد کمترین افت چوب صنعتی در هنگام قطع و بهره برداری شد.

سابقه و هدف: سرخدار یکی از معدود گونه های سوزنی برگ بومی ایران است که از آستارا تا علی آباد کتول استان گلستان و جنگل های ارسباران پراکنش دارد. این گونه از نظر حفظ ذخایر ژنتیکی، مصارف دارویی و غیره دارای ارزش بسیار می باشد. در حال حاضر به دلیل داشتن بذرهایی با دوره خواب طولانی، رشد بطئی، بهره برداری غیرمجاز و سایر عوامل مخرب در معرض خطر انقراض قرار دارد. به منظور حفظ رویشگاه های موجود و گسترش آن، تولید گیاهچه های سرخدار از طریق کشت جنین در شرایط درون شیشه ای مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: بذرها پس از جمع آوری از توده های طبیعی سرخدار در منطقه افراتخته، به دو دسته رسیده و نارس تقسیم شدند. سپس به مدت 9 ماه در لایه های ماسه و در حرارت پائین لایه گذاری شدند. بذرها به مدت 48 ساعت در آب روان خیسانده و سترون شدند. 7 تیمار مختلف برای سترون سازی بذرها اعمال گردید. در این پژوهش جنین بذرهای سترون شده از آندوسپرم جدا شده و در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) که توسط اسید اسکوربیک (50 و 100 میلی گرم در لیتر)، کازئین هیدرولیزات (50 و 100 میلی گرم در لیتر)، عصاره مخمر (0.5 و 1 گرم در لیتر) و زغال فعال 2 درصد غنی شده بود، کشت شد. به دلیل کندی رشد گیاهچه سرخدار، تامین مواد غذایی و محیط کشت، جنین های روئیده شده به طور مرتب هر 2 هفته یکبار واکشت شدند. تجزیه و تحلیل داده ها توسط آزمون تجزیه واریانس یکطرفه و دوطرفه و آزمون دانکن انجام شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهند استفاده از آب اکسیژنه 10 درصد به مدت 15 دقیقه و اتانول 70 درصد به مدت 1 دقیقه، مناسب ترین تیمار برای سترون سازی بذور بود به طوری که در این تیمار هیچ گونه آلودگی مشاهده نگردید. سایر نتایج نشان می دهند که جنین ها بعد 10 روز شروع به جوانه زنی کردند. بیشترین درصد جوانه زنی و رویش گیاهچه های نرمال به تیمار 1 تعلق داشت که شامل کشت بذرهای رسیده در محیط MS حاوی اسید اسکوربیک و کازئین هیدرولیزات 100 میلی گرم در لیتر، مخمر 1 گرم در لیتر و زغال فعال 2 درصد غنی شده بود.نتیجه گیری: محیط کشت MS حاوی اسید اسکوربیک و کازئین هیدرولیزات 100 میلی گرم در لیتر، مخمر 1 گرم در لیتر و زغال فعال 2 درصد، که جنین بذرهای رسیده سرخدار جوانه زنی مناسبی در آن داشتند، به عنوان پروتکلی مناسب برای تولید گیاهچه های سرخدار پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف : گلازنی (سرشاخه زنی) درختان جنگلی، یکی از بهره برداری های سنتی رایج در بخش هایی از جنگل های زاگرس شمالی، از جمله جنگل های شهرستان بانه (منطقه مورد مطالعه) می باشد که مردم محلی در تلاش برای حل بحران کمبود علوفه و سازگار کردن نظام معیشتی خود با دشواری ها و محدودیت های طبیعت پیرامونشان، ابداع کرده اند. گلازنی، می تواند در ساختار توده و ریختار درختان ایجاد اختلال نماید. هدف این پژوهش بررسی میزان تاثیرپذیری درختان وی ول از تنش گلازنی بوده و از نمایه های زیست سنجی این گونه برای ارزیابی استفاده شده است.مواد و روش ها: برای انجام این تحقیق، یک توده گلازنی نشده  (0.7 هکتار) و یک توده گلازنی شده (یک هکتار) در مجاورت یکدیگر و با شرایط فیزیوگرافی تقریبا مشابه در روستای کوخ مامو، شهرستان بانه، استان کردستان انتخاب شدند. با انجام آماربرداری صددرصد، برای تمامی درختان با قطر یقه بیش از 5 سانتی متر، اسم گونه ثبت و قطر یقه اندازه گیری شد. در مورد درختان وی ول، علاوه بر قطر یقه، دو قطر بزرگ و کوچک تاج، ارتفاع کل و ارتفاع تنه نیز مورد اندازه گیری قرار گرفت. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها، نمایه های زیست سنجی درختان وی ول در دو توده با استفاده از آزمون t مستقل و الگوی پراکنش درختان وی ول در طبقات نمایه های زیست سنجی مورد بررسی با استفاده از آزمون مربع کای مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان دهنده کاهش معنی دار نمایه های زیست سنجی گونه وی ول (قطر، ارتفاع کل، ارتفاع تنه، ارتفاع تاج و سطح تاج) در توده گلازنی شده می باشد. نمایه نسبت ارتفاع تاج به ارتفاع کل درختان وی ول در توده گلازنی شده از توده کمتر دست خورده بیشتر می باشد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق، گلازنی به طور کلی باعث کاهش نمایه های زیست سنجی درختان وی ول می شود که تایید کننده اثرات منفی گلازنی بر نمایه های یاد شده می باشد.

سابقه و هدف: هدف از این تحقیق کاهش تعداد قطعات نمونه مورد استفاده در مدل سازی مشخصه های حجم سرپا، رویه زمینی و تعداد درختان در هکتار با استفاده از الگوریتم های رندوم فورست، ماشین بردار پشتیبان و k-NN در بخشی از جنگل های پهن برگ شصت کلاته گرگان است.مواد و روش ها: در این مطالعه، 308 قطعه نمونه دایره ای شکل به مساحت 10 آر، به روش منظم تصادفی با شبکه آماربرداری به ابعاد 200×150 متر و با شدت 3.33، 1.66 و 0.83 درصد در جنگل مورد مطالعه پیاده شد. علاوه بر این، در دو پارسل 16 و 21 سری یک، 134 قطعه نمونه دایره ای شکل به مساحت 10 آر به روش منظم تصادفی و با شبکه ای به ابعاد 100×75 متر با شدت 13.3 و 6.66 درصد پیاده گردید. مشخصات حجم سرپا، رویه زمینی و تعداد درختان در هکتار برای تمامی قطعات نمونه محاسبه شد. پس از حذف تمامی نقاط پرت و تهیه مدل های DTM و DSM، تمامی شاخص های آماری ارتفاعی و تراکمی از داده های لیدار تهیه شد. همچنین پس از تهیه تصاویر ارتو رقومی هوایی، با آنالیز بافت شاخص های بافت مربوط به همه باندها نیز ایجاد گردید.یافته ها:نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که با کاهش شدت نمونه برداری از 3.33 به 1.66 و سپس به 0.83 درصد، درصد مجذور مربعات خطا در تمامی مشخصه های مورد بررسی افزایش یافت اما میزان این افزایش خیلی کم بود با توجه به این که در مقایسه با شدت نمونه برداری 3.33 درصد، در نمونه برداری با شدت نمونه برداری 0.83 درصد، به تعداد قطعات نمونه کمتری نیاز است و بین مجذور مربعات خطا این دو شدت نمونه برداری تفاوت معنی داری مشاهده نشد از این رو نمونه برداری با شدت 0.83 درصد و با استفاده از تلفیق داده های لیدار و و اول تراکم برای برآورد حجم سرپا، تعداد درختان در هکتار و رویه زمینی توصیه می شود.نتیجه گیری: بنابراین، امکان برآورد مشخصه های حجم سرپا، رویه زمینی و تعداد درختان در هکتار با شدت نمونه برداری کمتر از 3.33 درصد، با حداقل هزینه و دقت مناسب با استفاده از داده های لیدار و تصاویر دوربین رقومی هوایی وجود دارد.

سابقه و هدف: چندسازه های چوب پلاستیک به طور فزاینده ای برای کاربردهای غیرسازه ای در صنایع خودرو، مبلمان و ساختمان سازی مورد استفاده قرار گرفته است. با وجود پیشرفت های قابل توجهی که در زمینه ساخت و فناوری تولید این چندسازه ها صورت گرفته، کاربرد آن ها در محیط خارج ساختمان همچنان به عنوان نگرانی عمده مطرح است. قرار گرفتن چندسازه های چوب پلاستیک در معرض شرایط محیطی مختلف نظیر: رطوبت، دما و نور اشعه فرابنفش، باعث ایجاد تغییر در ویژگی های ساختاری این چندسازه ها می شود. درنتیجه تغییر رنگ، افت زیبایی ظاهری، کاهش استحکام مکانیکی و محدودیت عملکردی آن ها را به همراه دارد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر هوازدگی بر ویژگی های مکانیکی، گرمایی و رنگی چندسازه های ساخته شده از آرد کاه برنج و پلی پروپیلن خام و بازیافتی انجام شد.مواد و روش ها: آرد کاه برنج با هر یک از دو نوع پلی پروپیلن خام و بازیافتی به همراه ماده سازگارکننده مالئیک دار در دستگاه مخلوط کن داخلی در دمای 180 درجه سانتی گراد و سرعت 60 دور در دقیقه ترکیب شده و سپس نمونه های آزمونی با استفاده از روش قالب گیری تزریقی ساخته شدند. آرد کاه برنج با نسبت وزنی 50 درصد با پلی پروپیلن مخلوط شد، و ماده سازگارکننده به میزان 2 درصد وزنی در تمام تیمارها به کار رفت. فرایند هوازدگی تسریع شده بر روی نمونه ها توسط دستگاه هوازدگی مصنوعی اطلس زنون به مدت 2000 ساعت انجام شد. در نهایت آزمون های مکانیکی، گرمایی و رنگ سنجی بر روی نمونه ها انجام گرفت و نتایج آن با نمونه های شاهد (هوانزده) مقایسه شد.یافته ها: نتایج نشان داد که با افزایش مدت زمان هوازدگی، مقاومت خمشی و مدول الاستیسیته نمونه ها کاهش یافت. از طرف دیگر، چندسازه ها بعد از هوازدگی به شدت دچار تغییر رنگ شدند، به نحوی که میزان روشنی در آن ها افزایش یافت. آزمون گرماسنجی روبشی تفاضلی آشکار ساخت که با افزایش مدت زمان هوازدگی، پایداری گرمایی (دمای ذوب، دمای بلورینگی و درجه بلورینگی) چندسازه ها، به دلیل تخریب زنجیره پلیمری ناشی از فرسایش نوری کاهش می یابد. بیشترین میزان روشنی و تغییر رنگ در چندسازه های حاصل از پلی پروپیلن بازیافتی مشاهده شد. در حالی که چندسازه های حاصل از پلی پروپیلن خام در مقایسه با انواع حاصل از پلی پروپیلن بازیافتی، استحکام مکانیکی و پایداری گرمایی بهتری از خود نشان دادند.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که چندسازه های ساخته شده از آرد کاه برنج و پلی پروپیلن بازیافتی در مقایسه با سایر نمونه ها، از دوام کمتری در برابر هوازدگی برخوردار است.

سابقه و هدف: فرآورده های چندسازه چوب پلاسنتیک که به اختصار (WPC) نامیده می شوند گروه جدیدی از مواد مرکب هستند که در طی سال های اخیر مورد توجه بسیاری از محققین و بخش عمده ایی از صنعت قرار گرفته اند. جهت بهبود برخی از خواص کامپوزیت های چوب پلاستیک، از نانو ذرات مختلفی استفاده می شود که یکی از آن ها نانو رس می باشد که به دلیل سطح ویژه بالا و منشا معدنی باعث بهبود خواص کامپوزیت های حاصل خواهد شد. از این رو این تحقیق با هدف بررسی تاثیر نانو رس و سازگارکننده پلی پروپیلن اکسید شده (OPP) بر خواص نانوکامپوزیت های آرد نی/ پلی پروپیلن ضایعاتی انجام شد.مواد و روش ها: برای این منظور ابتدا پلی پروپیلن در فاز مذاب و در حضور اکسیژن هوا و الکل، اکسید شد. سپس آرد نی و پلی پروپیلن با نسبت 50 درصد در داخل دستگاه مخلوط کن داخلی مخلوط شدند. نانو رس در 3 سطح صفر، 2 و 4 درصد و سازگارکننده در 2 سطح صفر و 3 درصد استفاده شدند. تخته های آزمونی با استفاده از پرس گرم ساخته شدند. خواص فیزیکی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت طولانی مدت، ضریب انتشار رطوبت و نرخ واکشیدگی ضخامت، خواص حرارتی شامل آنالیز حرارتی (TGA) و خواص ریخت شناسی شامل پراش اشعه ایکس، میکروسکوپ های الکترونی پویشی گسیل میدانی و انتقالی بر روی نمونه ها انجام گردید. جهت اطمینان از اکسیداسیون پلی پروپیلن نیز از طیف سنجی مادون قرمز استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان داد با افزایش نانو رس و سازگارکننده جذب آب و واکشیدگی ضخامت طولانی مدت، ضریب انتشار رطوبت و نرخ واکشیدگی ضخامت کاهش یافت. با افزایش نانو رس و سازگارکننده، خواص حرارتی نانوکامپوزیت ها بهبود یافت. نتایج میکروسکوپ اکترونی پویشی گسیل میدانی نشان داد که در اثر افزودن سازگارکننده، فصل مشترک بین دو فاز الیاف لیگنوسلولزی و ماتریس پلیمری بهبود یافت. نتایج پراش اشعه ایکس نشان داد که با افزایش نانو رس تا 2 درصد فاصله بین لایه های سیلیکاتی رس افزایش یافت اما در اثر افزودن 4 درصد نانو رس فاصله بین لایه های سیلیکاتی به مقدار ناچیزی کاهش یافت و نوع ساختار تشکیل شده در نانوکامپوزیت از نوع بین لایه ایی است، میکروسکوپ الکترونی انتقالی نیز این موضوع را تایید نمود. نتایج طیف سنجی مادون قرمز حاکی از اکسیداسیون پلی پروپیلن در مجاورت اکسیژن بود.نتیجه گیری: به عنوان یک نتیجه کلی می توان گفت که استفاده از نانو رس و سازگارکننده پلی پروپیلن اکسید شده باعث بهبود خصوصیات نانوکامپوزیت های آرد نی/ پلی پروپیلن خواهد شد. بنابراین استفاده از 2 درصد نانو رس (برای مقرون به صرفه بودن) به همراه 3 درصد سازگارکننده OPP برای ساخت کامپوزیت هایی با ویژگی های مطلوب پیشنهاد می شود.

این پژوهش به بررسی تاثیر استفاده از پلیمرهای کاتیونی با هدف کاتیونی کردن سوسپانسیون ساخت کربنات کلسیم رسوبی (PCC) بر ویژگی های کاغذ انجام شد.سابقه و هدف: کاغذ ترکیبی از مواد لیگنوسلولزی و ترکیبات غیرآلی می باشد. ترکیبات غیرآلی شامل افزودنی های عاملی و کمک فرایندی ها می باشند، که پرکننده های معدنی جزء افزودنی های عاملی است. امروزه کمبود ماده اولیه لیگنوسلولزی و افزایش قیمت آن ها موجب شده است تا صنایع کاغذسازی درصد مصرف پرکننده معدنی در کاغذ را افزایش دهند؛ اما پرکننده های معدنی در کنار مزیت های فراوان همچون بهبود ویژگی های نوری، بهبود چاپ پذیری کاغذ و کاهش هزینه تولید، دارای معایبی همچون عدم توزیع یکنواخت در بافت کاغذ، افت خواص مکانیکی، ماندگاری کم و ناپایداری خط تولید و در نهایت سبب افزایش بار آلودگی پساب می شوند.در کاربرد مواد شیمیایی کمک نگهدارنده PCC نشاسته کاتیونی با بار کاتیونی متوسط، بیشترین ماندگاری کل را دارد، درحالی که نشاسته کاتیونی با بار بالا، دارای بهترین عملکرد آبگیری دارا می باشد.همچنین در صورت اصلاح کربنات کلسیم رسوبی با کربوکسی متیل سلولز/ آلوم ماندگاری کربنات کلسیم و خواص نوری از جمله درجه روشنی و ماتی به طور قابل ملاحظه نسبت به نمونه شاهد افزایش می یابد.در نهایت با توجه به مسائلی از جمله هزینه تولید، حجم پساب و بار آلودگی پساب و افزایش سرعت تولید ماشین کاغذ و همچنین لزوم تولید کاغذ با شکل پذیری و کیفیت مناسب، لازم است اثرات متقابل افزودنی های مختلف در کاغذ بسته به کاربرد آن ها مورد بررسی قرار گیرد. بر همین اساس در این تحقیق به بررسی تاثیر حضور پلیمرهای مختلف در سوسپانسیون ساخت کربنات کلسیم رسوبی و تاثیر آن در ساخت کاغذ مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: ساخت کربنات کلسیم رسوبی با استفاده از تزریق CO2 به محلول آهک و یا آزادسازی CO2 با استفاده از هیدرولیز دی متیل کربنات در محیط قلیایی انجام شد. پلیمرهای کاتیونی مصرفی شامل نشاسته کاتیونی، پلی اکریل آمید، پلی آمینو پلی آمید اپی کلرهیدروین و پلی دادمک در سطوح 15 درصد وزنی کلریدکلسیم محلول در سوسپانسیون ساخت کربنات کلسیم استفاده شد و در نهایت ویژگی های کاغذ حاوی کربنات کلسیم اصلاح شده مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد سوسپانسیون کاتیونی حاصل از پلیمرهای مختلف، منجر به تغییر در رفتار کربنات کلسیم ساخت شده به عنوان پرکننده در کاغذ می گردد. به طور کلی کاغذهای حاوی کربنات کلسیم اصلاح شده نسبت به کاغذهای حاوی کربنات کلسیم صنعتی و کربنات کلسیم ساخت شده در شرایط خنثی سبب بهبود ویژگی های مکانیکی و نوری کاغذ به استثنای مقاومت به پارگی می گردد.نتیجه گیری: در تحقیق حاضر، با اصلاح کربنات کلسیم رسوبی سطوح خاکستر در کاغذهای حاوی کربنات کلسیم اصلاح شده نسبت به کاغذهای حاوی کربنات کلسیم صنعتی و کربنات کلسیم ساخت شده در شرایط خنثی افزایش یافته است. حجیمی کاغذها کاهش اما مقاومت به عبور هوای، مقاومت کششی و مقاومت به ترکیدن و ویژگی های نوری کاغذهای حاوی کربنات کلسیم اصلاح شده نسبت به نمونه های شاهد افزایش یافته است. به طور معمول پرکننده های معدنی توانائی تشکیل پیوند با الیاف سلولزی را ندارند، درنتیجه به علت محدودتر و ضعیف تر شدن پیوند بین الیاف و نیز عدم شکل گیری مناسب و متعاقب آن عدم توزیع تنش در کاغذ، به ترتیب شاخص های مقاومت کششی و مقاومت به ترکیدن کاغذ کاهش می یابد. اما در صورت ساخت کربنات کلسیم در سوسپانسیون کاتیونی به علت بهبود سطح پیوند بین الیاف به جهت حضور پلیمرهای کاتیونی در سطح کربنات کلسیم رسوبی و همچنین به دلیل پراکنش یکنواخت کربنات کلسیم رسوبی در کاغذ عکس العمل متفاوتی از خود نشان داد. چرا که با افزودن پرکننده های کاتیونی به سوسپانسیون ساخت کاغذ نه تنها سبب افت مقاومت مکانیکی نمی گردد، بلکه در برخی موارد منجر به بهبود شاخص مقاومت مکانیکی کاغذ می گردند.

سابقه و هدف: یکی از بخش های مهم در صنایع چوب و کاغذ، رزین های سنتزی مورد استفاده می باشد. رزین های اپوکسی، از جمله پلیمرهای پرمصرف در صنایع مختلف و صنایع چسب سازی می باشند که از ترکیب بیس فنول A و اپی کلروهیدرین به دست می آید. بیس فنول A در فرمولاسیون رزین های اپوکسی از فرآورده های نفتی به دست می آید که این فرآورده ها محدود و پایان پذیر، گران و سرطان زا است، وجود بیس فنول A، در محیط اطراف، می تواند تهدیدی جدی برای سلامت انسان و محیط زیست باشد. تحقیقاتی در زمینه رزین های زیستی پایه اپوکسی انجام شده از جمله شاکری و همکاران (2010) از رزین سویای اپوکسی دار شده اکریلیکی در ساخت تخته کاه استفاده کردند. تسوجی و همکاران (2010) مقایسه رزین پایه فرمالدهید و سویای اپوکسی دار شده اکریلیکی در ساخت تخته کاه را مورد بررسی قرار دادند. هدف این تحقیق، سنتز رزین زیست پایه تانن اپوکسی اکریلاتی و ساخت تخته خرده چوب با آن و بررسی خواص مکانیکی و فیزیکی آن است.مواد و روش ها: در این تحقیق جهت ساخت تخته خرده چوب سه لایه با رزین زیست پایه تانن اپوکسی اکریلاتی، خرده چوب های ریز برای لایه سطحی که بر روی مش 20 باقیماده و خرده چوب های درشت که از مش 20 عبور داده شده برای لایه میانی مورد استفاده قرار گرفت. به منظور کاهش رطوبت خرده چوب ها تا رطوبت 2.5 درصد، ذرات به مدت 8 ساعت در خشک کن دمای 103 درجه قرار گرفتند. تانن تجاری استخراج شده از پوست میموزا، که به صورت پودر قهوه ای رنگ و خشک شامل 82 درصد مونومر و الیگومر فلاونوئیدی می باشد از شرکت سیلوا شیمی فرانسه تهیه شد. جهت سنتز رزین زیست پایه تانن اپوکسی اکریلاتی از اسید اکریلیک (99 درصد)، هیدروکینون (99 درصد) و کاتالیزور 1,4-Diazabicyclo [2, 2, 2] octane شرکت سیگما- آلدریچ استفاده شد. گلیسیدیل اتر تانن با اکریلیک اسید و کاتالیزور و هیدروکینون در دمای 95 درجه سانتی گراد به مدت 12 ساعت واکنش داده و رزین تانن اپوکسی اکریلاتی تهیه شد. با استفاده از طیف سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه ساختار نهایی رزین بررسی شد. سپس تخته خرده سه لایه با رزین تانن اپوکسی اکریلاتی در دو دمای پرس 160 و 180 درجه سانتی گراد و زمان پرس 5.5 و 7.5 دقیقه با دانسیته اسمی 700 کیلوگرم بر مترمکعب ساخته شد و خواص مکانیکی مانند مقاومت خمشی (MOR)، مدول الاستیسیته (MOE) و چسبندگی داخلی (IB) بر اساس استاندارد EN310 و EN319 و خواص فیزیکی مانند جذب آب (WA) و واکشیدگی ضخامت (TS) پس از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب بر اساس استاندارد EN317 اندازه گیری شد.یافته ها: اسید اکریلیک با گلیسیدیل اتر تانن واکنش داده، در محل گروه های اپوکسی، گروه های اکریلیکی قرار می گیرند و باعث شاخه دار شدن ترکیب و سنتز رزین تانن اپوکسی اکریلاتی شد. نتایج FTIR حضور گروه های اکریلیک در رزین را تایید کرد. نتایج آزمایشات نشان داد که افزایش دما و زمان پرس تاثیر مثبت بر روی همه خواص فیزیکی و مکانیکی تخته های ساخته شده داشته است. مقاومت خمشی با افزایش دما و زمان پرس از 13.3 به 16.3مگاپاسکال، مدول الاستیسیته از 2600 به 3600 مگاپاسکال و چسبندگی داخلی از 0.4 به 0.8 مگاپاسکال افزایش یافته است. زیرا افزایش دما و زمان پرس، سبب تبخیر سریع تر رطوبت و نرم شدن و متراکم شدن بهتر ذرات در سطح تخته و انتقال حرارت به لایه میانی و گیرایی بهتر رزین در لایه میانی تخته شد و سبب افزایش مقاومت های مکانیکی شد. با افزایش دما و زمان پرس میزان واکشیدگی ضخامت پس از 2 ساعت از 11 درصد به 7 درصد و پس از 24 ساعت از 17 درصد به 12 درصد کاهش یافته است. میزان جذب آب نیز از 25 درصد به 17 درصد بعد از 2 ساعت غوطه وری و 30 درصد به 21 درصد بعد از 24 ساعت غوطه وری در آب رسیده است.نتیجه گیری: آنچه در این پژوهش می توان به آن دست یافت شرایط بهینه برای ساخت رزین زیست پایه تانن اپوکسی اکریلات دمای 95 درجه سانتی گراد و زمان پخت 12 ساعت بود. در ساخت تخته با رزین تانن اپوکسی اکریلات افزایش دمای پرس از  160به 180 درجه و زمان پرس از 5.5 به 7.5 دقیقه تاثیر مثبت بر روی خواص فیزیکی و مکانیکی پانل نهایی داشت. با توجه به این که همه تخته ها از خواص مکانیکی و فیزیکی استاندارد اروپا برخوردار بودند جهت صرفه اقتصادی، تخته های ساخته شده در دمای 160 درجه و زمان 5.5 دقیقه می تواند خواسته های صنعت را برآورده کند.

سابقه و هدف: افزودن پرکننده های معدنی به خمیرکاغذ موجب بهبود کیفی برخی از ویژگی های مهم کاغذ می شود. اما به علت عدم امکان اتصال بین ذرات پرکننده با الیاف سلولزی و ممانعت از پیوندهای بین فیبری مقاومت های مکانیکی کاغذ کاهش می یابد. یکی از راهکارهای مهم جهت غلبه بر این محدودیت، اصلاح سطح الیاف سلولزی جهت بهبود قابلیت پیوندیابی آن ها با سایر اجزاء موجود در شبکه کاغذ می باشد. درنتیجه می توان پرکننده را به شبکه تقویت شده الیاف افزود. تحقیقات اخیر نشان می دهد که روش نانوفناوری لایه به لایه روش خوبی برای اصلاح خواص الیاف سلولزی و بهبود کیفیت آن می باشد. در این تکنیک، الیاف سلولزی با ذرات یونی با بار مخالف در یک محیط واکنش قرار می گیرد و طی آن ذرات یونی عمدتا با جاذبه الکترواستاتیکی توسط سطح الیاف جذب می شود. درنتیجه مقاومت شبکه الیاف بطور قابل ملاحظه ای توسعه می یابد. لذا در این تحقیق، ابتدا الیاف خمیرکاغذ CMP با لایه نشانی سه لایه از نشاسته کاتیونی- نانوسیلیکای آنیونی- نشاسته کاتیونی تیمارشده و سپس پرکننده معدنی کربنات کلسیم رسوبی در سطوح مختلف به خمیرکاغذ تیمارشده اضافه شد. میزان توسعه مقاومت ها با تیمار لایه نشانی و افت آن با افزودن پرکننده کربنات کلسیم رسوبی مورد ارزیابی قرار گرفت تا سطح به کارگیری پرکننده در خمیر  CMPتقویت شده محاسبه گردد.مواد و روش ها: تیمار لایه نشانی الیاف خمیرکاغذ CMP بصورت یک در میان با استفاده از پلیمر نشاسته کاتیونی و نانوسیلیکای آنیونی انجام شد. برای تشکیل سه لایه متوالی، 500 میلی لیتر سوسپانسیون خمیر الیاف با خشکی حدود 0.53 درصد به مدت 10 دقیقه با محلول های نشاسته کاتیونی (1.5 درصد)- نانوسیلیکای آنیونی (0.5 درصد)- نشاسته کاتیونی (1.5 درصد) توسط همزن آزمایشگاهی بهم زده شد. سپس پرکننده کربنات کلسیم رسوبی در سه سطح 5، 10 و 15 درصد به خمیرکاغذ  CMPسه لایه تیمارشده اضافه شد. از خمیرکاغذ تیمارنشده، تیمارشده و خمیرکاغذ تیمارشده حاوی پرکننده، کاغذهای دست ساز با وزن پایه 60±3 g/m2 تهیه و خواص فیزیکی (ضخامت، دانسیته ظاهری و حجیمی) و ویژگی های مقاومتی (شاخص مقاومت به کشش، شاخص مقاومت به ترکیدن و شاخص مقاومت به پارگی) آن مورد مقایسه قرار گرفت. همچنین از نمونه های ذکرشده تصاویر الکترونی تهیه شد تا تغییرات در ساختار سطح الیاف و شبکه کاغذ مورد ارزیابی قرار گیرد.یافته ها: نتایج نشان داد که با تیمار الیاف خمیرکاغذ CMP با روش لایه به لایه، تغییر معنی داری در خواص فیزیکی کاغذ ایجاد نمی شود. درصورتی که این سیستم تاثیر قابل توجهی در توسعه مقاومت های کاغذ داشته است. ارزیابی ویژگی های مقاومتی کاغذ نشان داد که با تیمار سه لایه الیاف خمیرکاغذCMP ، شاخص کششی کاغذ از 28.54 N.m/g (در الیاف تیمارنشده) به39.18 N.m/g ، شاخص ترکیدن از1.36 kPa.m2/g  به2.68 kPa.m2/g  و شاخص پارگی کاغذ از 6.11 mN.m2/g به 11.12 mN.m2/g افزایش یافت. در ریزنگارهای الکترونی تهیه شده نیز ظاهر متفاوتی از سطح الیاف سه لایه تیمارشده نسبت به الیاف تیمارنشده مشاهده شده است که بیانگر افزایش ژلاتینی شدن سطح الیاف تیمارشده در اثر افزایش جذب نشاسته کاتیونی می باشد. که منجر به توسعه سطح پیوندیافته بین الیاف و افزایش مقاومت های کاغذ می شود. با افزودن 10 درصد پرکننده PCC به این خمیرکاغذ؛ شاخص کششی، شاخص ترکیدن و شاخص پارگی کاغذ به ترتیب26.40 N.m/g ، 1.79 kPa.m2/g و8.07 mN.m2/g  اندازه گیری شد. ریزنگار های الکترونی نیز تثبیت پرکننده PCC در شبکه الیاف CMP تیمارشده و پراکنش تقریبا یکنواخت آن را تایید می کند.نتیجه گیری: تحلیل نتایج نشان داد در صورت تقویت خمیرکاغذ CMP با روش لایه به لایه مورد استفاده در این تحقیق، ویژگی های مقاومتی کاغذ بدون تغییر قابل ملاحظه خواص فیزیکی بهبود معنی داری می یابد. از نظر آماری، با افزایش مقاومت در خمیرکاغذ تیمارشده می توان تا 10 درصد پرکننده کربنات کلسیم رسوبی به آن اضافه نمود.

سابقه و هدف: مرور مطالعات تجربی نشان می دهد که در اغلب مطالعات داخلی و خارجی، تاثیر هر یک از متغیرهای رفتاری، ساختاری و عملکردی موثر بر صادرات زیربخش های صنعتی مورد بررسی قرار گرفته است. با این حال بررسی سابقه پژوهش نشان می دهد که تاکنون، مطالعه مستقیمی پیرامون بررسی تاثیر متقابل متغیرهای رفتاری و صادرات در بنگاه های تولید کننده محصولات مبلمان ایران انجام نشده است. هدف اصلی این مطالعه بررسی ارتباط متقابل بین متغیرهای عملکردی و رفتاری بازار در کارگاه های فعال در صنعت تولید محصولات چوبی ایران (کد چهار رقمی 3610 از طبقه بندی ISIC) طی سال های 1390-1374 است. برای این منظور از متغیرهای شدت تبلیغات و شدت تحقیقات به عنوان متغیرهای رفتاری بازار و از متغیر شدت صادرات نیز به عنوان متغیر عملکردی در بازار تولید محصولات چوبی ایران استفاده شده است.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کتابخانه ای بوده و سوال اصلی که این تحقیق در پی پاسخ به آن می باشد، به این صورت است که آیا بین متغیرهای رفتاری بازار (شامل شدت تبلیغات و شدت تحقیقات) و صادرات در بنگاه های تولیدی مبلمان ایران ارتباط متقابل وجود دارد؟ در این راستا مهمترین فرضیه که در این مقاله مورد آزمون واقع خواهد شد این است که ارتباط بین صادرات با هزینه های تحقیق و توسعه و هزینه های تبلیغات در صنعت تولید مبلمان ایران یک ارتباط مستقیم می باشد. نحوه گردآوری آمار و اطلاعات به صورت کتابخانه ای بوده و برای انجام آزمون فرضیه، از داده های مربوط به کارگاه های صنعتی ده نفر شاغل و بالاتر که تولیدکننده انواع محصولات مبلمان در ایران طی سال های 1390-1374 بوده اند، استفاده شده است و سیستم سه معادله ای، شامل معادلات شدت صادرات، شدت تبلیغات و شدت تحقیقات، با کاربرد روش تخمین سیستم معادلات رگرسیونی به ظاهر نامرتبط و با استفاده از نرم افزار STATA 11 تخمین زده شده است.یافته ها: نتایج حاصل از تخمین مدل دلالت بر این دارد که متغیر شدت تحقیقات و شدت تبلیغات به ترتیب با ضرایب 0.081 و 0.172 (2.09 و 2.53) دارای تاثیر مثبت و معنی دار بر صادرات بنگاه های فعال در صنعت تولید محصولات چوبی ایران داشته و در این میان اثر متغیر شدت تبلیغات بر صادرات، در مقایسه با اثر مشابه متغیر شدت تحقیقات، بیشتر است. همچنین بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه ملاحظه می شود که ضریب مقدار وقفه دار متغیر صادرات برابر 0.880 (17.96) بوده و دارای اثر مثبت و معنی دار بر صادرات محصولات تولیدی بنگاه های فعال در صنعت تولید مبلمان ایران بوده است. از سوی دیگر ضرایب مربوط به تاثیر صادرات و شدت تبلیغات بر شدت تحقیقات در صنایع چوبی ایران طی سال های مورد بررسی برابر 0.343 و 0.0123 (28.44 و 40.18) به دست آمده است که نشان می دهد رابطه بین این متغیرها مستقیم بوده است.نتیجه گیری: با ملاحظه نتایج حاصل از تخمین سیستم معادلات اقتصادسنجی، می توان نتیجه گیری کرد که توجه بیشتر به تحقیقات صنعتی از طریق اعمال سیاست های حمایتی از سوی دولت و تلاش به منظور بازاریابی و فروش محصولات صنعت مبلمان از سوی بنگاه های تولیدی این محصول در ایران، مهمترین توصیه های سیاستی این مطالعه، به منظور دستیابی به هدف افزایش صادرات در صنعت تولید مبلمان ایران است.

سابقه و هدف: صنایع کاغذ سازی برای تامین ماده اولیه خود و همچنین با هدف کاهش فشار بر مصرف چوب، در پی یافتن و به کارگیری دیگر منابع الیاف سلولزی نظیر باگاس، کاه و کلش، نی و بازیابی الیاف سلولزی مصرف شده (کاغذهای باطله) هستند. بسیاری از کشورهای تولیدکننده کاغذ امروزه به جمع آوری و بازیافت کاغذ و حتی واردات کاغذ باطله از سایر کشورها اقدام نموده اند. توسعه موفقیت آمیز یک فرایند لیگنین زدایی نیازمند فناوری با توانایی بهره گیری از تمام پتانسیل ماده اولیه است. بنابراین گزینش پذیری در لیگنین زدایی و رنگ بری پیش نیاز دست یابی به بازده بیشتر و ویژگی های نوری و مقاومتی مناسب است. با این وجود که فرآیند سودا و سودا AQ -مطلوب می باشد، ولی استفاده از قلیاییت زیاد در این فرآیندها باعث تخریب کربوهیدرات ها می شود. بنابراین در این تحقیق، تاثیر یک مرحله لیگنین زدایی با اکسیژن قبل از رنگ بری به روش ECF بر کاهش توالی و مصرف مواد شیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش ها: به دلیل زیاد بودن میزان لیگنین موجود در الیاف کارتن باطله، از فرآیند خمیرسازی سودا- آنتراکینون جهت لیگنین زدایی اولیه استفاده شد. دو تیمار برای مقایسه تاثیر اکسیژن بر کاهش مراحل رنگ بری انتخاب شدند به طوری که یک تیمار بدون لیگنین زدایی اکسیژن با استفاده از توالیAD1EpD2P  و تیمار دیگر با لیگنین زدایی اکسیژن با استفاده از توالی AD1EpD2 طبق شرایط مساوی، رنگ بری شدند.یافته ها: استفاده از یک مرحله لیگنین زدایی با اکسیژن کاهش قابل ملاحظه در مقدار عدد کاپا و افت ناچیز بازده خمیر کاغذ OCC را نشان می دهد.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که با استفاده از یک مرحله لیگنین زدایی با اکسیژن، می توان از خمیرکاغذ رنگ بری نشده با بازده و عدد کاپای بیشتر استفاده نمود و پس از یک مرحله تیمار با اکسیژن نیز به بازده بیشتر و عدد کاپای تقریبا مشابه (کمتر از 3) رسید و در نهایت این پیش تیمار تاثیر قابل ملاحظه ای بر ویژگی های مقاومتی خمیر رنگ بری شده نهایی ایجاد نمی کند. همچنین با استفاده از لیگنین زدایی اکسیژن می توان با تعداد مراحل رنگ بری کمتر به ویژگی های نوری مشابه دست یافت و به عبارت دیگر با استفاده از یک توالی مشخص، خواص نوری مناسبی را تامین کرد.

مقدمه: استفاده از طیف سنجی مادون قرمز برای توصیف مواد لیگنوسلولزی به طور چشمگیری افزایش یافته است. از آنجایی که در طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FT-IR) حداقل تخریب در نمونه مورد آزمایش اتفاق می افتد و با مقدار بسیار کمی از نمونه اطلاعات دقیقی بدست می آید، لذا این طیف سنجی یک تکنیک مفید برای شناسایی ترکیبات شیمیایی چوب است، در مطالعه چوب های تاریخی جهت توصیف میزان و نوع تخریب به منظور انتخاب روش حفاظت مناسب، غالبا تکنیک FT-IR استفاده می شود. در این پژوهش تغییرات ترکیبات شیمیایی چوب های استفاده شده در بناهای تاریخی منطقه گرگان با گونه های سالم به کمک این طیف سنجی مورد مطالعه قرار گرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه نمونه چوب های تاریخی از دو بنا در منطقه بافت قدیم گرگان (تکیه استرآبادی و حسینیه) تهیه شد. پنج نمونه از این دو بنا انتخاب و برای تشخیص گونه به بررسی خصوصیات ماکروسکوپی این چوب ها پرداخته شد. طیف سنجی نمونه ها با استفاه از دستگاه MB-154 Bomem مدل FT-IR به دست آمد. برای این منظور، آرد چوب از نمونه های تهیه شده از یک پیچ گوشتی برقی مجهز به مته با قطر3 mm  و به میزان عمق نفوذ 2-3 mm در نمونه به دست آمد. آرد به دست آمده برای انجام آزمون FT-IR در آون با دمای 103 درجه سانتی گراد و به مدت 24 ساعت خشک شدند تا کمترین رطوبت را داشته باشند. سپس قرص KBr نمونه های فوق جهت آزمون طیف سنجی FT-IR در محدوده طیفی 4000-500 cm-1 و قدرت تفکیک طیفی 4 cm-1 ساخته شد. برای هر آزمون 11 اسکن انجام شد و نمونه ها با نمونه های سالم مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: نمونه ها شامل چهار گونه پهن برگ (ممرز، بلوط، راش، ملچ) و یک گونه سوزنی برگ (سرخدار) بود. در تمامی گونه های پهن برگ شدت جذب در نواحی 897 ،1049 ،1118 ،1160 cm-1 و مرتبط با کربوهیدرات ها و همچنین نوارهای 1739 ،1243 cm-1 در ارتباط با همی سلولز به مقدار زیادی کاهش یافته بود. در مقابل، در نوارهای مرتبط با لیگنین افزایش جذب ناچیزی در نواحی  1654 ،1595 ،1508 cm-1دیده می شد. در گونه سرخدار، نواحی  1608 ،1512 ،1428 ،1273 cm-1و در ارتباط با لیگنین و ناحیه 1736 cm-1 و مرتبط با همی سلولز کاهش جذب زیادی را نشان دادند.نتیجه گیری: نتایج حاصل ازطیف سنجی نشان داد، تخریب زیستی در تمام گونه های تاریخی اتفاق افتاده است. از مقایسه نسبی تغییرات شدت نوارهای مرتبط با لیگنین و کربوهیدرات ها در گونه های پهن برگ مشخص شد که تخریب کربوهیدرات ها بیشتر از لیگنین بوده که می توان قسمت عمده آن را به عامل پوسیدگی قهوه ای نسبت داد. در گونه سوزنی برگ (سرخدار)، به دلیل این که بیشترین تماس را با باران های متوالی داشته علاوه بر کربوهیدرات ها، لیگنین نیز تخریب شده است.